Τα κτυπήματα κάτω από τη μέση και ο χαρακτήρας των υποψηφίων

Τα κτυπήματα κάτω από τη μέση είναι μέρος της προεκλογικής. Ήδη, αν και βρισκόμαστε αρκετούς μήνες πριν από την πρώτη Κυριακή των εκλογών, μπορούμε να μετρήσουμε αρκετά πριν ακόμα καλά καλά οι υποψήφιοι, εξαγγείλουν τις τελικές τους αποφάσεις.

Τι είναι όμως ηθικά αποδεκτό και τι όχι; Είναι ηθικά αποδεκτό ένας υποψήφιος να δίνει οδηγίες σε συνεργάτη του για το πώς θα στήσει ένα ψεύτικο προφίλ; Είναι από την άλλη ηθικά αποδεκτό ένας πρώην συνεργάτης να βγάζει πικάντικα κουτσομπολιά και στιγμιότυπα οθόνης από της ιδιωτικές τους συζητήσεις;  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η καλλιέργεια της εικόνας του «πιο Προέδρου» και η μάχη των εντυπώσεων

Αναμφίβολα και τα δύο σε μια υγιή κοινωνία και ένα υγιές πολιτικό σύστημα δεν μπορούν να είναι αποδεκτά. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα και τι συμβαίνει τελικά στα επιτελεία των υποψηφίων Προέδρων; Ποιες μεθόδους χρησιμοποιούν, πότε παρανομούν και γιατί λειτουργούν πάντα εκμεταλλευόμενοι τα παραθυράκια του Νόμου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ο online προεκλογικός, τα κόλπα στα social media και η δυναμική των υποψηφίων

Θα ήταν ουτοπία να πιστεύει κάποιος ότι κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής περιόδου, όλα είναι αγγελικά πλασμένα και όλα τα επιτελεία χρησιμοποιούν καλόπιστα τα μέσα που έχουν στη διάθεση τους. Από το πιο απλό που είναι η δημιουργία θορύβου στα social media με στοχευμένες επιθέσεις από αληθινά ή ψεύτικά προφίλ κατά των πολιτικών αντιπάλων, μέχρι τα πιο σύνθετα που είναι το φακέλωμα των ψηφοφόρων και η άντληση των οικονομικών πόρων που στηρίζουν μια υποψηφιότητα, γίνονται μη ηθικά αποδεκτές πράξεις που ενδεχομένως να προσκρούουν και στη Νομοθεσία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Τα social media βγάζουν Πρόεδρο-Οι δυναμικές επτά μήνες πριν τις εκλογές

Όσοι πέρασαν από κάποιο επιτελείο, είτε Βουλευτικών, είτε Προεδρικών Εκλογών, γνωρίζουν το τι πραγματικά συμβαίνει, ωστόσο ποτέ δεν θεώρησαν ορθό να βγάλουν στη φορά κάτι ανάλογο με αυτό που έβγαλε την περασμένη Κυριακή σε συνέντευξη του ο πρώην συνεργάτης του Νίκου Χριστοδουλίδη, Μανώλης Κυριάκου, ο οποίος με δυο λόγια τον κατήγγειλε ότι του έδινε οδηγίες για να κατασκευάζει ψεύτικα προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να επιτίθεται σε πρόσωπα που είχαν αντίθετη άποψη.

Σε αυτή την περίπτωση, αξίζει μια σημείωση σε σχέση ειδικά με την υποψηφιότητα του Νίκου Χριστοδουλίδη. Ο κ. Χριστοδουλίδης εξήγγειλε μια ανεξάρτητη υποψηφιότητα που στην πορεία στηρίχθηκε από κόμματα, ενώ σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις προηγείται των ανθυποψηφίων του, συνεπώς στηρίχθηκε και από ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας. Σε αυτή την πορεία, ωστόσο από την εξαγγελία της υποψηφιότητας μέχρι σήμερα, υπήρξαν κάποια περιστατικά που τον έθεσαν στο μάτι του κυκλώνα. Αυτό ίσως να είχε να κάνει και με το γεγονός ότι έχει απέναντι τους ισχυρούς κομματικούς μηχανισμούς των μεγάλων κομμάτων που επεκτείνονται και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και στα μέσα γενικά. Ίσως όμως έχει να κάνει και με προσωπικές δικές του λάθος επιλογές, όπως για παράδειγμα η συνεργασία με τον εξ Ελλάδος επικοινωνιολόγο που αντέγραψε μεγάλο μέρος της ομιλίας του κατά την εξαγγελία της υποψηφιότητας του, με την επιλογή για μετονομασία ενός τεράστιου γκρουπ στο facebook που από «Τα Νέα της Κύπρου», μετονομάστηκε σε «Ομάδα Υποστήριξης Νίκου Χριστοδουλίδη», με την απόφαση του να απέχει από τα debates του ΡΙΚ και πιο πρόσφατα με τις καταγγελίες του Μανώλη Κυριάκου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η απόφαση Χριστοδουλίδη, οι έντονες επικρίσεις και τα ερωτήματα που προκύπτουν

Ο πρώτος που θα πρέπει να προβληματιστεί από αυτά τα γεγονότα, είναι ο ίδιος ο κ. Χριστοδουλίδης, ο οποίος μπορεί να χαίρει της εμπιστοσύνης μιας σημαντικής μερίδας των πολιτών, ωστόσο γνωρίζει και ο ίδιος πολύ καλά πως η πορεία μέχρι την 5η Φεβρουαρίου θα κρύβει πολλές παγίδες και αυτό που μένει στο τέλος, πέραν από τις μεγάλες συγκεντρώσεις, τις θερμές ευχές, τις πολιτικές θέσεις και τη στήριξη από πολιτικά κόμματα και παράγοντες, είναι η τελική εντύπωση που αφήνεις στους πολίτες, οι οποία μέχρι σήμερα ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη με αυτήν που προκύπτει μέσα από τις πιο πάνω επιλογές του.

Εννοείται πως όσα ισχύουν προσωπικά για τον Νίκο Χριστοδουλίδη, αφορούν και τους υπόλοιπους υποψηφίους, οι οποίοι μπορεί μέχρι σήμερα για διάφορους λόγους να μην έχουν βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα, ωστόσο όλοι γνωρίζουν πως κάποιες από τις πρακτικές αυτές, είναι βούτυρο στο ψωμί των επιτελείων. Τρανό παράδειγμα η πρόσφατη ομιλία που εκφώνησε ο Δήμαρχος Πάφου, Φαίδωνας Φαίδωνος, ενώπιον του Αβέρωφ Νεοφύτου και πολιτών στην Πάφο, κατά τη διάρκεια της οποίας, ουσιαστικά επιβεβαίωσε τις παλαιοκομματικές και παρωχημένες τακτικές που ακολουθούνται από κόμματα και επιτελεία.

Αυτό που ενδεχομένως να μην κατάλαβαν, τόσο τα κόμματα όσο και οι ίδιοι οι υποψήφιοι και τα επιτελεία τους, είναι αφενός την κόπωση που βιώνει ο λαός από τη συνεχόμενη αλλαγή των συνθηκών που επηρεάζουν την καθημερινότητα τους και προκαλούν ανασφάλεια και αφετέρου την οργή που επικρατεί για τον τρόπο με τον οποίο το πολιτικό σύστημα στην ολότητα του, συγκαλύπτει σκάνδαλα, αδυνατεί να επιφέρει αλλαγές, προκαλεί περαιτέρω αστάθεια και επιμένει σε έναν αγώνα δικής του επιβίωσης, αγνοώντας τον αγώνα επιβίωσης του λαού.

Αυτός είναι και ο λόγος άλλωστε που για πρώτη φορά ένας ανεξάρτητος υποψήφιος που δεν στηρίζεται από κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, πριν ακόμα λάβει τη στήριξη και των κομμάτων του κέντρου, παρουσιαζόταν στις δημοσκοπήσεις ως η πρώτη επιλογή των πολιτών. Το διακύβευμα για αυτόν, είναι να αποδείξει πως η εικόνα που καλλιέργησε όλα τα προηγούμενα χρόνια, είναι η πραγματική. Το μοτίβο των γεγονότων, ωστόσο, από την εξαγγελία της υποψηφιότητας του και έπειτα, δημιουργεί αμφιβολίες και πλέον αυτό που απομένει να αποδειχθεί τους επόμενους μήνες, είναι αν τελικά μπορεί να τον εμπιστευτούν οι πολίτες για αυτό το γενναίο βήμα, ή αν απλά πρόκειται απλά για την έβδομη-καθιερωμένη εναλλαγή στα άνω δώματα της εξουσίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Έριξαν τη μετονομασμένη ομάδα του Χριστοδουλίδη με 30 χιλιάδες μέλη από το Facebook
• Τι μας διδάσκει το copy paste της εξαγγελίας Χριστοδουλίδη και η στάση του ΔΗΣΥ
• Ο άγραφος Νόμος των συνεργασιών για τις Προεδρικές-Τι απέδειξε η ιστορία