Αλήθειες που δεν θέλουμε να ακούσουμε

Διαρκούσης της 4ης κοινοβουλευτικής περιόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, επισκέφθηκα τις Βρυξέλλες ως αξιωματούχος της ΕΔΕΚ και είχα συνάντηση με τον Πρόεδρο του Σώματος (1994 – 1997), Γερμανό Σοσιαλδημοκράτη Klaus Hansch. Συνοδευόμουν από τον Δημήτρη Κωμοδρόμο, λειτουργό τύπου της Σοσιαλιστικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ανέπτυξα τις θέσεις μας για το Κυπριακό και αναφέρθηκα ιδιαίτερα στην ευρωπαϊκή προοπτική της Κύπρου εστιάζοντας στη δυνατότητα άσκησης πιέσεων προς την Τουρκία, για λύση του Κυπριακού, δεδομένου ότι η τελευταία επεδίωκε την ένταξη της στην Ε.Ε. Εξήγησα επίσης, ότι με την ένταξη στην Ε.Ε η Κυπριακή Δημοκρατία θα μπορούσε να λειτουργήσει ως γέφυρα προς τις χώρες της Μέσης Ανατολής.

Ο Πρόεδρος Hansch σχολίασε και απάντησε, χωρίς τη συνήθη πολιτική και διπλωματική αβρότητα με την οποία, κατά κανόνα, συμπεριφέρονται πολιτικοί και διπλωμάτες.

Με τραχύ ύφος, μου υπέδειξε:

Πρώτον, «κατανοητό το αίτημα σας να ενταχθείτε στην Ε.Ε και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι υπάρχει θετικό κλίμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και στη χώρα μου. Όμως αν νομίζετε ότι για να λυθεί το Κυπριακό θα μας φορτώσετε την Τουρκία, διαπράττετε μέγα σφάλμα. Θέλω να ακούσεις καλά αυτό που θα σου πω και να το θυμάσαι. Ουδέποτε η χώρα μου η Γερμανία, είτε οι χριστιανοδημοκράτες, είτε οι σοσιαλδημοκράτες κυβερνούν, θα επιτρέψουν την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε».

Δεύτερον, «επειδή αναφέρθηκες σε ρόλο γέφυρας μιας Κύπρου, χώρας – μέλους της Ε.Ε, προς τρίτες χώρες, θα πρέπει να σου ξεκαθαρίσω ότι εμείς θέλουμε τα εισερχόμενα μέλη να είναι Ευρωπαίοι Εταίροι και όχι γέφυρες. Τις σχέσεις μας με τρίτες χώρες τις οικοδομούμε και τις αναπτύσσουμε συλλογικά και όχι κεχωρισμένα».

Παρά το γεγονός ότι αιφνιδιάστηκα από την ωμή ειλικρίνεια του Γερμανού Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εν τούτοις αντιλήφθηκα ότι αυτή η πολιτική συμπεριφορά είναι απείρως προτιμότερη και κυρίως πολύ πιο χρήσιμη από εκείνη της συνήθους αβροφροσύνης και συγκατάνευσης που επιδεικνύουν οι περισσότεροι πολιτικοί και διπλωμάτες, οι οποίοι είτε συμφωνούν είτε συναινούν διά της σιωπής τους, σε παρόμοιες περιπτώσεις.

Επί της ουσίας. Εξακολουθούμε να επενδύουμε στην χίμαιρα της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε, ως καταλύτη για άσκηση πιέσεων προκειμένου να συναινέσει σε ορθή και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Ενώ έχει καταστεί «ηλίου φαεινότερον» ότι μια τέτοια προοπτική δεν υπάρχει. Ο ενταξιακός διάλογος Τουρκίας – Ε.Ε έχει παγώσει από μακρού και τα Ευρωπαϊκά συλλογικά θεσμικά όργανα έχουν κατ’ επανάληψιν διασαφηνίσει ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να καταστεί μέλος της Ε.Ε.

Η μόνη εναπομένουσα προοπτική είναι μια ειδική εταιρική σχέση. Αυτή είναι η μόνη προσφερόμενη για την Κυπριακή Δημοκρατία οδός, για την άσκηση οποιωνδήποτε πιέσεων, νουθεσιών, επιρροών επί της Τουρκίας. Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να αξιοποιήσουμε τις Ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της Τουρκίας και όχι στις φρούδες ελπίδες για ένταξη της στην Ε.Ε.

Σε ό,τι αφορά την δεύτερη παρατήρηση του Klaus Hansch για τον γεφυροποιό ρόλο της Κύπρου προς τρίτες χώρες, είναι γεγονός ότι αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι η Ε.Ε ενεργεί συλλογικά στην άσκηση των πολιτικών της και όχι δια μεμονωμένων αντιπροσώπων – μελών της. Χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να αξιοποιούνται οι ιδιαίτεροι δεσμοί, γεωγραφικοί, γεωστρατηγικοί, πολιτισμικοί χωρών – μελών της Ε.Ε, με τρίτες χώρες. Που σημαίνει, ενίσχυση των Εταιρικών μας δεσμών, σύσφιξη σε όλα τα επίπεδα του ενδοευρωπαϊκού διαλόγου και σφυρηλάτηση κοινών δράσεων και άσκησης πολιτικών.

Οι χωρίς περίτεχνες πολιτικές και διπλωματικές αβρότητες, επισημάνσεις του Γερμανού Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προ εικοσαετίας, εξακολουθούν να είναι επίκαιρες και διδακτικές. Όσο και αν περιέχουν αλήθειες που συχνά δεν θέλουμε να ακούσουμε.