Όταν ο δεύτερος του πρώτου γύρου προσπέρασε τον πρώτο στην δεύτερη Κυριακή

Προϋποθέσεις για μια ενδεχόμενη αμφίρροπη εκλογική αναμέτρηση την ερχόμενη Κυριακή άφησε το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα, αφού η απόσταση μόλις 2,45 ποσοστιαίων μονάδων με την οποία έκοψε πρώτος το νήμα ο Νίκος Χριστοδουλίδης, ακολουθούμενος από τον Ανδρέα Μαυρογιάννη, είναι τέτοια που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ασφαλείας και ότι προεξοφλεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ποιος θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.   

Ο κ. Χριστοδουλίδης βεβαίως, μπαίνοντας στην κούρσα του δευτέρου γύρου έστω και με το μικρό αυτό προβάδισμα, δείχνει εκ των πραγμάτων να έχει τον πρώτο λόγο και δικαίως να φέρει εν μέρει τον τίτλο του φαβορί. Πολλά ωστόσο, θα εξαρτηθούν από τις αποφάσεις που θα λάβει στις αμέσως επόμενες μέρες ο ΔΗΣΥ, αφού μια πιθανή απόφαση στήριξης του Νίκου Χριστοδουλίδη θα δώσει στον τέως υπουργό Εξωτερικών ακόμη ισχυρότερη δυναμική, ενώ σε αντίθετη περίπτωση-δηλαδή στήριξης του Ανδρέα Μαυρογιάννη- τα πράγματα θα καταστούν ακόμη πιο απρόβλεπτα και ανοικτά ως προς την τελική έκβαση των εκλογών.

Από την όλη εξίσωση πάντως δεν πρέπει να παραγνωρίζεται ως σημαντική παράμετρος το γεγονός ότι όποια και να είναι η επίσημη απόφαση του ΔΗΣΥ, αυτή σίγουρα θα βρει αντίθετη μια σημαντική μερίδα ψηφοφόρων του κόμματος, η οποία είναι πολύ πιθανόν να μην ακολουθήσει την γραμμή πλεύσης που θα καθορίσει η ηγεσία και να κινηθεί προς διαφορετική κατεύθυνση. Πρόσθετος παράγοντας εξάλλου που δεν πρέπει να παραβλέπεται, αποτελεί το ποσοστό που εξασφάλισαν οι υπόλοιποι «βασικοί» μικροί υποψήφιοι που έμειναν εκτός δευτέρου γύρου και το οποίο αθροιστικά κυμαίνεται περί το 10%(σ.σ. Χρίστου, Δημητριάδης, Χριστοφίδης, Κολοκασίδης). Πρόκειται για ένα ουδόλως ευκαταφρόνητο ποσοστό, το οποίο σαφώς και δεν αναμένεται να κινηθεί μονοδιάστατα, μιας και η ιδεολογικοπολιτική του προέλευση είναι διαφορετική.

Είθισται, πέραν τούτων, να λέγεται πως ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών αποτελεί μια εντελώς καινούργια εκλογική αναμέτρηση όπου τα πάντα μπορεί να ανατραπούν, πόσο μάλιστα όταν οι διαφορές είναι εύθραυστες και οι ισορροπίες λεπτές. Του λόγου του αληθές επιβεβαιώνει η ιστορία, καθότι υπήρξαν περιπτώσεις κατά τις οποίες ο νικητής του πρώτου γύρου βρέθηκε τελικά την δεύτερη Κυριακή να χάνει τις εκλογές.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα, οι προεδρικές του 2008, όταν στην κούρσα του πρώτου γύρου πρώτος τερμάτισε ο Ιωάννης Κασουλίδης, εξασφαλίζοντας 33.51%. Για να δει ωστόσο την δεύτερη Κυριακή τον Δημήτρη Χριστόφια που είχε εξασφαλίσει 33.29%, να τον προσπερνά και εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Στον δεύτερο γύρο, ο Δημήτρης Χριστόφιας εξασφάλισε 53.37% έναντι 46.63% του Ιωάννη Κασουλίδη.

Ανατροπή υπήρξε και στις προεδρικές εκλογές του 1998, όταν πρώτος το νήμα οριακά στον πρώτο γύρο έκοψε ο Γιώργος Ιακώβου, εξασφαλίζοντας 40,61% έναντι 40,06% του Γλαύκου Κληρίδη. Στον δεύτερο γύρο, ο Γλαύκος Κληρίδης γύρισε το αποτέλεσμα και εξασφαλίζοντας 50,82% έναντι 49,18% του Γιώργου Ιακώβου κέρδισε τις εκλογές.

Ακόμη μεγαλύτερων διαστάσεων ήταν η ανατροπή στις προεδρικές του 1993, όταν με 44,15% στον πρώτο γύρο, ο Γιώργος Βασιλείου φάνταζε ως το απόλυτο φαβορί έχοντας απέναντι του τον Γλαύκο Κληρίδη που είχε εξασφαλίσει 36,74%. Στον δεύτερο γύρο, με ένα ολικό ντεμαράζ, ο Γλαύκος Κληρίδης εξασφάλισε 50,31% έναντι 49,69% του Γιώργου Βασιλείου, και καλύπτοντας το χαμένο έδαφος ανήλθε για πρώτη φορά στην Προεδρία της Δημοκρατίας.

Αντίθετοι ήταν οι ρόλοι στις προεδρικές του 1988, με τον Γλαύκο Κληρίδη να τερματίζει πρώτος την πρώτη Κυριακή με ποσοστό 33,32% και τον Γιώργο Βασιλείου να τον ακολουθεί με 30,11%. Στον δεύτερο γύρο, ο Γιώργος Βασιλείου εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξασφαλίζοντας 51,63% και αφήνοντας στην δεύτερη θέση τον Γλαύκο Κληρίδη, που εξασφάλισε 48,37%.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

• Όλοι θέλουν τους Συναγερμικούς-Τα ανοίγματα στους ηττημένους ρυθμιστές
• Το δίλημμα του ΔΗΣΥ, η προτίμηση Αναστασιάδη και ο κίνδυνος διχασμού
• Τα «θέλω» των Συναγερμικών, ο Αβέρωφ και ο… παράγοντας Αναστασιάδης