Το φάντασμα του Κραν Μοντάνα, οι Προεδρικές και η μετωπική με φορτηγό

Μια απίστευτη συζήτηση που ο μέσος Κύπριος αδυνατεί να παρακολουθήσει σε όλο της το εύρος και που δεν έχει καμία μα καμία ουσία, βρίσκεται σε εξέλιξη από τις 21 Ιουλίου, όταν ο Ανδρέας Μαυρογιάννης επιχείρησε να βγει στην αντεπίθεση, για να αποδείξει τις διαφορές του με τον Νίκο Χριστοδουλίδη και κατ΄ επέκταση να εξαργυρώσει τη συγκεκριμένη επίθεση πολιτικά συσπειρώνοντας τους ψηφοφόρους του κόμματος που τον υποστηρίζει στις Προεδρικές Εκλογές.

Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, έδωσε το τέμπο. Στη συνέχεια πολλοί πρόθυμοι ακολούθησαν, με αποτέλεσμα σήμερα, σχεδόν δύο εβδομάδες μετά, η κατά τα άλλα φτωχή επικαιρότητα να καταπιάνεται με ζητήματα, όπως αν το πλαίσιο Γκουτέρες ήταν ένα, δύο ή δέκα, αν στις τέσσερις Ιουλίου έγινε συνάντηση μεταξύ του Έιντε και των διαπραγματευτών ή αν στην αίθουσα ήταν φαντάσματα ή αν ο Τσαβούσογλου όντως κατέθεσε γραπτώς την ετοιμότητα του για μηδέν στρατό μηδέν εγγυήσεις.

Όλα αυτά τα κατά τα άλλα παρωχημένα, απασχολούν σήμερα τη σφαίρα της επικαιρότητας, με τις ευλογίες κάποιων μέσων που ξεκάθαρα έχουν επιλέξει στρατόπεδο και παίζουν τα δικά τους παιχνίδια από το δικό τους μετερίζι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Δηλώνει δικαιωμένο το Προεδρικό για τα πρακτικά-«Καταγράφει τα αληθινά γεγονότα»

Ότι κι αν βγει από αυτή την ανούσια συζήτηση, όπου κι αν κάτσει η μπίλια για το ποιος έχει δίκαιο και ποιος άδικο, όσα έγγραφα ή μαρτυρίες δουν το φως της δημοσιότητας, το σίγουρο είναι πως το Κυπριακό δεν είναι το ίδιο με εκείνο που συζητούσαν τον θερμό στην Κύπρο, ψυχρό στην Ελβετία, Ιούλιο του 2017 οι αντιπροσωπείες των εμπλεκόμενων μερών στο Κραν Μοντάνα.

Για όσους ακόμα αμφισβητούν, ότι το ναυάγιο προήλθε λόγω της επιμονής των Τούρκων για ασφάλεια και εγγυήσεις αλλά και για τους άλλους που θεωρούν πως η δική μας πλευρά τα έκανε όλα σωστά και οι όποιες ευθύνες βαραίνουν αποκλειστικά τους Τούρκους και τους ξένους, τις απαντήσεις θα τις δώσει η ιστορία.

Είναι τραγικό ωστόσο πως σε έναν προεκλογικό που βιάστηκε να ξεκινήσει, σήμερα, έξι μήνες πριν, με το Κυπριακό να βρίσκεται στην ατζέντα, ουδείς υποψήφιος έχει παρουσιάσει μια συνολική πρόταση βασισμένη στις σημερινές πραγματικότητες που θα λαμβάνει υπόψη και τις αναθεωρημένες θέσεις των Τούρκων, για την επόμενη μέρα του Εθνικού μας προβλήματος. Τα μόνα πράγματα που ακούσαμε μέχρι σήμερα για το μέλλον και όχι για το παρελθόν, ήταν:

α) την πρόταση του Ανδρέα Μαυρογιάννη για κατασκευή αγωγού που θα μεταφέρει το κυπριακό φυσικό αέριο στην Τουρκία, πριν τη λύση του Κυπριακού,

β) την πρόταση του Νίκου Χριστοδουλίδη για διορισμό ειδικού απεσταλμένου από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κάτι που μπορεί να ικανοποιεί το ακροατήριο ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, αλλά εκτός από παλιά πρόταση που δεν επιτεύχθηκε, είναι και κατά κάποιον τρόπο κενή περιεχομένου, αφού δεν υποχρεώνει την Άγκυρα να αλλάξει ρότα και τέλος,

γ) τις προτάσεις Αβέρωφ για να εμπλέξουμε στη διαδικασία επίλυσης τους Τουρκοκυπρίους, σάμπως και μέχρι σήμερα δεν γινότανε ή ακόμα κι αν γίνει όπως ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ το περιγράφει, θα υποχρεώσει την Τουρκία να αλλάξει έστω και μια τελεία στα όσα λέει στο Κυπριακό.  

Πρόκειται για μια τραγική κατάσταση. Είναι ηλίου φαεινότερων πως κάποιοι βολεύτηκαν στην παρελθοντολογία, έτσι ώστε να μην συζητεί κανείς, ούτε η επόμενη ημέρα του Κυπριακού, αλλά ούτε οι επικείμενες προκλήσεις των Τούρκων. 

Η κατάσταση στο Κυπριακό σήμερα, μοιάζει με εκείνον τον οδηγό που βλέπει ένα φορτωμένο φορτηγό να έρχεται μετωπικά προς το μέρος του κι αυτός προσπαθεί να αλλάξει σταθμό στο ραδιόφωνο αντί να το αποφύγει. Θα ήταν ευλογία για τον τόπο αν κάποιος από αυτούς που σήμερα θέλουν να εκλεγούν στο ύπατο αξίωμα, θέλει να μπει στη θέση του οδηγού, να πιάσει το τιμόνι στα χέρια του και να επιχειρήσει να σώσει, ότι σώζεται πριν τη μετωπική σύγκρουση. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Επιμένει ο Τατάρ-Νέα κριτική για το ψήφισμα του ΟΗΕ
• Αυξάνουν την ένταση οι Τούρκοι-Ανακοίνωσαν Νavtex ανοικτά της Κύπρου