Πήρε τη λάθος στροφή αλλά όλα άρχισαν ξανά-Η ιστορία του Λοΐζου που έγινε βιβλίο

«Πήρα τη λάθος τη στροφή κι είπαν δεν θα ‘χει επιστροφή, μα να ‘μαι εδώ, με τα θεριά μου να παλεύω. Κι αν έχει η μοίρα μου γραφτεί, δεν υποτάσσομαι σ’ αυτή. Εγώ έχω μάθει και στα δύσκολα να αντέχω».

Μέσα από αυτούς τους στίχους ξεπροβάλει η ιστορία ζωής ενός νέου, που η αγάπη του για τις μοτοσικλέτες και μια λάθος στροφή, του στέρησαν όσα ονειρεύτηκε. Δεν τα έβαλε κάτω. Το πάθος του να ζήσει και να δει τα παιδιά του να μεγαλώνουν, τον κατέστησαν δυνατόν ώστε να παλέψει με τους δαίμονές του και με όσες δυσκολίες βρέθηκαν ξαφνικά στο δρόμο του. Κατάφερε να σηκωθεί ξανά στα πόδια του και να χορέψει τον αγαπημένο του χορό. Το ζεμπέκικο. Άλλωστε αυτός είναι και ο λόγος που το τραγούδι που γράφτηκε για αυτόν τιτλοφορείται ως, «Το ζεμπέκικο του Λοΐζου».

Ήταν Σάββατο 10 Φεβρουαρίου του 2007, τρείς το μεσημέρι, όταν η μοτοσικλέτα του Λοΐζου συγκρούστηκε με όχημα. Ήταν η μέρα που θα άλλαζε ολόκληρη την ζωή, τόσο του ίδιου, όσο και της οικογένειάς του.

Ο 22χρονος -τότε- Λοΐζος, σε λίγους μήνες θα γινόταν πατέρας ενός παιδιού. Οι προσευχές της συντρόφου του εισακούστηκαν. «Να μείνει ζωντανός και θα δώσω στο παιδί μας το όνομα του Αγίου που γιορτάζει. Του Αγίου Χαράλαμπου». Η Χαραλαμπία σήμερα είναι δεκαέξι ετών.

Ο Λοΐζος έζησε, όμως ο δρόμος για πλήρη αποκατάσταση θα ήταν μακρύς, αφού δυσκολευόταν να περπατήσει και να μιλήσει. Παρέμεινε για ένα μήνα στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και άλλους πέντε μήνες στο Κέντρο Αποκατάστασης του Μέλαθρον Αγωνιστών ΕΟΚΑ. Το πρώτο θαύμα έγινε τον Απρίλιο, το Μεγάλο Σάββατο, όταν είπε την πρώτη του λέξη: «μάμα». Το δεύτερο θαύμα έγινε την επόμενη, την Κυριακή του Πάσχα, όταν ζήτησε να φάει σούβλα για να τιμήσει την μεγάλη γιορτή. Εκείνη την μέρα ο πατέρας του δεν του χάλασε χατίρι. Ζήτησε άδεια για δύο ώρες από το κέντρο αποκατάστασης και τον συνόδευσε στο οικογενειακό τραπέζι. Κανείς δεν μπορούσε να κρύψει την χαρά του, ούτε ο Λοΐζος που υποβασταζόμενος από τον πατέρα του χόρεψε ξανά ζεμπέκικο.

Η συνέχεια όμως δεν ήταν ρόδινη. Η άρνησή του να αποδεχτεί τη δύσκολη κατάσταση που βρέθηκε και ότι θα έπρεπε να μάθει να περπατάει και να μιλάει ξανά από την αρχή, όπως επίσης και το γεγονός πως οι αμέτρητοι φίλοι που είχε χρόνια δίπλα του ξαφνικά μειώθηκαν, δεν βοηθούσαν την ψυχολογία του. Η μεγαλύτερη του δύναμη ήταν η αδιαμφισβήτητη αγάπη της μητέρας του, της οικογένειάς και της συντρόφου του, που στάθηκε δίπλα του βράχος από την αρχή και με την οποία παντρεύτηκε δύο χρόνια μετά, το 2009.

Ο Λοΐζος, συνειδητοποίησε το πόσο σημαντικό είναι το δώρο της ζωής και ότι θα έπρεπε να αρχίσει να ζει ευτυχισμένος με τα νέα δεδομένα, μετά από μια συζήτηση που είχε με την κόρη του, που παρά το γεγονός ότι τότε ήταν πολύ μικρή γνώριζε ακριβώς τι συνέβαινε στον πατέρα της. Μια μέρα, καθώς περπατούσαν στον δρόμο προς το σπίτι τους, η μικρή τότε Χαραλαμπία, άκουσε μια μοτοσικλέτα να περνά και είπε στον πατέρα της. «Παπά ευτυχώς που δεν πέθανες και κτύπησες μόνον, αλλιώς δεν θα είχα παπά τώρα».

Ήταν εκείνη η στιγμή που ο Λοΐζος άρχισε να βάζει περισσότερο πείσμα, όχι μόνο για να αυτοεξυπηρετείται, αλλά για να γίνει ακόμη πιο δυνατός ώστε να μπορέσει η κόρη του να τον γνωρίσει όπως ήταν πριν από το τροχαίο. Έτσι κατάφερε σιγά-σιγά να σταθεί καλύτερα στα πόδια του.

Αν και αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα και κάποιες δυσκολίες στην ομιλία του, ο 38χρονος, σήμερα Λοΐζος, βλέπει τη ζωή πιο καθαρά. Χαμογελά και χορεύει πιο συχνά.

«Στέφανος. Όλα αρχίζουν ξανα», ένα βιβλίο για οικονομική ενίσχυση της οικογένειας

Η κόρη του, βρίσκεται πλέον στην εφηβεία και η οικογένεια μεγάλωσε, αφού με τη σύζυγό του απέκτησαν και δεύτερο παιδάκι. Ωστόσο, το γεγονός ότι ο ίδιος δεν εργάζεται και το βάρος της οικονομικής ενίσχυσης πέφτει όλο στη σύζυγό του, δημιουργεί δυσκολίες στην καθημερινότητά τους.

Η μικρή Χαραλαμπία έχει όνειρα όπως κάθε νεαρή στην ηλικία της. Όταν πριν από δύο περίπου χρόνια ζήτησε από την μητέρα της να παρακολουθήσει μαθήματα θεάτρου, απογοητεύτηκε με την απάντηση που πήρε και έθεσε ένα νέο ερώτημα στην μητέρα της. «Καλά όταν θα πρέπει να σπουδάσω θα μου πεις πως δεν θα πάω γιατί δεν έχουμε χρήματα;».

Παρόν στη συζήτηση αυτή ήταν και η αδελφή του Λοΐζου. Φανερά ταραγμένη με αυτά που άκουσε, ήθελε να βεβαιωθεί ότι τα παιδιά του αδελφού της δεν θα στερούνταν τις σπουδές τους και ότι θα πραγματοποιούσαν τα όνειρά τους. Είναι ακριβώς για αυτό το λόγο που πήρε την απόφαση να μεταφέρει την ιστορία του αδελφού της σε μερικές κόλλες χαρτί. Μοναδικός της στόχος, είναι όλα τα έσοδα από το βιβλίο να πάνε σε λογαριασμό για τις σπουδές των παιδιών. Έπρεπε πρώτα όμως να πάρει την έγκρισή του.

«Είναι πολύ άσχημο συναίσθημα ένα παιδί να έχει όνειρα, να θέλει να κάνει πράγματα και να τα στερείται λόγω των οικονομικών δυσκολιών», περιγράφει στον REPORTER η αδελφή του Λοΐζου, η Άντρη  και συγγραφέας του βιβλίου «Στέφανος, όλα αρχίζουν ξανά».

Εκείνη την περίοδο περνούσε και η ίδια δύσκολα μετά από το διαζύγιό της και προσπαθούσε να κάνει τα πάντα για να μην στερηθούν τίποτα τα παιδιά της. Δεν κατάφερε να κοιμηθεί για μέρες και στο μυαλό της τριγυρνούσαν σκέψεις για το πώς θα μπορούσε να βοηθήσει την οικογένεια του αδελφού της. «Ο αδελφός μου παρά τις δυσκολίες, είναι περήφανος άνθρωπος και ήξερα πως δύσκολα θα έπαιρνα την έγκρισή του. Η απάντησή του ήταν “δεν μπορείς να σκεφτείς άλλη ιστορία;” Του εξήγησα τι ακριβώς είχα στο μυαλό μου και τον έπεισα».

Η Άντρη άρχισε να μαζεύει πληροφορίες, αφού λόγω των επίπονων γεγονότων και για να προστατεύσει τον εαυτό της, είχε αποσύρει από το μυαλό της πολλά από τα γεγονότα που είχε περάσει τότε. Της πήρε σχεδόν δύο χρόνια για να ολοκληρώσει το βιβλίο.

Η ιστορία του βιβλίου δεν αρχίζει από την ημέρα του τροχαίου, αλλά από το 2009. Την ημέρα που ο πρωταγωνιστής παντρεύετε την αγαπημένη του και χορεύει με δυσκολία, αλλά με πάθος ζεμπέκικο. Σε μια κυκλική αφήγηση, στο βιβλίο επεξηγείται ο λόγος που οδηγήθηκε ο πρωταγωνιστής σε αυτή την κατάσταση και κλείνει ξανά, στο τελευταίο κεφάλαιο, με την ημέρα του γάμου. «Ο λόγος που αρχίζω με την σκηνή του γάμου του μετά το τροχαίο και ολοκληρώνω την ιστορία πάλι με τη σκηνή του γάμου, ήταν γιατί ήθελα να εστιάσω στο πως ένα άτομο που σφύζει από ζωή, είναι γεμάτο όνειρα, είναι δραστήριος, κάνει ότι είναι δυνατόν για να μπορεί να είναι ευτυχισμένος ο ίδιος και η οικογένειά του, μια ατυχής στιγμή, θα μπορούσε να του κοστίσει τη ζωή του».

Μέσα από το βιβλίο, η Άντρη αγγίζει τα ευαίσθητα και επίπονα κομμάτια των ατόμων και της οικογένειάς του που βρέθηκαν στο ίδιο σημείο στη ζωή τους. Επικεντρώνεται επίσης, το πόσο δυσκολεύτηκε, στο πώς βίωσε η οικογένεια του το έναν μήνα που βρισκόταν στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και τον άγνωστο δρόμο που είχαν να διανύσουν όλοι μέχρι να καταφέρει να σταθεί στα πόδια του, να χαμογελάσει ξανά και να χορέψει στους ρυθμούς του ζεμπέκικου χωρίς βοήθεια.

Στο βιβλίο ο ήρωας δεν ονομάζεται Λοΐζος, αλλά Στέφανος και αυτό οφείλεται στην τριλογία των έργων, με πρώτο αυτό της πραγματικής ιστορίας που η Άντρη έγραψε για την θεία της την Αναστασία, το οποίο τιτλοφορείται ως: «Αναστασία, παλεύοντας με τη Σχιζοφρένεια».

«Είχα αλλάξει τα ονόματα όλης της οικογένειάς μου και ήθελα να έχει συνοχή. Σκοπός το πρώτου βιβλίου ήταν να μεταφέρουμε στον κόσμο τα όσα ζήσαμε εμείς στην οικογένεια μας με την θεία μας και πως πρέπει να αντιμετωπίζονται αυτοί οι άνθρωποι. Είχα μεγάλη ανάγκη για ευαισθητοποίηση του κόσμου και κατανόηση των ανθρώπων αυτών, μακριά από ταμπού και προκαταλήψεις».

Ένα από τα σημαντικότερα μηνύματα ωστόσο που θέλει να αφήσει μέσα από το βιβλίο που έγραψε για την ιστορία του αδελφού της η Άντρη, είναι το μεγαλείο ψυχής και το πώς η ζωή τελειώνει όταν δεν συνεχίσουμε να χαμογελάμε σε ότι και αν μας συμβεί ή ακόμη και να συνεχίζουμε να κάνουμε πράγματα που αγαπάμε, όπως ο Λοΐζος που με την κάθε ευκαιρία θα χορέψει τον αγαπημένο του χορό. Το ζεμπέκικο.

Ο Λοΐζος έγινε έμπνευση και για αυτόν γράφηκε το τραγούδι «Το ζεϊμπέκικο του Λοΐζου» σε μουσική Άριστου Μοσχοβάκης, στίχους της Δήμητρας Νεοφύτου και ερμηνείας του Μάριου Ορφανίδη.

Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε σε μια σημαδιακή μέρα, στις 10 Φεβρουαρίου του 2023, η ημερομηνία που πριν από δεκαέξι χρόνια άλλαξε την ζωή του Λοΐζου. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τον Εκδοτικό Οίκο Ευγνώμων και μπορεί κάποιος να το παραγγείλει διαδικτυακά ή από τα γραφεία του Εκδοτικού Οίκου στην Κοκινοτριμιθιά, καθημερινά μεταξύ των ωρών 08:00-13:00 και 14:00-17:00.