Η εξιχνίαση ενός θανάτου στον ρυθμό του… «ό,τι χορεύκω παίζε μου»

Μια γνωστή κυπριακή φράση, την οποία χρησιμοποιούμε ουκ ολίγες φορές στην καθημερινότητά μας, λέει «ό,τι χορεύκω παίζε μου». Κάπως έτσι, όσο τραγικό και αν ακούγεται, φαίνεται να εξελίσσεται η υπόθεση θανάτου της 28χρονης, που βρέθηκε στην Πέτρα του Ρωμιού, γύρω από την οποία εξελίσσονται τραγελαφικά πράγματα, τα οποία δείχνουν έλλειψη σοβαρότητας, την ώρα που οι έρευνες βρίσκονται σε εξέλιξη και ένα πρόσωπο, ο σύντροφος του θύματος, βρίσκεται υπό κράτηση.

Καταρχάς θα πρέπει να αναφέρουμε πως η διερεύνηση μιας υπόθεσης είναι αποκλειστική ευθύνη της Αστυνομίας. Δηλαδή, με απλά λόγια, αν στην προκειμένη περίπτωση ο 28χρονος ανέφερε στην Αστυνομία που έφθασε στο μέρος πως επρόκειτο για ατύχημα, τότε η Αστυνομία διερευνά αν όντως ήταν ατύχημα. Αν για παράδειγμα βρεθεί ένας νεκρός με πυροβολισμό και μάρτυρας πει ήταν αυτοκτονία, η Αστυνομία θα διερευνήσει αν όντως ήταν αυτοκτονία. Αν πει είναι ατύχημα, όπως σε άλλες περιπτώσεις, τότε διερευνά για να διαπιστωθεί αν πρόκειται για εγκληματική ενέργεια. Αν ένας βρεθεί με πιστόλι στην κατοχή του και πει της Αστυνομίας πως πρόκειται για νεροπίστολο, τότε η Αστυνομία θα πρέπει να διερευνήσει αν πρόκειται για νεροπίστολο.

Έτσι, από την πρώτη στιγμή που κλήθηκε στην Πέτρα του Ρωμιού η Αστυνομία, άρχισε να διερευνά τους ισχυρισμούς του 30χρονους, ο οποίος μίλησε για ατύχημα, αφού η ίδια η Αστυνομία θεώρησε πως υπέπεσε σε αντιφάσεις, καθώς υπέδειξε τέσσερα διαφορετικά σημεία πτώσης. Κάτι, που ανέφερε ο ίδιος ο ανακριτής ενώπιον του Δικαστηρίου για έκδοση διατάγματος προσωποκράτησης του και δεν υποδείχθηκε από οποιοδήποτε άλλο. Επίσης, προβληματίστηκε για τις εκδορές, για τον ισχυρισμό πως καταρριχήθηκε και αναρριχήθηκε 100 μέτρα και ως προς την ώρα που κάλεσε την Αστυνομία, ο ύποπτος ανέφερε πως μετέβη σε εστιατόριο για να φορτίσει το κινητό του και στη συνέχεια κάλεσε τις Αρχές. Όλα αυτά, ήταν που ήγειραν υποψίες στην Αστυνομία, η οποία καθηκόντως έπρεπε να διερευνήσει και συνεχίζει να διερευνά.

Το στάδιο της νεκροτομής

Η νεκροτομή σε μια σορό, αναμφίβολα κρίνεται καθοριστικής σημασίας. Ωστόσο, δεν αποτελεί και το μοναδικό όπλο στα χέρια των ανακριτών, αλλά είναι ένα σημαντικό κομμάτι στο παζλ μιας υπόθεσης.

Και αυτό διότι, ας υποθέσουμε ο χ ιατροδικαστής θέλει, για οποιονδήποτε λόγο, να ανατρέψει ένα πόρισμα. Δηλαδή, έχεις μπροστά σου ένα θύμα, ο θάνατος του οποίου επήλθε από πυροβόλο όπλο, αλλά ο χ ιατροδικαστής καταγράφει πως πρόκειται για αυτοκτονία. Οι έρευνες σταματάνε εκεί; Η απάντηση, θεωρητικά, είναι όχι, αφού σε μια ποινική διερεύνηση αξιολογούνται όλα τα στοιχεία και συγκρίνονται μεταξύ τους, ώστε να διαπιστωθεί αν συνάδουν.

Η πιο ενδεικτική περίπτωση είναι αυτή του 26χρονου εθνοφρουρού Θανάση Νικολάου, όπου ο ιατροδικαστής έδειξε ατύχημα και η Αστυνομία, ηθελημένα ή όχι, αρκέστηκε σε αυτό. Και 17 χρόνια μετά το πολύκροτο πόρισμα καταλογίζει ευθύνες, τόσο στον ιατροδικαστή όσο και στην Αστυνομία και τις έρευνες της.

Ως εκ τούτου, στην προκειμένη περίπτωση του θανάτου της 28χρονης, οι ιατροδικαστές Αγγελική Παπέττα και Ορθόδοξος Ορθοδόξου διενήργησαν νεκροτομή και κατέγραψαν τα πορίσματα τους, τα οποία η Αστυνομία έκρινε πως δικαιολογείται ένταλμα σύλληψης. Σημειώνεται πως δεν ήταν η πρώτη περίπτωση που οι ιατροδικαστές κατέγραψαν τα πρώτα ευρήματα τους, εν αναμονή επιστημονικών εξετάσεων, και έριξαν φως σε μια υπόθεση, οι έρευνες της οποίας ήταν προς άλλη κατεύθυνση. Ενδεικτική περίπτωση είναι ο θάνατος βρέφους, όπου η Αστυνομία αρκέστηκε στους ισχυρισμούς του πατέρα που έκανε λόγο για ατύχημα, ενώ τα πρώτα ευρήματα της νεκροτομής έδειξαν πιθανή (σ.σ πιθανή) κακοποίηση που θα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω. Και έτσι, αφού συνελήφθη ο πατέρας και του ασκήθηκαν πιέσεις, σε συνδυασμό και με άλλα στοιχεία, προέβη σε ομολογία. Και το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι ένα. Αν όμως ο χ διεφθαρμένος ιατροδικαστής λάμβανε μίζα, ή έκανε λάθος ή οτιδήποτε άλλο, τότε δεν θα αποκαλυπτόταν ποτέ ότι το βρέφος σκοτώθηκε από τα χέρια του πατέρα του;

Επί του προκειμένου…

Σε ότι αφορά την υπόθεση του θανάτου της 28χρονης, οι ιατροδικαστές από την πλευρά τους διενήργησαν την νεκροτομή και εξήγαγαν τα πρώτα τους ευρήματα, τα οποία η Αστυνομία σε κάθε περίπτωση αναμένει, μέχρι τα αποτελέσματα των επισημονικών εξετάσεων ώστε να κλειδώσει κάθε σενάριο.

Έτσι και σε αυτή την περίπτωση, οι ιατροδικαστές κατέγραψαν τα ευρήματα τους, τονίζοντας πως δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας πως το κάταγμα στο υοειδές οστό επήλθε από την πτώση, αφού κάτι τέτοιο, επιστημονικά, είναι σπάνιο. Παράλληλα, άλλα κατάγματα ανάγκασαν τους ιατροδικαστές να καλέσουν την Αστυνομία να διερευνήσει πιθανή σεξουαλική κακοποίηση. Και όλα αυτά εν αναμονή των επιστημονικών, ωστόσο τα ευρήματα τους θα έπρεπε να διαβιβαστούν στην Αστυνομία, η οποία είχε υποψίες και διερευνούσε, όπως επίσημα δήλωσε, όλα τα ενδεχόμενα.

Συγκεκριμένα η έκθεση έγραφε:

«Οι κακώσεις στο λαιμό (πρόσθια και οπίσθια επιφάνεια), τις έσω επιφάνειες των άνω άκρων, την περιοχή περινέου και στην περιοχή του πρωκτού, δεν αποτελούν κακώσεις που μπορεί κανείς πέραν πάσης αμφιβολίας να αποδώσει σε πτώση όπως αυτή που μας περιγράφηκε».

Σημειώνουμε την παρουσία κατάγματος αριστερού πλάγιου τμήματος του υοειδούς οστού, εικόνα που παρατηρείται σε περιπτώσεις στραγγαλισμού και που μόνο εξαιρετικά σπάνια έχει περιγραφεί σε πτώσεις, καθώς και τα τραύματα στην περιοχή του πρωκτού και του περινέου, τα οποία πέραν του ότι δεν θα αναμένονταν σε πτώση όπως αυτή που μας περιγράφηκε (ειδικά χωρίς συνοδές κακώσεις στα παρακείμενα μαλακά μόρια όπως εδώ παρατηρείται), κατά τη γνώμη μας εύλογα εγείρουν την υποχρέωση διερεύνησης σεξουαλικού εγκλήματος σχετιζόμενου με το θάνατο αυτό».

Δύο βασικά σημεία στο εν λόγω πόρισμα δεν είναι το «πέραν πάσης αμφιβολίας», που σημαίνει πως οι ιατροδικαστές δεν μπορούν να κλειδώσουν με βάση την επιστήμη στο σενάριο της πτώσης χωρίς τις επιστημονικές εξετάσεις και το «εύλογα εγείρουν την υποχρέωση», που δείχνει τους ανακριτές, όπως και σε άλλες υποθέσεις, πως ένα από τα ενδεχόμενα που διερευνάται, ενδεχομένως να είναι και αυτό.

Ωστόσο, για ασφαλή συμπεράσματα όπως υποδεικνύεται, θα πρέπει να ληφθούν επιστημονικές εξετάσεις.

Τα πιο πάνω φαίνεται να εντόπισε και η εξ Ελλάδος ιατροδικαστής, που όμως και η ίδια από την πλευρά της, αναμένει τις επιστημονικές εξετάσεις.

Σημειώνεται πως στην υπόθεση του θανάτου του Θανάση, που η ιατροδικαστική έκθεση από την Αθήνα έδειξε καθαρή εγκληματική ενέργεια, επειδή διαπιστώθηκε ότι είχε σπάσει το υοειδές οστό, το οποίο ουσιαστικά σπάζει μόνο από πίεση με τα δάκτυλα, όπως γράφτηκε, «το υοειδές οστό, με βάση αρχικώς την μακροσκοπική εξέταση και περιγραφή και κυρίως την μικροσκοπική εξέταση, στο ελεύθερο άκρο του αριστερού κέρατος, εμφανίζει οστικό έλλειμμα ως επί βαριάς τραυματικής κάκωσης γενομένη εν ζωή με στραγγαλισμό – ασφυξία του θανόντα. Παραθέτω ιατρικά άρθρα – βιβλιογραφίες και εικόνες στραγγαλισμού – ασφυξίας και τις ανάλογες κακώσεις του οστού».

Ο… χορός του Ματσάκη

Θα πρέπει καταρχάς να διευκρινιστεί πως το ζητούμενο δεν είναι ως προς την αθωότητα ή την ενοχή του υπόπτου, αλλά ως προς τους χειρισμούς των Αρχών σε μια π σοβαρή υπόθεση.

Μετά το ένταλμα σύλληψης, η Αστυνομία δήλωσε πως διερευνά φόνο εκ προμελέτης, ενώ ο ίδιος ο ανακριτής ενώπιον Δικαστηρίου αναφέρθηκε σε αντιφάσεις και ισχυρισμούς που εγείρουν υποψίες και οι οποίες δεν προέρχονται από την νεκροτομή.

Στο άκουσμα της εμφάνισης του ιδιώτη ιατροδικαστή Μάριου Ματσάκη, η υπόθεση άρχισε να περιπλέκεται και στην ουσία επικράτησε το «ό,τι χορεύκω παίζε μου». Ο κ. Ματσάκης δίνει τον ρυθμό και οι άλλοι χορεύουν.

Καταρχάς θα πρέπει να αναφερθεί πως ο κ. Ματσάκης εκπροσωπεί τον ύποπτο, άρα πληρώνεται από αυτό, όπως και ο δικηγόρος του. Το θέμα δεν είναι η αμφισβήτηση του κ. Ματσάκη, αλλά το σκηνικό που στήθηκε.

Και αυτό διότι, ο κ. Ματσάκης πριν καν την διενέργεια της δεύτερης νεκροτομής, παρελαύνοντας στα ΜΜΕ, αμφισβητούσε τα ευρήματα της πρώτης νεκροτομής. Κάτι που ενδεχομένως να μπορούσε να κάνει, αν αυτή είναι η θέση του, μετά την νεκροτομή, ώστε να μην δίνει δικαιώματα στους καχύποπτους, δεδομένου πως εκπροσωπεί τον ύποπτο, ο οποίος στο τέλος της ημέρας μπορεί να μην είναι ύποπτος. Ωστόσο επαναλαμβάνεται ότι το ζητούμενο επί του προκειμένου είναι οι επικοινωνιακοι χειρισμοί.

Ο κ. Ματσάκης, αφού κλήθηκαν τα ΜΜΕ (σ.σ ήταν ανάγκη;), καταρριχήθηκε με σχοινιά την Πέτρα του Ρωμιού, μέχρι 2-3 μέτρα. Και εύλογα αναγνώστες της εν λόγω είδησης διερωτήθηκαν γιατί δεν τα κατέβηκε χωρίς σχοινιά, όπως ο ύποπτος, ή γιατί δεν κατέβηκε και τα 100 μέτρα, όπως ο ύποπτος. Μετά από αυτό το show στην παρουσία ΜΜΕ, παρελαύνει εκ νέου στα ΜΜΕ, αναφέροντας πως οι ισχυρισμοί του πελάτη του ευσταθούν.

Στους… ρυθμούς του η Αστυνομία

Και αφού ο κ. Ματσάκης έκανε θόρυβο, η Αστυνομία άλλαξε την προσέγγισή της, αφήνοντας πια ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα και αναφέροντας πως στην ουσία έδρασε με βάση τη νεκροτομή, παραπέμποντας στο «εγώ εν τζαι». Στρατηγική η οποία ενδεχομένως να αλλάξει εάν οι επιστημονικές εξετάσεις επιβεβαιώσουν τα ευρήματα, αν όμως ανατρέψουν τα πρώτα ευρήματα που έμειναν ανοιχτά, θεωρητικά θα είναι καλυμμένη. Βέβαια, σε άλλες περιπτώσεις που οι νεκροτομές τους ανέτρεψαν τα δεδομένα τους, με αποτέλεσμα να εξιχνιάσουν υποθέσεις που ήταν προς διαφορετική κατεύθυνση, θέλησαν να πάρουν τα εύσημα.

Το θέμα όμως που προκύπτει, δεν είναι το πού θα αποδοθούν ευθύνες ή ποιος έκανε καλύτερη δουλειά ή ποιος θα πάρει τα εύσημα. Το θέμα είναι πως τόσο οι ιατροδικαστές, όσο και η Αστυνομία βρίσκονται στην ίδια πλευρά, που στόχο έχει να διαπιστώσει αν πρόκειται για ατύχημα ή όχι.

Συνεπώς, θα μπορούσε να πει κάποιος πως η Αστυνομία θα μπορούσε να αρκεστεί στο να αναφέρει πως διερευνώνται μεν όλα τα ενδεχόμενα, λαμβάνονται υπόψη οι θέσεις του κ. Ματσάκη, αλλά εν αναμονή των επιστημονικών εξετάσεων, συνεχίζονται να λαμβάνουν καταθέσεις και να αξιολογούνται στοιχεία, ώστε να διαπιστωθεί τι ακριβώς συνέβη.

Και αυτό διότι, οι λανθασμένοι επικοινωνιακοί χειρισμοί σε μια υπόθεση (σ.σ γενικά ομιλούντες), ενδεχομένως να έχουν αρνητικές συνέπειες, σε περίπτωση που οι αρχές έχουν ενώπιον τους ένα έγκλημα. Για παράδειγμα, ο ύποπτος ενημερώνεται πως οι Αρχές δεν έχουν στοιχεία σε βάρος του, ως εκ τούτου σε περίπτωση που έχει πρόθεση να ομολογήσει, γιατί να το πράξει;

Συνεπώς, ενόσω μια σοβαρή υπόθεση βρίσκεται σε εξέλιξη και ο κάθε ένας έχει το ρόλο του, δεν είναι η κατάλληλη ώρα για επικοινωνιακές στρατηγικές για να καλύψει ο κάθε ένας τα νότα του, αλλά άπαντες να συνεργαστούν για να εξακριβώσουν με οποιοδήποτε τρόπο τι έχει συμβεί.