Οι κρίσεις γεννούν επίδοξους Προέδρους-Νέα ρεκόρ ανά δεκαετία

Σε τρεις περιπτώσεις οι υποψήφιοι για τις Προεδρικές Εκλογές είχαν διψήφιο αριθμό. Αν και μένει ο συγκεκριμένος αριθμός να οριστικοποιηθεί για τις επικείμενες Προεδρικές εκλογές του 2023, είναι σίγουρο πως ο αριθμός αυτός θα ανέλθει στους δώδεκα. Κάτι που σημαίνει πως στις Προεδρικές του Φεβρουαρίου θα έχουμε ρεκόρ υποψηφιοτήτων.  

Έχει τη σημασία του το γεγονός, ότι σύμφωνα με τα δεδομένα, μόνο το 2003 και το 2013, ο αριθμός των υποψηφίων ήταν διψήφιος. Συγκεκριμένα, στις Προεδρικές του 2003 είχαμε δέκα υποψηφίους, ενώ δέκα χρόνια αργότερα, στις Προεδρικές του 2013 είχαμε έντεκα.

Υπενθυμίζεται ότι αμφότερες οι συγκεκριμένες εκλογικές αναμετρήσεις, έγιναν κάτω από πολύ ιδιαίτερες συνθήκες. Οι Προεδρικές του 2003 πραγματοποιήθηκαν στη σκιά της συζήτησης για την επίλυση του Κυπριακού, μέσω της πρωτοβουλίας του τότε Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, το όνομα του οποίου έφερε και το σχετικό Σχέδιο Λύσης, Κόφι Ανάν. Οι πολίτες είχαν θορυβηθεί από τις εξελίξεις και το κλίμα ήταν πέρα για πέρα πολωμένο, είτε προς τη μια, είτε προς την άλλη κατεύθυνση.

Κάπως έτσι γεννήθηκε και η τάση, αλλά και η φιλοδοξία για να κατέλθουν δέκα υποψήφιοι στις Προεδρικές, οι οποίες είχαν πολλές ιδιαιτερότητες. Από τη μια όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, πλην των Νέων Οριζόντων, συνασπίσθηκαν γύρω από την υποψηφιότητα του Τάσσου Παπαδόπουλου, ενώ ο Δημοκρατικός Συναγερμός, βρισκόταν στα πρόθυρα της διάσπασης, με τον Αλέκο Μαρκίδη να διαφωνεί με την υποψηφιότητα Γλαύκου Κληρίδη και να κατέρχεται ως ανεξάρτητος.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μια ομάδα βουλευτών του κόμματος να τον ακολουθήσουν, την ώρα που ο επίσημος υποψήφιος, ο Γλαύκος Κληρίδης, ζητούσε μια παράταση της παραμονής του στον προεδρικό θώκο για ακόμη 18 μήνες για να επιφέρει τη λύση του Κυπριακού.

Πέραν του Γλαύκου Κληρίδη, του Τάσσου Παπαδόπουλου και του Αλέκου Μαρκίδη που κατήλθε ως ανεξάρτητος, υποψήφιος ήταν και ο πρόεδρος των Νέων Οριζόντων, Νίκος Κουτσού. Τη δεκάδα συμπλήρωσαν έξι ανεξάρτητοι υποψήφιοι, οι οποίοι όμως έλαβαν ποσοστά κάτω του 0,05%.

Ανάλογη ήταν και η εικόνα δέκα χρόνια μετά, στις Προεδρικές του 2013. Η Κύπρος βρισκόταν εν μέσω της πιο σοβαρής και επώδυνης οικονομικής κρίσης που είχε ποτέ αντιμετωπίσει. Κάποιοι μάλιστα την είχαν χαρακτηρίσει ανάλογη με την εισβολή του 1974. Η αντιπολίτευση του Δημοκρατικού Συναγερμού τότε, αλλά και τα κόμματα του Ενδιάμεσου χώρου, θεωρούσαν υπεύθυνη για την κατάσταση που περιήλθε η οικονομία την κυβέρνηση Χριστόφια.

Επιπλέον οι μνήμες από την έκρηξη στο Μαρί ήταν νωπές, οι πληγές που άφησε ανοικτές και αναμφίβολα υπήρξε μια αξιοσημείωτη αντίδραση από τους πολίτες, οι οποίοι πλέον με τη βοήθεια και των social media που δειλά δειλά έκαναν την εμφάνιση τους, άρχισαν να καταθέτουν και να ανταλλάζουν απόψεις για όλα τα ζητήματα που βρισκόντουσαν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας και τους απασχολούσαν.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο καταγράφηκε ρεκόρ υποψηφιοτήτων στις Προεδρικές Εκλογές με έντεκα άτομα να εξαγγέλλουν. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός με το Δημοκρατικό Κόμμα στήριξαν την υποψηφιότητα Αναστασιάδη, ενώ το ΑΚΕΛ κατήλθε με υποψήφιο τον Σταύρο Μαλά. Τη βασική τριάδα των υποψηφίων συμπλήρωσε ο Γιώργος Λιλλήκας, ο οποίος στηρίχθηκε μόνο από την ΕΔΕΚ. Οι υπόλοιποι οκτώ υποψήφιοι έλαβαν ποσοστά κάτω του 1%.

Ανάλογη είναι και η σημερινή εικόνα. Η Κύπρος, όπως και όλος ο πλανήτης ζουν πρωτόγνωρες καταστάσεις. Σε παγκόσμιο επίπεδο η πανδημία και η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και σε τοπικό, το πρωτοφανές αδιέξοδο στο οποίο περιήλθε το Κυπριακό, η τουρκική κορύφωση των προκλήσεων και των απειλών, ο πληθωρισμός, η ακρίβεια και η ενεργειακή κρίση, συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα που οι πολίτες ζουν στο πετσί τους.

Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πλέον τα κινητά έχουν μετατραπεί σε επέκταση των χεριών των πολιτών, αλλά και η έκρηξη στη χρήση των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, όπου αφετέρου οι πολίτες έχουν πολύ πιο εύκολη πρόσβαση στην πληροφορία και αφετέρου οι υποψήφιοι μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν αντικαθιστώντας κατά κάποιο τρόπο την προβολή που σε παλαιότερες εκλογικές αναμετρήσεις μπορούσε να τους εξασφαλίσει μόνο ο Τύπος και η τηλεόραση, δημιούργησαν το σημερινό ρεκόρ υποψηφιοτήτων.

Εξάλλου αν επιχειρήσει κανείς να αναλύσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των υποψηφίων, θα διαπιστώσει, ότι πέραν των βασικών υποψηφίων, αυτοί εκπροσωπούν συγκεκριμένα κομμάτια της κοινωνίας, που ενώ στο παρελθόν απορροφόντουσαν από άλλους μεγαλύτερους ή πιο ισχυρούς πολιτικούς σχηματισμούς, σήμερα βγαίνουν οι ίδιοι μπροστά με συγκεκριμένες θεματικές, θέσεις.

Αξίζει τέλος να σημειωθεί πως ο αριθμός δώδεκα που σήμερα εμφανίζεται ως ο αριθμός των υποψηφίων, δεν είναι ο τελικός, αφού και άλλα πρόσωπα, που είτε είχαν κατέλθει ως υποψήφιοι σε προηγούμενες εκλογικές διαδικασίες, είτε αν κατέλθουν θα είναι για πρώτη φορά, εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους, αλλά δεν ανακοίνωσαν τις τελικές τους αποφάσεις.

Δείτε τους υποψήφιους των Προεδρικών Εκλογών από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας μέχρι σήμερα.