Διαφθορά: Η υποκρισία των νομοθετών, οι αερολογίες και τα λόγια του Αριστοτέλη

«Με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την προστασία προσώπων που αναφέρουν παραβιάσεις του νόμου και ειδικότερα πιθανές πράξεις διαφθοράς, δημιουργείται ένας πανίσχυρος μηχανισμός ασφάλειας, με σκοπό την ενθάρρυνση των εργαζομένων να καταγγέλλουν και να δίνουν σχετικές πληροφορίες που αποκτούν στο εργασιακό τους περιβάλλον. Από σήμερα, οι εργαζόμενοι στην Κύπρο, που προχωρούν σε καταγγελίες στην κατά περίπτωση αρμόδια αρχή, θα απολαμβάνουν πλήρη προστασία και κανένα πρόσωπο δεν θα υπόκειται σε αντίποινα, όπως είναι, μεταξύ άλλων, η απόλυση, η παρενόχληση και η αρνητική μεταβολή των συνθηκών εργασίας του». Στέφη Δράκου 20/01/2022.

Μια δημόσιος υπάλληλος καταγγέλλει διαφθορά. Καταγγέλλει ότι ένας άλλος δημόσιος υπάλληλος ο οποίος μάλιστα κατέχει καίρια θέση, συνωμοτούσε με έναν βαρυποινίτη, με στόχο να πλήξουν την ίδια. Ο δημόσιος υπάλληλος φέρεται να έδινε ανταλλάγματα, ζητώντας του στοιχεία που θα πλήξουν την δημόσιο υπάλληλο. Η δημόσιος υπάλληλος καταγγέλλει τον Ιούνιο αυτή την πράξη διαφθοράς.

Τι ακολούθησε: Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, όπου οι Νόμοι που ψηφίζονται από τη Βουλή, με τις ευλογίες όπως φαίνεται πιο πάνω και της Κυβέρνησης, αναμένει κανείς ότι η καταγγέλλουσα θα προφυλαχθεί και ο καταγγελλόμενος θα ερευνηθεί. Τι έγινε στην Κύπρο; Ο καταγγελλόμενος μετά από αμφιταλαντεύσεις και πολλή πολλή μελέτη των καταγγελιών, τέθηκε ως έπρεπε σε διαθεσιμότητα. Η καταγγέλλουσα ωστόσο ενάμιση μήνα μετά, αντί να προστατευθεί, ζει τον απόλυτο παραλογισμό. Βρίσκεται και η ίδια υπό έρευνα, αντιμέτωπη ακόμα και με ποινική διαδικασία, ενώ ήδη έχει ανακοινώσει ότι με το πέρας των ερευνών, μετά από τα όσα βίωσε και τον πόλεμο που καταγγέλλει ότι δέχεται, θα αποχωρήσει από τη θέση της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Το… ντόμινο ερευνών μετά τις βόμβες Αριστοτέλους, οι συγκυρίες και τα «ανείπωτα»

Τα ονόματα των πρωταγωνιστών δεν έχουν καμία σημασία. Έτσι θα έπρεπε τουλάχιστον σε ένα ευρωπαϊκό κράτος. Σε ένα κράτος που σέβεται τους Νόμους, προστατεύει τους πολίτες του και διασφαλίζει ελευθερία και δικαιοσύνη, ισότιμη για όλους, δεν θα έπρεπε να είχαν σημασία τα ονόματα και η θέση. Θα ήταν αρκετά μόνο τα γεγονότα, που ουδείς αμφισβητεί.

Στην Κύπρο όμως του 2022, η Άννα Αριστοτέλους και η κάθε Άννα Αριστοτέλους που κατήγγειλε διαφθορά, βρίσκεται σήμερα σε θέση άμυνας για να αντικρούσει τις επιθέσεις που δέχεται και οι οποίες σύμφωνα με την ίδια είναι αποτέλεσμα της πράξης της, να τολμήσει αυτό που για κάθε ένα από εμάς θα έπρεπε να είναι αυτονόητο: Να καταγγείλει μια πράξη διαφθοράς, σε μια χώρα που σύσσωμη διακηρύττει πως θέλει την πάταξη της. 

Η Άννα Αριστοτέλους λοιπόν κατήγγειλε τον διοικητή της ΥΚΑΝ. Ο Μιχάλης Κατσουνωτός μπήκε σε διαθεσιμότητα και ερευνάται από τον Αχιλλέα Αιμιλιανίδη. Θα ερευνάται μέχρι τις πέντε Σεπτεμβρίου. Κάπου εδώ η ιστορία θα έπρεπε να τελειώνει και όλοι να ανέμεναν να δουν αν όντως η κα. Αριστοτέλους είχε δίκαιο ή όχι που τον κατήγγειλε. Μετά τις πέντε Σεπτεμβρίου, αφού θα μελετούσαν το πόρισμα, αφενός θα έπρεπε να δουν τι θα πράξουν με τον κ. Κατσουνωτό και αφετέρου να διερευνήσουν όλες τις υπόλοιπες πτυχές που έχουν να κάνουν με τις Κεντρικές Φυλακές και οι οποίες ήρθαν στην επιφάνεια, ως απότοκο των καταγγελιών της. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Αντεπιτίθενται σε Αριστοτέλους-Άνοιξαν ποινική για ένα… email που έκαιγε Δράκου

Αν γίνεται χρήση κινητών, οι αρμόδιοι να μελετήσουν γιατί γίνεται; Ποιοι ήταν αυτοί που επέδειξαν ολιγωρία για να μην ενεργοποιηθεί το σύστημα απενεργοποίησης κινητών και ποιοι ήταν αυτοί που ήθελαν το σύστημα να μην απενεργοποιεί, αλλά να παρακολουθεί τα κινητά; 

Αν γίνεται χρήση ναρκωτικών να διερευνήσουν, πώς μπαίνουν τα ναρκωτικά στις φυλακές. Πόσοι δεσμοφύλακες εκδιωχθήκαν τα τελευταία χρόνια από τη θέση τους για σχετικά θέματα και πώς βοήθησε η Διεύθυνση των Κεντρικών Φυλακών στις διώξεις; Ποιες ευκαιρίες εκμεταλλεύονται οι φυλακισμένοι για να βάλουν ναρκωτικά στις φυλακές; Μήπως η ευθύνη για τα κινητά και τα ναρκωτικά βρίσκεται και εκτός φυλακών κατά τη μεταφορά των κρατουμένων στα Δικαστήρια από την Αστυνομία; Πόσοι επέστρεψαν από τα Δικαστήρια στις Κεντρικές φορτωμένοι με παράνομα αντικείμενα; Δεν θα έπρεπε να διερευνηθούν και αυτές οι πτυχές;

Ποιος και ποια έγγραφα διέρρευσε στον Τύπο από τότε που διακινείται στη σφαίρα της επικαιρότητας το θέμα απενεργοποίησης κινητών στις φυλακές; Ποιος ήταν αυτός που διέρρευσε την απόρρητη επιστολή που αποκάλυπτε παρακολουθήσεις; Μήπως τελικά τους γύρισε μπούμερανγκ το συγκεκριμένο έγγραφο;

Όλα αυτά είναι θέματα που αναμφίβολα θα έπρεπε να ηγερθούν, όχι όμως σήμερα. Όχι σήμερα που μια καταγγέλλουσα κατήγγειλε μια πράξη διαφθοράς και ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζεται το θέμα της από το ίδιο το Υπουργείο Δικαιοσύνης και την Αστυνομία, μοιάζει να είναι εκδικητικός, αφού οι συγκυρίες εγείρουν τεράστια ερωτήματα. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Πυρ νομικών Αριστοτέλους-«Όποιος καταγγείλει διαφθορά θα φαγωθεί από το σύστημα»

Θα περίμενε κανείς ότι η υπουργός που πριν από επτά μήνες δήλωνε πως «από σήμερα, οι εργαζόμενοι στην Κύπρο, που προχωρούν σε καταγγελίες στην κατά περίπτωση αρμόδια αρχή, θα απολαμβάνουν πλήρη προστασία και κανένα πρόσωπο δεν θα υπόκειται σε αντίποινα, όπως είναι, μεταξύ άλλων, η απόλυση, η παρενόχληση και η αρνητική μεταβολή των συνθηκών εργασίας του», θα ήταν η πρώτη που θα τοποθετούσε μια ασπίδα προστασίας γύρω από την κα. Αριστοτέλους. Αντ΄ αυτού οι χειρισμοί της δίνουν τον δικαίωμα σε κάποιον να πιστεύει πως επιλέγει στρατόπεδο και αφήνει τη Διευθύντρια των Κεντρικών Φυλακών εκτεθειμένη, βορρά στους συναδέλφους αυτού που κατήγγειλε.

Αν έχουν ή όχι βάση οι καταγγελίες της Άννας Αριστοτέλους, αρμόδιος να το πει είναι μόνο ο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης που η ίδια η πολιτεία του εμπιστεύτηκε την έρευνα. Κανονικά, σε ένα κανονικό κράτος, όλοι οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι, θα έπρεπε να κλείσουν το στόμα τους, να δέσουν τα χέρια τους και να οπλιστούν με υπομονή μέχρι το πέρας των ερευνών.

Εδώ όμως έγινε ακριβώς το αντίθετο. Οι εμπλεκόμενοι... πήραν φτυάρι και άρχισαν να σκάβουν παρασκηνιακά. Για αυτό δεν είμαστε κανονικό κράτος και για αυτό, μόνο με τη ψήφιση Νόμων, δεν θα γίνουμε ένα κανονικό κράτος.

Γιατί ένας δημόσιος υπάλληλος που στις 20 Ιανουαρίου διάβασε την είδηση ότι η Βουλή ομόφωνα πέρασε έναν Νόμο που τον προστατεύει όταν αποφασίσει να καταγγείλει διαφθορά στο τμήμα του, λίγους μήνες μετά αντιλαμβάνεται πως οι Νόμοι είναι για να γεμίζουν χαρτιά και να δικαιολογούν την παρουσία και τους μισθούς αυτόν που τους ψηφίζουν και όχι για να ισχύουν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ξεκάθαρο μήνυμα Αριστοτέλους-«Αν γύριζα τον χρόνο πίσω, πάλι θα κατάγγελλα τη διαφθορά»

Μόνο έτσι αποτυπώνεται αυτό που βιώνουμε σήμερα. Οι Νόμοι κατέληξαν να είναι για να μοιράζουν συγχαρητήρια οι Υπουργοί και να αλληλοσυγχαίρονται οι βουλευτές. Σήμερα που έπρεπε να εφαρμοστούν, γύρισαν όλοι από την άλλη, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και συνεχίζουν. Είναι με το «ναι μεν, αλλά» στο στόμα. 

Και επειδή θα πρέπει καμία φορά να λέγονται και τα καλά, ο μοναδικός άνθρωπος από τους 56 βουλευτές που ψήφισαν τον Νόμο που σήμερα κατάλαβε τι συμβαίνει και διαμαρτυρήθηκε, είναι η βουλευτίνα των Οικολόγων Αλεξάνδρα Ατταλίδου.

Η κα. Ατταλίδου διερωτήθηκε στο twitter. «Κυπριακή Αστυνομία και Στέλιο Παπαθεοδώρου, όταν πολίτης ή αξιωματούχος καταγγείλει υπόθεση διαφθοράς τότε ενεργοποιείται ο Νόμος για την Προστασία των Μαρτύρων Δημοσίου Συμφέροντος! Πως γίνεται πριν λήξει η διερεύνηση της καταγγελίας της κας Αριστοτέλους να ξεκινά έρευνα εναντίον της;».

Η αδράνεια πάντως και η αδιαφορία που βουλευτές και κόμματα, δείχνουν στη συγκεκριμένη υπόθεση είναι αξιοσημείωτη. Μοιάζει τουλάχιστον υποτίμηση από τους ίδιους του έργου που παράγουν η άνευ προηγουμένου αδυναμία τους να υπερασπιστούν κάτι που οι ίδιοι δημιούργησαν. Αυτό ενδεχομένως να οφείλεται, είτε στην αδυναμία τους να τα βάλουν με το σύστημα το οποίο οι δικηγόροι της Άννας Αριστοτέλους περιγράφουν στις ανακοινώσεις που εξέδωσαν τις τελευταίες ημέρες, είτε σε ενδεχόμενη υποκρισία που τους διακατέχει, αφού ποτέ δεν πίστεψαν, δεν θέλησαν και δεν διεκδίκησαν έμπρακτα την καταπολέμηση της διαφθοράς, που δημόσια επαναλαμβάνουν φορτικά, σε μια προσπάθεια να ανακτήσουν το κύρος και την αξιοπρέπεια τους που οι ίδιοι με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους απώλεσαν, ειδικά τα τελευταία χρόνια.

Δεν πέρασαν και πολλοί μήνες άλλωστε, από τότε που αντιπροσωπεία της Βουλής και συγκεκριμένα η επιτροπή Νομικών, επισκέφθηκε και συνεδρίασε για πρώτης φορά στις Κεντρικές Φυλακές. Εκεί, αλλά και με κάθε άλλη ευκαιρία, όλοι επαινούσαν τη Διευθύντρια για το ανθρωποκεντρικό έργο και τις ευρωπαϊκές διακρίσεις. Τότε όλοι κοντοζύγωναν για να φωτογραφηθούν δίπλα της. Σήμερα, μετά που κατήγγειλε διαφθορά, κανείς δεν ένιωσε την ανάγκη να υπερασπίστει, όχι την ίδια, αλλά τους Νόμους που αυτοί ψήφισαν. Γιατί; 

Αυτό που δεν κατάλαβαν μάλλον οι ίδιοι οι βουλευτές, είναι πως όσους Νόμους κι αν ψηφίσουν, όσες φορές και αν αλλάξουν φιλοφρονήσεις μεταξύ τους για τους Νόμους που ψηφίζουν, στην τελική εάν δεν φωνάξουν και αν δεν ερευνήσουν εκεί και όπου πρέπει, οι Νόμοι τους θα γίνουν αυτό που περιέγραψε πριν κάμποσους αιώνες ο Αριστοτέλης, «σε τίποτα δεν διαφέρει το να μην υπάρχουν νόμοι από το να μην εφαρμόζονται οι νόμοι», ή που απέδωσε πριν 130 χρόνια ο Μπίσμαρκ: «Με κακούς νόμους και καλούς δημόσιους λειτουργούς είναι ακόμα δυνατόν να κυβερνήσεις. Με κακούς δημόσιους λειτουργούς όμως, ούτε οι καλύτεροι νόμοι δεν μπορούν να βοηθήσουν..»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Από τις αυτοχειρίες στις Κεντρικές στην πολιτική αυτοχειρία