Το… φαινόμενο Νίκος, τα διλήμματα ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ και η τελευταία λέξη του Αβέρωφ

Οι δημοσκοπήσεις είναι μια ακτινογραφία της στιγμής, γι’ αυτό και δεν εκλαμβάνονται από τους πολιτικούς παράγοντες ως εργαλεία πρόβλεψης αποτελεσμάτων -ιδιαίτερα όταν πραγματοποιούνται πολύ καιρό πριν από τις εκλογές- αλλά ως εργαλεία καταγραφής σημαντικών τάσεων, τις οποίες πρέπει να επεξεργαστούν και επί των οποίων συχνά καλούνται να προσαρμοστούν, ώστε να συμβαδίζουν με την κοινή γνώμη. Και η δημοσκόπηση του IMR, την οποία παρουσίασε ο REPORTER την Κυριακή και τη Δευτέρα, αποτελεί ακριβώς αυτό: Μια καλή εικόνα για τις τάσεις των πολιτών, σε μία περίοδο που σχεδόν τα πάντα είναι ρευστά και το τοπίο των Προεδρικών Εκλογών παραμένει θολό.  

Η κυρίαρχη τάση που καταγράφεται αυτή τη στιγμή είναι η προτίμηση μεγάλης μερίδας των ψηφοφόρων (36%) στο πρόσωπο του τέως Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Χριστοδουλίδη. Μία τάση που ίσως να αποτελεί φαινόμενο, δεδομένου ότι ο κ. Χριστοδουλίδης ουδέποτε στο παρελθόν διεκδίκησε την ψήφο του λαού, οι θέσεις του σε μία πλειάδα ζητημάτων παραμένουν άγνωστες, δεν χαίρει μέχρι στιγμής στήριξης από κανέναν κομματικό χώρο και δεν έχει καν εξαγγείλει επίσημα την υποψηφιότητά του.  

Όλα αυτά τα δεδομένα, βεβαίως, που καθιστούν την ξεκάθαρη πρωτιά του ξεχωριστή, μπορεί τους επόμενους μήνες να λειτουργήσουν είτε υπέρ είτε εναντίον του. Η -κατά πολλούς πρόωρη- αποχώρηση του κ. Χριστοδουλίδη από το ΥΠΕΞ τον έσπρωξε στο παρασκήνιο, εκεί που μπορεί να κάνει κινήσεις μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και να αποφεύγει την φθορά της. Αυτό σημαίνει πως τους επόμενους μήνες, όταν πλέον θα βγει μπροστά και θα αναπτύξει το προγραμματικό του πλάνο, ενδεχομένως κάποιοι να αλλάξουν γνώμη και να μην θεωρούν πλέον ότι τους εκφράζει. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, άτομα που τον είχαν συνυφασμένο με τη διακυβέρνηση Αναστασιάδη και τον απέρριπταν γι’ αυτόν τον λόγο, ενδέχεται να αναθεωρήσουν, εάν διαφοροποιηθεί επαρκώς, ώστε πλέον να αισθάνονται ότι μπορούν να τον ψηφίσουν και αυτές οι δύο τάσεις να λειτουργήσουν εξισορροπητικά. Προς το παρόν το… μυστήριο που περιβάλλει την υποψηφιότητά του, φαίνεται εκ των ευρημάτων ότι λειτουργεί υπέρ του.

Δημοσκόπηση REPORTER: Πάει με 1000 ο Χριστοδουλίδης, δείχνουν όμως νικητή Αβέρωφ

Αντιθέτως, στην περίπτωση του Αβέρωφ Νεοφύτου, υπέρ του φαίνεται να λειτουργεί η προϊστορία του. Ενώ, δηλαδή, κινείται χαμηλά στη δημοσκόπηση του REPORTER, καταγράφοντας ένα ποσοστό που δεν είναι συμβατό με την δυναμική του ΔΗΣΥ, ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος αναδεικνύεται νικητής στην παράσταση νίκης. Αυτό σημαίνει πως οι πολίτες θεωρούν ότι δεν έχει πει την τελευταία του λέξη και, παρόλο που ένα χρόνο πριν τις εκλογές συγκεντρώνει δημοσκοπικά 11%, αναμένουν ότι τελικά θα είναι ο νικητής των Προεδρικών Εκλογών. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου έχει αποδείξει ότι μπορεί να κερδίσει μάχες τακτικής, κάτι που φαίνεται να αντιλαμβάνονται και οι πολίτες, αναμένοντας ότι θα διεκδικήσει με αξιώσεις τον προεδρικό θώκο και θα τελειώσει, τελικά, πρώτος την κούρσα.

Και μπορεί το ποσοστό που καταγράφει σήμερα να μην είναι αυτό που θα ήθελαν να βλέπουν στην Πινδάρου, αλλά μέχρι τις εκλογές μεσολαβεί σχεδόν ένας χρόνος, κατά τον οποίο μπορούν να αλλάξουν πολλά, με πρώτο και σημαντικότερο να συσπειρώσει δυνάμεις ο ΔΗΣΥ. Προς αυτή την κατεύθυνση, ο κ. Νεοφύτου εκμεταλλεύεται το χρονικό προβάδισμα που διαθέτει, βγαίνει στον κόσμο και παρουσιάζει τις προτάσεις του, καλλιεργώντας ένα αρχηγικό προφίλ, το οποίο, παρόλο που δεν αντικατοπτρίζεται στα ευρήματα, φαίνεται να λειτουργεί υπέρ του σε επίπεδο πεποιθήσεων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Δημοσκόπηση REPORTER: Τα κριτήρια, η διαφ(θ)ορά και ο πιο ικανός να κυβερνήσει

ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, την ίδια στιγμή, βρίσκονται σε μία διαδικασία διαβούλευσης, ώστε να προωθήσουν μία κοινή υποψηφιότητα από τον χώρο της αντιπολίτευσης. Υποψηφιότητα που στη θεωρία χωρά κι άλλους, όπως είναι η ΕΔΕΚ, η ΔΗΠΑ και οι Οικολόγοι αλλά στην πράξη δεν είναι τόσο απλή. Όπως προκύπτει από τη δημοσκόπηση, οι ψηφοφόροι των δύο μεγάλων κομμάτων της αντιπολίτευσης φαίνεται να θέλουν διαφορετικά πράγματα, απόψεις που θα πρέπει με κάποιο τρόπο να συγκεραστούν από τις ηγεσίες τους, εάν στόχος τους είναι να τρέξουν τις βουλευτικές εκλογές με όσο το δυνατόν μεγαλύτερες συσπειρώσεις.

Το 46% των ΑΚΕΛικών επιθυμεί το κόμμα να επιδιώξει μια ευρύτερη συνεργασία με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, στηρίζοντας έναν κοινό ανεξάρτητο υποψήφιο, ενώ η επόμενη πιο δημοφιλής απάντησή τους είναι να επιδιώξει μεν συνεργασία με το ΔΗΚΟ, αλλά και πάλι υπό μία ανεξάρτητη προσωπικότητα. Η υποστήριξη της υποψηφιότητας Νικόλα Παπαδόπουλου συγκεντρώνει μόλις 13%. Στη ΔΗΚΟϊκή όχθη, η συμπόρευση με το ΑΚΕΛ με υποψήφιο τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ υποστηρίζεται από το 37%, ενώ μόλις το 13% συμφωνεί με τους ΑΚΕΛικούς, ότι θα πρέπει η συνεργασία τους να γίνει στη βάση μίας κοινής, ανεξάρτητης υποψηφιότητας. Μάλιστα, το 34% των ψηφοφόρων του ΔΗΚΟ, πιστεύουν ότι το κόμμα τους θα πρέπει να στηρίξει Νίκο Χριστοδουλίδη στις Προεδρικές Εκλογές, μια επιλογή που εκ των πραγμάτων θα απέκλειε την όποια συνεργασία με το ΑΚΕΛ, το οποίο θεωρεί τον τέως ΥΠΕΞ προέκταση του Νίκου Αναστασιάδη.

Τα δεδομένα αυτά σίγουρα προκαλούν προβληματισμό, καθώς, οποιαδήποτε επιλογή κάνουν οι ηγεσίες των δύο κομμάτων, εάν τελεσφορήσει η μεταξύ τους συνεργασία, θα αποτελεί απόκλιση από τις επιθυμίες ενός μεγάλου κομματιού της εκλογικής τους βάσης, στο οποίο είναι άγνωστο, αυτή τη στιγμή, αν θα μπορούν να στηριχθούν εκλογικά. Η δε εντυπωσιακή διείσδυση του Νίκου Χριστοδουλίδη στη βάση του ΔΗΚΟ, κατά τον δεδομένο χρόνο, καταδεικνύει ότι πολλοί πιστεύουν πολύ περισσότερο σε μια τέτοια πορεία προς την εξουσία, παρά στην συμπόρευση με το ΑΚΕΛ. Όλα αυτά δημιουργούν νέα διλήμματα στα δύο κόμματα, τα οποία θα πρέπει να προσμετρηθούν στην πορεία προς την κάλπη, αφού, για να μπορέσουν να συμμαχήσουν με αξιώσεις, θα πρέπει να βρουν τρόπους αφενός να κόψουν στρατηγικά την πορεία του τέως ΥΠΕΞ και αφετέρου να εξισορροπήσουν τις αποκλίνουσες τάσεις που εκφράζουν οι κομματικές τους βάσεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Προκρίνουν δύο υποψηφίους οι ΔΗΚΟϊκοί, από συμπληγάδες η συνεργασία με ΑΚΕΛ