Η αναζήτηση της χρυσής τομής για το «Αφροδίτη» και τα επόμενα ακόμα πιο δύσκολα βήματα

Σε ακριβώς ένα δεκαήμερο θα υπάρχει καθαρή εικόνα για το μέλλον του κοιτάσματος Αφροδίτη και ποια θετικά θα είναι η λύση στην οποία θα καταλήξουν η Κυπριακή Δημοκρατία με την κοινοπραξία που διαχειρίζεται το οικόπεδο 12 της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Την ώρα που από πλευράς Κυβέρνησης εκφράζεται αισιοδοξία ότι θα βρεθεί η χρυσή τομή, οι εταιρείες είναι στη φάση της μελέτης της τελευταίας πρότασης που έγινε από τη Λευκωσία.

Όπως είναι γνωστό η σημαντικότερη διαφορά έγκειται στο θέμα των εγκαταστάσεων που θα πρέπει να γίνουν ή να μην γίνουν για τις ανάγκες του κοιτάσματος Αφροδίτη. Υπενθυμίζεται πως και οι δύο πλευρές συμφωνούν στο γεγονός ότι η καλύτερη επιλογή είναι το φυσικό αέριο που θα αντληθεί από το συγκεκριμένο κοίτασμα, θα οδηγείται μέσω οδηγού στο τερματικό που βρίσκεται στο Ιτγκού στην Αίγυπτο και από εκεί θα χρησιμοποιείται είτε για τις ανάγκες της τοπικής αγοράς της Αιγύπτου, είτε για εξαγωγή προς την Ευρώπη.

Η πιο σημαντική διαφορά έχει να κάνει με τη χρήση ή όχι πλωτής πλατφόρμας FPU πάνω από το κοίτασμα, έτσι ώστε μετά την άντληση το φυσικό αέριο να τυγχάνει της απαραίτητης επεξεργασίας, να συμπιέζεται και να αποστέλλεται μέσω αγωγού προς την Αίγυπτο. Με τη χρήση πλωτής πλατφόρμας αυτό που επιτυγχάνεται και επιδιώκει η Κυπριακή Δημοκρατία, είναι πρώτον η άντληση πιο γρήγορα και πιο μαζικά μεγαλύτερων ποσοτήτων, οι όσο το δυνατό πιο λίγες απώλειες φυσικού αερίου και φυσικά η παρουσία της πλωτής πλατφόρμας, που περιλαμβάνει εξοπλισμό αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για άλλα κοιτάσματα.

Από την άλλη σε περίπτωση που τελικά η Λευκωσία υποκύψει στο αναθεωρημένο σχέδιο της κοινοπραξίας, που δεν περιλαμβάνει την ύπαρξη πλατφόρμας, το φυσικό αέριο θα αντλείται και απλά μέσω ειδικών συμπιεστών, θα αποστέλλεται κατευθείαν στην Αίγυπτο, πράγμα που σημαίνει πως μειώνεται η πίεση, το ποσοστό ανάληψης αλλά και η παραγόμενη ποσότητα. Σημειώνεται πως η απόσταση του αγωγού από το κοίτασμα «Αφροδίτη», μέχρι το τερματικό της Αιγύπτου, υπολογίζεται περίπου στα 500 χιλιόμετρα.

Το κόστος μιας καινούριας πλατφόρμας FPU μπορεί να ανέρχεται και στο ένα δις ευρώ, ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες, μια από τις εναλλακτικές που επεξεργάζονται τα ενδιαφερόμενα μέρη, είναι αν αυτό θα μπορούσε να συμβεί είτε με τη χρήση μεταχειρισμένης πλατφόρμας, που ενδεχομένως να ήταν μελλοντικά χρήσιμη και για άλλες κοινοπραξίες που δραστηριοποιούνται στην κυπριακή ΑΟΖ. Να συνέβαινε δηλαδή, αυτό που ο υπουργός Ενέργειας συχνά περιγράφει, ως συνέργειες μεταξύ των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην κυπριακή ΑΟΖ, πρώτον για να μειώσουν τα κόστη και να αυξήσουν τα κέρδη, όχι μόνο των εταιρειών αλλά και της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και δεύτερον για να μειώσουν τους χρόνους που θα χρειαστούν, μέχρι να αντληθεί το πρώτο φυσικό αέριο από τα κυπριακά κοιτάσματα.

Πάντως ακόμα κι αν το συγκεκριμένο ζήτημα με τη Chevron λυθεί ακόμη και αύριο, ο υπουργός Ενέργειας, έχει ακόμα πολλά να κάνει, μέχρι να είναι σίγουρος ότι μπήκε το νερό στο αυλάκι για το πρώτο κυπριακό φυσικό αέριο. Υπενθυμίζεται πως ακόμα δεν έχει επιλυθεί το πρόβλημα που μέχρι τώρα οι δύο προκατόχοί του, Γιώργος Λακκοτρύπης και Νατάσα Πειλίδου δεν κατάφεραν να επιλύσουν. Το θέμα, δηλαδή, με τη διαφορά με τη γείτονα χώρα του Ισραήλ, για το Ισάι, αφού οι όποιες διαβουλεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών, «πάγωσαν» στη σκιά του πολέμου.

Αφού ξεκαθαρίσει και το συγκεκριμένο θέμα, θα μπορούν να προχωρήσουν οι τελευταίες τεχνοοικονομικές μελέτης, που θα καταδείξουν με ακρίβεια και το κόστος, αλλά σε μεγάλο βαθμό και τα πιθανά κέρδη από την εκμετάλλευση της «Αφροδίτης».