Τα debates, η μάχη των εντυπώσεων και το πραγματικό στοίχημα των υποψηφίων

Με τις καλοκαιρινές διακοπές να οδεύουν προς το τέλος τους, αναμένεται τις επόμενες ημέρες τα επιτελεία να ξαναρχίσουν να πιάνουν δουλειά, ανεβάζοντας αναπόφευκτα τους προεκλογικούς τόνους. Ο Σεπτέμβριος, άλλωστε, θεωρείται κομβικός μήνας ενόψει των Προεδρικών Εκλογών, καθώς αποτελεί την αφετηρία για το προτελευταίο στάδιο της προεκλογικής εκστρατείας, κατά το οποίο οι υποψήφιοι τείνουν να ξεδιπλώνουν το πρόγραμμά τους.

Όπως έχει πολλές φορές ειπωθεί όμως, αυτές οι εκλογές είναι ιδιαίτερες σε διάφορα επίπεδα και, αναπόφευκτα, και ο φετινός Σεπτέμβριος έρχεται με τις δικές του ιδιομορφίες σε ό,τι αφορά τον προεκλογικό. Το στοιχείο που διαφοροποιεί τη διαδικασία αυτή τη φορά είναι τα πολλά debates που θα ξεκινήσουν να πραγματοποιούνται αμέσως μετά την επιστροφή από τις διακοπές, σε μια περίοδο που θεωρείται παράξενη για κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι είθισται να πραγματοποιούνται στην τελική ευθεία πριν τις εκλογές ανάμεσα στα φαβορί.

Η απόφαση έχει ληφθεί και, με εξαίρεση τον Νίκο Χριστοδουλίδη, που αποφάσισε να ξεκινήσει να λαμβάνει μέρος στα debates από τον Οκτώβριο, προκαλώντας μια θύελλα αντιδράσεων κατακαλόκαιρα, οι υπόλοιποι υποψήφιοι ετοιμάζονται να διασταυρώσουν τα ξίφη τους ενώπιον του κοινού, ποντάροντας στα πιθανά οφέλη μίας καλής τηλεοπτικής παρουσίας. Αν και όλοι θα αποτελέσουν μέρος της ίδιας διαδικασίας, τα στοιχήματα είναι διαφορετικά για τους υποψήφιους φαβορί και για εκείνους που, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, βρίσκονται πίσω στην κούρσα.

Οι υποψήφιοι που μέχρι στιγμής εμφανίζονται με μονοψήφια νούμερα θεωρούν ότι δεν τυγχάνουν ίσης αντιμετώπισης στη δημόσια σφαίρα και δη στην τηλεόραση, καθώς πιστεύουν ότι προσφέρεται περισσότερος χρόνος στους αντιπάλους τους που προηγούνται. Ταυτόχρονα, τα σαφώς μικρότερα μπάτζετ που διαθέτουν αρκετοί από αυτούς, φαίνεται να περιορίζουν τις προσπάθειές τους για διαφήμιση, με αποτέλεσμα να αισθάνονται πως δεν έχουν εξίσου μεγάλη προβολή με τους υποψηφίους που υποστηρίζονται από κόμματα. Γι’ αυτό και αντιμετωπίζουν τα debates ως τη μεγάλη τους ευκαιρία για να προβάλουν τους εαυτούς τους και τις θέσεις τους. Ταυτόχρονα θεωρούν πως αν βρεθούν απέναντι από τους βασικούς υποψηφίους, θα μπορέσουν να δείξουν πόσο διαφορετική είναι η δική τους πρόταση και να παρουσιάσουν προς τους ψηφοφόρους τις καινοτομίες που εισηγούνται, ελπίζοντας ότι θα κερδίσουν χαμένο έδαφος μέσα από αυτήν ακριβώς τη διαφοροποίηση.

Βεβαίως, οι υποψήφιοι που προηγούνται δεν έχουν την ανάγκη να αποδείξουν ότι είναι διαφορετικοί, αλλά ότι είναι μακράν καλύτεροι από τους βασικούς τους αντιπάλους, γνωρίζοντας ότι με αυτούς θα δώσουν τη μάχη για είσοδο στον δεύτερο γύρο αλλά και για επικράτηση στις Προεδρικές Εκλογές. Θέλουν να στείλουν το μήνυμα πως διαθέτουν το όραμα για την Κύπρο της επόμενης πενταετίας αλλά και τα εργαλεία για υλοποίησή του. Να πείσουν τους ψηφοφόρους πως αυτοί θα επιδείξουν υπεύθυνη στάση απέναντι στα δύσκολα και περίπλοκα ζητήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο τόπος, από το Κυπριακό μέχρι τον πληθωρισμό, και ταυτόχρονα ότι θα βρίσκονται κοντά στον άνθρωπο και θα συντονίζονται με τις ανάγκες του, όχι μόνο προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά. Και ότι αυτοί θα είναι πιο σωστοί και πιο αποτελεσματικοί σε σχέση με τους άλλους.

Αυτό που σίγουρα έχουν κοινό όλοι οι πρωταγωνιστές αυτών των εκλογών είναι τη δύσκολη μάχη με την κάμερα, η οποία θα είναι συχνή και επαναλαμβανόμενη, δεδομένου ότι θα προγραμματιστούν αρκετές τηλεοπτικές συζητήσεις. Άλλοι είναι πιο έμπειροι μπροστά στον φακό και έχουν μεγαλύτερη ευχέρεια και άλλοι λιγότερη. Όλοι όμως τον θέλουν φίλο και όχι εχθρό. Επιθυμούν να εμφανιστούν σε αυτά τα debates καλά προετοιμασμένοι αλλά ταυτόχρονα και αρκετά φυσικοί, μια ισορροπία που δύσκολα διατηρείται όταν στην εξίσωση μπαίνει ο εκνευρισμός και η νευρικότητα,  τα οποία γράφει η κάμερα.  

Όλοι θα προσπαθήσουν να μην αιφνιδιαστούν. Θα επιχειρήσουν να προβλέψουν τις πιθανές επιθέσεις που θα δεχθούν και να έχουν έτοιμες απαντήσεις, έτσι ώστε να μην χάσουν την ψυχραιμία τους, ενώ ταυτόχρονα θα ψάχνουν την κατάλληλη ευκαιρία για να κάνουν τις δικές τους στρατηγικές κινήσεις έναντι των άλλων υποψηφίων. Κι αυτές, αν είναι προσεκτικές, δεν αποκλείεται να γίνονται με στόχο και υποψήφιους που δεν θα βρίσκονται στην συγκεκριμένη συζήτηση, αφού δεν θα είναι όλοι σε όλες.

Ο κάθε υποψήφιος θα επιδιώξει να συζητηθεί και να κερδίσει τις εντυπώσεις η δική του ατζέντα, για τους σωστούς λόγους. Θα προσπαθήσει να φύγει από τα debate νικητής και να αξιοποιήσει τη διαδικασία αυτή για να αυξήσει τα ποσοστά του. Το ερώτημα είναι κατά πόσον οι πολίτες είναι πρόθυμοι να παίξουν το προεκλογικό παιγνίδι με τους ιδίους κανόνες. Να παρακολουθήσουν τόσες πολλές συζητήσεις τόσο μακριά από τις εκλογές και να είναι ανοιχτοί σε αυτά που θα ακούσουν. Να τις δουν χωρίς κομματικά φίλτρα και να μην έχουν αποφασίσει τον νικητή πριν καν ακουστεί η «καλησπέρα». Να δώσουν τη δέουσα σημασία, να παραμείνουν συγκεντρωμένοι στις απανωτές τηλεμαχίες και να μην ξεκινήσουν το ζάπινγκ. Αλλιώς μόνοι τους θα τα λεν οι υποψήφιοι και μόνοι τους θα τα ακούν. Κι αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα αυτών των debates.  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Ανατροπή στα debates του ΡΙΚ-Ενημέρωσε πως δεν θα συμμετάσχει ο Χριστοδουλίδης
• Η απόφαση Χριστοδουλίδη, οι έντονες επικρίσεις και τα ερωτήματα που προκύπτουν
• Επιστολή Χριστοδουλίδη στο ΡΙΚ-Καταγγέλλει παρέμβαση στην εκλογική διαδικασία
• Απαντά σε Χριστοδουλίδη το ΡΙΚ-«Καμιά αναφορά για μη συμμετοχή του στα debates»
• Οι προτάσεις, η ποιότητα και τα αντανακλαστικά στη ζυγαριά των ψηφοφόρων