Μα ρε μάγκες, ξεχάσατε προτού φύγετε να βγείτε στη σκηνή και να σας καμαρώσουμε...

Θύελλα αντιδράσεων προκάλεσε τα τελευταία εικοσιτετράωρα η άνανδρη επίθεση κουκουλοφόρων σε εκδήλωση της Accept-LGBTI Cyprus, όπου άτομα νεαρής ηλικίας, έχοντας σκεπασμένα τα πρόσωπά τους με κουκούλες, μπούκαραν σε αμφιθέατρο του ΤΕΠΑΚ, αρχίζοντας να φωνάζουν ομοφοβικά συνθήματα και την ίδια ώρα, να ψεκάζει ένας εξ αυτών, τους παρευρισκόμενους με πυροσβεστήρα. Μάλιστα, άλλος κουκουλοφόρος χτύπησε με γροθιά στο πρόσωπο έναν 21χρονο φοιτητή, τραυματίζοντάς τον ελαφρά. 

Είναι ευρέως γνωστά και πλέον διαδεδομένα στην κοινωνία τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, που ασφαλώς και δεν χρήζουν ιδιαίτερης ανάλυσης σήμερα. Είναι την ίδια ώρα γνωστές, οι ποικίλες ενέργειες που καταβάλλονται μέχρι σήμερα, για τη θεσμική καταχώρηση της ισότητας και της διαφύλαξης των δικαιωμάτων τους. Ωστόσο, το ζήτημα δεν είναι μόνο τα δικαιώματα των ατόμων αυτών, αλλά είναι και η άλλη όψη του νομίσματος, που έχει να κάνει με τη δράση-αντίδραση των υπόλοιπων, ενάντια σε αυτούς. 

Και να ήταν μόνο αυτή η αντίδραση σε αυτά τα άτομα; Όχι, φυσικά. Η αποδοχή της διαφορετικότητας, είναι ένα τεράστιο, αλλά και συνάμα πολυσύνθετο κοινωνικό πρόβλημα, που δυστυχώς, όσα χρόνια και αν περάσουν, πάντοτε, όπως εύκολα διαφαίνεται, θα υπάρχουν αυτές οι εξάρσεις ρατσισμού και οι επιθετικές ενέργειες, που το μόνο που έχουν να αναδείξουν, είναι ότι ο άνθρωπος, ποτέ δεν πρόκειται να αποδεχθεί τον συνάνθρωπό του, όπως και αν είναι αυτός. 

Ένα συνάνθρωπο, που ίσως να μην ανήκει στην κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ, αλλά ίσως να είναι χοντρός, να είναι λεπτός, να είναι πολύ ψηλός, ή και πολύ κοντός, να είναι μαύρος, ή να είναι πολύ άσπρος, να έχει κάτι στην εμφάνισή του που να μαγνητίζει το βλέμμα, να είναι τελοσπάντων «διαφορετικός» από εσένα. Αλλά αλήθεια, ποιος κρίνει το διαφορετικό; Ποιος είναι αυτός που μπορεί να πει μετά βεβαιότητας ότι είναι πιο νορμάλ από τον άλλο και μάλιστα, ότι είναι «καλύτερος» πιο «όμορφος»;

Το συμβάν στο ΤΕΠΑΚ, δεν είναι τίποτα παραπάνω, από τη μια όψη της κοινωνίας, που για χρόνια κρύβεται πίσω από το δάκτυλό της και κατά διαστήματα, θα κάνει την εμφάνισή της. Αμέσως μετά το περιστατικό, άπαντες δείχνουν να έχουν θορυβηθεί και προσπαθούν να κινητοποιηθούν με κάθε τρόπο. Αστυνομία, αρμόδιες αρχές, επίτροποι προστασίας και όσοι προασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι ώρες περνούν όμως και τίποτα δεν αλλάζει...

Αυτοί με τις κουκούλες, μπήκαν, είπαν ότι είπαν και έφυγαν. Κατάφεραν να ξεσηκώσουν τα πλήθη και αφού έβγαλαν τις κουκούλες λίγα μέτρα παρακάτω, ξαναμπήκαν ανάμεσά μας και κυκλοφορούν ξέγνοιαστοι. Μπορεί να πει κάποιος, ότι ήταν και σαν ένα θέατρο, με κύριους πρωταγωνιστές αυτά τα δέκα «παλικάρια». Μα ρε μάγκες, ξεχάσατε προτού φύγετε από το αμφιθέατρο του ΤΕΠΑΚ, να βγείτε στη σκηνή, να σας καμαρώσουμε κιόλας... 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Δειτε Επισης

Είναι σοβαροί εκεί στην Αστυνομία; Ούτε ο ίδιος δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον εαυτό του...
Αστυνομικοί καταγγέλλουν... κουμπαροκρατία σε πειθαρχικά παραπτώματα
Από το χάος στον αυτοκινητόδρομο με το... μπάρμπεκιου των κυνηγών, αυτό ενόχλησε τον Αρναούτη;
Η Αστυνομία δεν μπορεί να είναι παντού αλλά μπορεί να ανταποκρίνεται ακόμη κι όταν δεν είναι ο δήμαρχος που την ειδοποιεί
Η χαραγμένη νησίδα στην άσφαλτο πάλι είναι νησίδα
Περί διοικητικής έρευνας ο λόγος...
Το μαδημένο αγγελούι του ΔΗΣΥ και ο… άγγελος Ανδρέας Θεμιστοκλέους
Κατήγγειλε αστυνομικό ότι μπήκε στα... χωράφια του
Από πότε η ανάγκη για δικαίωση είναι αδίκημα και τιμωρείται;
«Τσίκνωσε» το αφήγημα Αρχηγού, Υπαρχηγού και Χαρτσιώτη περί μηδενικής ανοχής