ΔΗΚΟ του ύψους και του βάθους-Από τον αλαζοΝικό στον ιδαΝικό

«Εκλογές 2023 και ολόκληρη η αντιπολίτευση γίνεται συμπολίτευση. Οι τρεις κυριότεροι υποψήφιοι, στενοί συνεργάτες του Νίκου Αναστασιάδη. Νικητής από τώρα ο Νίκος Αναστασιάδης». Αυτή ήταν μια δήλωση που έγινε από τον Χρίστο Ορφανίδη, τον βουλευτή του Δημοκρατικού Κόμματος τον προηγούμενο Μάιο, και η οποία πέτυχε να περιγράψει το πολιτικό σκηνικό έτσι όπως διαμορφώθηκε πλέον σχεδόν τρεις μήνες μετά.   

Ο Χρίστος Ορφανίδης, ήταν από τους λίγους που εξ αρχής διαφώνησε με την επιλογή από το κόμμα του του Νίκου Χριστοδουλίδη. Για μια σειρά από λόγους που ο ίδιος ανέλυσε στα κομματικά όργανα, εκεί που έπρεπε δηλαδή, εξήγησε γιατί διαφωνούσε με τη συγκεκριμένη επιλογή.  

Εξάλλου το DNA του Δημοκρατικού Κόμματος, επιτρέπει στα μέλη του να διατηρούν τις προσωπικές τους σχέσεις. Δεν ήταν λίγες οι φορές που εντός ΔΗΚΟ, υπήρχαν διαφορετικές τάσεις. Πρόσφατα παραδείγματα αποτελούν οι Προεδρικές του 2008, όταν μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής, υπήρξε εσωκομματική ρήξη για το προς τα που θα έπρεπε να πάει το κόμμα, αλλά και τα γεγονότα του 2013, όταν βουλευτές και στελέχη δεν στήριξαν την επίσημη θέση της τότε ηγεσίας του Μάριου Καρογιάν που ήταν ο Νίκος Αναστασιάδης και στήριξαν τον Γιώργο Λιλλήκα.

Σε αυτό το πλαίσιο εξάλλου έφυγαν και τα στελέχη που αργότερα δημιούργησαν τη ΔΗΠΑ. Ιστορικά το ΔΗΚΟ, ήταν ένα κόμμα έντονων διαφωνιών, που εξωτερικεύονταν με πολύ εύκολο τρόπο και μετέτρεπαν το κόμμα σε πεδίο μάχης μεταξύ των στελεχών.

Στο εσωτερικό του ΔΗΚΟ αν και υπάρχουν ακόμη και σήμερα ισχυρές ενστάσεις για την επιλογή του κόμματος, άρχισαν να κινούνται σε ρυθμούς προεκλογικής. Ήδη έχουν γίνει οι απαραίτητες συνεννοήσεις με το επιτελείο του Νίκου Χριστοδουλίδη και φαίνεται πως όλα κυλούν βάσει προγράμματος, έτσι ώστε να επιτευχθεί η όσο το δυνατό μεγαλύτερη συσπείρωση των ΔΗΚΟϊκών ψηφοφόρων γύρω από τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα. Κάτι πάντως που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, φαίνεται να επιτεύχθηκε πριν καν πάρει μπρος ο κομματικός μηχανισμός.

Κάποιος ωστόσο που παρακολουθεί τον τρόπο που πολιτεύεται το Δημοκρατικό Κόμμα, μπορεί να εξάγει και άλλα χρήσιμα συμπεράσματα, σε σχέση με τον τρόπο που επιλέγει να πολιτεύεται το κόμμα του Νικόλα Παπαδόπουλου. Θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς την πολιτική δράση του, ως του ύψους και του βάθους. Το ΔΗΚΟ από εκεί που διεκδικούσε με αξιώσεις από το ΑΚΕΛ τον τίτλο της πιο σκληρής αντιπολιτευτικής γραμμής.

Από το Φθινόπωρο του 2020, όταν δημοσιεύθηκε το βίντεο του Al Jazeera, μέχρι τον Μάιο του 2021, το ΔΗΚΟ επιδόθηκε σε μια άνευ προηγουμένου αντιπολιτευτική καμπάνια. Με ορίζοντα τις βουλευτικές εκλογές, ο Νικόλας Παπαδόπουλος και τα πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματός του, ήταν καθημερινά στην πρώτη γραμμή με δημόσιες παρεμβάσεις, με αναρτήσεις και με επίσημες ανακοινώσεις, έχοντας μόνιμα στο λεξιλόγιο τους λέξεις όπως, «η πιο διεφθαρμένη Κυβέρνηση», «η Κυβέρνηση των χρυσών διαβατηρίων», για «χώρα που έγινε περίγελο της Ευρώπης», για «ψέματα του Προέδρου προς τον λαό», για κρυφτούλι, . για «την νοοτροπία της αλαζονείας, της αναξιοκρατίας και του βολέματος ημετέρων», ακόμα και για «δικαίωμα του κάθε πολίτη να πιστεύει ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ένοχος ποινικών αδικημάτων».

Υπενθυμίζεται ότι η αντιπολιτευτική επίθεση ξεκίνησε μετά κι από την προβολή του ντοκιμαντέρ του Al Jazeera για τα Χρυσά Διαβατήρια και κορυφώθηκε μέχρι τις Βουλευτικές του 2021. Στο μεσοδιάστημα, δηλαδή τον Δεκέμβριο του 2020, το ΔΗΚΟ έθεσε ως πολιτικό εκβιασμό στην Κυβέρνηση, ή να παραδώσει τους φακέλους των διαβατηρίων στον Γενικό Ελεγκτή ή θα καταψήφιζε τον προϋπολογισμό. Η Κυβέρνηση με όπλο σχετική γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα, Γιώργου Σαββίδη αρνήθηκε την παράδοση των φακέλων και το ΔΗΚΟ καταψήφισε τον προϋπολογισμό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί τεράστια ανασφάλεια, η οποία τερματίστηκε όταν περίπου ένα μήνα μετά, τον Ιανουάριο του 2021, η Κυβέρνηση κατάφερε να περάσει τον προϋπολογισμό από τη Βουλή με τις ψήφους βουλευτών άλλων κομμάτων, μεταξύ των οποίων και της ΕΔΕΚ.

Οι υψηλοί τόνοι, το κλίμα τοξικότητας της πολιτικής ζωής και η πόλωση συνεχίστηκαν μέχρι τον Μάιο του 2021, όταν πραγματοποιήθηκαν οι βουλευτικές εκλογές. Εκεί το ΔΗΚΟ κατανόησε με τον πιο σκληρό τρόπο το λάθος της τακτικής που ακολουθήθηκε το προηγούμενο διάστημα. Ήταν αναμφίβολα το σημείο καμπής. Σε αυτό το πλαίσιο, εξάλλου, απομάκρυνε και τον Ελλαδίτη επικοινωνιολόγο που μέχρι τότε είχε την ευθύνη της εικόνας του κόμματος προς τα έξω. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος απομάκρυνε τον Κώστα Παναγόπουλο και πλέον αναθεώρησε την πολιτική του κόμματος του.

Ήταν ξεκάθαρο πως πλέον οι τόνοι κατέβηκαν. Το ΔΗΚΟ περιοριζόταν στα απαραίτητα αντιπολιτευτικά του καθήκοντα, πέραν από ελάχιστες εξαιρέσεις συγκεκριμένων στελεχών του. Ένα χρόνο μετά το «όχι» στον προϋπολογισμό του 2021, υπερψήφισε τον προϋπολογισμό του 2022, ενώ σιγά σιγά οι σχέσεις με κυβερνητικά στελέχη που είχαν φτάσει στα άκρα βελτιώθηκαν. Πλέον το λεκτικό άλλαξε και η Κυβέρνηση της Διαφθοράς, έγινε η Κυβέρνηση Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ, ενώ ελαχιστοποιήθηκε και η χρήση σκληρών και αρνητικών επιθέτων προς την Κυβέρνηση.

Η κορύφωση όλου αυτού δεν ήταν άλλη από την επιλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη, ως του εκλεκτού για τις Προεδρικές του 2023. Από κάθε ψύχραιμο παρατηρητή της πολιτικής ζωής, ακόμα και από τον κ. Ορφανίδη, όπως κατέγραψε τη θέση του τον περασμένο Μάιο, είναι πλέον κατανοητό πως από την κορύφωση τον Μάιο του 2021, φτάσαμε στην κατακόρυφη ύφεση της αντιπολιτευτικής ρητορικής ένα χρόνο μετά.

Ενδεικτικό τούτου είναι και πάλι η στάση του Δημοκρατικού Κόμματος για το θέμα των διαβατηρίων. Από εκεί που κάθε μέρα τα mail των δημοσιογράφων βομβαρδίζονταν κυριολεκτικά με ανακοινώσεις για «την Κυβέρνηση της Διαφθοράς» και «την επιτακτική ανάγκη για να δοθούν οι φάκελοι των πολιτογραφήσεων στον Γενικό Ελεγκτή για να υπάρξει κάθαρση», ξαφνικά λίγους μήνες μετά κι αφού από την περασμένη Δευτέρα έχει δοθεί στη δημοσιότητα η περιβόητη έκθεση, το ΔΗΚΟ περιορίστηκε να εκδώσει μια λιτή ανακοίνωση 68 λέξεων στην οποία δεν σχολιάζει, δεν δηλώνει δικαιωμένο, δεν μπαίνει στην ουσία και περιορίζεται να δηλώσει ότι το θέμα θα απασχολήσει την Πέμπτη την επιτροπή Ελέγχου.

Θα ήταν, εξάλλου, ουτοπία να περίμενε κανείς να σχολιάσει το ΔΗΚΟ το γεγονός ότι ο υποψήφιος του ο οποίος ήταν για σχεδόν τέσσερα χρόνια υπουργός της Κυβέρνησης, συμμετείχε στα Υπουργικά Συμβούλια, που σύμφωνα με τον Γενικό Ελεγκτή λάμβαναν γνώση για αιτήσεις πολιτογραφήσεων που δεν πληρούσαν τα κριτήρια, ωστόσο συναινούσε για να ληφθεί απόφαση για αλά καρτ και εκτός Νόμου πολιτογραφήσεις, ξένων «επενδυτών».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Κρίθηκε ιδαΝΙΚΟΣ υποψήφιος από το ΔΗΚΟ και εκκρεμεί η τελική έγκριση
• Άναψε φωτιές η φωτογραφία Χριστοδουλίδη με Λακκοτρύπη-Οργή από στελέχη της ΔΗΠΑ
• Οι υποψηφιότητες που αλλάζουν τον πολιτικό χάρτη και η λογική της χαμένης ψήφου