Ο κρατικός προϋπολογισμός, η αλλαγή ρόλων και το σωσίβιο που δεν έριξαν στον ΔΗΣΥ

Ξεκίνησε στην επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, την περασμένη Δευτέρα η συζήτηση για τον προϋπολογισμό, με τις συνθήκες να μοιάζουν στην παρούσα φάση, ώστε ο προϋπολογισμός να περάσει από την Ολομέλεια της Βουλής χωρίς προβλήματα, αφού αναμένεται πως πέραν των τριών κομμάτων της συμπολίτευσης που αριθμούν 16 βουλευτές, θα υπερψηφιστεί κι από τους βουλευτές του Δημοκρατικού Συναγερμού.

Αυτό καταδεικνύει και η τοποθέτηση που έγινε από τον Χάρη Γεωργιάδη, μετά το πέρας της συνεδρίας της επιτροπής Οικονομικών, ο οποίος εξέφρασε την ικανοποίηση του για μια σειρά από λόγους, μεταξύ των οποίων και το γεγονός ότι ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2024, είναι πλεονασματικός.

Εξέφρασε βέβαια και έναν προβληματισμό, ο οποίος βέβαια ήταν ταυτόσημος με όσα είπε ο υπουργός Οικονομικών, σχετικά με τις δαπάνες προσωπικού, όπου και ο πρώην και ο νυν υπουργός, συμφώνησαν πως δεν μπορεί να συνεχίσει αυτή η τάση, διαφορετικά θα υπάρξουν προβλήματα.

Την ίδια ώρα ο Χάρης Γεωργιάδης, επιτέθηκε στο ΑΚΕΛ, υποδεικνύοντας πως η προσέγγιση του Δημοκρατικού Συναγερμού, είναι κάθετα αντίθετη με αυτή της Εζεκία Παπαϊωάννου, που αντί να στηρίζει τη δημοσιονομική πειθαρχία, την καταγγέλλει.

Λίγο πολύ οι πρώτες τοποθετήσεις που έγιναν από όλα τα κόμματα, έδωσαν το στίγμα των επόμενων εβδομάδων μέχρι τη ψήφιση του προϋπολογισμού στα μέσα Δεκεμβρίου από την Ολομέλεια της Βουλής. Και το βέβαιο, τουλάχιστον με τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί μέχρι τώρα, είναι πως ναι μεν τα κόμματα θα επιχειρήσουν να επιφέρουν βελτιώσεις και θα σταυρώσουν κάποια κονδύλια, ωστόσο στο τέλος αυτός θα υπερψηφιστεί χωρίς προβλήματα.

Χωρίς προβλήματα, όπως αυτά που υπήρξαν το 2020, για τον προϋπολογισμό του 2021, όταν λόγω της στάσης του Δημοκρατικού Κόμματος και της θέσης ότι η Κυβέρνηση Αναστασιάδη ήταν η πιο διεφθαρμένη και πως αν δεν δώσει στον Γενικό Ελεγκτή τους φακέλους των πολιτογραφήσεων θα καταψηφίσει τον προϋπολογισμό, όπως και έπραξε στο τέλος, βάζοντας σε κίνδυνο την κυπριακή οικονομία.

Βέβαια τώρα η στάση του Δημοκρατικού Κόμματος, είναι πέρα για πέρα διαφορετική. Ο βουλευτής του κόμματος, Χρυσής Παντελίδης, έκανε λόγο για έναν προϋπολογισμό που επιτυγχάνει τη χρυσή τομή ανάμεσα στην κοινωνική ευαισθησία και στη διαφύλαξη της δημοσιονομικής σταθερότητας και ανάπτυξης, ενώ δήλωσε πως σκοπός της διακυβέρνησης Χριστοδουλίδη είναι η ευημερία των ανθρώπων και όχι των αριθμών.

Το παράδειγμα του προϋπολογισμού, είναι χαρακτηριστικό του τρόπου με τον οποίο πολιτεύονται κάποιες πολιτικές δυνάμεις, που επιμένουν να προσεγγίζουν σοβαρά θέματα, κοντόφθαλμα και μονοδιάστατα. Το ερώτημα που προκύπτει, είναι τι θα συνέβαινε, αν η Κυβέρνηση δεν έπειθε τον Δημοκρατικό Συναγερμό να υπερψηφίσει τον προϋπολογισμό; Ή αν ο Δημοκρατικός Συναγερμός, για πολιτικές σκοπιμότητες αποφάσιζε να καταψηφίσει.

Τα κόμματα της συμπολίτευσης εκ του ασφαλούς σήμερα αναφέρονται στους δημοσιονομικούς στόχους και την ανάγκη της οικονομικής σταθερότητας, που εξασφαλίζει ένας πλεονασματικός προϋπολογισμός, ο οποίος θεωρείται δεδομένο ότι θα υπερψηφιστεί. Τι έπραξαν όμως τον Δεκέμβριο του 2020, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ και πόση τοξικότητα, λαϊκισμό που σήμερα τον αποδύονται, διαχύσαν στην κυπριακή κοινωνία και οικονομία με την στάση τους;

Αναμφίβολα ειδικά το Δημοκρατικό Κόμμα, στην πορεία κλήθηκε να πληρώσει κόστος από τη στάση του εκείνους της μήνες και εκ των υστέρων υπήρξε και η σχετική παραδοχή από τον ίδιο τον Νικόλα Παπαδόπουλο.

Το ζήτημα όμως, δεν αφορά μόνο το Δημοκρατικό Κόμμα, αλλά και το ΑΚΕΛ, το οποίο εκ του ασφαλούς συνεχίζει να διατηρεί μια στάση τουλάχιστον προβληματική, όχι μόνο για το πολιτικό σύστημα αλλά και για το ίδιο το κόμμα, αφού δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ως ένα βαθμό τις σύγχρονες ανάγκες ενός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής σταθερότητας, που από την εποχή της πανδημίας και έπειτα, καλείται να διαχειριστεί τη μια κρίση μετά την άλλη. Πανδημίες, πολέμους, οικονομική κρίση, Μεταναστευτικό κτλ.

Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, πως αυτό που έχει ανάγκη ως ένα βαθμό οι θεσμοί και το πολιτικό προσωπικό της χώρας, είναι πρώτον, να αντιληφθούν την ευθύνη που τους αναλογεί, δεύτερον, να είναι πιο προσεχτικοί και μελετηροί, όταν προτίθενται να ανακοινώσουν πολιτικε΄ς και τρίτον, να έχουν άμεση επαφή με την πραγματική κοινωνία και όχι να λαμβάνουν αποφάσεις στη βάση των θέσεων που εκφράζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.