Είναι και αυτοί που λείπουν από το γιορτινό τραπέζι... «Για μας δεν ξεχωρίζουν οι γιορτές»

Υπάρχουν δυστυχώς ή ευτυχώς, τα επαγγέλματα που δεν μπορούν να κλείσουν, ούτε δευτερόλεπτο. Επαγγέλματα, που για τους πλείστους είναι και τρόπος ζωής, καθώς οι ώρες και οι μέρες που επιβάλλεται να βρίσκονται στο πόστο τους, είναι αμέτρητες. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι για μερικούς δεν είναι επάγγελμα αυτό που εξασκούν, αλλά ένα λειτούργημα, καθώς καλούνται μέσα από το έργο που επιτελούν να προσφέρουν ανελλιπώς τις υπηρεσίες τους στον συνάνθρωπό τους. 

Ασθενοφόρα, αστυνομία, πυροσβεστική, αρτοποιεία, περίπτερα, καφετέριες όπως φυσικά και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, βρίσκονται επί ποδός και δεν χωράνε αργίες στον χώρο εργασίας τους λόγω της μεγάλης εορτής του Πάσχα. Όλα τα μέλη των ουσιωδών υπηρεσιών, είναι σε εγρήγορση και καλούνται να μείνουν μακριά από τις οικογένειές τους την ημέρα του Πάσχα, για να επιτελέσουν τα καθήκοντά τους, ο καθένας από το δικό του πόστο. 

Αναμφισβήτητα, μπορεί ο συναισθηματικός κόσμος του καθενός να βρίσκεται στην οικογένειά του εν ώρα καθήκοντος, ωστόσο, αρκετοί είναι αυτοί που οφείλουν να σταθούν στο ύψος τους για να φέρουν εις πέρας τον στόχο του επαγγέλματός τους. Πιο δύσκολο φυσικά, είναι το έργο αυτών που βρίσκονται σε υπηρεσίες όπως των ασθενοφόρων, της πυροσβεστικής και της αστυνομίας, καθώς καλούνται αρκετές φορές μέσα στο γιορτινό πνεύμα, να έρθουν αντιμέτωποι με τον ανθρώπινο πόνο. Κάτι που φυσικά, φέρνει ιδιαίτερη στεναχώρια, αφού κανείς δεν θέλει τέτοιες ημέρες να χάνονται τόσο άδικα ανθρώπινες ζωές...

Ριάνα Κωνσταντίνου, Προϊστάμενη της Υπηρεσίας Ασθενοφόρων

«Το να εργάζεσαι στο επάγγελμα το δικό μας, δηλαδή στη διάσωση ανθρώπινων ζωών τις ημέρες των γιορτών, είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο, γιατί ενώ όλοι θέλουν να είναι στο σπίτι τους με την οικογένειά τους και μέσα τους να έχουν άλλα συναισθήματα και άλλες σκέψεις, εδώ σε αυτό το επάγγελμα οι εικόνες που έχουν είναι πολύ σκληρές. Τα πληρώματα των ασθενοφόρων, εργάζονται 24 ώρες για να σώσουν ανθρώπινες ζωές και την ημέρα του Πάσχα αλλά και σε άλλες γιορτές, με αποτέλεσμα τα μάτια τους να βλέπουν πολύ αποτρεπτικές εικόνες από τροχαία ατυχήματα, απώλειες ανθρώπινης ζωής, μεγάλους τραυματισμούς και είναι δυο φορές δύσκολο να αντέξεις τον ανθρώπινο πόνο τις ημέρες των γιορτών. Και γι’ αυτό τον λόγο είναι πολύ δύσκολο να εξασκείς αυτό το επάγγελμα τις γιορτές. Αλλά εμείς, πάντα θα είμαστε εδώ, 24 ώρες, για να αντιμετωπίζουμε τον οποιονδήποτε πολίτη έχει την ανάγκη μας, την οποιαδήποτε στιγμή χρειαστεί και για όσο χρειαστεί».

Νίκος Λοϊζίδης, Πρόεδρος του Κλάδου Αστυνομικού Σώματος «ΙΣΟΤΗΤΑ»

«Είτε Πάσχα είναι, είτε Χριστούγεννα είναι ή οποιαδήποτε άλλη αργία, τα σώματα ασφαλείας δεν ξεχωρίζουν ούτε μέρες, ούτε νύχτες, ούτε οι οικογένειες τους έχουν μάθει τόσα χρόνια να περνούν μαζί αυτές τις Άγιες μέρες. Εμείς είμαστε δίπλα από τον πολίτη 24 ώρες, 365 μέρες τον χρόνο και αυτό δείχνει τη διαφορά του λειτουργήματος-επαγγέλματος των σωμάτων ασφαλείας με οποιοδήποτε άλλο οργανισμό ή επάγγελμα. Όλα αυτά τα χρόνια, όλοι πολίτες έχουν μάθει και νιώσει ότι ο Αστυνομικός είναι δίπλα τους 24 ώρες και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στην έκτακτη ανάγκη, όπου τα σώματα ασφαλείας είναι δίπλα τους και νιώθουν την ασφάλεια αλλά και την πρόληψη του εγκλήματος η οποία γίνεται. Την ίδια ώρα, παρόλο που τα μέλη των σωμάτων ασφαλείας μισθολογικά αλλά και σε συνθήκες εργασίας βρίσκονται στον πάτο της Ε.Ε., αλλά και του επιπέδου της Κυπριακής Δημοκρατίας, εντούτοις δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό καθημερινώς».

Γιώργος Μαλτέζος, Πρόεδρος Κλάδου Δεσμοφυλάκων «ΙΣΟΤΗΤΑ»

«Στη χώρα μας, υπάρχουν δύο κατηγορίες κρατικών υπαλλήλων, η μεν πρώτη εργάζεται μόνο σε γραφεία ώρες γραφείου, η δε δεύτερη που είμαστε εμείς είναι αυτή που εργάζεται με σύστημα βάρδιας, σε υπηρεσίες που απαιτείται να λειτουργούν 24 ώρες το 24ώρο , 365μερες το χρόνο. Θα μιλήσω για το επάγγελμα μου, αυτό του Δεσμοφύλακα. Ένα επάγγελμα που είναι λειτούργημα γιατί βοηθάς τους ανθρώπους να γίνουν καλύτεροι αλλά από την άλλη είναι πολύ ψυχοφθόρο λόγω εγκλεισμού. Αυτές τις μέρες των εορτών το κάνουν ακόμα πιο δύσκολο, καθότι βρίσκεσαι μακριά από τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Μαθαίνεις να εκτιμάς και να σέβεσαι τις πραγματικές αξίες της ζωής. Αντιλαμβάνεσαι ότι δεν έχουν σημασία τα υλικά αγαθά πάρα μόνο η αγάπη. Εν κατακλείδι το μήνυμα που θέλω να στείλω προς όλους τους συνανθρώπους μας είναι να δείχνουν καθημερινά την αγάπη τους στους ανθρώπους που αγαπούν και να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή μαζί τους. Καλό Πάσχα».

Ανδρέας Κεττής, Υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Πυροσβεστικής Υπηρεσίας

«Εδώ και αρκετές ημέρες, η Πυροσβεστική ανταποκρίνεται σε διάφορα περιστατικά τα οποία αφορούν άμεσα ή έμμεσα τις γιορτές του Πάσχα. Διάφορες φωτιές που καίγεται ξυλεία, άχρηστα και διάφορα άλλα αντικείμενα, σε ανοικτούς ή κλειστούς χώρους, οικόπεδα, αυλές πάρκων ή εκκλησιών. Εμείς προχωρούμε σε συνεργασία με την Αστυνομία για να τις κατασβήσουμε. Όλα αυτά φυσικά, εξ αφορμής του Πάσχα, όπου μικροί μαζεύονται σε διάφορες γειτονιές. Έτσι, βρισκόμαστε σε αυξημένη επιφυλακή ως Πυροσβεστική, τις μέρες του Πάσχα ιδιαιτέρως Μ. Παρασκευή και Μ. Σάββατο προσπαθούμε να δουλεύουμε με αυξημένο προσωπικό και να μην δίνουμε τις άδειες, για να είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε.

Σίγουρα, το ότι εργαζόμαστε κατά τις γιορτές του Πάσχα, είναι κάτι το οποίο είναι μέσα στα καθήκοντά μας και είχαμε γνώση και αντίληψη αυτό είθισται να γίνεται τις γιορτές. Είμαστε μια Υπηρεσία που εργάζεται καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ωρου και σίγουρα κάποιοι θα εργάζονται μακριά από τις οικογένειές τους. Συστήνουμε στον κόσμο να είναι πολύ προσεκτικός και να τηρεί τους κανόνες ασφαλείας στις λαμπρατζιές. Το άναμμα φωτιάς απαγορεύεται, αλλά εμείς δεν θέλουμε να σταθούμε αντίθετοι στο έθιμο, νοούμενο ότι αυτό θα γίνεται στα σωστά πλαίσια και οργανωμένα, χωρίς ακρότητες που θα φέρουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Τα δυο τελευταία χρόνια δεν είχαμε ουσιαστικά προβλήματα, γιατί ήταν η πανδημία και τα περιοριστικά μέτρα».

Ιωάννα Γεωργίου, υπάλληλος σε αρτοποιείο Ζορπά

«Είμαι συνολικά δέκα χρόνια εδώ. Όταν δουλεύεις σε κάποια δουλειά η οποία σε ευχαριστεί, σε ένα ωραίο περιβάλλον και γνωρίζεις τους πελάτες, για μένα προσωπικά είναι πολύ ευχάριστο. Σίγουρα, αυτές τις Άγιες ημέρες, που είναι και οικογενειακή γιορτή, η επιχείρηση μας παρέχει μια πολυτέλεια λόγω των ημερών με τις βάρδιες να αναπροσαρμόζονται αναλόγως, ώστε να βρισκόμαστε δίπλα στις οικογένειες μας. Φυσικά όχι εκείνες τις πολλές ώρες που θα έχουν άλλες οικογένειες, αλλά θα είμαστε και εμείς για λίγο μαζί.

Στην αρχή ήταν δύσκολο για μένα που εργαζόμουν τις γιορτές, γιατί ήταν άλλης φύσεως η δουλειά μου, όμως με τα χρόνια συνηθίζεις. Σίγουρα, από ηλικία σε ηλικία διαφέρει. Αυτή τη στιγμή που θα βρω τον χρόνο και θα βρεθώ με την οικογένειά μου, τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου, είμαι ευχαριστημένη, για κάποιες άλλες πιο νεαρές ηλικίες, σίγουρα είναι πιο δύσκολο, γιατί θέλουν περισσότερα πράγματα να κάνουν στην καθημερινότητά τους. Όσο αφορά τον κόσμο, η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία μας καταλαβαίνει και μας ευχαριστεί για την προσφορά μας, αλλά εντάξει υπάρχουν πάντα και οι μεν και δε. Σίγουρα και ο κόσμος όμως δεν περνά εύκολα, καθώς μια ο κορωνοϊός και μια ο πόλεμος και η ακρίβεια, τον επηρεάζει. Κατά τα άλλα περνάμε καλά…».

Γιάννος Ιακώβου, υπάλληλος σε περίπτερο

«Είναι κάτι δύσκολο η αλήθεια να βρίσκεσαι εδώ γιορτινές ημέρες, λόγω του ότι τις γιορτές είμαστε όλοι με τις οικογένειες μας, σε τραπέζια. Είναι δύσκολο, επειδή όλος ο κόσμος που θα έρθει εδώ είναι βιαστικός και σου λέει θέλω κάτι στα γρήγορα γιατί πρέπει να πάω στο τάδε σπίτι, να ψήσουμε με τις οικογένειες μας και να περάσουν καλά, ενώ εμείς πρέπει να βρισκόμαστε εδώ και να δουλεύουμε. Επειδή έχει δυόμισι χρόνια που το κάνω όμως αυτό, συνήθισα, γιατί μπορώ να κάνω αυτό που κάνουν όλοι τις γιορτές και τις άλλες μέρες και δεν πρέπει να περιμένω το Πάσχα για να βρίσκομαι με την οικογένειά μου. Δεν θεωρώ ότι μόνο το Πάσχα μπορούμε να βρεθόμαστε με την οικογένεια και τους φίλους μας.

Υπάρχει κόσμος που θα έρθει εδώ και θα μου πει ‘α μα δεν θα κάνεις Πάσχα με την οικογένειά σου και θα ‘σε εδώ;’ αλλά έχει και άλλους που δεν ασχολούνται καν. Γενικά η αντιμετώπιση του κόσμου είναι πολύ καλή όμως και δεν θα κάνουν πρόβλημα στη δουλειά μου».

Μαρία Πογιατζή, ιδιοκτήτρια καφετέριας Le Petit Rex

«Επειδή ξεκίνησα από νεαρή ηλικία να βρίσκομαι εδώ, προτού φτιάξω οικογένεια και παιδιά, δεν το έβλεπα ως κάτι και δεν είχα πρόβλημα να εργάζομαι τις γιορτές και μετά να βρίσκομαι σε κάποιο τραπέζι. Τώρα, που έχω οικογένεια όμως, είναι πιο δύσκολο. Χάνονται κάποιες στιγμές παράδοσης, αλλά προσπαθώ να βρω τρόπο για να είμαστε μαζί. Για παράδειγμα Κυριακή του Πάσχα, θα κάνουμε το τραπέζι εδώ δίπλα από το μαγαζί για να μπορέσω να έχω τα μωρά μου δίπλα μου και παράλληλα να δουλεύω το μαγαζί.

Τα προηγούμενα χρόνια η αντιμετώπιση του κόσμου ήταν διαφορετική, γιατί το θεωρούσε δεδομένο ότι θα βρισκόμαστε εδώ, πάντα ανοικτοί, γιατί πουλάμε γλυκά, φλαούνες και παραδοσιακά προϊόντα. Πλέον, ο κόσμος όμως, ρωτά αν θα πρέπει να πάρει τα γλυκά του από την προηγούμενη ημέρα, γιατί θεωρεί ότι θα είμαστε κλειστοί. Νιώθω ότι άλλαξε η αντίληψη στο θέμα της Κυριακής και των αργιών. Ο κόσμος το αποδέχεται πλέον ότι πρέπει να κλείνουμε κάποτε. Ως εκ τούτου, εάν το έκαναν όλοι οι υπόλοιποι και έκλειναν, τότε θα ήταν για όλους μας πιο εύκολο».