Πώς η Υπ. Ασθενοφόρων έσωσε 50χρονο-«Έκλαιγα, μου είπαν ζει τα καταφέραμε»

Με ένα συγκινητικό μήνυμα, μια γυναίκα ευχαρίστησε από τα βάθη της ψυχής της, την Υπηρεσία Ασθενοφόρων, για τη διάσωση του συζύγου της, από το θάνατο, πριν από μια εβδομάδα.

Σύμφωνα με επιστολή που έστειλε η γυναίκα, στο Υπουργείο Υγείας, ο 50χρονος σύζυγός της, το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου ένιωσε αδιαθεσία και είχε τάση για εμετό. Αφού τον βοήθησε να ξαπλώσει μετά από κάποια λεπτά, έδειξε να μην ανταποκρίνεται, με την γυναίκα να καλεί αμέσως στο 112 και να ζητά να συνομιλήσει με την υπηρεσία ασθενοφόρων.

Όπως αναφέρει στην επιστολή, «απάντησε ένας ευγενικός νεαρός στον οποίο κλαίγοντας και τώρα που τα θυμάμαι καλύτερα, ουρλιάζοντας του είπα ότι ο σύζυγός μου είναι λιπόθυμος και δεν απαντά. Αμέσως μου έδωσε οδηγίες να πάω κοντά του, να βάλω το τηλέφωνο σε ανοιχτή ακρόαση και μαζί του κάτω από τις οδηγίες του, τρέμοντας ξεκίνησα να κάνω μαλάξεις στον σύζυγό μου. Έκλαιγα και αυτός μαζί μου κάθε λεπτό να μου δίνει κουράγιο και να μου λέει μη φοβάσαι είμαι μαζί σου μέχρι το τέλος και ούτε που θυμάμαι πότε, αλλά σε λίγα λεπτά εμφανίστηκε το ασθενοφόρο».

Όπως τονίζει, «δύο παιδιά λεβέντες, ψύχραιμοι, επαγγελματίες με ένα σωρό εξοπλισμό ανάλαβαν την αντιμετώπισή του, μου είπαν κι αυτοί μη φοβάσαι, άσε το πάνω μας, μην φοβάσαι θα τα καταφέρει. Συνέχισαν τις μαλάξεις και του έδιναν ηλεκτρικό ρεύμα. Στο τηλέφωνο αυτός ο νεαρός από το τηλεφωνικό κέντρο συνέχισε να μου μιλά και να μου δίνει κουράγιο να πάρω το αυτοκίνητό μου και με ψυχραιμία να πάω στις Πρώτες Βοήθειες να περιμένω το ασθενοφόρο».

Η γυναίκα, εξιστορώντας όσα συνέβαιναν, σημειώνει ότι «σε όλη τη διαδρομή έκλαιγα, πήρα τους γονείς μου και τους ενημέρωσα ότι χάσαμε τον Αντρέα. Από το κλάμα δεν έβλεπα να οδηγήσω, φθάνω στις Πρώτες Βοήθειες και ψάχνω τον Αντρέα. Κλειδωμένη η πόρτα των Πρώτων Βοηθειών και δεν μπορούσα να μπω μέσα. Σε λίγα λεπτά βγαίνουν έξω οι δύο λεβέντες με ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπό τους, με αγκαλιάζουν και μου λένε κυρία Μυρτώ ζει, τα καταφέραμε μην κλαις ζει, ακούς ζει. Ζει ο αγαπημένος μου άντρας, ο πατέρας των τριών παιδιών μου, ένας άριστος οικογενειάρχης, ένας άριστος γιος. Ζει εξαιτίας αυτών των ανθρώπων που από το πρώτο δευτερόλεπτο δεν έπαψαν να είναι μαζί μου. Ζει γιατί κάποιοι του προσέφεραν την ζωή του πίσω».

Εκφράζοντας την απέραντη ευγνωμοσύνη της για την Υπηρεσία Ασθενοφόρων, εύχεται να υπήρχαν κι άλλες υπηρεσίες στην Κύπρο με τον ίδιο επαγγελματισμό, ευγένεια και έγνοια, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.

«Θέλω να αναφέρω επίσης κάτι άλλο που μου έκανε τρομερή εντύπωση. Την επόμενη ημέρα πήρα ξανά τηλέφωνο στο 112 και ζήτησα να με ενώσουν ξανά με τα ασθενοφόρα γιατί ήθελα να πω ευχαριστώ. Τους είπα επίσης ότι θέλω να τους δώσω 250 ευρώ για να αγοράσουν κάτι από εμάς ως ενθύμιο, αλλά και πάλι μια κοπέλα που μου απάντησε το τηλέφωνο μου είπε κυρία δεν χρειαζόμαστε κάτι αυτή τη στιγμή, αυτή είναι η δουλειά μας και μακάρι να είναι καλά ο σύζυγός σας. Τότε της ζήτησα το τηλέφωνο του διευθυντή της και μου είπε είναι γυναίκα, δεν μπορώ να σας δώσω το τηλέφωνό της, γιατί η ώρα είναι 20-:00, αλλά θα την ενημερώσουμε να σας πάρει μόλις μπορέσει», υποδεικνύει.

Όπως εξηγεί, αυτό είναι «απίστευτο για δημόσιο υπάλληλο, αλλά με πήρε αμέσως μετά, μου είπε ποια είναι και με ρώτησε πως να με βοηθήσει. Της εξήγησα ότι πήρα για να ευχαριστήσω και να δώσω μια μικρή εισφορά γι’ αυτό που έκαναν. Μου απάντησε κυρία αυτή είναι η δουλειά μας, δεν χρειαζόμαστε κάτι, έχουμε απ’ όλα, δεν μπορείτε να ξέρετε τι ευλογία είναι για εμάς που ο άντρας σας ζει, αυτό είναι αρκετός για εμάς».

Τότε, κλαίγοντας είπε στην διευθύντρια ότι θα στείλει ευχαριστήρια επιστολή στον υπουργό Υγείας και στην κ. Χριστίνα Γιαννάκη. Τότε εκείνη της απάντησε και πάλι όχι, αφού δεν χρειάζεται να γνωρίζει ο υπουργός και η κ. Γιαννάκη έχουν πολύ φόρτο εργασίας. Το ότι πήρατε εμένα τηλέφωνο είναι αρκετό και σας ευχαριστώ.

«Κι όμως κύριοι πρέπει να ξέρετε, επιβάλλεται να ξέρετε τι διαμάντια έχετε και για ποιες υπηρεσίες σας. Πρέπει να είστε περήφανοι και σε ποιους αξίζουν συγχαρητήρια. Θερμά παρακαλώ να μεταβιβάσετε τις ευχαριστίες μου και την ευγνωμοσύνη όλης της οικογένειας μου από τα βάθη της ψυχής μας σε όλη την Υπηρεσία Ασθενοφόρων και σε αυτή την κυρία που ηγείται αυτής της Υπηρεσίας, γιατί χωρίς τον κατάλληλο αρχηγό, καμιά διμοιρία δεν μπορεί να νικήσει και αυτοί είναι νικητές».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Ένα ταξίδι του μέλιτος τεσσάρων χρόνων που έφτασε στο τέλος του...
• Τα κριτήρια, οι εξετάσεις και η εκπαίδευση για το μητρώο εθελοντών πυροσβεστών
• Οι αποχρώσεις του υποκόσμου-Ο παραδοσιακός, ο σύγχρονος και στο βάθος διαφθορά
• Απόπειρα φόνου στη Λεμεσό-Άστεγος κυνήγησε, πετροβόλησε και κτύπησε 44χρονο
• Πέπλο μυστηρίου για εξαφάνιση 35χρονου-Εξέφρασε φόβους για τη ζωή του ο πατέρας του
• ΕΚΤΑΚΤΟ: Νεκρή γυναίκα σε διαμέρισμα-Ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα