Ζητείται Έλπις...
14:30 - 14 Ιουλίου 2022
«Μητέρα θυμάσαι τον ουρανό πούχαμε δεμένο κόμπο στο μαντήλι; Μας τον πήραν οι ταχυδακτυλουργοί, μητέρα... Τώρα οξειδώθηκαν όλα μέσα μας μητέρα, τώρα σκέβρωσαν όλα μέσα μας...
Κώστας Μόντης
Το ημερολόγιο δείχνει 15 Ιουλίου 2022. Οι δείκτες στο ρολόι δείχνουν 8:20 το πρωί. Ο ήχος των σειρήνων ανατριχιαστικός, διακόπτει τον ύπνο μας. Ανάμεικτα συναισθήματα έντονου πόνου στην καρδιά και οργής. 48 χρόνια μετά, και η κατάσταση στη Κύπρο παραμένει ίδια και ακόμη χειρότερη.
Η ανυποχωρητικότητα της Τουρκίας έκδηλη. Την συμφέρει να αφήνεται ο χρόνος να περνά και κατά διαστήματα να βάζει σε εφαρμογή κομμάτια κομμάτια τα σχέδια που έχει καταστρώσει εδώ και πολλά χρόνια. Κι’ εμείς, εμείς τι κάνουμε; Παρακολουθούμε απλώς. Σαν να πρόκειται για μία άλλη χώρα και όχι για την Πατρίδα μας. Το πολύ – πολύ να γίνει μία γραπτή διαμαρτυρία προς τους μεγάλους του εξωτερικού, αυτούς που απλά μας υπόσχονται και ορίζουν τις τύχες μας.
Δεν υπάρχει ίχνος αγωνιστικότητας από κανένα. Μιλάμε, είπε ένας αξιωματούχος του κράτους αλλά δεν μας λαμβάνουν υπόψη. Ποιος φταίει άραγε; Μας προβλημάτισε; Ή κι’ αυτό το πήρε ο αέρας όπως πήραν οι Τούρκοι τον τόπο μας κι’ εμείς απλά παρακολουθούμε.
Η 15η Ιουλίου, εκείνη η μαύρη μέρα που ήταν η αιτία να μπει η ταφόπλακα του όμορφου νησιού μας δε δίδαξε κανένα.
Δεν θα πρέπει στο τόπο μας να μπαίνει από κανένα το δικό του εγώ. Το πώς θα βολευτούν κάποιοι καλύτερα. Το εμείς, το δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι ξεχάστηκαν. Έπρεπε να σκέφτονται με ειλικρίνεια το καλό αυτού του βασανισμένου λαού και την ελευθερία της Κύπρου μας. Δεν είναι αρκετό να λέμε ότι αγαπάμε τον τόπο μας.
Οι πράξεις είναι που δείχνουν αυτό που νιώθουμε. Πράξεις όμως δεν γίνονται γιατί τα συμφέροντα άλλα προστάζουν.
Βλέπουμε τους παππούδες μας να πεθαίνουν, να φεύγουν με πληγωμένη τη ψυχή γιατί ο πόθος τους να επιστρέψουν στα σπίτια τους, στο τόπο που γεννήθηκαν δεν έγινε πραγματικότητα.
Βλέπουμε και τους γονείς μας να μεγαλώνουν και αυτοί και να μας λένε πώς αυτό που φοβούνται είναι πώς θα έρθει η ώρα και γι’ αυτούς να φύγουν απ’ αυτό τον κόσμο με τον ίδιο πόνο όπως τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας.
Κι’ εμείς, τι να πούμε; Είμαστε μάρτυρες αυτής της αδιαφορίας και σκεφτόμαστε από πού να αντλήσουμε ελπίδα πώς θα υπάρξει ένα καλύτερο αύριο για την Κύπρο μας.
Παναγιώτα Κυριάκου
Ροη Ειδησεων
Πριν 6 λεπτά | Ενέργεια
Κέρδη 2% για το πετρέλαιο με φόντο την κλιμάκωση του πολέμου στην ΟυκρανίαΠριν 8 λεπτά | People
Θοδωρής Φέρρης:«Είχα μία ώρα να αποχαιρετήσω τον πατέρα μου πριν φύγει από τη ζωή. Δεν έφτασε»Πριν 17 λεπτά | Ανάπτυξη Γης - Κατασκευές
Σε τρεις με έξι μήνες νέες προσφορές για τον δρόμο Πόλης-Πάφου… Στα 90 εκ. ευρώ εκτοξεύεται το κόστοςΠριν 18 λεπτά | ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Ενοχλημένος ο Παναγιώτου για την απεργία στον κλάδο σκυροδέματος-«Τριάντα επτά σεντς ημερησίως η διαφορά»Πριν 20 λεπτά | People
Βαρύ πένθος για την Ιφιγένεια Τζόλα: «Καλό παράδεισο να έχεις. Θα μας λείψεις πολύ. Σε αγαπώ πολύ»Πριν 29 λεπτά | Ποδόσφαιρο Κύπρος
Β' Κατηγορία Κύπρου: Σέντρα στην 9η αγωνιστική στο «Μακάρειο»!Πριν 32 λεπτά | People
Τα μηνύματα αποχαιρετισμού στον εμβληματικό σκηνοθέτη των τεράστιων επιτυχιών, Μανούσο Μανουσάκη
