Τα ερωτήματα για Μαυρογιάννη και το στοίχημα της συσπείρωσης του ΑΚΕΛ

Ένα από τα πρόσωπα των ημερών είναι, χωρίς αμφιβολία, ο Ανδρέας Μαυρογιάννης. Ένας άνθρωπος που από διπλωμάτης και διαπραγματευτής μετατράπηκε σε ένα Σαββατοκύριακο σε πρωταγωνιστή της πολιτικής σκηνής του τόπου.

Η επιλογή της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ δεν έπεσε, βέβαια, ως κεραυνός εν αιθρία, δεδομένου ότι το όνομά του ήταν στο short list του κόμματος τις τελευταίες εβδομάδες και σίγουρα το κόμμα δεν λειτούργησε αιφνιδιαστικά, καθώς μελέτησε αρκετά και ζύγισε όλα τα δεδομένα. Δεν παύει, όμως, να κρύβει πολλά ερωτήματα, τα οποία θα απαντηθούν όσο ξεδιπλώνεται ο προεκλογικός.

Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης είναι ένας πολύπειρος διπλωμάτης, που έχει θητεύσει σε πολλά πόστα του διπλωματικού σώματος, φτάνοντας στον βαθμό του Πρέσβη και μάλιστα εργάστηκε ως Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Κυριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ και στον ΟΗΕ. Αποτέλεσε, την τελευταία δεκαετία, πρωταγωνιστή των συνομιλιών για το Κυπριακό, αφού ήταν ο διαπραγματευτής της ελληνικής πλευράς. Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τις γνώσεις και την εμπειρία του στα high politics.

Την ίδια στιγμή, όμως, είναι «πρωτάρης» στο πεδίο της εσωτερικής και δη κομματικής πολιτικής, υπό την έννοια ότι ουδέποτε εμπλεκόταν στο κομματικό σκηνικό και δεν έχει ποτέ διεκδικήσει πολιτειακό αξίωμα με την ψήφο των πολιτών. Άρα δεν έχει τρέξει ποτέ προεκλογικό και δεν είναι εξοικειωμένος με τη δημόσια πολιτική σύγκρουση. Υπό αυτό το πρίσμα, ο κ. Μαυρογιάννης θεωρείται από πολλούς επιλογή ρίσκου από το ΑΚΕΛ.

Εσωκομματικά η απόφαση δεν ήταν ομόφωνη, ούτε καν εύκολη. Η εξεύρεση μιας ανεξάρτητης προσωπικότητας κοινής αποδοχής έρχεται πάντοτε με ένα σετ μειονεκτημάτων, ακριβώς επειδή δεν μπορεί να εκφράζει κατά 100% ένα σώμα από το οποίο δεν προέρχεται. Και ο Ανδρέας Μαυρογιάννης δεν αποτελεί εξαίρεση. Ερχόταν για να κερδίσει τον κόσμο της Αριστεράς με εξαιρετικές συστάσεις αλλά ως στενός συνεργάτης του Νίκου Αναστασιάδη. Και συνεχίζει να αποτελεί ερώτημα αν μπορεί να το κάνει. Οι συζητήσεις που ξεκίνησαν στις κομματικές ομάδες βάσης θα ρίξουν φως ως προς αυτή του τη δυνατότητα και αναμένεται πως θα εκφραστούν πολλές επιφυλάξεις και διαφωνίες.

Το ερώτημα που αφορά κατά κύριο λόγο το ΑΚΕΛ είναι η ικανότητά του να συσπειρώσει τον κόσμο της Αριστεράς γύρω από το πρόσωπό του. Υπάρχει μία γραμμή σκέψης που λέει πως ο τρόπος που συμπεριφέρθηκε ο Αχιλλέας Δημητριάδης, λίγες ώρες μετά την επιλογή της Κεντρικής Επιτροπής να προωθήσει την υποψηφιότητα Μαυρογιάννη έναντι της δικής του στη βάση, αν δεν λειτούργησε συσπειρωτικά για τους ΑΚΕΛικούς, έχει τουλάχιστον βάλει κάποιους υποστηρικτές του κ. Δημητριάδη εντός του κόμματος σε δεύτερες σκέψεις, διευκολύνοντας την ευρύτερη αποδοχή της υποψηφιότητας Μαυρογιάννη εντός του κόμματος σε αυτό το στάδιο. Έχει, επίσης, δημιουργήσει ένα «δέσιμο», επειδή εκλαμβάνεται ως κοινή επίθεση και προς τον ίδιο και προς το κόμμα.

Αυτή η αντίδραση, ωστόσο, είναι πρόσκαιρη και ενδεχομένως απλώς να κοπάσει τις αναμενόμενες αντιδράσεις αυτών που δεν προκρίνουν την επιλογή Μαυρογιάννη από το κόμμα. Η μάχη για την συσπείρωση, όμως, θα δίνεται μέχρι την τελευταία στιγμή και αφού έχουν παρουσιαστεί οι θέσεις του Ανδρέα Μαυρογιάννη επί μίας ευρείας γκάμας θεμάτων και θα εκτεθεί περισσότερο στη δημόσια σφαίρα. Και από τη στιγμή που διαφαίνεται πως η υποψηφιότητα αυτή δεν θα αποτελεί ευρεία συνεργασία πολλών δυνάμεων της αντιπολίτευσης, όπως ήταν το αρχικό πλάνο του ΑΚΕΛ, η συσπείρωση των δικών του ψηφοφόρων αποτελεί και το μεγαλύτερο στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί για να έχει τύχη η υποψηφιότητα.  

Πέραν, όμως, της ΑΚΕΛικής βάσης, υπάρχει ένα πολύ ευρύτερο κοινό στο οποίο θα πρέπει να απευθυνθεί η υποψήφιος. Η εικόνα που διαχρονικά καλλιεργούσε ο κ. Μαυρογιάννης είναι ενός ανθρώπου ήρεμου, συγκροτημένου, σοβαρού και μη συγκρουσιακού. Αυτό είναι, σε γενικές γραμμές, ένα θετικό προφίλ, συμβατό με τα σημεία των καιρών, το οποίο φαίνεται να ελκύει τα τελευταία χρόνια τους πολίτες, όπως προκύπτει από τα περισσότερα νέα πρόσωπα που κατάφεραν να εκλεγούν στις τελευταίες Βουλευτικές Εκλογές. Ωστόσο, παραμένει ερώτημα κατά πόσον είναι αρκετό για να πείσει τους ψηφοφόρους να τον προτιμήσουν, έναντι άλλων επιλογών.

Ποιες είναι οι άλλες πτυχές του χαρακτήρα του; Πώς ανταποκρίνεται υπό πίεση σε ένα setting που κάθε άλλο παρά διπλωματικό είναι; Ποια άλλα χαρίσματα έχει; Πόσο επικοινωνιακός είναι, όταν απευθύνεται σε μεγάλες μάζες με διαφορετικά χαρακτηριστικά, απαιτήσεις και δημογραφικά στοιχεία; Ποιες είναι οι κοινωνικές του ευαισθησίες; Όλα αυτά και πολλά άλλα θα αποκαλυφθούν με την πάροδο του χρόνου και αποτελούν ακόμη άγνωστους παράγοντες που θα επηρεάσουν την εκλογική του πορεία.

Το σίγουρο είναι ότι στο ΑΚΕΛ θεωρούσαν τον απερχόμενο διαπραγματευτή πιο εκλέξιμο από τον Αχιλλέα Δημητριάδη, κυρίως επειδή εκτιμούν ότι έχει συμπάθειες σε όλο το πολιτικό φάσμα και μπορεί να πείσει ψηφοφόρους άλλων χώρων να τον ακολουθήσουν, ιδίως σε σενάριο δεύτερου γύρου. Αν προέκυψε κάτι από τις συζητήσεις με το ΔΗΚΟ, ήταν πως πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τον κ. Δημητριάδη οι δυνάμεις του Κέντρου και αυτό ισχύει και στον δεύτερο γύρο, ενώ στο ΑΚΕΛ έκριναν ότι η περίπτωση του κ. Μαυρογιάννη ήταν πιο συναινετική.

Θετικά για τους ιδίους στην υποψηφιότητα του κ. Μαυρογιάννη φαίνεται να βρίσκουν και τα στρατόπεδα των άλλων δύο βασικών διεκδικητών. Από την πλευρά του Αβέρωφ Νεοφύτου, φαίνεται πως ο κ. Μαυρογιάννης θεωρείται αντίπαλος που μπορεί να αντιμετωπιστεί στον δεύτερο γύρο, ενώ ο υποψήφιος του ΔΗΣΥ υπερτερεί πάρα πολύ σε εμπειρία σε επίπεδο κομματικής πολιτικής. Ταυτόχρονα, το γεγονός πως το προφίλ του μοιάζει, σε κάποια σημεία, με αυτό του Νίκου Χριστοδουλίδη, εκτιμάται ότι ενδεχομένως να αφαιρεί κάποια στοιχεία ιδιαιτερότητας από τον τέως ΥΠΕΞ.

Από την πλευρά του κ. Χριστοδουλίδη η εκτίμηση είναι πως η επιλογή του Ανδρέα Μαυρογιάννη αφαιρεί ένα από τα πλέον βασικά επιχειρήματα που προέβαλλε το ΑΚΕΛ εναντίον του δικού τους υποψηφίου, δηλαδή τον ρόλο που του απέδιδαν στην έκβαση του Κυπριακού, από την στιγμή που ο κ. Μαυρογιάννης είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαπραγματευτική διαδικασία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Δειτε Επισης

Η ανάγνωση των τουρκικών εφημερίδων για τη συνάντηση Χριστοδουλίδη-Ερντογαν
Δίνει απαντήσεις για Οδυσσέα ο Πρόεδρος-«Είπα του Γενικού και Βοηθού πως αν χάσουν πρέπει να πάνε σπίτι τους»
Καταγγελία πως δημοτικός σύμβουλος διαμένει εκτός του Δήμου Δρομολαξιάς Μενεού-Διαψεύδει το κόμμα του
Στα ελληνοτουρκικά στραμμένη η προσοχή-Στάση αναμονής για το Κυπριακό με μηνύματα από τη Λευκωσία
Η αλλαγή σκυτάλης στην Ουάσιγκτον, ο στρατηγικός διάλογος και η προεργασία του Προέδρου
Με αναφορές στο Κυπριακό η ακρόαση της υποψήφιας επιτρόπου για τη διεύρυνση Μάρτα Κος
Επίθεση «υπεξ» σε Μπορέλ για τις αναφορές για τη Σύνοδο του Κιργιστάν-Κατηγορεί την Ε.Ε. για το Κυπριακό
Εγκρίθηκε ο απολογισμός 2023 με προειδοποιήσεις Κουλία για χρέος και έξοδα φιλοξενίας Ουκρανών
Τα θέλει όλα δικά του ο Τατάρ-Συζητά συνεργασία για ενέργεια και νερό αλλά επιμένει στα δύο κράτη
Σχολίασαν τον καφέ Χριστοδουλίδη και Ερντογάν τα τουρκικά ΜΜΕ-«Δεν πνέει κρύος αέρας πριν την πολυμερή»