Ομάρ και Ομέρ, θύματα πολέμου και προπαγάνδας-Τα είπαν «κούκλες» και «ηθοποιούς», αλλά είναι νεκρά

Πότε δεν συναντήθηκαν, δεν έπαιξαν μαζί, οι οικογένειές τους δεν γνώριζαν η μία την άλλη. Ο Ομάρ και ο Ομέρ ήταν μόλις τεσσάρων ετών όταν σκοτώθηκαν, δύο από τα χιλιάδες θύματα του πολέμου στο Ισραήλ.

Ποιος δεν θα σταματούσε για λίγο το «σκρολάρισμα» στα κοινωνικά δίκτυα, για να θρηνήσει για τα αγοράκια που χάθηκαν; Όπως αποδείχτηκε, πολλοί σε αυτόν τον πόλεμο, οι οποίοι, πάνω στα μικρά θύματα, έστησαν ιστορίες συνωμοσίας, αλλά και μίσους: Γιατί ο Ομάρ Μπιλάλ αλ-Μπανά ήταν Παλαιστίνιος και ο Ομέρ Σιμάν-Τοβ Ισραηλινός, ο ένας μέσα και ο άλλος έξω από τον φράχτη γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας.

Το BBC αναζήτησε την ιστορία του καθένα και πώς άθελά τους έγιναν αφορμή για μια μάχη προπαγάνδας.

Ο Ομέρ σκοτώθηκε στις 7 Οκτωβρίου κατά την εισβολή των τρομοκρατών της Χαμάς στο κιμπούτς Νιρ Οζ, όπου ζούσε με την οικογένειά του. Είχαν καταφέρει να μπουν στο δωμάτιο ασφαλείας, αλλά από τότε χάθηκαν τα ίχνη τους και όλα τα μηνύματα που έστελναν φίλοι και γνωστοί έμεναν αναπάντητα.

Αργότερα, μάθαμε ότι οι γονείς του αγοριού ήταν νεκροί -οι τρομοκράτες τους είχαν πυροβολήσει. Νεκρός ήταν και ο Ομέρ με τις δύο μεγαλύτερες αδελφές του, τη Σαχάρ και την Αρμπέλ. Και τα τρία παιδιά σκοτώθηκαν, όταν οι τρομοκράτες έβαλαν φωτιά στο σπίτι.

Η ισραηλινή κυβέρνηση αργότερα ανέβασε στο Twitter μια φωτογραφία της ξεκληρισμένης πλέον οικογένειας. Στα σχόλια στα social media, λογαριασμοί υπέρ της Χαμάς αποκαλούσαν τον Ομέρ «πληρωμένο ηθοποιό», γιατί η Χαμάς «δεν σκοτώνει παιδιά». Κάποιοι έβλεπαν την «εβραϊκή προπαγάνδα στα καλύτερά της» και εξηγούσαν ότι κανένα από τα τρία παιδιά δεν είχε πεθάνει, γιατί «δεν υπάρχουν αποδείξεις γι' αυτό».

Οι σχολιαστές, σημειώνει το BBC, ήταν, σε μεγάλο μέρος τους, υποστηρικτές της Χαμάς απ' όλο τον κόσμο, ακόμη και από τη Δυτική Όχθη. Αν και δεν ήταν πολύ δημοφιλείς, έκαναν αρκετό «θόρυβο».

Η άλλη εκδοχή ήταν ότι έγιναν φόνοι, αλλά δεν ήταν ευθύνη της Χαμάς. Πιθανώς να τους σκότωσε το Ισραήλ, για να ρίξει την ευθύνη στους Παλαιστίνιους, σκέφτηκαν κάποιοι -και το έγραψαν.

Την ίδια, λίγο ως πολύ, τύχη είχε και η ιστορία του θανάτου του Ομάρ, που σκοτώθηκε σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στις 11 Οκτωβρίου στο Ζεϊτούν στη Λωρίδα της Γάζας. Την ώρα της επίθεσης έπαιζε με τον μεγαλύτερο αδελφό του, Ματζντ. Μία βόμβα χτύπησε στο σπίτι του γείτονα και τα συντρίμμια τραυμάτισαν θανάσιμα τον Ομάρ και βαριά τον αδελφό του.

Αργότερα, φιλοϊσραληνός λογαριασμός στο Twitter δημοσίευσε βίντεο με έναν άνδρα που κρατούσε στα χέρια του μέσα σε μια λευκή κουβέρτα ένα νεκρό αγόρι, το οποίο αποδείχτηκε ότι ήταν ο μικρός Ομάρ.

Ωστόσο, ο λογαριασμός υποστήριζε ότι το υλικό είναι προϊόν προπαγάνδας της «απελπισμένης Χαμάς» και ότι το αγόρι ήταν απλώς μια κούκλα. Ισχυριζόταν επίσης ότι ακόμη και λογαριασμοί φιλικοί με τη Χαμάς είχαν κατεβάσει το βίντεο, γιατί το νεκρό παιδί δεν ήταν πραγματικό.

Σχεδόν 4.000.000 άνθρωποι είδαν το ψευδές tweet. Το ότι ο επίσημος λογαριασμός του Ισραήλ και άλλοι σχετιζόμενοι με το Ισραήλ μετέφεραν το ίδιο μήνυμα (για το νεκρό παιδί), απλά ενίσχυσε την προβολή.

Ο ισχυρισμός ότι δεν ήταν κούκλα εύκολα αποδομήθηκε -είναι και εμφανές αν δει κανένας όλο το βίντεο, γράφει το BBC. Ο άνθρωπος που τράβηξε το υλικό ήταν ένας Παλαιστίνιος φωτογράφος, ενώ παρών στο περιστατικό ήταν και άλλος ένας συνεργάτης του AFP. Η φωτογραφία υπάρχει στο μεγάλο πρακτορείο, Getty: «Έξω από το νεκροτομείο του νοσοκομείου Αλ-Σίφα στην Πόλη της Γάζας» γράφει η λεζάντα του πρακτορείου.

Είναι επαρκές το υλικό που είδε το BBC για να πει κανένας ότι το αγόρι δεν ήταν κούκλα, όπως και οι μαρτυρίες από την οικογένεια. Ίσως είναι το χρώμα στο πρόσωπο του παιδιού που μοιάζει «πλαστικό», αν και άλλα παιδάκια που έχουν σκοτωθεί στη Γάζα είναι και αυτά το ίδιο ωχρά.

Το Ισραήλ όχι μόνο αρνήθηκε να συζητήσει τις περιστάσεις του θανάτου του αγοριού, αλλά ισχυρίζεται ότι το BBC είναι αυτό που διαδίδει ψευδείς πληροφορίες.

Οι οικογένειες και οι συγγενείς και των δύο αγοριών έχουν μείνει με τους τάφους των δικών τους προσώπων και πολλά ερωτήματα γιατί συμβαίνει αυτό. Δεν είναι μόνο οι θάνατοι, αλλά και οι «δολοφονίες» στα κοινωνικά δίκτυα, λένε και μέσα στο κλίμα αυτής της πολεμικής τοξικότητας δεν μπορούν να βρουν καμία απάντηση.