Πολιτική Βαβυλωνία

Οι προεδρικές εκλογές στην Κύπρο είναι η μητέρα των εκλογικών μαχών. Αποτελεί την κορύφωση των πολιτικών διεργασιών, της προβολής και αντιπαραβολής προτάσεων, εισηγήσεων, προγραμμάτων αλλά και χειροπιαστών οραμάτων που αφορούν στην πορεία και τις τύχες της χώρας και των ανθρώπων της, για την επόμενη πενταετία.  

Ταυτόχρονα, οι προτάσεις και οι σχεδιασμοί, ανέκαθεν δοκιμάζονταν στη βάσανο της πολιτικής κριτικής και αντιπαράθεσης σε μια μάχη ευγενούς άμιλλας  και αξιοπιστίας για την πατρίδα μας.

Φορείς αυτού του οράματος, πέραν των υποψηφίων αναπόφευκτα είναι και τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Αντί τούτου, παρατηρούμε ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας συνεχώς φτωχαίνει, με προεξάρχοντα κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης να έχουν χάσει εδώ και καιρό, το ρόλο και την αποστολή τους, να φάσκουν και να αντιφάσκουν. Αλλά και υποψηφίους για την ΠτΔ να κρύβονται από το δημόσιο διάλογο, κάτω από τη λογική του μηδενικού πολιτικού κόστους.

Ο Ν. Παπαδόπουλος όντας υποψήφιος στις Προεδρικές του 2018, προέβαλε τη θέση του στο Κυπριακό για μια Νέα στρατηγική, με τη μονοδιάστατη πολιτική επιδίωξη κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας. Πολιτική, η οποία ερχόταν σε κάθετη διαφωνία με την πολιτική του Προέδρου Αναστασιάδη τον οποίον τότε κατηγορούσε για «συσκότιση», «μυστική διπλωματία» και «επιλεκτική ενημέρωση μέσω των συνεργατών του». Αναφερόταν ταυτόχρονα για παταγώδη αποτυχία στο Κυπριακό και ότι «η λύση απομακρύνθηκε όσο ποτέ από τους χειρισμούς του Προέδρου και της ομάδας του»  και τον καλούσε σε «χαρακίρι στο Κυπριακό». Υπάρχει και συνέχεια. Ο Ν. Παπαδόπουλος θεωρεί καταστροφική τη συνέχιση των συνομιλίων από το σημείο που έμειναν και ταυτόχρονα διαφωνεί με το πλαίσιο Γκουτέρες.

Από την άλλη η ΕΔΕΚ, μιλά μέχρι και σήμερα εναντίον της συμφωνημένης και αναγνωρισμένης διεθνώς ως βάσης λύσης του Κυπριακού που είναι η ΔΔΟ την οποία θεωρεί ως τη χειρότερη μορφή νομιμοποιημένης διχοτόμησης.  Περιττό οποιοδήποτε σχόλιο.

Κι όμως, κοινός παρονομαστής των δύο κομμάτων στην πορεία τους για τις προεδρικές εκλογές, η υποψηφιότητα του Ν. Χριστοδουλιδη. Ένας υποψήφιος για όλα τα γούστα στο Κυπριακό, για τους απορριπτικούς  τους αντιομοσπονδιακούς, τους υποστηρικτές του δόγματος ‘’Τζιείνοι ποτζιεί τζιαι εμείς ποδά’’ και τους διάφορους γυρολόγους.

Ο Ν. Χριστοδουλίδης στην προσπάθεια επικάλυψης των πρόδηλων διαφορών, αλλά και του δικού του ρόλου στις κρίσιμες ώρες των διαπραγματεύσεων στο Κράν Μοντανά υπεκφεύγει. Μας καλεί να αφήσουμε το παρελθόν, να σταματήσουμε να  διαπραγματευόμαστε με τον εαυτό μας.

Φράσεις κλισέ, γνωστές και επαναλαμβανόμενες εδώ και δεκαετίες. Ακόμη και η αναφορά του «ελάτε να μιλήσουμε και για το μέλλον» ήταν κύρια πρόκληση του Ιωάννη Κασουλίδη προς τον τότε ανθυποψήφιό του Τ. Παπαδόπουλο στις προεδρικές του 2008.

Με τη μόνη διαφορά που δεν αντιλήφθηκε ο κ. Χριστοδουλίδης, είναι ότι πλέον το μέλλον για το Εθνικό μας ζήτημα κρίνεται πλέον σήμερα και καλείται όταν επιτέλους αποφασίσει να μιλήσει να είναι συγκεκριμένος.

Παράλληλα, ο Ν. Παπαδόπουλος ξεκίνησε τον προεκλογικό του οίστρο και μας καλεί όλους σε ενότητα και κατηγορεί τον ΔΗ.ΣΥ. για πόλωση. Ποιος? Αυτός που έχει ακουστά την εσωκομματική δημοκρατία, αυτός και ο περίγυρός του που εξώθησαν και εξοστράκισαν τους εσωκομματικούς του αντιπάλους, μας κουνά και το δάκτυλο ότι μπορεί δήθεν να ενώσει το λαό στο σύνολό του.

Με έναν υποψήφιο που δεν έχουν τίποτε κοινό, παρά τους ένωσε η δίψα για αναρρίχηση στην εξουσία. Το μόνο προσόν του κ. Χριστοδουλίδη για το Ν. Παπαδόπουλο  είναι οι ψήφοι που προσπαθεί να αποσπάσει από τον κόσμο του ΔΗ.ΣΥ.. Είναι το όχημα και τίποτε περισσότερο για να τους οδηγήσει από την πίσω πόρτα στην εξουσία. Πραγματικά είναι να διερωτάται κανείς, τι περισσότερο προσέφεραν οι Κυβερνήσεις του ΔΗ.ΚΟ. και του ΑΚΕΛ στο λαό και στην πατρίδα από τις κυβερνήσεις του ΔΗ.ΣΥ. με τον αείμνηστο Γλαύκο Κληρίδη και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, για να έχει η χώρα ξανά ένα τέτοιο πισωγύρισμα?

Στο όνομα της δήθεν αλλαγής, των πολιτικών παραμυθιών και των νέων εθνοσωτήρων καλούμαστε να ενεργοποιήσουμε τα πολιτικά μας αντανακλαστικά.  Να τους στείλουμε το μήνυμα, ότι δεν παίζουμε με το μέλλον της πατρίδας. Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν και καλούμαστε συνεχώς να αντιμετωπίζουμε, χρειαζόμαστε ως τόπος, μια σοβαρή και στιβαρή ηγεσία. Ηγεσία με πολιτική πυξίδα και θέσεις αρχών και όχι μια πολιτική Βαβυλωνία. Είναι γι’ αυτούς τους λόγους που ο ΔΗ.ΣΥ. και ο Αβέρωφ Νεοφύτου αποτελούν τη μόνη αξιόπιστη επιλογή ως εγγύηση για την ασφάλεια, την πρόοδο και την ανάπτυξη της πατρίδας μας.