Πόσες ακόμα Εθνικές Τραγωδίες;

Η νέα εθνική τραγωδία, το φονικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη έρχεται να προσθέσει ακόμη μια πληγή στις ψυχές και στις μνήμες των πολιτών. Ακόμη μια μαύρη σελίδα για τα λάθη, τις ολιγωρίες και τις ανεπάρκειες ενός κράτους, για να ανταποκριθεί στο ρόλο και την αποστολή του.

Τέτοιων διαστάσεων Εθνικές Συμφορές προκαλούν μοιραία το αίσθημα της ανασφάλειας των πολιτών. Κλονίζουν την εμπιστοσύνη απέναντι στους θεσμούς, αμφισβητούν την αφοσίωσή τους απέναντι στο υπέρτατο και αποκλειστικό καθήκον, που είναι η εύρυθμη λειτουργία του κράτους, η ασφάλεια του πολίτη και γενικά η εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος.

Μακρύς είναι ο κατάλογος των εθνικών συμφορών και των θυμάτων εν καιρώ ειρήνης: Tα τροχαία δυστυχήματα στα Τέμπη, οι φονικές πυρκαγιές στην Πελοπόννησο το 2009, η τραγωδία στο Μάτι, το αεροπορικό δυστύχημα της ΗΛΙΟΣ, η πτώση του ελικοπτέρου Aρχηγού της Ε.Φ Ευάγγελου Φλωράκη, τα ατυχήματα στην Ε.Φ, η έκρηξη το Μαρί είναι μερικά συγκλονιστικά γεγονότα, που σημάδεψαν τον Ελληνισμό. Απότοκο όλων των εθνικών μας παθογενειών, της απλά τυπικής ύπαρξης νόμων και κανονισμών για να υπάρχουν και όχι της ουσιαστικής, άμεσης εφαρμογής τους.

Τραγωδίες, που έπρεπε να μας κάνουν πιο σοφούς, προμηθείς δυσάρεστων καταστάσεων, να μας κάνουν ορθολογιστές εντοπίζοντας τις αστοχίες της κρατικής μηχανής σε υπηρεσιακό και οργανωτικό επίπεδο.

Ζούμε σε μια εποχή, που η εξέλιξη των πραγμάτων και η σύγχρονη ζωή απλοποίησε την καθημερινότητα των πολιτών και ασφαλώς τη λειτουργικότητα των κρατών σε όλους ανεξαιρέτως του τομείς. Κι όμως, δεν νοείται ο ανυποψίαστος πολίτης να κινδυνεύει από την ανεπάρκεια της ασφάλειας, του ελέγχου και της πρόληψης πάσης φύσεως ατυχημάτων και της συνακόλουθης φρίκης, που ξαναζωντανεύει κάθε φορά ως αρχαία τραγωδία, «μιας πατρίδας ολάκερης, να θρηνεί για τα παιδιά της».

Αποτελεί μονόδρομο ο εκσυγχρονισμός του κράτους, που πρώτιστα περνά μέσα από την καλλιέργεια κουλτούρας, συνείδησης και παιδείας, καθώς και την επικράτηση της αξιοκρατίας και της επιλογής ικανών ηγεσιών σε θέσεις ευθύνης. Ο κάθε πολίτης οφείλει να αναλαμβάνει τις ατομικές και συλλογικές του ευθύνες απέναντι στην κοινωνία. Από εμάς εξαρτάται, γιατί η κρατική μηχανή και η πολιτεία γενικότερα απαρτίζεται από πολίτες, οι οποίοι θεσμικά, νομικά και πολιτικά εργάζονται για την οργάνωση, τη διαχείριση και την ευημερία του συνόλου.

Οι μεταρρυθμίσεις σε κάθε πυλώνα του κράτους αποτελούν μονόδρομο για την Ελλάδα και την Κύπρο. Τριτοκοσμικές πρακτικές και νοοτροπίες, που θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια και υγεία των πολιτών, να αποτελούν όχι απευκταίες αλλά τιμωρητικές και αξιόποινες πράξεις.

Να δράσουμε επιτέλους πρακτικά έγκαιρα, προληπτικά, με σεβασμό στο αναπαλλοτρίωτο και ανεκτίμητο αγαθό της ανθρώπινης ζωής.

Μόνο έτσι θα σπάσουμε την αιματηρή αλυσίδα των εθνικών συμφορών, που είναι αποτέλεσμα του ωχαδελφισμού, της κωλυσιεργίας, της ευθυνοφοβίας, της έλλειψης ενσυναίσθησης, της μη εφαρμογής των νόμων και κανονισμών, της απουσίας λογοδοσίας και διαφάνειας και κάθε άλλο σαράκι, που κατατρώει τα όνειρα και το μέλλον των Ελλήνων.

Γιατί κάθε σοβαρό και σύγχρονο κράτος ιεραρχεί την ασφάλεια και υγεία των πολιτών του, υπεράνω οποιασδήποτε σκοπιμότητας και κόστους.

Δεν αντέχουμε άλλες Εθνικές τραγωδίες! Δεν πάει άλλο!

*Βουλευτής ΔΗ.ΣΥ. Αμμοχώστου