Παραιτήθηκε από τους Οικολόγους πυροβολώντας η Ατταλίδου-Οι λόγοι αποχώρησης

Την αποχώρησή της από το Κίνημα Οικολόγων ανακοίνωσε η Αλεξάνδρα Ατταλίδου, η οποία έδωσε έξι λόγους παραίτησης, με κύριο να είναι η στάση του Κινήματος στις πρόσφατες Προεδρικές Εκλογές, καθώς θεωρεί ότι έμμεσα συνέβαλε στην εκλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη.

Στην μακροσκελή ανακοίνωσή της, η Αλεξάνδρα Ατταλίδου αφήνει πυρά κατά του Κινήματος Οικολόγων και για τις πολιτικές που εφαρμόζει, όσον αφορά στο Κυπριακό. Την ίδια ώρα, η κα. Ατταλίδου κάνει λόγο για εκδικητική συμπεριφορά από μέλη του κόμματος, για τη δημόσια στήριξη στην υποψηφιότητα του Ανδρέα Μαυρογιάννη στις Προεδρικές.

«Θα ήθελα να ενημερώσω ότι σήμερα κοινοποίησα την απόφαση αποχώρησης μου από το Κίνημα Οικολόγων στον Πρόεδρο, τα Μέλη και στα Θεσμικά Όργανα του Κινήματος. Η απόφαση αυτή είναι αποτέλεσμα σειράς γεγονότων που ήρθαν να επιβεβαιώσουν πως το Κίνημα Οικολόγων βρίσκεται σε διάσταση με αρχές και αξίες των Πρασίνων της Ευρώπης τις οποίες ανεπιφύλακτα υιοθετώ ως δικές μου, και τα οποία δεν μου άφησαν άλλο περιθώριο από την αποχώρηση μου», αναφέρεται.

Όσον αφορά στους λόγους παραίτησής της, η κα. Ατταλίδου σημείωσε πως οι λόγοι που την οδήγησαν σε αυτή την απόφαση είναι:

«1. Η επιλογή του κόμματος να μην πάρει θέση στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, συμβάλλοντας στην ουσία στην εκλογή ενός πολιτικού ο οποίος ήταν ευρέως αποδεκτό ότι αποτελεί συνέχεια της διακυβέρνησης Αναστασιάδη. Η μέχρι σήμερα εικόνα της κυβέρνησης του Νίκου Χριστοδουλίδη θεωρώ ότι επιβεβαιώνει το λανθασμένο της συγκεκριμένης επιλογής».

Δεύτερος λόγος παραίτησης, όπως ανέφερε είναι «η στάση του κόμματος στο Κυπριακό, την οποία θεωρώ αδιέξοδη. Είναι προφανές ότι οι θέσεις που το κόμμα εκφράζει στο εθνικό θέμα έχουν ξεπεραστεί από τα ίδια τα γεγονότα, δεν δημιουργούν καμιά προοπτική για επίλυση του ζητήματος, παγιώνουν τα τετελεσμένα και θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωση του κυπριακού λαού. Παραμένοντας στην κοινοβουλευτική ομάδα, αισθάνομαι ότι γίνομαι συμμέτοχη σε μια πορεία που είναι καταστροφική για τη χώρα και το μέλλον της, κάτι που για συνειδησιακούς λόγους δεν μπορώ να αποδεχθώ».

Η Αλεξάνδρα Ατταλίδου σημείωσε, δε, ότι «όταν αποδεχόμουν την πρόσκληση να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο του κόμματος είχα με γραπτή μου δήλωση διαχωρίσει τη θέση μου από τις διαχρονικές θέσεις του κόμματος στο Κυπριακό και είχα λάβει διαβεβαιώσεις ότι το κόμμα θα οδηγείτο σε ιδεολογικό συνέδριο για συζήτηση και επαναπροσδιορισμό των θέσεων αυτών. Δυόμιση χρόνια μετά τις Βουλευτικές εκλογές είναι πλέον ξεκάθαρο πως στόχος κάποιων είναι να αποφευχθεί η όποια σοβαρή συζήτηση, ώστε για μια ακόμα φορά το κόμμα να οδηγηθεί στις εκλογές με τις ίδιες θέσεις στο Κυπριακό».

Ο τρίτος λόγος, όπως αναφέρεται στην επιστολή της, είναι «αριθμός δημόσιων τοποθετήσεων που δεν συνάδουν με τις δεδηλωμένες θέσεις των Πρασίνων. Θέσεις όπως αυτές που τάσσονται υπέρ της ανέγερσης φραχτών, που συγκεκαλυμμένα προωθούν την ξενοφοβία, επιτείνουν το ρατσισμό και οι οποίες δεν είναι άσχετες με τα πρόσφατα γεγονότα στη Χλώρακα και τη Λεμεσό, κανονικοποιούν τη φωνή της Ακροδεξιάς και διαμορφώνουν απόλυτα επικίνδυνες καταστάσεις για τη Δημοκρατία μας. Θέσεις επίσης που έχουν στελέχη για πολιτικές που αφορούν νομοσχέδια για μεγάλες αναπτύξεις και glamping θέτουν σε κίνδυνο το περιβάλλον και είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με την οικολογική θεωρία. Η εκκωφαντική σιωπή του Κινήματος απέναντι σε τέτοιες τοποθετήσεις δυστυχώς δικαιολογημένα μπορεί να εκληφθεί και ως υποστηρικτική των θέσεων αυτών».

Συνέχιζοντας, ένας ακόμα λόγος, αναφέρει η κα. Ατταλίδου είναι «η αδυναμία του κόμματος να παράξει συγκεκριμένες και ολοκληρωμένες πολιτικές προτάσεις σε σημαντικούς τομείς όπως κοινωνικά ζητήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα συμπεριλαμβανομένων των ατόμων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, την Οικονομία, το Μεταναστευτικό και το Κυπριακό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στελέχη να εκφράζουν αντίθετες μεταξύ τους θέσεις, δημιουργώντας σύγχυση αφενός ως προς το τι πρεσβεύει το Κίνημα και αφετέρου αν οι θέσεις που εκφράζονται βρίσκονται στο φιλελεύθερο και προοδευτικό τόξο ή αν τελικά το κόμμα βρίσκεται πιο κοντά στον συντηρητισμό που με συγκεκαλυμμένο τρόπο προάγει τη ξενοφοβία και την ομοφοβία.

Ο πέμπτος λόγος αποχώρησης της, τονίζει η Αλεξάνδρα Ατταλίδου είναι «οι αντιδράσεις και αήθεις επιθέσεις μελών της Κεντρικής και Πολιτικής Επιτροπής του Κινήματος για την πρόταση που καταθέσαμε από κοινού με τον Χαράλαμπο Θεοπέμπτου, η οποία μεταξύ άλλων προνοεί το δικαίωμα για τεκνοθεσία και από ζευγάρια που έχουν συνάψει Σύμφωνο Πολιτικής Συμβίωσης. Οι αντιδράσεις αυτές ήταν ακατανόητες δεδομένου του γεγονότος ότι η πρόταση νόμου ήταν υπογραμμένη από τον πρόεδρο του Κινήματος και προβληματικές αφού αυτή είχε ως στόχο τον τερματισμό διακρίσεων εναντίον μιας συγκεκριμένης ομάδας πολιτών της χώρας».

Τελευταίος λόγος αποχώρηση είναι «η εκδικητική συμπεριφορά από τα συλλογικά όργανα του κόμματος μετά την επιλογή μου να στηρίξω δημόσια την υποψηφιότητα Μαυρογιάννη, όταν θεώρησα, αντίθετα με το κόμμα, ότι δεν μπορούσα να απέχω από μια ύψιστη για τη Δημοκρατία απόφαση. Αρχικά, με την αντικαταστατική προσπάθεια φίμωσης μου, αφού βάσει καταστατικού το 41% που έλαβε η υποψηφιότητα του Ανδρέα Μαυρογιάννη μας επέτρεπε τη δημόσια έκφραση στήριξης προς την συγκεκριμένη υποψηφιότητα, και στη συνέχεια, με την επίσης αντικαταστατική πειθαρχική δίωξη μου. Η δε επιμονή όπως υπογράψω δήλωση με την οποία να δηλώνω ότι δήθεν δεν κατανόησα την απόφαση της Εκλογικής Συνέλευσης ως προϋπόθεση για να αποσυρθεί η απόφαση για επίπληξη και αποχή μου από τα συλλογικά όργανα θεωρώ ότι ως στόχο είχε, πέραν της φίμωσης μου, να πλήξει και την αξιοπρέπεια μου».

Η κα. Ατταλίδου σημείωσε πως «παρά τις σημαντικές διαφωνίες που κατέγραψα πιο πάνω, παρέμεινα στο κόμμα τους τελευταίους εφτά μήνες και έδωσα τον αγώνα μου εντός και εκτός Βουλής αναμένοντας- σύμφωνα και με τις διαβεβαιώσεις που είχα λάβει- τη διεξαγωγή μιας εποικοδομητικής συζήτησης με στόχο την επικαιροποίηση των θέσεων του Κινήματος, η οποία θα επέτρεπε την υιοθέτηση θέσεων και πρακτικών που να συνάδουν με τις θέσεις του Μανιφέστο των Πρασίνων. Θέσεις οι οποίες θα αφουγκράζονται τις ανησυχίες της νεολαίας του Κινήματος που εδώ και καιρό διεκδικεί αλλαγές. Δυστυχώς, ενδεικτικό της υφιστάμενης κατάστασης είναι ότι ενώ το Κίνημα συμμετέχει στην διαμόρφωση του Μανιφέστου των Ευρωπαίων Πρασίνων για τις Ευρωεκλογές, στην Κεντρική Επιτροπή εκφράστηκε η άποψη ότι αυτό δεν θα πρέπει να είναι δεσμευτικό. Είναι πλέον προφανές ότι μια τέτοια συζήτηση είναι ανέφικτη, αφού το Κίνημα δεν δείχνει καμιά διάθεση για άνοιγμα προς την κοινωνία, ανανέωση και εκσυγχρονισμό. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τη δυσκολία εξευρέσεως αξιόλογων στελεχών για τα ψηφοδέλτια του Κινήματος, αφού για κάποιους πρώτιστος στόχος είναι η διασφάλιση του ελέγχου του Κινήματος αντί η προσπάθεια διεύρυνσης της απήχησης του μέσα από προτάσεις και πολιτικές που θα του επιτρέψουν να αναδειχθεί σε ένα πρωτοπόρο, σύγχρονο και ευρωπαϊκό κόμμα που θα συμβάλλει καθοριστικά στη διαμόρφωση του δημόσιου διαλόγου».

Καταλήγοντας, σημείωσε πως «είναι με ιδιαίτερη λύπη που αναγκάζομαι να αποχωρήσω από το Κίνημα, η παραμονή μου όμως σε αυτό έρχεται πλέον σε σύγκρουση με τα πιστεύω μου και τα όσα είχα υποσχεθεί στους πολίτες να υπηρετήσω όταν διεκδικούσα είσοδο μου στη Βουλή. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο του Κινήματος με τον οποία συνεργάστηκα άριστα, αλλά και πολλά μέλη και λαμπρά στελέχη, ειδικά από τη νέα γενιά των Οικολόγων, για την στήριξη και συμπαράσταση. Διαβεβαιώνω την κοινωνία ότι θα συνεχίσω να ασκώ τα καθήκοντα μου εντός Κοινοβουλίου προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος, απέναντι από μισαλλόδοξες ρητορικές, στηρίζοντας τα δικαιώματα του κάθε πολίτη, τον εκσυγχρονισμό των θεσμών και την επανένωση της χώρας Γι’ αυτά με τίμησε ο κόσμος με την ψήφο του. Αυτά υπόσχομαι να συνεχίσω να υπηρετώ για όσο θα βρίσκομαι στο Κοινοβούλιο».