Γιατί… δεν μπόρεσε ο Αβέρωφ και η δύσκολη επόμενη μέρα στον ΔΗΣΥ

Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου κατήλθε στις προεδρικές εκλογές με το εξής κεντρικό σύνθημα: Ο Αβέρωφ μπορεί! Ήταν ένα σύνθημα που ήθελε να καταδείξει και να εμπεδώσει ανάμεσα στο εκλογικό σώμα πως ήταν ο μοναδικός εκ των υποψηφίων που διέθετε όλα τα απαιτούμενα πολιτικά προσόντα για να ηγηθεί σε δύσκολους καιρούς της χώρας ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Γνωρίζοντας πως η δημοφιλία του δεν ήταν σύμμαχός του, επέλεξε να ανοίξει πολύ νωρίς τον προεκλογικό αγώνα, εξαγγέλλοντας την υποψηφιότητά του πρώτος και περισσότερο από ένα χρόνο πριν από την σημερινή ημέρα. Στο πλαίσιο του προεκλογικού του αγώνα, ο κ. Νεοφύτου πρόταξε την πολυετή εμπειρία του στον στίβο της πολιτικής, τα χειροπιαστά δείγματα γραφής των έργων του, ενώ την ίδια ώρα επικεντρώθηκε στην αποδόμηση των δύο βασικών ανθυποψηφίων του. Ταυτοχρόνως, μέσα από μια σειρά δημόσιων εμφανίσεων του πέραν των debates, επιχείρησε να αλλάξει την αρνητική εικόνα που και ο ίδιος γνώριζε ότι τον συνοδεύει μέσα σε μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας, να κτίσει ένα διαφορετικό, πιο φιλολαϊκό, προφίλ από εκείνο που μέχρι τώρα τον συνόδευε.

Όπως αποδείχθηκε από το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα, όλα αυτά δεν ήταν αρκετά για να…μπορέσει, όχι απλώς να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά και να περάσει στον δεύτερο γύρο.   

Η πραγματικότητα είναι πως η προσπάθεια του Αβέρωφ Νεοφύτου προδιαγραφόταν εξ’ αρχής δύσκολη, ενώ ακόμη δυσκολότερη την καθιστούσε η ανεξάρτητη υποψηφιότητα του επίσης Συναγερμικού Νίκου Χριστοδουλίδη, ο οποίος από την πρώτη στιγμή έδειχνε να διεμβολίζει μια μεγάλη μερίδα της δεξαμενής του ΔΗΣΥ. Και παρά την τεράστια ώθηση που, τόσο επικοινωνιακά όσο και ουσιαστικά από την πλήρη κινητοποίηση του κομματικού μηχανισμού-ειδικά το τελευταίο διάστημα- επιχειρήθηκε να δοθεί στην υποψηφιότητά του, εκ του αποτελέσματος επιβεβαιώθηκε αυτό που ακόμη και εντός της Πινδάρου αρκετοί υποψιάζονταν. Ότι ο υποψήφιος του κόμματός τους διέτρεχε άμεσο κίνδυνο να χάσει τις εκλογές και, μάλιστα, από την πρώτη Κυριακή.Ώπερ και εγένετο…  

Οι λόγοι της αποτυχίας, αν και νωρίς να αποτυπωθούν εν εκτάσει, εύκολα με μια πρώτη ανάγνωση μπορούν να γίνουν αντιληπτοί και να συνοψιστούν στο εξής πιο κάτω τετράπτυχο:  

Πρώτο: Η υποψηφιότητα Νίκου Χριστοδουλίδη, η οποία στέρησε από τον Αβέρωφ Νεοφύτου ένα σημαντικό αριθμό εν δυνάμει πιθανών ψηφοφόρων του, κρατώντας την συσπείρωση του ΔΗΣΥ σε ποσοστά μη ικανά να τον οδηγήσουν στην δεύτερη Κυριακή. 

Δεύτερο: Η δυστοκία του Αβέρωφ Νεοφύτου να προσελκύσει των απαιτούμενο αριθμό ψηφοφόρων από άλλους κομματικούς χώρους, με αποτέλεσμα τον περιορισμό της εκλογικής του δύναμης κατά κύριο λόγο μεταξύ όσων Συναγερμικών δεν… λοξοκοίταξαν προς τον Νίκο Χριστοδουλίδη.     

Τρίτο: Η διαχρονικά αποστασιοποιημένη σχέση του με την κοινωνία, αλλά και από την ίδια την βάση του ΔΗΣΥ.

Τέταρτο: Η αποτυχία του, εν τέλει, να διαφοροποιήσει την διαχρονικά αρνητική του εικόνα, τουτέστιν ενός αντιλαϊκού-μη αρεστού πολιτικού, ανάμεσα στο εκλογικό σώμα.

Επιπρόσθετα, και σε συνάρτηση των πιο πάνω, η μεγάλη συσπείρωση των ψηφοφόρων του ΑΚΕΛ γύρω από τον Ανδρέα Μαυρογιάννη αποδείχθηκε στην πορεία των πραγμάτων σημαντικός παράγοντας για την αποτυχία του προέδρου του ΔΗΣΥ, καθότι ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ είδε τα ποσοστά του να ανέρχονται σε ύψος που ενδεχομένως και οι πιο αισιόδοξοι υποστηρικτές του να μην ανέμεναν. 

Κάπως έτσι, ο Αβέρωφ Νεοφύτου έγινε ο πρώτος υποψήφιος του ΔΗΣΥ μετά τις προεδρικές εκλογές του 2003, όταν και πάλι υπήρξαν δύο υποψήφιοι από το κόμμα(σ.σ. Γλαύκος Κληρίδης και Αλέκος Μαρκίδης), που δεν καταφέρνει να περάσει στον δεύτερο γύρο και να διεκδικήσει την Προεδρία της Δημοκρατίας. Με τα διλήμματα για την επόμενη μέρα να φαντάζουν ήδη βασανιστικά, μιας και η απόφαση για το τι θα πράξει η παράταξη στον δεύτερο γύρο, δεδομένων και των όσων προηγήθηκαν, να μοιάζει, αλλά και να είναι, μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση.

Αυτό είναι και το πρώτο ερώτημα που στις αμέσως επόμενες μέρες θα πρέπει να απαντηθεί. Κατά πόσο δηλαδή, η Πινδάρου θα εμφανιστεί έτοιμη για μια μεγάλη υπέρβαση χάρη του Κυπριακού(σ.σ. βλέπε Ανδρέα Μαυρογιάννη) ή θα προχωρήσει σε μια άλλη, διαφορετικού χαρακτήρα υπέρβαση, κινούμενη προς ένα πρώην δικό της στέλεχος που την... πλήγωσε, αλλά που σαφώς πολύ πιο εύκολα θα μπορούσε να γίνει ως επιλογή αποδεκτή, τουλάχιστον από τους πλείστους παραδοσιακούς Συναγερμικούς(σ.σ. βλέπε Νίκο Χριστοδουλίδη). Με την επιλογή βεβαίως της ψήφου κατά συνείδηση να βρίσκεται θεωρητικά στο τραπέζι, ωστόσο, να μην ενδείκνυται για ένα κόμμα που κυβέρνησε τα τελευταία δέκα χρόνια και που ανεξαρτήτως του σημερινού αποτελέσματος θέλει να διατηρήσει τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας.

Καθοριστικός, μέσα σε αυτό το πρίσμα, διαφαίνεται από τις πρώτες ώρες να είναι ο ρόλος και ο λόγος του Νίκου Αναστασιάδη, εξ’ ου και η συνάντηση με τον Αβέρωφ Νεοφύτου στο Προεδρικό πριν καν ολοκληρωθεί η καταμέτρηση(σ.σ. νέα σύσκεψη με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα).

Εσωκομματικά, πρώτη ανάλυση θα γίνει σε βάθος και τα επόμενα βήματα αναμένεται να αρχίσουν να καθορίζονται κατά τη συνεδρία του Πολιτικού Γραφείου που ήδη έχει καθοριστεί για το απόγευμα της Δευτέρας, ενώ οι αμέσως επόμενες ώρες θα ρίξουν φως και στο τι μέλλει γενέσθαι σε εσωκομματικό επίπεδο. Κατά πόσο δηλαδή, θα ανοίξει ο κύκλος της αμφισβήτησης για τον Αβέρωφ Νεοφύτου και συνάμα η συζήτηση για νέα ηγεσία.

Πάντως, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ στις πρώτες του δηλώσεις έσπευσε να διαμηνύσει πως οι αποφάσεις του κόμματος για την δεύτερη Κυριακή θα ληφθεί στα συλλογικά όργανα, όπου- όπως είπε εμφαντικά- θα εκφράσει και την άποψη που ο ίδιος έχει ως προς τι θα πρέπει να πράξει η παράταξη. 

Παράλληλα, κατέστησε σαφή την πρόθεσή του να διεκδικήσει ξανά την προεδρία της παράταξης στο επόμενο εκλογικό συνέδριο. 

Από πλευράς στελεχών, ξεκίνησαν ήδη να εκδηλώνονται οι διαφορετικές τάσεις, με τον δήμαρχο Πάφου Φαίδωνα Φαίδωνα να εκφράζει δημόσια την πρόθεσή του να ταχθεί υπέρ της στήριξης Ανδρέα Μαυρογιάννη, ενώ τον απερχόμενο υπουργό Παιδείας Πρόδρομο Προδρόμου να τοποθετείται ανεπιφύλακτα υπέρ του Νίκου Χριστοδουλίδη.