Η ανάγκη για δημιουργία ολοήμερων, οι λύσεις που θα δώσει και τα εμπόδια

Με τις Προεδρικές να πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο και τον προεκλογικό αγώνα να έχει πάρει φωτιά, ένας τομέας φαίνεται να αποτελεί το κοινό έδαφος για τους τρείς μεγάλους υποψηφίους. Και αυτός δεν είναι άλλος από την παιδεία, με τους Ανδρέα Μαυρογιάννη, Αβέρωφ Νεοφύτου και Νίκο Χριστοδουλίδη να συμφωνούν στην δημιουργία ολοήμερου σχολείου, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, με κάποιες μικρές διαφορές.

Συγκεκριμένα, οι τρεις υποψήφιοι για την Προεδρία της Δημοκρατίας, παρά το γεγονός ότι σε πολλούς τομείς έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις, στον τομέα της παιδείας, σύμφωνα με τα όσα οι ίδιοι δήλωσαν δημόσια, φαίνεται ότι συμφωνούν, καθώς η δημιουργία του ολοήμερου σχολείου, για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, είναι μία κοινή πολιτική. Κάποιοι θεωρούν ότι πρέπει να γίνει σε υποχρεωτική μορφή, κάποιοι σε προαιρετική. Πάντως, σε όποια μορφή και να γίνει, το συγκεκριμένο εγχείρημα περισσότερα καλά θα φέρει, παρά κακά.

Αυτό επειδή, σε περίπτωση που προχωρήσει η εφαρμογή αυτής της εξαγγελίας, δίνεται ένα αρκετά δυνατό χαρτί στα χέρια των εκπαιδευτικών και μαθητών, ώστε να μπορούν να βελτιώσουν τα μαθησιακά αποτελέσματα, αλλά και να μειώσουν τα ποσοστά της παραπαιδείας. Οι καθηγητές θα έχουν περισσότερο χρόνο με τους μαθητές τους, θα είναι στη διάθεσή τους να επιλύσουν τυχόν απορίες, ενώ αν υπάρξει μία ενεργή συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, με τη δημιουργία ολοήμερου, οι μαθητές θα φεύγουν από το σχολείο τους χωρίς κενά.

Η αύξηση των ωρών παραμονής των μαθητών στα σχολεία έχει μία ακόμη θετική συνέπεια. Τα παιδιά δεν θα χρειάζεται να πηγαίνουν στα φροντιστήρια, αφού στα σχολεία τους θα καλύπτουν τις ανάγκες τους. Αυτό είναι και προς όφελος των μαθητών, που μετά την αποχώρησή τους από το σχολείο τους μένει περισσότερος ελεύθερος χρόνος, ώστε να ασχοληθούν με δημιουργικές δραστηριότητες, που τους ενδιαφέρουν, αλλά και προς όφελος των γονιών, αφού δεν θα χρειάζεται να δαπανούν κάθε μήνα τεράστια ποσά στα φροντιστήρια.

Εκτός αυτού, δεν θα χρειάζεται να αναγκάζονται να βρίσκονται σε ένα αυτοκίνητο τις περισσότερες ώρες της ημέρας, για να μεταφέρουν τα παιδιά τους από το σχολείο στο σπίτι και από το σπίτι στα φροντιστήρια, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο προϋπολογισμός τους, αφού θα πρέπει να προσθέσουν και το κονδύλι των καυσίμων. Παράλληλα, με την δημιουργία ενός ολοήμερου σχολείου σε όλες τις βαθμίδες, θα δώσει μία ανάσα στο οδικό δίκτυο, αφού δεν θα υπάρχουν συνεχώς αυτοκίνητα εν κινήσει, για μεταφορά παιδιών, δίνοντας έτσι μία λύση και στο μεγάλο κυκλοφοριακό πρόβλημα, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια.

Με τη δημιουργία ολοήμερων σχολείων, εξάλλου και την παραμονή των μαθητών περισσότερες ώρες στη σχολική τους μονάδα, δημιουργούνται ευκαιρίες, ώστε να δημιουργηθούν δεσμοί ανάμεσα στα παιδιά και να μειωθούν τα περιστατικά εκφοβισμού και παραβατικότητας. Την ίδια ώρα, με τα ολοήμερα σχολεία ενδεχομένως να προλαμβάνονται εγκαίρως και περιστατικά διακρίσεων, αφού με τους εκπαιδευτικούς να έχουν συνεχώς την εποπτεία των μαθητών, θα είναι σε θέση να αναγνωρίζουν αλλόκοτες συμπεριφορές με περισσότερη ευκολία.

Τα εμπόδια που μπορεί να υπάρξουν

Ωστόσο, η πρόταση για δημιουργία ολοήμερων σχολείων δεν είναι τόσο ιδεατή, που θα μπορούσε να πει κανείς «αφού όλα είναι τόσο εύκολα, γιατί δεν έχει εφαρμοστεί;». Στις σκέψεις φαντάζουν όλα ρόδινα, ωστόσο στην υλοποίηση το πιθανότερο είναι να προκύψουν αντιδράσεις αλλά και σημαντικά προβλήματα, που ίσως καθυστερήσουν την υλοποίηση.

Ένα από τα εμπόδια που ήδη υπάρχει στο δρόμο προς την υλοποίηση της συγκεκριμένης ιδέας είναι το γεγονός ότι για να μπορεί να υπάρξει ολοήμερο σχολείο, θα πρέπει να αλλάξει και το ωράριο στα σχολεία. Η συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα έχει ήδη αρχίσει και στο τραπέζι υπάρχουν δύο σχολές σκέψης. Η μία είναι η υπέρ, στην οποία τάσσονται αρκετές πολιτικές δυνάμεις, που υποστηρίζουν τους τρεις υποψηφίους, με τα επιχειρήματα να αναφέρουν πως θα βοηθήσουν τους μαθητές, αφού δεν θα ξυπνάνε αρκετά νωρίς και θα έχουν περισσότερη όρεξη στα μαθήματά τους, ενώ δεν θα χάνουν τα πρωινά μαθήματα.

Από την άλλη, αυτοί που είναι κατά, αλλά χωρίς να κλείνουν εντελώς την πόρτα για διαβούλευση, είναι οι εμπλεκόμενοι φορείς και συγκεκριμένα οι εκπαιδευτικοί, που γνωρίζουν από την εμπειρία τους, ότι οι μαθητές είναι πιο παραγωγικοί τις πρωινές ώρες, ενώ λόγω του κλίματος στην Κύπρο, το ενδεχόμενο να διεξάγονται μαθήματα και μετά τη 1:00 το μεσημέρι, θα επιφέρει επιπρόσθετα προβλήματα. Και αυτό, επειδή από τα σχολεία απουσιάζουν τα συστήματα εξαερισμού, με αποτέλεσμα τους περισσότερους μήνες της σχολικής χρονιάς, η θερμοκρασία εντός σχολικών αιθουσών να είναι αρκετά υψηλή, προκαλώντας δυσφορία σε μαθητές και εκπαιδευτικούς.

Εκτός αυτού, σε περίπτωση που χρειαστεί να γίνει αλλαγή ωραρίου, το πιθανότερο σενάριο είναι ότι θα πρέπει να ανοίξει ένας κύκλος διαβουλεύσεων ανάμεσα σε εργοδότες, επιμελητήρια και οργανώσεις εργαζομένων, αφού  αλλαγή του σχολικού ωραρίου συνεπάγεται με αλλαγή στο εργασιακό ωράριο των γονιών. Κανένας δεν εγγυείται ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση θα υπάρξει άμεσα λύση, καθώς για να εξευρεθεί λύση που να ικανοποιεί όλες τις πλευρές, όπως μας έχει διδάξει η ιστορία, χρειάζεται αρκετός χρόνος και συναντήσεις επί συναντήσεων.

Στο μεταξύ, για να δημιουργηθεί αυτό το εγχείρημα, είναι απαραίτητο να υπάρχουν και τα απαραίτητα κονδύλια. Κατά την τοποθέτησή του, ο κ. Χριστοδουλίδης ανέφερε ότι είναι καλό να ξεκινήσουν προαιρετικά τα ολοήμερα και όχι σε υποχρεωτική βάση. Και αυτό επειδή, όπως επίσης ανέφερε, για να τεθεί το εγχείρημα σε εφαρμογή, θα χρειαστεί ένα αρκετά μεγάλο κονδύλι, κάτι που θα εκτινάξει τον κρατικό προϋπολογισμό στα ύψη.

Παράλληλα, με τη δημιουργία των ολοήμερων σχολείων και την παραμονή των παιδιών στα σχολεία περισσότερες ώρες, πιθανό να προκαλέσει αντιδράσεις και από πλευράς ιδιοκτητών φροντιστηρίων, αφού με αυτό τον τρόπο θα επέλθει μία σημαντική μείωση στον κύκλο εργασιών τους και κατ’ επέκταση στα έσοδά τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ξεδίπλωσαν το όραμα της επόμενης πενταετίας Αβέρωφ, Μαυρογιάννης, Χριστοδουλίδης