Καλείται να σηκώσει το χαλί ο διάδοχος της Δράκου για τη Δικαιοσύνη και τη Δημόσια Τάξη

«Το να μη διορθώνει κανείς τα λάθη του είναι μεγάλο λάθος», είπε κάποτε ένας Κινέζος φιλόσοφος. Ωστόσο, για να διορθώσει κάποιος τα λάθη του, πρέπει πρώτα να τα αναγνωρίσει και να τα παραδεχθεί, όποιες και αν είναι οι συνέπειες, ώστε μέσα από αυτά, να επιδιώξει να γίνει καλύτερος. Σε διαφορετική περίπτωση, όπως είπε ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζων Κέννεντυ, ένα λάθος γίνεται σφάλμα μόνο όταν προτιμήσουμε να μην το διορθώσουμε.

Είναι για αυτό το λόγο, που ο/η διάδοχος της υπουργού Δικαιοσύνης, Στέφης Δράκου, καλείται να επιδοθεί σε ένα αγώνα δρόμου, ώστε να ανατρέψει τα αρνητικά δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί και αφορούν τόσο τη Δικαιοσύνη, όσο και τη Δημόσια Τάξη, όπως είναι και ο τίτλος του υπουργείου.

Και αυτό διότι, η Στέφη Δράκου, ενδεχομένως παρασυρόμενη από τις προσωπικές σχέσεις που έχει αναπτύξει με τους υφιστάμενους της, των οποίων είναι πολιτική τους προϊστάμενη, επέλεξε μέχρι και την τελευταία ημέρα, να βάλει τα προβλήματα κάτω από το χαλί, το οποίο θα πρέπει να σηκώσει ο/η διάδοχος της, δεδομένου πως στόχος του είναι να διορθωθούν τα κακώς έχοντα και να ανακτηθεί εκ νέου η εμπιστοσύνη του κόσμου έναντι στους θεσμούς.

Εξάλλου, ο ρόλος ενός πολιτικού προϊσταμένου, δεν είναι να επιδίδεται σε επικοινωνιακά τεχνάσματα για να προστατεύει κάστρα, προκειμένου να μην μετατοπιστούν στον ίδιο οι ευθύνες, αλλά να καθορίζει πολιτική, χτισμένη σε γερές βάσεις, και εκεί και όπου εντοπίζεται πρόβλημα, να παίρνει καθοριστικές αποφάσεις με στόχο το καλώς νοούμενο συμφέρον και το γνωστό σε όλους μας μαχαίρι, να μπαίνει επιτέλους στο κόκκαλο, με ότι και αν αυτό συνεπάγεται.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η εξίσωση των πορισμάτων, οι σκιώδεις συγκυρίες και η ταφόπλακα της αμφισβήτησης

Προβλήματα κάτω από το χαλί

Η Στέφη Δράκου, αποχωρώντας, επέλεξε να πλέξει το εγκώμιο της Αστυνομίας, την ώρα που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα για μια σειρά από λόγους, αν και από προηγουμένως δεν έδειχνε διατεθειμένη να αντιληφθεί και να επιλύσει τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί σε βάρος ενός θεσμού που οι πολίτες υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να εμπιστεύονται.

Συχνά πυκνά, απέρριπτε μάλιστα τις οποιεσδήποτε επικρίσεις προς το πρόσωπο της ή για αποφάσεις που έλαβε ή δεν έλαβε, απέρριπτε τυχόν λάθη από την ηγεσία της Δύναμης, απέρριπτε τα πυρά από τις συντεχνίες των ίδιων των αστυνομικών. Ωστόσο, μια περιήγηση στα social media, κάτω από μια ανάρτηση που αφορούσε είτε επεισόδια, είτε απόδραση, δολοφονία, εμπρησμό, ανεξιχνίαστα εγκλήματα, σκάνδαλα κτλ, ενδεχομένως να είχε μια πιο σφαιρική εικόνα, ως προς την άποψη χιλιάδων πολιτών ή ακόμα και απλών αστυνομικών.

Ενδεχομένως, τον αρνητικό αντίκτυπο που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, να έχει αντιληφθεί ο νέος Πρόεδρος, ο οποίος στην τελευταία τηλεμαχία όταν αναφέρθηκε σε τμήματα που χρειάζονται μεταρρύθμιση, σε αυτά τοποθέτησε και την Αστυνομία, η οποία αναμφίβολα διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο, τόσο σε ότι αφορά τη Δικαιοσύνη, όσο και τη Δημόσια Τάξη.

Σε ότι αφορά τη Δικαιοσύνη, θα έλεγε κανείς, πως πλέον το παιχνίδι έχει τελειώσει και έχει τοποθετηθεί η ταφόπλακα της αμφισβήτησης, την οποία καλείται να αφαιρέσει η νέα Κυβέρνηση, λαμβάνοντας καθοριστικές αποφάσεις. Και αυτό διότι, τα τελευταία χρόνια, ουκ ολίγες υποθέσεις διαφθοράς είδαν το φως της δημοσιότητας, ωστόσο από τη μία οι χειρισμοί που έγιναν και από την άλλη η κατάληξη τους - οι περισσότερες στα συρτάρια -, έκαναν την γυναίκα του Καίσαρα να μην φαίνεται τίμια, με τις επαναλαμβανόμενες συγκυρίες να πλήττουν ανεπανόρθωτα το κύρος και την αξιοπιστία θεσμών. Έρευνες επί ερευνών εδώ και δύο χρόνια για το σκάνδαλο των διαβατηρίων, η πρώτη υπόθεση για τις πολιτογραφήσεις να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος, έρευνα για το οφθαλμοφανές πτυχίο του τέως Επιτρόπου Εθελοντισμού που διήρκησε ένα χρόνο και εν τέλει οδηγήθηκε ενώπιον Δικαστηρίου με κουτσουρεμένο κατηγορητήριο, ο τέως Διοικητής της ΥΚΑΝ να συνομιλεί με βαρυποινίτη και να συνωμοτεί για να εξοντώσει τη Διεύθυνση των Φυλακών, τρία υψηλόβαθμα στελέχη της Αστυνομίας να υποδεικνύονται για συγκάλυψη της δολοφονίας του εθνοφρουρού Θανάση Νικολάου, καταγγελίες επί καταγγελιών στην Αρχή κατά της Διαφθοράς που εμπλέκουν Αστυνομία, στα συρτάρια πειθαρχικές διώξεις αστυνομικών, αναφορές για στελέχη που είχαν εμπλοκή στο κατασκοπευτικό βαν, σύλληψη αστυνομικού για σεξουαλική κακοποίηση ανήλικης, αστυνομικός να αυνανίζεται σε παραλία μπροστά σε παιδιά, σύλληψη μέλους που διακινούσε παράνομους μετανάστες, χειροπέδες σε άλλο αστυνομικό μετά από καταγγελία για ξυλοδαρμό της συζύγου του…

Από την άλλη, μια σειρά από ανεξιχνίαστες δολοφονίες στις οποίες άφησε την σφραγίδα του ο υπόκοσμος την τελευταία δεκαετία (σ.σ σχεδόν όλες παραμένουν ανεξιχνίαστες), απανωτά επεισόδια τον τελευταίο χρόνο, αφού κάθε αγωνιστική σημαδευόταν με έκτροπα εντός και εκτός γηπέδων, σκηνές χουλιγκανισμού σε μνημόσυνο για το οποίο υπήρχαν πληροφορίες, δεκαεπτά αποδράσεις από τα χέρια της αστυνομίας από το 2020, ουκ ολίγες σκηνές βίας στο Πουρνάρα, άνιση μεταχείριση εμπόρων ναρκωτικών όπως υπέδειξε πρόσφατα με μια απόφαση καταπέλτη το Ανώτατο, αναστολές ποινών και συμφωνίες με διακινητές ναρκωτικών για τις οποίες επίσης το Δικαστήριο κούνησε το δάκτυλο του σε ΥΚΑΝ και Αστυνομία, απανωτοί εμπρησμοί που οι περισσότεροι παραμένουν ανεξιχνίαστοι (σ.σ σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά, από τους 81 εξιχνιάστηκαν μόνοι οι 24), ανεξιχνίαστες ομοφοβικές επιθέσεις, αύξηση ναρκωτικών, με τον υποδιοικητή της ΥΚΑΝ να παραδέχεται ενώπιον της Βουλής πως οι ποσότητες που κατάσχουν είναι μηδαμινές μπροστά σε αυτές που διακινούνται…

Πέραν των πιο πάνω, στην εξίσωση έρχεται να προστεθεί και η «εξέγερση» των αστυνομικών, που πλέον απέκτησαν φωνή μέσω των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων, και κατά καιρούς προβαίνουν σε σοβαρές καταγγελίες, που αφορούν είτε τον τρόπο λειτουργίας της Δύναμης, είτε για αποφάσεις που λαμβάνονται από τον Αρχηγό. Από τη μια οι φωνές για υποστελέχωση της πρώτης γραμμής, την ώρα που τα γραφεία είναι γεμάτα, και από την άλλη, οι καταγγελίες για ρουσφέτι πίσω από προαγωγές, για «αυλικούς» που λαμβάνουν αποφάσεις, για αποδιοπομπαίους τράγους για μετατόπιση ευθυνών της ηγεσίας, για μη προστασία των μελών κτλ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ένα ημερολόγιο δολοφονιών μιας δεκαετίας με... τρύπιες αστυνομικές σελίδες

Χρειάζεται πολιτική βούληση

Όλα τα πιο πάνω, τα οποία δεν αποτυπώνουν ούτε τη Δικαιοσύνη, ούτε τη Δημόσια Τάξη, δεν είναι ζητήματα που έχουν προκύψει τις τελευταίες ημέρες, αλλά τα τελευταία έτη, με την απερχόμενη υπουργό όμως, να χτίζει τοίχο προστασίας γύρω από την Αστυνομία, την ώρα που δέχεται πυρά ακόμα και από τα ίδια τα μέλη της. Ακόμα και στις απανωτές περιπτώσεις χουλιγκανισμού, υπεραμύνθηκε των ενεργειών της Δύναμης, ρίχνοντας το μπαλάκι της ευθύνης σε Σωματεία, ενώ ουδέποτε αναφέρθηκε στην αδυναμία που παρατηρείται – με βάση και τα στατιστικά της Αστυνομίας - στην εξιχνίαση των σοβαρών εγκλημάτων ή σε ότι αφορά άλλα σοβαρά θέματα.

Θα ήταν άδικο να ισοπεδώνεται όλο το έργο της Αστυνομίας, εντούτοις είναι ουτοπία να πιστεύει κανείς πως όλα κυλάνε ομαλά και να κρίνεται πως δεν χρειάζονται τομές στην Αστυνομία, όπως δήλωσε στο πρόσφατο παρελθόν η Στέφη Δράκου, χωρίς να δείχνει ότι αντιλαμβάνεται τα θέματα που προκύπτουν, ώστε να δοθούν λύσεις και να γίνουν βήματα προς την ορθή κατεύθυνση. Αντιθέτως, μέχρι και την τελευταία ημέρα, παρουσίασε μια ρόδινη κατάσταση, εστιάζοντας την προσοχή της μόνο στις Φυλακές, με την επιμονή της, σε συνδυασμό με ενέργειες ή αποφάσεις που έλαβε, να παρερμηνεύεται, αφού έδειξε επιλεκτική ευαισθητοποίηση για ζητήματα που αφορούν τα δύο τμήματα που προΐσταται.

Ανέκαθεν, το υπουργείο Δικαιοσύνης, λόγω και της ιδιαιτερότητας των θεμάτων που έχει να αντιμετωπίσει, θεωρείται ένα καυτό χαρτοφυλάκιο. Στην εποχή που διανύουμε, γίνεται ακόμα πιο καυτό, αφού πλέον η Δικαιοσύνη βρίσκεται σε μια τεράστια κρίση και οι πολίτες, με τα όσα έχουν δει τα τελευταία χρόνια, έχασαν την εμπιστοσύνη τους και γύρισαν την πλάτη στους θεσμούς. Είναι για αυτό το λόγο, που ο/η διάδοχος της Στέφης Δράκου, θα πρέπει να ανατρέψει τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί, στέλνοντας το μήνυμα πως υπάρχει πολιτική βούληση προς τον στόχο αυτό. Να στείλει το μήνυμα πως στόχος, δεν είναι η διαμόρφωση μιας καλής εικόνας μέσα από επικοινωνιακά τεχνάσματα αλλά μέσα από έργα και πράξεις.