«Λυπάμαι που δεν πρόλαβα ένα χορό μαζί σου, να νιώσω τη χαρά που ξεχείλιζε από τα μάτια σου»

Σε κλίμα οδύνης και πένθους τελέστηκε στον Μητροπολίτικό Ιερό Ναό του Αγίου Αχιλλίου στη Λάρισα, η κηδεία της 19χρονης Θάλειας, της ναυτικής δοκίμου που έχασε τόσο πρόωρα τη ζωή της, στο πρώτο της εκπαιδευτικό ταξίδι.  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩΤο ύστατο χαίρε στην 19χρονη Θάλεια-«Θέλουμε να μάθουμε από τι πέθανε»

Το παρών στην τελετή έδωσαν- μεταξύ άλλων- ο Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Ναυτικού Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης, ο Διοικητής της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων Υποναύαρχος Ιωάννης Πάττας και συμμαθητές της Θάλειας από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Μάλιστα, τόσο ο Αρχηγός όσο και ο διοικητής της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων συγκίνησαν με τους επικήδειούς τους.

«Ήρθαμε όλοι σήμερα εδώ, οι συγγενείς, οι φίλοι σου και όσοι είχαν τη τιμή και την ευτυχία να σε γνωρίζουν για το βαρύ αυτό τελευταίο αντίο. Ήρθαμε να σε αποχαιρετίσουμε συγκινημένοι για τον αναπάντεχο, άδικο και πρόωρο χαμό σου. Ο πόνος μας, αβάσταχτος, απαρηγόρητος. Και εγώ εδώ, έχω τη μεγάλη τιμή και ευθύνη να σε αποχαιρετήσω εκ μέρους όλων των Ναυτικών Δοκίμων», ανέφερε αρχικά ο Αρχηγός της ΣΝΔ, εκφράζοντας τον φόβο του «μήπως με τα φτωχά και ταπεινά λόγια μου δεν αποδώσω τα πρέποντα στο μεγαλείο της ψυχής σου, για το σεμνό ευγενικό και πράο χαρακτήρα σου».

Ο επικήδειος του Αρχηγού Ν. Δοκίμων ΣΝΔ:

Ήρθαμε όλοι σήμερα εδώ, οι συγγενείς, οι φίλοι σου και όσοι είχαν τη τιμή και την ευτυχία να σε γνωρίζουν για το βαρύ αυτό τελευταίο αντίο. Ήρθαμε να σε αποχαιρετίσουμε συγκινημένοι για τον αναπάντεχο, άδικο και πρόωρο χαμό σου. Ο πόνος μας, αβάσταχτος, απαρηγόρητος. Και εγώ εδώ, έχω τη μεγάλη τιμή και ευθύνη να σε αποχαιρετήσω εκ μέρους όλων των Ναυτικών Δοκίμων.

Φοβούμαι όμως μήπως με τα φτωχά και ταπεινά λόγια μου δεν αποδώσω τα πρέποντα στο μεγαλείο της ψυχής σου, για το σεμνό ευγενικό και πράο χαρακτήρα σου. Αγωνίστηκες πολύ, ξεπέρασες κάθε εμπόδιο και κατάφερες να εισαχθείς στη σχολή μας. Πέτυχες αυτό που αναζητά κάθε νέος, να βρεις τον δρόμο σου. Μα δε σταμάτησες εκεί, με τους κόπους και τις θυσίες σου έγινες πρότυπο δοκίμου, με αποτέλεσμα να έχεις την αποδοχή όλων.

Θάλεια, ξέρω ότι υπήρξαν στιγμές που απελπίστηκες, πόνεσες και απόρησες, όμως αμέσως μετά γέλασες, αγάπησες τους συμμαθητές σου, τους φίλους σου, τη ναυτοσύνη και την ίδια τη ζωή.

Σηκώθηκες όσες φορές κι αν χρειάστηκε, ανέπτυξες τις αρετές σου και έμαθες, να είσαι συγκροτημένη, να πονάς χωρίς να υποφέρεις, να νικάς χωρίς να θριαμβολογείς, να απαντάς με λίγα λόγια και πολλά έργα.

Έμαθες να μη γονατίζεις στις κακουχίες παρά να χεις το κεφάλι σου ψηλά. Η στάση σου σε όλα αυτά απέδειξε πως ήσουν παράδειγμα προς μίμηση όχι μόνο δοκίμου αλλά και ανθρώπου.

Γιατί πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι κι εσύ σκαρφάλωσες στην κορυφή και κατάφερες με το πνεύμα σου να κάνεις αυτό που όλοι επιθυμούν να πετύχεις τους στόχους σου. Γιατί εσύ Θάλεια πέτυχες όλα αυτά για τα όποια αγωνίστηκες, και ο αγώνας αυτός της ζωής σου διέπονταν από τις μέγιστες αρετές.

Ταξίδεψες μαζί μας σε χώρες μακρινές. Θα σε θυμόμαστε να χαίρεσαι, να συνεχίζεις να χορεύεις μαζί μας και να μας γεμίζεις όλους με ζωντάνια, λεβεντιά και δύναμη για ζωή.

Μας έκανες να νιώθουμε υπερήφανοι που είμαστε δόκιμοι. Μετανιώνω όμως προσωπικά, που δεν είμαι καλός χορευτής και δεν πρόλαβα να χορέψω κι εγώ μαζί σου ένα χορό, και να νιώσω μαζί σου αυτή τη χαρά που ξεχείλιζε από τα μάτια σου. Δε θα ξεχάσω το χαμόγελο σου σε εκείνη τη φωτογραφία σου στη βαρδιόλα με έναν συμμαθητή σου. Αυτό θα με συνοδεύει στα μελλοντικά μου ταξίδια.

Ήσουν μια από μας, και ο σεβασμός και οι δεσμοί που μας διέπουν δε θα μας επιτρέψουν να σε ξεχάσουμε ποτέ. Θα αγαπάμε για πάντα και είμαστε περήφανοι για σένα.  Το ξέρω πως η θάλασσα θα είναι ήρεμη και γαλήνια σε αυτό το τελευταίο σου ταξίδι. Καλό παράδεισο. Θα ζήσεις για πάντα στις καρδιές μας.

Από την πλευρά του, ο διοικητής της ΣΝΔ είπε: «Στη σύντομη πορεία σου στη Σχολή, κατόρθωσες να ξεχωρίσεις για το ήθος σου, τον δυναμισμό σου και τη συνέπειά σου στο λειτούργημα που τόσο έντονα επιδίωξες να υπηρετήσεις. Ανταπεξήλθες σε πολλές αντιξοότητες και δυσκολίες κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής σου, τις οποίες αντιμετώπισες με σύνεση πίστη και σεβασμό στον όρκο σου. Υπήρξες αξιοπρεπής και έχαιρες της εκτίμησης των συμμαθητών, των Αξιωματικών, αλλά και των καθηγητών σου. Το  κενό που αφήνεις στην οικογένεια σου, αλλά και στη μεγαλύτερη οικογένεια, τη δική μας, αυτήν του Πολεμικού Ναυτικού στην οποία ανήκες είναι δυσαναπλήρωτο, αλλά η μεγαλύτερη παρακαταθήκη κάθε ανθρώπου είναι η μνήμη».

Ο επικήδειος του διοικητή της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων:

Η σημερινή μέρα είναι μέρα θλίψης και οδύνης για όλους μας, για όλο το Πολεμικό Ναυτικό. Τα λόγια πολύ σπάνια μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματα που μας πλημμυρίζουν σε αυτές τις περιστάσεις και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα αποδειχθούν ανεπαρκή.

Οι συγγενείς, οι φίλοι σου και όσοι είχαμε την τιμή και την ευτυχία να σε γνωρίσουμε, είμαστε σήμερα εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής σε σένα αλησμόνητη Θάλεια.

Στη σύντομη πορεία σου στη Σχολή, κατόρθωσες να ξεχωρίσεις για το ήθος σου, τον δυναμισμό σου και τη συνέπειά σου στο λειτούργημα που τόσο έντονα επιδίωξες να υπηρετήσεις. Ανταπεξήλθες σε πολλές αντιξοότητες και δυσκολίες κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής σου, τις οποίες αντιμετώπισες με σύνεση πίστη και σεβασμό στον όρκο σου. Υπήρξες αξιοπρεπής και έχαιρες της εκτίμησης των συμμαθητών, των Αξιωματικών, αλλά και των καθηγητών σου.

Το κενό που αφήνεις στην οικογένεια σου, αλλά και στη μεγαλύτερη οικογένεια, τη δική μας, αυτήν του Πολεμικού Ναυτικού στην οποία ανήκες είναι δυσαναπλήρωτο, αλλά η μεγαλύτερη παρακαταθήκη κάθε ανθρώπου είναι η μνήμη.

Στη σύντομη ζωή σου να ξέρεις ότι επηρέασες πολλούς με τον δυναμικό σου χαρακτήρα και είναι βέβαιο ότι εκτός της οικογενείας σου θα μείνεις για πάντα χαραγμένη στις μνήμες και τις καρδιές όλων όσοι είχαν την τύχη να συνεργαστούν ή να συμπορευθούν μαζί σου είτε στο χώρο της Σχολής, είτε στον ευρύτερο κοινωνικό σου περίγυρο.

Κυρίως όμως η μνήμη σου θα μείνει χαραγμένη στις καρδιές των συμμαθητών και φίλων σου οι οποίοι θρηνούν την απώλεια σου, αλλά να είσαι σίγουρη ότι θα σε θυμούνται πάντα με ένα χαμόγελο για τις στιγμές που ζήσατε μαζί, και είμαι πεπεισμένος ότι αυτή θα ήταν και η δική σου επιθυμία, να βλέπεις την οικογένειά σου και τους φίλους σου χαρούμενους. Το φως και η καλοσύνη που σκόρπισες στο πέρασμά σου δεν θα σβήσει.

Ως ο τελευταίος σου Διοικητής, αλλά και όλη η οικογένεια του Πολεμικού Ναυτικού, συμμεριζόμαστε απόλυτα τον πόνο της οικογενείας σου και εκφράζουμε τα βαθύτατα και ειλικρινή μας συλλυπητήρια. Ευχόμαστε, να είναι ελαφρύ το χώμα της Λαρισινής γης που θα σε σκεπάσει. Θάλεια, καλό σου ταξίδι, στις θάλασσες των αγγέλων που από σήμερα θα κοσμείς τον κόσμο τους.

Υποναύαρχος Ιωάννης Πάττας ΠΝ Διοικητής

Το μεγάλο «ευχαριστώ» του πατέρα της στον κόσμο

«Θέλω να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο που στάθηκε όλες αυτές τις ημέρες με μηνύματα και τη θλίψη του, στη δική μας θλίψη. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλο τον κόσμο για την αγάπη που πήραμε», ανέφερε ο πατέρας της 19χρονης ναυτικής δοκίμου Θάλειας Κορδαμπάλου, η οποία έφυγε αναπάντεχα από τη ζωή την περασμένη Πέμπτη, στο πρώτο της εκπαιδευτικό ταξίδι.

Οι γονείς, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι του 19χρονου κοριτσιού την συνόδευσαν πριν από λίγη ώρα στην τελευταία της κατοικία. Η κηδεία της πραγματοποιήθηκε σε κλίμα βαθιάς οδύνης και με τιμές από άγημα του Πολεμικού Ναυτικού, με την εξοδιο ακολουθία να γίνεται στον στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αχιλλίου, στη Λάρισα.

Τραγικές «φιγούρες» οι γονείς της οι οποίοι έφτασαν αγκαλιά και ξέσπασαν σε κλάματα μπαίνοντας στην εκκλησία, μη μπορώντας ακόμα να πιστέψουν πως έχασαν έτσι ξαφνικά και άδικα την 19χρονη κόρη τους.

«Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο για την αγάπη που πήρα όλες αυτές τις ημέρες, για τον Γολγοθά που τράβηξα μια εβδομάδα στην Ιταλία και για αυτό που ζω τώρα. Όλοι μας περιμένουμε το πόρισμα», τόνισε ο πατέρας της αδικοχαμένης 19χρονης.

«Ήσουν και θα είσαι πάντα ένας άγγελος στις ψυχές μας, στη καρδιά και στο μυαλό μας». Με αυτά τα λόγια αποχαιρέτησε τη 19χρονη ναυτική δόκιμο Θάλεια Κορδαμπάλου, ο αγαπημένος της ξάδελφος, στον επικήδειο λόγο που εκφώνησε σήμερα το μεσημέρι, στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αχιλλίου, όπου τελέστηκε η νεκρώσιμη ακολουθία της άτυχης κοπέλας.

«Τα 20 χρονια σου είναι λίγα για να πει κάποιος ότι πρόλαβες να ζήσεις μια πλούσια ζωή, αλλά μας κληροδοτεις τόσο υπέροχες αναμνήσεις, τόσα συναισθήματα αγάπης, συντροφιάς, που πλέον θα αποτελούν την παρηγοριά μας για αυτόν τον άδικο χαμό σου. Από μικρά πάντα ήμασταν μαζί, στις χαρές και τις λύπες. Γευτήκαμε τις χαρές της εφηβείας μας και ονειρευτήκαμε στην Αθήνα, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον. Σε όλη σου τη ζωή παραστάτες ήτανε οι γονείς σου, ο θείος Στέλιος και η θεία Μαρία. Σε στήριξαν, σχεδίασαν το μέλλον σου, σε καμάρωσαν, αλλά η ζωή είχε αλλά σχέδια για εσένα», ανέφερε με δάκρυα στα μάτια ο Αντώνης.

«Το ναυτικό για εσένα ήταν όνειρο ζωής, ένας στόχος ζωής. Δεν φεύγουν οι άνθρωποι, φυλαχτά γίνονται και τους κουβαλάς μαζί σου. Φυλαχτό θα είσαι για τους γονείς σου, για τον αδελφό σου τον Θανάση και για όλους εμάς που σε αγαπήσαμε πάνω στη γη», συμπλήρωσε.

Ρίγη συγκίνησης προκάλεσαν οι επικήδειοι λόγοι που εκφώνησαν οι φίλοι και συμφοιτητές της Θάλειας, οι οποίοι ήταν μαζί της στην σχολή Πολεμικού Ναυτικού. Όλοι τους τόνισαν την αγάπη που είχε για τη θάλασσα, το θάρρος και την δύναμη που έδειχνε σε όλες τις καταστάσεις και πόσο πολύ ενέπνεε τους υπόλοιπους ανθρώπους αλλά και για τον χορό που τόσο πολύ αγαπούσε. Με δάκρυα στα μάτια μίλησαν για ένα κορίτσι-πρότυπο και για μια απώλεια που δύσκολα θα μπορέσουν να ξεπεράσουν.

«Θα σε θυμόμαστε να χαίρεσαι, να χορεύεις μαζί μας»

«Ο πόνος μας είναι αβάστακτος. Αγωνίστηκες πολύ, ξεπέρασες κάθε εμπόδιο, με τους κόπους και τις θυσίες σου έγινες πρότυπο δοκίμου. Η στάση σου απέδειξε πως ήσουν παράδειγμα προς μίμηση. Θα σε θυμόμαστε να χαίρεσαι, να χορεύεις μαζί μας και να μας γεμίζεις ζωντάνια και λεβεντιά. Μας έκανες να νιώθουμε περήφανοι που είμαστε δόκιμοι. Μετανιώνω προσωπικά που δεν είμαι καλός χορευτής και δεν πρόλαβα να χορέψω μαζί σου έναν τελευταίο χορό. Θα σε αγαπάμε για πάντα και είμαστε περήφανοι για εσένα. Καλό παράδεισο, θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας», ανέφερε στον επικήδειο λόγο του φίλος και συμφοιτητής της 19χρονης Θάλειας.

«Μπορεί να έφυγες αλλά θα είσαι πάντα μια από εμάς. Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Θάλεια», είπε στον επικήδειο του ένας άλλος συμφοιτητής της.

Με τρεις βολές στον αέρα το τελευταίο «αντίο»

Ρίγη συγκίνησης προκάλεσαν οι επικήδειοι λόγοι που εκφώνησαν οι φίλοι και συμμαθητές της Θάλειας, οι οποίοι ήταν μαζί της στην σχολή Πολεμικού Ναυτικού. Όλοι τους τόνισαν την αγάπη που είχε για τη θάλασσα, το θάρρος και την δύναμη που έδειχνε σε όλες τις καταστάσεις και πόσο πολύ ενέπνεε τους υπόλοιπους ανθρώπους αλλά και για τον χορό που τόσο πολύ αγαπούσε. Με δάκρυα στα μάτια μίλησαν για ένα κορίτσι-πρότυπο και για μια απώλεια που δύσκολα θα μπορέσουν να ξεπεράσουν.

Το φέρετρο της 19χρονης Θάλειας ήταν σκεπασμένο με την Ελληνική σημαία και τη νεκρώσιμο ακολουθία, το στρατιωτικό άγημα την αποχαιρέτησε με τρεις βολές στον αέρα.

Ποια ήταν η 19χρονη Θάλεια

Γεννήθηκε στη Λάρισα στις 3 Ιουλίου 2002. Αποφοίτησε από το 10ο Γενικό Λύκειο Λάρισας με γενικό βαθμό απολυτηρίου Άριστα - Δεκαεννέα και επτά δέκατα (19,7).

Το 2020 συμμετείχε στις Πανελλήνιες Εξετάσεις και εισήχθη στη Σχολή Χρηματοοικονομικής και Στατιστικής του Πανεπιστήμιου Πειραιά.

Το 2021 πέτυχε την εισαγωγή της στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, ενώ την 4η Οκτωβρίου 2021 κατετάγη ως επιλαχούσα στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Ορκίστηκε Ναυτικός Δόκιμος την 15η Οκτωβρίου 2021 με ειδικότητα Μαχίμου και με αρχαιότητα 22η μεταξύ των μαχίμων της Α’ Τάξης.

Την 18η Ιουλίου 2022 απεσπάσθη στο ΠΓΥ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ στο πλαίσιο του Θερινού Εκπαιδευτικού Πλου της ΣΝΔ.

Την 25η Αυγούστου 2022 απεβίωσε στο Hospedale Del Mare στη Νάπολη της Ιταλίας.

Πηγή: Πρώτο Θέμα