Οι χώρες που τάχθηκαν υπέρ της ένταξης της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ-Μία η παραφωνία

Την παραφωνία εντός του ΝΑΤΟ αποτέλεσε για ακόμη μια φορά η Τουρκία κατά τη διάρκεια του δείπνου των υπουργών Εξωτερικών, με φόντο την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά το άτυπο δείπνο των ΥΠΕΞ, η συντριπτική πλειοψηφία των κρατών – μελών τάχθηκε υπέρ της άμεσης ένταξης της Φινλανδίας και της Φινλανδίας στη Συμμαχία.

Μάλιστα, παρατηρήθηκε «ανταγωνισμός» ποια χώρα θα επικυρώσει πιο γρήγορα τα σχετικά πρωτόκολλα προσχώρησης, υπονοώντας ότι το θετικό αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων είναι προκαθορισμένο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Επίσημο αίτημα της Φινλανδίας για ένταξή της στο ΝΑΤΟ

Η παραφωνία της Τουρκίας

Μοναδική παραφωνία στη διαδικασία ήταν η Τουρκία, η οποία δια στόματος του Μεβλούτ Τσαβούσογλου αναφέρθηκε σε φερόμενες σχέσεις των δύο χωρών με «τρομοκρατικές» οργανώσεις.

Όλες αυτές οι κατηγορίες απορρίφθηκαν από ενδιαφερόμενες χώρες, ενώ ορισμένοι σύμμαχοι έσπευσαν να επισημάνουν ότι ενώπιον μιας ιστορικής στιγμής, όπου απαιτείται ενότητα απέναντι στην ρωσική επιθετικότητα, δεν θα πρέπει να εμφανίζονται αποκλίσεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες που μεταδίδουν τα τελευταία λεπτά τα τουρκικά ΜΜΕ, ο πρόεδρος της Φινλανδίας, Σαούλι Νιινίστο, δηλώνει ότι είναι έτοιμος να συναντηθεί με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για τις ανησυχίες σχετικά με την ένταξη στο ΝΑΤΟ.

Η ελληνική θέση, όπως εκφράστηκε από τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια, είναι ότι η ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας θα ενισχύσει το μέτωπο των αρχών της Δημοκρατίας και του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου, αρχές και αξίες, οι οποίες οφείλει να πρεσβεύει το ΝΑΤΟ. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Προειδοποιεί η Μόσχα-«Θα απαντήσουμε εάν το ΝΑΤΟ φέρει πυρηνικά στην Φινλανδία»

Πώς εξηγείται η στάση της Τουρκίας

Πάντως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας της ήταν ο μοναδικός από τους ηγέτες των «30» που πρόβαλε ενστάσεις στη διεύρυνση με τη Φινλανδία και τη Σουηδία, αμφισβητώντας μια επιλογή με στρατηγικά χαρακτηριστικά και αφήνοντας να εννοηθεί πως ίσως και να την μπλοκάρει ή, έστω, να την καθυστερήσει.

Η αλήθεια είναι ότι ο Ερντογάν έχει περισσότερους από έναν λόγους για να ενεργήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ο προφανής είναι πως δεν θέλει να τινάξει στον αέρα τις σχέσεις και τις μπίζνες του με τη Ρωσία του Πούτιν, πολύ περισσότερο καθώς οι μοίρες τους έχουν δεθεί στενά σε μια σειρά μέτωπα: Τη Λιβύη, τη Συρία και τον Καύκασο, την ενέργεια, τους εξοπλισμούς και τον τουρισμό.

Υπάρχουν όμως και άλλοι. Ένας από αυτούς είναι ότι οι Σκανδιναβοί -και κυρίως οι Σουηδοί- έχουν επανειλημμένως στριμώξει την Άγκυρα για τα πεπραγμένα της, σε διάφορες περιπτώσεις. Από την Κύπρο, την εισβολή και κατοχή του βόρειου τμήματός της μέχρι το προσφυγικό, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού σε τρίτες χώρες.

Έτσι, ο Ερντογάν, βλέποντας πιο μακριά, δεν θέλει να δώσει λευκή επιταγή σε μια διεύρυνση με χώρες οι οποίες, μελλοντικά, ενδέχεται να στραφούν εναντίον τους. Όπως έκανε και κάνει η Ελλάδα, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, καθώς δεν δίστασε να ψέξει τόσο το ΝΑΤΟ όσο και τις προηγούμενες κυβερνήσεις της Τουρκίας για το «λάθος» που έκαναν να την δεχτούν στη Συμμαχία – την οποία, όπως είπε, τώρα η Αθήνα αξιοποιεί κατά της Τουρκίας (ξεχνώντας, φυσικά, ότι δεν κούνησε ούτε το… δαχτυλάκι της κατά την εισβολή στην Κύπρο, το 1974).

Δεν χωράει αμφιβολία, επίσης, ότι ο Ερντογάν, ως άριστος γνώστης των τακτικών του αποκαλούμενου «ανατολίτικου παζαριού», θέλει να πουλήσει όσο το δυνατόν πιο ακριβά τη θετική του ψήφο για την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας. Με άλλα λόγια, θα απαιτήσει για να το κάνει ανταλλάγματα από τους εταίρους του και κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες, με τις οποίες έχει πολλούς ανοιχτούς λογαριασμούς.

Πηγή: in.gr