«Μου έκοψαν από το 2021 το ΕΕΕ επειδή μάζευα χρήματα για αναπηρικό όχημα»-Έκκληση στην Πολιτεία

Για ακόμη μία φορά, το κράτος αποφάσισε να δείξει το σκληρό του πρόσωπο, με αποδέχτη της αδικίας άτομο με εκ γενετής αναπηρία, που προσπάθησε να πάρει τη ζωή στα χέρια του. Η 37χρονη Κάλλια Χριστοφή, τα τελευταία τρία χρόνια είναι αντιμέτωπη με την αδιαλλαξία του κρατικού μηχανισμού και των μονόπλευρων αποφάσεων, που τσουβαλιάζουν όλους τους ανθρώπους σε μία κατηγορία, επειδή θέλησε να αποταμιεύσει ένα ποσό, από τα επιδόματα που λαμβάνει, για να αγοράσει αναπηρικό όχημα και νοσοκομειακό κρεβάτι.

Η Κάλλια, που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση τύπου σπαστικής διπληγίας εκ γενετής, καθώς και από αποκλίνοντα στραβισμό, που προκλήθηκε λόγω του γεγονότος ότι γεννήθηκε πρόωρα, με αποτέλεσμα να έχει μικρή αναπηρία και στην όραση, ανήκει πλέον σε εκείνη την ομάδα των πολιτών, που ενώ είναι δικαιούχος για να λαμβάνει Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, ωστόσο οι μηχανισμοί του κράτους, που λειτουργούν αυτόματα, χωρίς συναίσθημα, χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τα δεδομένα στην περίπτωση της Κάλλιας, αποφάσισαν να σταματήσουν την καταβολή του συγκεκριμένου επιδόματος, από τον Φεβρουάριο του 2021, επειδή βρέθηκε ένα συγκεκριμένο ποσό στο λογαριασμό της Κάλλιας.

Ένα ποσό που η ίδια προσπάθησε να φυλάξει, για να μπορεί να αγοράσει το δικό της αναπηρικό αυτοκίνητο. Παρά το γεγονός ότι υπάρχει σχέδιο για στήριξη από το κράτος, ύψους 9,000 ευρώ, το όχημα κοστίζει 19,000 ευρώ και τη διαφορά έπρεπε να την καλύψει η ίδια. Να την καλύψει με όσα μπορούσε να αποταμιεύσει από τα εισοδήματα που λάμβανε, αφού λόγω της αναπηρίας της δεν μπορεί να εργάζεται, ενώ κανένα τραπεζικό ίδρυμα δεν της παραχωρεί δάνεια, ούτε σε εκείνη, ούτε στην οικογένειά της.

Τώρα, το Σεπτέμβριο του 2023 περιμένει ακόμη να λάβει απαντήσεις από την Κυβέρνηση, αν θα ξεκινήσει ξανά να λαμβάνει το επίδομα, αφού τα έξοδα για ένα άτομο με αναπηρία είναι δυσβάσταχτα.

Σταμάτησε τον Φεβρουάριο του 2021 η καταβολή ΕΕΕ

«Μέχρι το Φεβρουάριο του 2021 έπαιρνα κανονικά το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, ως άτομο με αναπηρία. Από τότε και μέχρι σήμερα, το συγκεκριμένο επίδομα έχει αποκοπεί. Εγώ αποταμίευμα κάποια χρήματα, από το επίδομα που λάμβανα, με σκοπό να αγοράσω ένα αναπηρικό αυτοκίνητο, αφού για τις μετακινήσεις μου εκτός σπιτιού χρησιμοποιώ τροχοκάθισμα και έκρινα απαραίτητο να αγοράσω αυτό το όχημα, για να διευκολύνω και τη δική μου ζωή και των ατόμων που με μεταφέρουν.

Κατόπιν ατελείωτης δικής μου έρευνας, ανακάλυψα ότι επειδή φύλαγα αυτό το ποσό, σε κάποιο τραπεζικό λογαριασμό, η Κυβέρνηση, χωρίς καμία ενημέρωση είτε μέσω τηλεφώνου είτε μέσω επιστολής, αποφάσισε να μου κόψει το επίδομα. Έκτοτε ξεκίνησε ένας μεγάλος αγώνας για να το επαναφέρω, επειδή σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια και τα κριτήρια της Κυβέρνησης, εμπίπτω στους δικαιούχους για να λαμβάνω επίδομα, επειδή δεν έχει βελτιωθεί η κατάσταση της αναπηρίας μου, αντιθέτως έχει χειροτερέψει.

Το αναπηρικό αυτοκίνητο το αγόρασα με τη βοήθεια του κράτους και βάσει του σχεδίου Παροχής Οικονομικής Βοήθειας του Τμήματος Κοινωνικής Ενσωμάτωσης, αλλά η βοήθεια που δίνουν για την αγορά του αυτοκινήτου και άλλων τεχνικών μέσων και οργάνων, ως άτομα με αναπηρία, ανέρχεται στις 9,000 ευρώ. Εγώ χρειαζόμουν, όμως, 19,000 ευρώ για να αγοράσω το αυτοκίνητο.

Εγώ ρωτώ τον κάθε κρατικό αξιωματούχο, που λαμβάνει αυτή την απόφαση, ότι τα άτομα με αναπηρία δεν δικαιούνται να έχουν ένα συγκεκριμένο ποσό στην τράπεζα, πώς θα μπορούσα εγώ, η Κάλλια, που είμαι άνεργη, να αγοράσω αυτό το αυτοκίνητο, εφόσον οι τράπεζες δεν μας παρέχουν δάνεια ή δεν μας παρέχουν ακόμη και στους οικείους μας να προβούν σε δανειοδότηση εκ μέρους μας».

Χρειάστηκε να αγοράσει και νοσοκομειακό κρεβάτι

Κι ενώ σταμάτησε να λαμβάνει Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, η Κάλλια κλήθηκε να αγοράσει και νοσοκομειακό κρεβάτι, αφού διαγνώστηκε με πάθηση και έπρεπε να κοιμάται σε ανυψωμένη θέση, αλλά και να αλλάξει το λιφτ στο σπίτι της.

«Το Δεκέμβριο του 2021 διαγνώστηκα με μονήρη όζον του θυροειδή, με αποτέλεσμα να τον αφαιρέσω και ανακάλυψα και ότι πάσχω από γαστροεισοφαγική παλινδρόμηση. Ο γιατρός μου είπε ότι έπρεπε να αγοράσω νοσοκομειακό κρεβάτι, για να μπορώ να κοιμάμαι σε ανυψωμένη θέση, για να μην προκαλώ πρόβλημα, με την κατάποση των σάλιων μου. Επίσης, έπρεπε να αγοράσω καινούργιο τροχοκάθισμα, ενώ έπρεπε να βάλω και καινούργιο λιφτ που έχω στο σπίτι, για να με σηκώνει στα 25 σκαλιά που έχω εκεί. Έδωσα 1,500 ευρώ για το λιφτ και 650 ευρώ για το κρεβάτι. Αν δεν είχα φυλάξει αυτά τα λεφτά, πώς θα μπορούσα να δώσω προκαταβολή για να προχωρήσουν οι αιτήσεις για τον τεχνικό εξοπλισμό που χρειάζομαι;

Καθ’ όλη αυτή τη διάρκεια, κόλλησα και κορωνοϊό, ήταν δύσκολο να μαζέψω τα έγγραφα που ήθελαν στο Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, για να μου εγκρίνουν την ένσταση που έκανα, με αποτέλεσμα να ακυρωθεί η ένσταση. Έτσι, ξαναμπήκα στη διαδικασία να κάνω καινούργια αίτηση για ΕΕΕ, να τους στείλω καινούργια πιστοποιητικά αναπηρίας, καινούργιες καταστάσεις λογαριασμού, αποδειχτικά στοιχεία ότι τα χρήματα τα φύλαγα για να αγοράσω αυτοκίνητο και κρεβάτι».

«Παλεύω με ένα μικρό επίδομα να καλύψω τα έξοδά μου»

«Ως άτομο με αναπηρία το θεωρώ επιεικώς απαράδεκτο να βάζουν οι κυβερνώντες ή όποιοι αποφασίζουν, να θεωρούν ότι τα άτομα με αναπηρία δεν μπορούν να έχουν ένα συγκεκριμένο ποσό, επειδή είναι διαφορετική η κάθε περίπτωση και δεν ξέρουμε τις συνθήκες διαβίωσης του κάθε προσώπου, από ποια κοινωνική τάξη προέρχεται. Είναι δυσβάστακτα τα έξοδα των ατόμων με αναπηρία και θεωρώ ότι δεν πρέπει να υπάρχει το κριτήριο να μην έχουν καταθέσεις. Δεν πρέπει να υπάρχουν οικονομικά κριτήρια για παροχή επιδομάτων. Δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει, ούτε πώς θα εξελιχθεί η αναπηρία μας. Σήμερα είμαι καλά και αύριο μπορεί να μην μπορώ να περπατήσω. Για ποιο λόγο να μην μας αφήνουν ελεύθερους να φυλάξουμε ένα συγκεκριμένο ποσό, για να μπορούμε με αξιοπρέπεια να αγοράζουμε αυτά που χρειαζόμαστε και να μην αναγκαζόμαστε να βγαίνουμε δημόσια και να κάνουμε εράνους, για να εξασφαλίσουμε το συγκεκριμένο ποσό, που απαιτείται.

Θεωρώ ότι η κάθε περίπτωση, του κάθε ατόμου, να εξετάζεται ξεχωριστά και στα κριτήρια που πρέπει. Εμένα κανένας κρατικός αξιωματούχος δεν μπήκε στη διαδικασία να με πάρει ένα τηλέφωνο για να με ρωτήσει για το ποσό που εντόπισε στο λογαριασμό μου. Κανένας δεν ήρθε στο σπίτι μου για να δει τις συνθήκες όπου ζω. Τα τελευταία δύο χρόνια κάνω τεράστιες μάχες για να πληρώσω τις φυσιοθεραπείες μου, τα φάρμακα που χρειάζεται να παίρνω και είναι εκτός ΓεΣΥ και κοστίζουν 50 ευρώ το κάθε κουτί.

Παλεύω με ένα μικρό επίδομα της τάξης των 386 ευρώ να πληρώσω φυσιοθεραπείες, φάρμακα, τηλέφωνα. Η μητέρα μου είχε ατύχημα στη δουλειά και έμεινε σπίτι για δύο μήνες με σπασμένο χέρι και δεν είχα κάποιο να με φροντίζει, οπότε έπρεπε να φέρω και κοπέλα. Το μισθό της κοπέλας τον καλύπτει το κράτος, όμως υπάρχουν έξοδα που πρέπει να καλύψω. Έχει ένα χρόνο, που έκαναν καινούργια αίτηση, τον Αύγουστο του 2022 και περιμένω μία απάντηση αν θα εγκριθεί το ΕΕΕ και κανένας δεν επικοινωνεί, κανένας δεν μπήκε στον κόπο να επικοινωνήσει μαζί μου. Δεν ξέρω τι να κάνω».

Η Κάλλια δεν ζητά κάτι το εξωπραγματικό από την Κυβέρνηση. Θέλει μόνο να την αντιμετωπίζει ως πολίτη του κράτους, όπως όλους τους άλλους.

«Με σωστό πρέπει να επαναφέρει πίσω το επίδομά μου η Κυβέρνηση. Αυτό ζητώ, τίποτε άλλο και να βρεθεί μία φόρμουλα για το μέλλον, να μπορούμε με αξιοπρέπεια να κάνουμε να πράγματα για μία καλύτερη ποιότητα ζωής».