Βάλλουν κατά ΟΑΥ οι σύνδεσμοι με φόντο τις θεραπείες-Πρόβλημα οι εργοθεραπευτές

Δεν φαίνεται να καθαρίζουν τα μαύρα σύννεφα, που έχουν μαζευτεί πάνω από τον Οργανισμό Ασφάλισης Υγείας, αφού συνεχίζονται οι αντιδράσεις των γονιών παιδιών και ατόμων με εγκεφαλική παράλυση, όσον αφορά στο θέμα που προέκυψε με τις θεραπείες τους. Την ίδια ώρα, η συζήτηση για τις εν λόγω αποφάσεις, φαίνεται να άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, αφού υπάρχουν αντιδράσεις για τον αριθμό των θεραπειών που παρέχονται σε άτομα με αναπηρίες και από άλλους συνδέσμους.

Παρά το γεγονός ότι έχει συγκληθεί η Ad Hoc Επιτροπή, για το θέμα του αριθμού των φυσιοθεραπειών, για τα παιδιά με εγκεφαλική παράλυση και έχουν τροποποιηθεί οι αρχικές αποφάσεις, τα άτομα που πάσχουν από την ασθένεια αυτή, αλλά και οι γονείς τους δεν έχουν πεισθεί, με αποτέλεσμα να συνεχίζουν ακάθεκτοι τον αγώνα τους και θα απευθυνθούν στη δικαιοσύνη, όπως το είχαν εξαγγείλει εδώ και ένα μήνα.

Πάντως, το πρόβλημα που έχει προκύψει και δεν έχει επιλυθεί ακόμη αφορά στην ηλικιακή ομάδα των 25 και άνω, για τους οποίους δεν έχει καθοριστεί ελάχιστος αριθμός θεραπειών, με αποτέλεσμα τα άτομα να πρέπει να υποβάλουν αίτημα, για να τους παρέχονται θεραπείες. Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι το αποκαλούν ηλικιακή διάκριση, αφού για τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες έχουν δοθεί θεραπείες.

Σηκώνοντας το γάντι, η ανώτερη λειτουργός του ΟΑΥ, Μόνικα Κυριάκου, θέλησε να απαντήσει για το σκεπτικό του οργανισμού, όσον αφορά στην απόφαση που έχει παρθεί και αφορά στη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, τονίζοντας πως δεν μπορεί να καθοριστεί ένας ελάχιστος αριθμός φυσιοθεραπειών, αφού οι ανάγκες του κάθε ατόμου είναι πολύ διαφορετικές.

«Οπότε, δεν υπάρχει λόγος ο Οργανισμός να βάλει ένα όριο θεραπειών, ο οποίος μπορεί να είναι είτε υπερβολικά ψηλός, είτε υπερβολικά χαμηλός, δεδομένου ότι οι ανάγκες των ατόμων εκείνης της ηλικίας είναι πάρα πολύ διαφορετικές. Επομένως, η διαδικασία ένταξή τους στο μητρώο των νευρολογικών ασθενών και η απόδοση θεραπειών, μετά από αίτημα για πρόσθετες θεραπείες, καταγράφοντας τις συγκεκριμένες ανάγκες, του συγκεκριμένου ατόμου είναι η πρόταση που καταγράφει ο οργανισμός και οι επιστημονικοί φορείς που το συμβουλεύουν. Δεν θεωρούμε ότι αποστερούμε από κάποιο πρόσβαση στις θεραπείες, αντίθετα θέλουμε να του δώσουμε εκείνες που του αναλογούν, με βάση την κατάστασή του».

Πρόβλημα οι εργοθεραπευτές

Ο μειωμένος αριθμός θεραπειών αποτελεί πρόβλημα για αρκετούς συνδέσμους, που αντιπροσωπεύουν άτομα με αναπηρίες, οι οποίοι θεωρούν ότι το σύστημα που εφαρμοζόταν πριν το ΓεΣΥ ήταν εν μέρη αποτελεσματικότερο, από ό,τι ισχύει τώρα.

«Δεν μπορείς να βάλεις πλαφόν και μετά να έρχεσαι να κάνεις αίτηση. Όπως έγινε και με τη χρηματοδότηση με το Υπουργείο Υγείας, έπαιρνε ο γονιός μία αξιολόγηση από τον θεράποντα ιατρό και την έδινε στο Υπουργείο. Εκεί λάμβανε μία επιδότηση των 20 ευρώ. Δεν λέμε ότι ήταν όλα καλά με εκείνο το σύστημα, σίγουρα υπήρχαν προβλήματα επειδή αργούσαν να πληρώσουν και ήταν μόνο 20 ευρώ, δεν επιχορηγείτο ολόκληρο το ποσό, αλλά με εκείνο το σύστημα, τουλάχιστον, το παιδί έπαιρνε τις θεραπείες που χρειαζόταν», υπέδειξε στον REPORTER η πρόεδρος του Συνδέσμου στήριξης Ατόμων με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με/χωρίς Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) Κύπρου, Μαρίνα Γεωργίου .

Πρόβλημα για τα άτομα με αναπηρίες και τις οικογένειές τους αποτελεί και το γεγονός ότι οι ιδιώτες εργοθεραπευτές δεν έχουν ακόμη συμβληθεί με το ΓεΣΥ, αφού δεν έχουν κατέλθει σε συμφωνία με τον ΟΑΥ. Αυτό έχει προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις, καθώς είναι δύσκολο να εξασφαλίσει κάποιος ραντεβού για εργοθεραπεία, δεδομένου ότι υπηρεσίες προσφέρουν μόνο οι εργοθεραπευτές του ΟΚΥπΥ.

«Παρόλο που οι εργοθεραπείες έχουν ενταχθεί στο ΓεΣΥ, οι ιδιώτες εργοθεραπευτές, για τους δικούς τους λόγους, που φαίνεται ότι δεν τα βρίσκουν με τον ΟΑΥ, δεν έχουν ενταχθεί. Ένας από τους λόγους που έχουν δώσει και είναι πολύ σοβαρός, αναφέρει ότι κάθε τρία χρόνια γίνεται αξιολόγηση. Δεν μπορεί να γίνεται κάθε τρία χρόνια αξιολόγηση σε ένα παιδί για τις θεραπείες του. Έδωσαν και άλλους λόγους, που δεν μπορούμε εμείς να τους ξέρουμε. Οι εργοθεραπευτές που έχουν ενταχθεί στο ΓεΣΥ είναι του δημόσιου τομέα. Οπότε δεν μπορούμε να παίρνουμε τα παιδιά μας για εργοθεραπεία. Πρέπει να μπουν και οι ιδιώτες εργοθεραπευτές, όμως δεν τα βρίσκουν για να μπουν. Για μας το απαιτούμενο είναι ότι οι θεραπείες αυτές δεν παρέχονται το απόγευμα. Δεν υπάρχουν εργοθεραπευτές το απόγευμα. Ο κ. Τσινωντίδης είπε στη Βουλή την προηγούμενη εβδομάδα, δεν μπορούμε να τους αναγκάσουμε να ενταχθούν στο ΓεΣΥ, όμως τα θύματα είναι τα παιδιά μας».

Εκτός ΓεΣΥ παραμένουν και οι σχολικοί/εκπαιδευτικοί ψυχολόγοι, με αποτέλεσμα οι γονείς παιδιών με ΔΕΠΥ να πρέπει να απευθύνονται στον ιδιωτικό τομέα, για να έχουν πρόσβαση σε θεραπείες.

«Έχουν ενταχθεί στο ΓεΣΥ μόνο οι κλινικοί ψυχολόγοι. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ, στην ουσία χρειάζονται σχολικούς εκπαιδευτικούς ψυχολόγους, επειδή έχουν θέματα περισσότερο με το σχολείο. Η παραβατική συμπεριφορά, η υπερκινητικότητα, η παρορμητικότητα που τους διακατέχει, συνήθως εκφράζεται στο σχολείο. Οπότε το σχολείο, με ένα εκπαιδευτικό ψυχολόγο που έχει, για 2,700 παιδιά δεν μπορεί να τα υποστηρίξει και αναγκάζονται να πηγαίνουν το απόγευμα, δύο φορές την εβδομάδα, τουλάχιστον, σε ψυχολόγο. Το να μην είναι στο ΓεΣΥ οι σχολικοί εκπαιδευτικοί ψυχολόγοι, είναι μεγάλο πρόβλημα και μεγάλο κονδύλι για τους γονείς».

Μάλιστα, ένα άλλο εμπόδιο που καλούνται να αντιμετωπίσουν τα άτομα με ΔΕΠΥ και οι οικογένειές τους είναι και το γεγονός ότι οι κλινικοί ψυχολόγοι δεν εντάσσουν τους ενήλικες στην κατηγορία αυτή, καθώς θεωρούν ότι η αξιολόγηση γίνεται σε μικρή ηλικία.

«Έχουμε όμως πρόβλημα ότι άτομα με ΔΕΠΥ, που είναι τώρα ενήλικες, δεν είχαν διαγνωστεί στην παιδική ηλικία. Οπότε αυτή η αξιολόγηση, που στοιχίζει ένα μεγάλο ποσό για να γίνει το τεστ, δεν περιλαμβάνεται στο ΓεΣΥ επειδή πιστεύουν ότι έχει γίνει στην παιδική ηλικία».

Κληθείσα να σχολιάσει αν είχαν οποιαδήποτε επικοινωνία ως σύνδεσμος με τον ΟΑΥ, η κα. Γεωργίου σημείωσε πως ο μόνος τρόπος για να καταθέσουν τους προβληματισμούς και τα παράπονά τους είναι μέσω της ΟΣΑΚ.

«Εμείς στέλνουμε τα θέματά μας, μέσω της ΟΣΑΚ, η οποία στέλνει κι εκείνη κάποια ερωτήματα στον ΟΑΥ και μας στέλνει πίσω τις απαντήσεις που λαμβάνει. Πρέπει να υπάρχει μία συνεχής διαβούλευση του ΟΑΥ με όλους τους συνδέσμους. Θα πρέπει να λαμβάνουν feedback, για το θέμα, να βλέπουν τις ανάγκες. Η ΟΣΑΚ διαβουλεύεται μαζί τους και έτσι στέλνουμε εμείς τα αιτήματά μας».

«Δεν μπορεί να καθορίζεται μέγιστος αριθμός θεραπειών»

Αντιδράσεις για τον ελάχιστο αριθμό θεραπειών που λαμβάνουν, υπάρχουν και από τον Σύνδεσμο για σύνδρομο Down, ο οποίος εκφράζει έντονα τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι ο Οργανισμός Ασφάλισης Υγείας συνομιλεί μόνο με την ΟΣΑΚ.  

«Εμείς είχαμε αποταθεί προς τον ΟΑΥ, για το θέμα των θεραπειών μέσω του ΓεΣΥ από την αρχή ως σύνδεσμος και είχαμε ζητήσει συνάντηση μαζί τους, επειδή αντιληφθήκαμε ότι ήταν πολύ λίγες οι θεραπείες που προσφέρονται. Δυστυχώς, μας είπαν ότι συνομιλούν μόνο με την ΟΣΑΚ. Όταν είδαμε τον αριθμό των θεραπειών, είχαμε στείλει μέσω της ΟΣΑΚ, ως παράπονο, μία επιστολή για να μεσολαβήσει, αλλά είχαμε στείλει απευθείας και στον ΟΑΥ, ως σύνδεσμος, με τον αριθμό των θεραπειών που απαιτούνταν για τα παιδιά με σύνδρομο Down», υπογράμμισε ο πρόεδρος τους συνδέσμου, Στέλιος Θεοδώρου.

Από την εμπειρία τους, ως γονείς ατόμων με σύνδρομο Down θεωρούν ότι για να καθοριστεί ο αριθμός των θεραπειών που χρειάζεται ένα άτομο, πρέπει να υπάρξει εξατομικευμένη θεραπεία για την κάθε περίπτωση.

«Ένα άτομο μπορεί να χρειάζεται 100 θεραπείες, ένα άτομο μπορεί να χρειάζεται 10. Δεν μπορούν να βάζουν ένα μέγιστο αριθμό και μετά να πηγαίνουν ιατροσυμβούλιο, για να προσθέτουν θεραπείες. Δεν μπορεί να καθορίζει ο ΟΑΥ τον αριθμό των θεραπειών, αλλά ο γιατρός. Η απαίτησή μας ήταν να καθορίζουν οι θεράποντες ιατροί τον μέγιστο αριθμό των θεραπειών που χρειάζονται τα άτομα με σύνδρομο Down και όχι ο ΟΑΥ».

Μάλιστα, προβληματισμός στους γονείς και τις οικογένειες των ατόμων με σύνδρομο Down προκαλεί και το γεγονός ότι τους παρέχεται μόνο 18 λογοθεραπείες τον χρόνο.

«Τα παιδιά με σύνδρομο down ξεκινούν εντατικές θεραπείες, από την ηλικία των 2,5 ετών και μέχρι την ηλικία των 6 ή 7 να μπορέσουν να μιλήσουν και να ενταχθούν στα σχολεία, επειδή η ομιλία είναι σημαντική για να μπορέσουν τα παιδιά να ενταχθούν στο σχολείο και δυστυχώς προσφέρουν μόνο 18 θεραπείες τον χρόνο, δηλαδή 1,5 θεραπεία τον μήνα. Είναι γελοίος αριθμός και είναι αυτό που είχαμε πει και του κ. Τσινωντίδη να μας πει ποιος επιστήμονας καθόρισε αυτό τον αριθμό θεραπειών. Όλοι οι λογοθεραπευτές που έχουν ειδίκευση στο σύνδρομο Down αναφέρουν πώς τα παιδιά πρέπει να κάνουν θεραπείες σχεδόν καθημερινά».

Ο κ. Θεοδώρου, πάντως, ήταν ξεκάθαρος και χαρακτήρισε τις αποφάσεις αυτές παράλογες, παρά το γεγονός ότι αποδίδονται σε αποφάσεις επιστημόνων. «Ζητήσαμε από τον ΟΑΥ να μας πει ποιοι είναι αυτοί οι επιστήμονες, για να μπορέσουμε να μιλήσουμε μαζί τους και να μας πουν πώς έλαβαν αυτή την απόφαση για 18 θεραπείες των χρόνων. Παράλληλα είναι και οι φυσιοθεραπείες, που τα άτομα με σύνδρομο Down, από την πρώτη μέρα της ζωής τους χρειάζονται φυσιοθεραπεία για να μπορέσουν να περπατήσουν, έχουν θέματα με σκολιώσεις, λόγω της διαμόρφωσης του σώματός τους, όπως και εργασιοθεραπείες. Οι εργοθεραπευτές ακόμη δεν έχουν ενταχθεί στο ΓεΣΥ, λόγω του ότι δεν τα έχουν βρει με τον ΟΑΥ».

Στο μεταξύ, δυσαρέσκεια υπάρχει και για τη στάση που παρατηρείται από πλευράς του οργανισμού, καθώς δεν έχουν λάβει ακόμη απάντηση στο αίτημά τους για συνάντηση, στην οποία θέλουν να θέσουν όλα τα προβλήματα στο τραπέζι, ώστε να βρεθούν λύσεις.  

«Δεν είχαμε θετική απάντηση και ως σύνδεσμος σκεφτόμαστε να αποταθούμε στο Υπουργείο Υγείας και προσωπικά στον υπουργό, για να επιλύσουμε τα θέματα. Το Υπουργείο Υγείας, πριν αλλάξει το σύστημα, επιχορηγούσε τις θεραπείες και αυτός ο αριθμός θα μπορούσε να δοθεί στον ΟΑΥ για να μην αποφασίζουν μόνοι τους».

«Οι 18 θεραπείες για μας είναι το πολύ δύο μήνες»

Δυσαρεστημένοι με τον αριθμό των θεραπειών παρουσιάζονται και οι γονείς ατόμων και παιδιών με αυτισμό, οι οποίοι θεωρούν ότι οι 18 θεραπείες είναι ελάχιστος αριθμός. Μάλιστα, οι ίδιοι έχουν καταθέσει και υπόμνημα στην Βουλή, ενώ θεωρούν το προηγούμενο σύστημα που εφαρμοζόταν, πιο επιτυχημένο, από αυτό που ισχύει σήμερα.

«Ενώ προηγουμένως το δημόσιο σύστημα υγείας, είτε εντός των νοσοκομείων, είτε εκτός, είτε αν ένας γονιός πήγαινε στο Υπουργείο Υγείας και έλεγε ότι το παιδί του έχει αυτισμό, εγκεφαλική παράλυση ή άλλη αναπηρία, έβγαζε πλάνο και επιχορηγούνταν οι θεραπείες και έπιαναν οι γονείς κάποια λεφτά πίσω, αυτή τη στιγμή με το ΓεΣΥ, τα παιδιά με αυτισμό και γενικά με αναπτυξιακές δυσκολίες, έχουν ένα συγκεκριμένο αριθμό θεραπειών, που είναι ανεπαρκής και ελλιπής. Μας προσφέρουν μόνο 18 λογοθεραπείες, ετησίως. Αυτή τη στιγμή 18 θεραπείες για μας είναι το πολύ δύο μήνες. Κάθε παιδί στο φάσμα, χρειάζονται κάθε εβδομάδα δύο εργοθεραπείες, δύο λόγοθεραπείες και μέχρι μικρή ηλικία μπορεί να χρειάζεται και κάποιες φυσιοθεραπείες. Όταν το ΓεΣΥ καλύπτει μόνο 18 θεραπείες και κάποιο μειωμένο αριθμό φυσιοθεραπειών, πώς θα αναπτυχθεί ένα παιδί, αν οι γονείς δεν έχουν την οικονομική ευχέρεια να του παρέχουν ό,τι χρειάζεται; Το μόνο δωρεάν που υπάρχει είναι κάποιες θεραπείες από τον ΟΚΥπΥ», εξήγησε η γραμματέας του Παγκύπριου Συνδέσμου για άτομα με αυτισμό, Χριστίνα Τρύφωνος.

Την ίδια ώρα, ενοχλημένοι παρουσιάζονται και για το γεγονός ότι εκτός από τις ελάχιστες θεραπείες που τους παρέχονται δωρεάν, οι γονείς καλούνται να πληρώσουν και επιπρόσθετα δέκα ευρώ για κάθε θεραπεία ως συμπληρωμή, με αποτέλεσμα να πληρώνουν 180 ευρώ για τις θεραπείες που τους παρέχονται μέσω ΓεΣΥ.

«Είναι αλυσιδωτά τα προβλήματα που προκαλούνται. Υπάρχουν προβλήματα στα σχολεία, να βρεθούν θεραπευτές το απόγευμα, σε συνεργασία με τον παιδοψυχολόγο ή τον παιδονευρολόγο. Ο γονιός, όταν αρχίσει να καταλαβαίνει που βρίσκεται το παιδί του, πρέπει να πληρώσει 1000 ευρώ. Με την οικονομική κρίση, πώς θα ανταπεξέλθει μία οικογένεια; Εγώ έδινα 2,000 ευρώ τον μήνα για το γιο μου. Τον πήγαινα σε ιδιωτικό νηπιαγωγείο και πλήρωνα και συνοδό. Άρα, ήθελα 1000 ευρώ για το σχολείο και 1000 ευρώ για τις θεραπείες του. Πού να πάει να σταθεί ένας μέσος Κύπριος γονιός, όταν έχει κι άλλα παιδιά; Εγώ είχα βοήθεια».

Η τοποθέτηση του ΟΑΥ

Από πλευράς του, ο Οργανισμός Ασφάλισης Υγείας θέλησε να δώσει τη δική του απάντηση, όσον αφορά στο θέμα του διαλόγου, αναφέροντας πως υπάρχει στενή επαφή με την ΟΣΑΚ, η οποία εκπροσωπεί τις πλείστες οργανώσεις και τους συνδέσμους ασθενών.

«Η ΟΣΑΚ έχει και εκπρόσωπο στις πλείστες επιστημονικές επιτροπές, που εμείς έχουμε για να συζητούμε θέματα που άπτονται της τροποποίησης των παρεχόμενων υπηρεσιών σε αυτά τα άτομα. Το να έχει κάποιος την ανάγκη να έχουμε επαφή και με την ΟΣΑΚ και με κάθε σύνδεσμο ξεχωριστά, θα δημιουργείται η ανάγκη να πραγματοποιούμε συναντήσεις με όλους, ενώ θεωρητικά ανήκουν κάτω από μία ομπρέλα ασθενών, που είναι και η δημιουργία της ΟΣΑΚ. Μπορούμε να τους καλούμε σε περιπτώσεις, που έχουν να κάνουν με ειδικά θέματα, ως Ad Hoc μέλη, να συμμετέχουν για να δίνεται η συζήτηση προς τον οργανισμό, αν και θα μπορούσαν να μεταφέρονται οι απόψεις τους, μέσω των εκπροσώπων τους από την ΟΣΑΚ», επεσήμανε η ανώτερη λειτουργός του ΟΑΥ, Μόνικα Κυριάκου.

Όσον αφορά στις 18 θεραπείες, που αφορούν την λογοπαθολογία και οι οποίες δίνονται για τα άτομα με αυτισμό ή σύνδρομο Down, η κα. Κυριάκου σημείωσε πως βρίσκονται στη διαδικασία, μέσω της αντίστοιχης υπό επιτροπής, που έχει δημιουργηθεί στον ΟΑΥ, για υπηρεσίες λογοπαθολογίας, να γίνει μία αναθεώρηση του πακέτου υπηρεσιών, για αυτά τα άτομα.

«Είναι μία διαδικασία, για την οποία έχει ξεκινήσει η αξιολόγηση από την υπό επιτροπή και αναμένουμε την ολοκλήρωσή της, προκειμένου να μελετήσουμε την οποιαδήποτε εφαρμογή των εισηγήσεων που προκύψουν».

Στο μεταξύ, η κα. Κυριάκου κλήθηκε να απαντήσει και στο θέμα των εργοθεραπευτών, οι οποίοι δεν έχουν ενταχθεί ακόμη στο ΓεΣΥ, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα στις παροχές υπηρεσιών ατόμων με αναπηρίες.

«Έχουμε κάνει πάρα πολλές εισηγήσεις και έχουμε προτείνει διάφορες λύσεις στο σύλλογο των εργοθεραπευτών, αναφορικά με την τροποποίηση του πακέτου υπηρεσιών αλλά και κάποιων προϋποθέσεων, που έχουν να κάνουν με αυτό το πακέτο, προκειμένου να βρεθούμε κάπου στη μέση. Εξακολουθούμε να έχουμε κάποιες σημαντικές διαφορές, όσον αφορά στην προσέγγιση του θέματος. Πραγματοποιήθηκε πρόσφατα μία συνάντηση με τον σύλλογό τους και θεωρώ ότι υπήρξε πρόοδος. Σε κάποια σημεία καταλήξαμε ότι υπήρχε σύμπνοια, αλλά παραμένουν κάποια ζητήματα, που είναι καθοριστικής φύσεως και για τους εργοθεραπευτές και για τον ΟΑΥ και αφορούν στον διαθέσιμο προϋπολογισμό για την κάλυψη των υπηρεσιών τους, που θα πρέπει να κατανεμηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να καλύπτονται και τα σημαντικά περιστατικά».

Αυτό που θέλησε να τονίσει η κα. Κυριακού είναι ότι αυτή τη στιγμή εργάζονται ώστε να βρεθεί μία λύση που να τους καλύπτει όλους.  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

• Η κραυγή αγωνίας της Κάλλιας για τις θεραπείες… «Είναι λες και με σκοτώνουν»
• Δεν κάνουν πίσω οι γονείς, πάνε Δικαστήριο για τις εκπτώσεις στις θεραπείες
• Ένας μήνας και ακόμη γίνονται εκπτώσεις στις θεραπείες παιδιών-«Αίσχος»
• Ξεγύμνωσαν το κράτος, λύγισαν τους βουλευτές-«Βρίσκομαι εδώ για να εκλιπαρώ»
• Εντείνονται οι φωνές για τις εκπτώσεις σε θεραπείες παιδιών με αναπηρία-«Αυθαίρετη απόφαση»
• Έξαλλοι οι γονείς παιδιών με εγκεφαλική παράλυση, απειλούν με δυναμικά μέτρα
• Πυρά γονιών παιδιών με εγκεφαλική παράλυση κατά ΟΑΥ-«Μας έχει αποκλείσει»
• «Εκπτώσεις» στις θεραπείες παιδιών με εγκεφαλική παράλυση-Αντιδράσεις από γονείς