«Έπεσε βλήμα και έχασα το πόδι μου, δίπλα μου πέθανε ένας… Μέχρι σήμερα υποφέρω»

«Όταν ξεκίνησε η δεύτερη εισβολή, δεχόμασταν πυρά σε μεγάλο βαθμό και με πυροβολικό και με όλμους και με αεροπλάνα. Έπεσε πιο πίσω μου ένα βλήμα και έχασα το πόδι μου. Δίπλα μου πέθανε ακόμα ένας, ήταν πιο άτυχος. Μέχρι σήμερα υποφέρουμε και θυμόμαστε τις καταστάσεις. Ουδέποτε θα φύγουν από το μυαλό μας. Έρχονται στις μνήμες μας σήμερα οι δικές μας αναμνήσεις και σκεφτόμαστε τον κόσμο τον φτωχό με τι υποφέρει...».

Αναμφισβήτητα, το σφυροκόπημα των Ρώσων στην Ουκρανία που δεν λέει να κοπάσει, ξυπνά στις μνήμες των Κυπρίων, την αποφράδα ημέρα της τουρκικής εισβολής του 1974. Οι στιγμές πολέμου σε αυτούς που τις έζησαν, δεν διαγράφονται από τις μνήμες κανενός, ιδιαιτέρως αυτών που πολέμησαν. Έτσι και του 68χρονου κ. Χριστάκη Χριστοδούλου από την Ίνεια της Πάφου, ο οποίος μέχρι σήμερα μετρά τις πληγές του με ένα πόδι, καθώς ήταν ανάμεσα σε αυτούς που πολέμησαν στην πρώτη γραμμή του πολέμου και είδαν στα μάτια τον τούρκο εισβολέα. 

«Δεν ξεχνιούνται οι ιστορίες πολέμου. Ήμασταν στις τελευταίες ημέρες της απόλυσής μας και είχα πιάσει άδεια την Παρασκευή, πριν το πραξικόπημα και είχα έρθει στην Πάφο. Ήμουν 20 χρονών, στον 3ο Λόχο του 211 του Τάγματος Πεζικού. Έκανα σχεδόν δυο χρόνια εκεί κάτω, ήμουν επιλοχίας. Ο υπεύθυνος μας τότε, ήταν ο Λοχαγός Λόττας, που τώρα είναι Στρατηγός. Είχαμε φυλάκια στην Ομορφίτα, στην Νεάπολη, τον Τράχωνα και τον Βόρειο Πόλο. Είχαμε μια μεγάλη περιοχή στον Λόχο μας, όπου ήταν ένα πέταλο μέσα στη Βόρεια Λευκωσία, που γύρω-γύρω ήταν τα τουρκικά φυλάκια και η πράσινη γραμμή».

Από την Πέμπτη τη νύχτα, άρχισαν ωστόσο οι πρώτες καταδρομές των Τούρκων... «Ακούγαμε βουισμό ελικοπτέρων, το λέγαμε των Ηνωμένων Εθνών και μας κοροϊδεύαν ότι είναι μηχανή τουρμπίνας που έβγαζε νερό. Ο θόρυβος των ελικοπτέρων ήταν άλλος, ο ήχος της μηχανής ήταν διαφορετικός όμως. Έτσι, άρχισε η εισβολή η ώρα 5:15 το πρωί. Περνούσαν τα μεταγωγικά που πάνω μας, αλλά καμία διαταγή για να τους βάλουμε πυρ. Γιατί μας έλεγαν ότι ήρθαν απλώς για να μας φοβίσουν και να φύγουν. Αφού πήγαν μέχρι το Γερόλακκο όμως, επέστρεψαν. Είδαν τον χώρο που ήταν σημαιοστολισμένος που έβαλαν οι Τούρκοι και εκεί ξαπόλυσαν τους αλεξιπτωτιστές. Εντωμεταξύ είχαν αρχίσει οι Τούρκοι και μας έβαζαν συνέχεια κατά ριπάς. Εμείς περιμέναμε ακόμα με το τι μέλλει γενέσθαι. Όταν τους είδαμε ότι θα προχωρούσαν, αρχίσαμε και εμείς και αμυνόμασταν. Αν και οδηγίες βάρτε πυρ ουδέποτε ήρθαν σε εμάς».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΛΕΠΤΟ ΠΡΟΣ ΛΕΠΤΟ 

Η πρώτη κατάληψη των Τούρκων δεν άργησε να έρθει... «Μόλις ξεκίνησαν, μας έπιασαν ένα φυλάκιο το χοιροστάσιο, γιατί  έπεσαν αλεξιπτωτιστές επάνω. Κάναμε αντεπίθεση πιάσαμε το χοιροστάσιο πίσω, αλλά ξανά έκαναν αντεπίθεση και μας το ξαναπήραν. Είχαμε όπλα μαρτίνια, ενώ εκείνοι είχαν οπλισμό υπεραυτόματο, ο καθένας κρατούσε τρεις μπαζούκες, χειροβομβίδες, πυρομαχικά απεριόριστα, ενώ εμείς είχαμε μόνο τριάντα σφαίρες ο καθένας μας. Δεχόμασταν πίεση πολύ σοβαρή. Ήθελα πάση θυσία να μας κόψουν και να έρθουν κάτω στην Ομορφίτα.

Άρχισαν επίσης τα αεροπλάνα και μας βομβάρδιζαν συνέχεια. Άρχισαν και οι απώλειες οι δικές μας. Ήμασταν σε μια ηλικία όμως που δεν είχαμε τον φόβο και ελπίζαμε ότι θα έρθει κάποια βοήθεια. Περιμέναμε τα ελληνικά αεροπλάνα και κρατούσαμε τα φυλάκια μας και δεν υποχωρούσαμε. Σαν επιλοχίας που ήμουν, είχα μια ομάδα με τρία-τέσσερα άτομα και όπου δεχόμασταν ειδοποίηση ότι υπήρχε πίεση μεγάλη σε κάποιο σημείο, έπρεπε να τρέξουμε είτε περπατητοί είτε με τα παλιοποδήλατα που είχαμε, για να πάμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε κοντά τους. Είχαμε πάει σε δυο φυλάκια που δέχονταν μεγάλη πίεση. Ήταν τόσα πολλά τα πυρά, που για να καταλάβετε τέσσερα άτομα δέχονταν πυρά από εκατό άτομα».

Οι αντοχές με την πάροδο των ημερών όμως, άρχισαν να εξαντλούνται... «Σε κάποια φάση μετά τη Δεύτερα, άρχισαν τα φυλάκια και δεν αντέχαν. Έτσι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση και χάσαμε δυο φυλάκια. Μας γέλασαν και μπήκαν σε ένα σημείο στην εκκλησία του Τράχωνα. Υπήρχε μια απόσταση από το ένα φυλάκιο μέχρι το άλλο, όπου ήταν νεκρή και εμείς είχαμε τοποθετήσει κάποιους εφέδρους εκεί, οικογενειάρχες, και ίσως από φόβο οπισθοχώρησαν και έτσι μπήκαν από εκεί και έβαλαν σημαία πάνω στην εκκλησία του Τράχωνα. Και από εκείνη τη στιγμή άρχισε η κακιά μας ώρα».

Παράλληλα, συνεχίζει ο κ. Χριστάκης, «ανασυντάχθηκαν οι αλεξιπτωτιστές και δεχόμασταν καταιγιστικά πυρά που δεν μας άφηναν να σηκώσουμε κεφάλι από τις θέσεις που είχαμε. Σε κάποια φάση ο στρατηγός μας τραυματίστηκε. Εγώ έμεινα στο λόχο, χωρίς να δώσουμε οτιδήποτε ότι τραυματίστηκε ο στρατηγός Λόττας τότε. Κρατήσαμε την άμυνα μέχρι την Τρίτη. Εντωμεταξύ ήρθε ο Λοχαγός Μαυρουδής και ο Λοχαγός Ιακωβίδης στον λόχο μας. Ο ένας άρχισε να φωνάζει γιατί να μείνει ο λόχος στη θέση του και να μην πάει εκεί που έπρεπε να πάει εν καιρό πολέμου και τα μάζεψε και πήγε στον τόπο που έπρεπε. Έτσι μείναμε εκεί εκτεθειμένοι, χωρίς βοήθεια από κανένα, και εννοώ όπλα και πυρομαχικά. Αλλά που ήταν να βρεθούν τότε; Κάποιοι τα κρατούσαν όμως».

Η οπισθοχώρηση τελικά έγινε την Τετάρτη το πρωί και όπως λέει ο κ. Χριστάκης, «στήσαμε μια γραμμή στον Βόρειο Πόλο και εκείνο ήταν. Είχαμε αρκετούς αγνοούμενος και έχουμε ακόμη μερικούς. Έχουμε τον Λύτρα, τον Θεοφάνους και άλλους έφεδρους αγνοούμενους». 

Όταν περάσεις από πόλεμο, δεν πρόκειται να σου φύγουν ποτέ οι μνήμες αυτές, λέει εμφανώς προβληματισμένος ο κ. Χριστάκης. «Έχω πάει πρόσφατα και στα φυλάκια μας και όταν πήγα σε εκείνους τους χώρους που ήμασταν, ήρθαν όλα μπροστά μου σαν μια κινηματογραφική ταινία με το τι περάσαμε και τι ζήσαμε εκείνες τις μέρες. Μακάρι να βρεθούν οι αγνοούμενοι που έχουμε. Η ζωή είναι πάρα πολύ δύσκολη μετά από ένα πόλεμο γενικά, ιδιαίτερος σαν εμένα που είμαι με ένα πόδι. Έκανα την οικογένειά μου όμως, έχω τρία παιδιά και τέσσερα εγγόνια και προσπαθώ να συνεχίσω τη ζωή μου από τότε…».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Δειτε Επισης

Επείγουσα ανακοίνωση από τον ΕΟΑ Λεμεσού για τα αποχετευτικά τέλη
Παραμένει το καλοκαιρινό σκηνικό του καιρού-Άνυδρες οι επόμενες μέρες
Εν μέσω έξαρσης της ομοφοβίας η απόφαση για Εθνική Στρατηγική για ΛΟΑΤΚΙ-Τρεις επιθέσεις σε δύο μήνες
Ανεπίτρεπτη θεωρεί την απομόνωση ατόμων τρίτης ηλικίας ο ΔΗΣΥ
Η Κύπρος το μεγαλύτερο μερίδιο χρήσης βενζίνης κίνησης στην ΕΕ
Το παιδί θαύμα στο σκάκι, που κατέκτησε AI και Google, και τον θαυμάζει ο Έλον Μασκ
Τις επιπτώσεις κατασκευής έργου κοντά στον Πεδιαίο συζήτησε η Επ. Περιβάλλοντος
Συστάσεις Υπουργείου Υγείας για τον ιό του Δυτικού Νείλου
Άναψε πράσινο το Υπουργικό για τη δημιουργία Εθνικής Στρατηγικής για την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ
Αντισταθμιστικά μέτρα για επηρεαζόμενους από τα έργα στη Τσερίου-Θα διαρκέσουν 104 εβδομάδες