Στην πιο κρίσιμη φάση του ο πόλεμος στη Γάζα-Οι τρεις στόχοι του Ισραήλ

Ο πόλεμος που έχει συνταράξει τον κόσμο περνάει ίσως στην πιο κρίσιμη φάση του καθώς τα Ισραηλινά τανκς εισέρχονται στην νότια Γάζα αλλά ο πιο επικίνδυνος εχθρός τους είναι ο χρόνος.

Την 1η Δεκεμβρίου το Ισραήλ ξεκίνησε αυτό που θα μπορούσε να είναι το πιο κρίσιμο στάδιο στον πόλεμό του στη Γάζα, γράφει ο Economist, καθώς η εκεχειρία του με τη Χαμάς πλέον δεν υφίσταται και οι δυνάμεις των Ισραηλινών άρχισαν να συγκλίνουν προς τα κύρια εναπομείναντα προπύργια του ισλαμιστικού κινήματος σε ολόκληρη την Λωρίδα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ο ισραηλινός στρατός επεκτείνει τις χερσαίες επιχειρήσεις του σε ολόκληρη τη Λωρίδα της Γάζας

Η τακτική θα είναι διαφορετική σε αυτή τη φάση, αλλά για πολλούς που παρακολουθούν τον αυξανόμενο αριθμό των νεκρών Παλαιστινίων, αυτό δεν θα έχει μεγάλη σημασία. Το Ισραήλ γνωρίζει πολύ καλά ότι ο χρόνος και η υποστήριξη για την επίθεσή του στη Γάζα εξαντλούνται και ότι έχει μια σειρά από σχεδόν άπιαστους στόχους που πρέπει να επιτύχει πριν συμβεί αυτό, σημειώνει το βρετανικό μέσο.

Στον βόρειο τομέα, όπου το Ισραήλ είχε ήδη υπό τον έλεγχό του το μεγαλύτερο μέρος της πόλης της Γάζας που έχει πλέον σε μεγάλο βαθμό ερημώσει, καθώς οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας (IDF) έχουν εξαπολύσει αεροπορικές επιδρομές στη γειτονιά Shujaiya και στον προσφυγικό καταυλισμό Jabalia. Οι περισσότεροι από τους εναπομείναντες μαχητές της Χαμάς στο βορρά πιστεύεται ότι κρύβονται σε αυτές τις περιοχές.

Στο νότο το Ισραήλ έπληξε κτίρια στο Χαν Γιουνίς, τη γενέτειρα του Γιαχία Σινουάρ και του Μοχάμεντ Ντέιφ, των πιο υψηλόβαθμων ηγετών της Χαμάς στη Γάζα, όπου εκεί πιστεύεται ότι κρύβονται και οι δύο. Χθες, 3 Δεκεμβρίου, τανκς των IDF εντοπίστηκαν στα περίχωρα της πόλης, καθώς η χερσαία επίθεσή του, που μέχρι τώρα περιοριζόταν κυρίως στο βορρά, πλέον επεκτείνεται.

Στο Ισραήλ γνωρίζουν ότι η διεθνής υποστήριξη δεν είναι για πάντα δεδομένη

Στο παρασκήνιο, αξιωματούχοι της ισραηλινής ασφάλειας παραδέχονται ότι οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας τους βιάζονται να επιχειρήσουν πριν κλείσει το «παράθυρο νομιμοποίησής» των ενεργειών τους, αυτό δηλαδή που μπορεί να δεχτεί η κοινή γνώμη ως δίκαιη απάντηση για τα δραματικά γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου με την εισβολή της Χαμάς. Στο Ισραήλ γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να βασίζονται επ' αόριστον στη διεθνή υποστήριξη για τη στρατιωτική τους εκστρατεία .

Αυτή η υποστήριξη, με επικεφαλής τις ΗΠΑ εξανεμίζεται ταχύτατα μπροστά στον αιματηρό απολογισμό σε ζωές αμάχων στη Γάζα, υποστηρίζει ο Economist. Κατά την επίσκεψή του στο Ισραήλ στις 30 Νοεμβρίου, ο Άντονι Μπλίνκεν, Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, κατέστησε σαφές στα μέλη του πολεμικού υπουργικού συμβουλίου του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου ότι δεν θα έχουν τους «μήνες» που λένε ότι χρειάζονται για να τελειώσουν τη δουλειά.

Ο Μπλίνκεν δήλωσε επίσης ότι η κυβέρνηση παρακολουθεί στενά για να δει αν το Ισραήλ κάνει περισσότερα για να ελαχιστοποιήσει τις απώλειες μεταξύ των αμάχων και να διευκολύνει τη ροή βοήθειας προς τους πάνω από 2 εκατομμύρια Παλαιστίνιους που συνωστίζονται τώρα στη νότια Γάζα. Άλλα μέλη της κυβέρνησης του Τζο Μπάιντεν επανέλαβαν έκτοτε την άποψη αυτή. Το κατά πόσον το Ισραήλ φαίνεται να πληροί αυτούς τους όρους θα καθορίσει για πόσο καιρό -και με πόση ένταση- η Αμερική θα συνεχίσει να παρέχει υποστήριξη στην επίθεση του Ισραήλ.

Οι άμαχοι, οι όμηροι και η εκστρατεία

Όσον αφορά το πρώτο σημείο, το Ισραήλ κοινοποίησε έναν νέο χάρτη της Γάζας, στον οποίο ολόκληρη η λωρίδα είχε χωριστεί σε περισσότερες από 600 ξεχωριστές ζώνες, αμέσως μετά τη λήξη της εκεχειρίας. Πρόκειται, όπως υποστηρίζει για μέρος των προσπαθειών του να περιορίσει τις απώλειες αμάχων. Από την 1η Δεκεμβρίου οι κάτοικοι ενημερώνονται, μέσω των μέσων ενημέρωσης, με γραπτά μηνύματα και μέσω φυλλαδίων που ρίχνονται από αεροσκάφη, τόσο για τις ζώνες στις οποίες σκοπεύουν να επιχειρήσουν οι IDF όσο και για τις «ασφαλείς περιοχές» στις οποίες αναμένεται να μπορούν να εκκενώσουν. Δεν είναι σαφές πόσο ρεαλιστικό ή αποτελεσματικό μπορεί να είναι αυτό το σύστημα μέσα στο χάος της Γάζας.

Οι επιχειρήσεις των IDF περιορίζονται επίσης από την παρουσία 136 ομήρων που πιστεύει ότι εξακολουθούν να κρατούνται στη Γάζα. Κατά τη διάρκεια της διακοπής των μαχών, 108 όμηροι, κυρίως Ισραηλινές γυναίκες και παιδιά, καθώς και 24 ξένοι εργάτες, όλοι αιχμάλωτοι απο τις 7 Οκτωβρίου, απελευθερώθηκαν. Η εκεχειρία κατέρρευσε όταν το Ισραήλ επέμεινε ότι οι υπόλοιπες 17 γυναίκες και παιδιά που κρατούνταν θα έπρεπε να απελευθερωθούν πριν αρχίσουν διαπραγματεύσεις για την τύχη των ανδρών ομήρων. Αλλά η ένταση μεταξύ των δηλωμένων πολεμικών στόχων του Ισραήλ, να καταστρέψει τις στρατιωτικές δυνατότητες της Χαμάς και να την απομακρύνει από την εξουσία στη Γάζα και να διασώσει τους ομήρους- γίνεται όλο και πιο έντονη.

Σε μια συνάντηση με τις οικογένειες των ομήρων, ο Γιόαβ Γκάλαντ, υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, προσπάθησε να τους διαβεβαιώσει ότι «όταν ο στρατός προχωράει, η πίεση στη Χαμάς αυξάνεται και μαζί με αυτήν η πιθανότητα να ανακτήσουμε περισσότερους ομήρους». Κάθε άλλο παρά όλοι έχουν πειστεί σχολιάζει το δημοσίευμα.

Οι τρεις στόχοι του Ισραήλ που έρχονται σε σύγκρουση

Το IDF γνωρίζει όλο και περισσότερο ότι λειτουργεί κάτω από ένα συνδυασμό ασυμβίβαστων προσδοκιών:

• Των πολιτικών του Ισραήλ και του κοινού τους, που θέλουν να καταστρέψει τη Χαμάς
• Των οικογενειών των ομήρων, που θέλουν τους αγαπημένους τους πίσω
• Των διεθνών συμμάχων του, που θέλουν λιγότερες απώλειες Παλαιστινίων και ένα οριστικό τέλος αυτού του πολέμου

Αν η Αμερική πιέσει για ένα ταχύτερο τέλος των συγκρούσεων, η πίεση θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Εν τω μεταξύ, η Χεζμπολάχ εκτοξεύει και πάλι πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη προς το βόρειο Ισραήλ με παρόμοιο ρυθμό όπως πριν από την εκεχειρία. Ο δοκιμαζόμενος πρωθυπουργός του Ισραήλ, του οποίου η δημοτικότητα πέφτει κατακόρυφα και τη θέση του εποφθαλμιούν οι αντίπαλοί του στο πολεμικό υπουργικό συμβούλιο, προσπαθεί απεγνωσμένα να αποφύγει να κάνει δύσκολες επιλογές μεταξύ αυτών των μάλλον ασυμβίβαστων στόχων του Ισραήλ. Αλλά καθώς τα τανκς εισέρχονται στη νότια Γάζα, η ώρα της κρίσης πλησιάζει, καταλήγει ο Economist.

Πηγή: Iefimerida