Η απουσία διαιρέτη πολλαπλασιάζει τις αντιδράσεις για τον κατώτατο μισθό

Ένα γενικότερο μούδιασμα, τόσο στις εργοδοτικές οργανώσεις, όσο και στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οποίες μάλιστα εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια τους για μια σειρά από λόγους, επικρατεί 24 ώρες μετά τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου για τη θέσπιση του κατώτατου μισθού.  

Υπενθυμίζεται ότι χθες ο υπουργός Εργασίας, μετά το πέρας του Υπουργικού Συμβουλίου ανακοίνωσε πως ο Εθνικός Κατώτατος Μισθός καθορίζεται στα 940 ευρώ, ενώ για τους πρώτους έξι μήνες απασχόλησης θα είναι 885 ευρώ. Σύμφωνα με τον υπουργό η εφαρμογή του διατάγματος θα εφαρμοστεί την 1η Ιανουαρίου του 2023, με μια μεταβατική περίοδο για να μπορέσει η οικονομία και οι εργοδότες να αντιμετωπίσουν αυτή την αλλαγή.

Υπολογίζεται ότι από τη θεσμοθέτηση του Εθνικού Κατώτατου Μισθού θα επωφεληθούν ουσιαστικά 40 χιλιάδες χαμηλόμισθοι, με την αύξηση σε κάποιες περιπτώσεις ενδεχομένως να είναι της τάξης του 30%, ενώ ταυτόχρονα επηρεάζεται θετικά σε μικρότερο βαθμό ένα άλλο μέρος των εργαζομένων συμπολιτών μας που ανέρχονται σε πέραν των 60 χιλιάδων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Κλείδωσε στα 940 ευρώ ο Εθνικός Κατώτατος Μισθός-Ποιοι εξαιρούνται

Πέραν από το ύψος του κατώτατου μισθού που είναι κοινώς παραδεκτό ότι δεν είναι ικανοποιητικό και δύσκολα ένας χαμηλόμισθος εργαζόμενος με τέτοιο μισθό μπορεί να υποστηρίξει την οικογένεια του, με δεδομένη την ακρίβεια και την αύξηση των πληθωριστικών τάσεων, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θέτουν μια σειρά από ζητήματα και αιτήματα που είχαν καταθέσει κατά τη διάρκεια του κοινωνικού διαλόγου που δεν ικανοποιήθηκαν.

Το δεύτερο και πιο ουσιαστικό σημείο που αποτελεί κόκκινο πανί για τους συνδικαλιστές, αποτελεί η μη ρύθμιση από το διάταγμα για τη θέσπιση του κατώτατου μισθού, της ωριαίας απόδοσης του. Όπως εξηγούν οι συνδικαλιστές, στο διάταγμα δεν προβλέπεται διαιρέτης που να δίνει μια βάση για την ωριαία απόδοση του κατώτατου μισθού. Μάλιστα, υποδεικνύουν η μη ρύθμιση ανοίγει το δρόμο στους εργοδότες για νομιμοποίηση των απορυθμισμένων ωραρίων και την επέκταση των ωραρίων, ειδικά των εργαζομένων που δεν είναι συνδικαλιστικά προστατευμένοι.

Η απουσία διαιρέτη, ουσιαστικά σημαίνει πως ένας εργαζόμενος που λαμβάνει τον κατώτατο μισθό μπορεί να εργάζεται από 38 μέχρι 48 ώρες την εβδομάδα, που είναι το μέγιστο επιτρεπτό και να λαμβάνει τον ίδιο μισθό. Συνεπώς δύο εργαζόμενοι που θεωρητικά θα λαμβάνουν τον ίδιο μισθό, τα 940 ευρώ, μπορεί ο ένας να εργάζεται για 38 ώρες και ο άλλος για 48. Το πρόβλημα έγκειται πως αυτό δεν ρυθμίζεται μέσα από το διάταγμα, με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να εκφράζουν φόβους ότι κάποιοι εργοδότες θα το εκμεταλλευτούν και μπορεί μεν να αυξήσουν τους μισθούς όσων εγαζομένων τους αμείβονται με μισθούς κάτω των 940 ευρώ, αλλά παράλληλα θα τους αυξήσουν τις ώρες εργασίας τους, κάτι που ουσιαστικά θα ζημιώνει τους εργαζόμενους και θα ωφελεί τους εργοδότες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Δεν βγήκε άσπρος καπνός στη συνάντηση για τον κατώτατο-Αποφασίζει το Υπουργικό

Σε ότι αφορά το ύψος του κατώτατου μισθού, αξίζει να σημειωθεί πως τα 940 ευρώ είναι ακάθαρτα, κι αν είναι κάτι στο οποίο συμφωνούν όλοι οι κοινωνικοί εταίροι, είναι πως κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων δεν έγινε καμία αναφορά σε αριθμούς. Ωστόσο από τη μια οι συνδικαλιστικές οργανώσεις επέμεναν στη φόρμουλα που προτάθηκε και από την ευρωπαϊκή επιτροπή και προέβλεπε κατώτατο μισθό κοντά στα χίλια ευρώ, ενώ οι εργοδοτικές οργανώσεις επέμεναν πως θα έπρεπε οι όποιες αυξήσεις να γίνουν σταδιακά, έτσι ώστε να μην αντιμετωπίσουν προβλήματα βιωσιμότητας οι επιχειρήσεις.

Αυτή είναι και η μεγαλύτερη έγνοια που εκφράζουν την παρούσα φάση οι εργοδοτικές οργανώσεις, οι οποίες ουσιαστικά ζητούν χρόνο για να μελετήσουν και να προβούν σε οικονομικές αναλύσεις των νέων δεδομένων. Πάντως ειδικά η Ομοσπονδία Εργοδοτών και Βιομηχάνων, κάνει λόγο για δυσκολίες στην εφαρμογή του διατάγματος από τον ερχόμενο Ιανουάριο, ενώ την ίδια ώρα, εκφράζει φόβους ότι θα επηρεαστούν τόσο η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, λόγω του μισθολογικού κόστους που θα επωμιστούν οι επιχειρήσεις και που σύμφωνα με τον Κυριάκο Κούσιο σε κάποιες περιπτώσεις αγγίζει το 30%, αλλά και φόβους για την ανταγωνιστικότητα της κυπριακής οικονομίας, η οποία έτσι κι αλλιώς λόγω της οικονομικής και ενεργειακής κρίσης, βρίσκεται ήδη ενώπιον φοβερής δοκιμασίας για άλλη μια φορά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Όλα ή τίποτα για τον κατώτατο-Τα γκρίζα σημεία και οι αγεφύρωτες διαφορές