Συσχέτισαν θανατηφόρο με παράνομη εργοδότηση, έπεσε η ποινή από το Ανώτατο

Αθώα κρίθηκε τελικά από το Ανώτατο, μετά από προσφυγή, εργοδότρια που καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων μηνών με αναστολή για παράνομη εργοδότηση αλλοδαπού, ο οποίος απεβίωσε μετά από τροχαίο ατύχημα που είχε στην προσπάθεια του να μετακινήσει το όχημα της κατηγορούμενης. 

Όπως προκύπτει από την απόφαση, η εργοδότρια είχε αναθέσει σε αλλοδαπό την διεκπεραίωση κηπουρικών εργασιών στην αυλή της οικίας της, χωρίς ωστόσο να εξασφαλίσει την απαιτούμενη άδεια από τον Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευση, αφού το θύμα ήταν αιτητής ασύλου και βρισκόταν νόμιμα στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

Ο αλλοδαπός, για άγνωστο λόγο, κατά τη διάρκεια της εργασίας του, πήρε την πρωτοβουλία να μετακινήσει το αυτοκίνητο της εργοδότρια τους, με αποτέλεσμα να χτυπήσει σε πασσάλους στεγάστρου, το οποίο οποίο στη συνέχεια υποχώρησε και καταπλάκωσε το όχημα, ενώ ξύλινος πόντος έσπασε τον μπροστινό ανεμοθώρακα και καρφώθηκε στο σώμα του αλλοδαπού, με τελική κατάληξη αυτός να αποβιώσει.

Η 70χρονη παραδέχθηκε ενώπιον Δικαστηρίου την κατηγορία της παράνομης εργοδότησης, ωστόσο με προσφυγή της στο Ανώτατο, απέδωσε στο πρωτόδικο Δικαστήριο σφάλμα αρχής, καθώς ήταν η θέση της πως το συμπέρασμα ότι ο θάνατος του αλλοδαπού έλαβε χώρα στο πλαίσιο της εργοδότησης του, ήταν εντελώς αυθαίρετο, υποστηρίζοντας πως δεν υπήρχε μαρτυρία σύνδεσης. Παράλληλα, ήταν η θέση του συνήγορου της, Π. Σταύρου, πως η επιβληθείσα ποινή φυλάκισης των τεσσάρων μηνών με αναστολή, ήταν έκδηλα υπερβολική, λαμβανομένης υπόψη της φύσεως του αδικήματος, των συνθηκών διάπραξης και των προσωπικών περιστάσεων της, καθώς και του μέτρου της ποινής που θέτει η νομολογία.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο στην απόφαση του, είχε αναφέρει πως «συνυπολογίζοντας τη σοβαρότητα του αδικήματος, το θάνατο ενός προσώπου ο οποίος έλαβε χώρα στα πλαίσια της εργοδότησης του από την κατηγορούμενη, με το λευκό ποινικό μητρώο της κατηγορούμενης, την παραδοχή της, τις προσωπικές της συνθήκες και το μεμονωμένο της εργοδότησης (το οποίο δεν αμφισβητήθηκε) κρίνω, ιδιαίτερα, λαμβάνοντας υπόψη το θάνατο του αλλοδαπού προσώπου που παράνομα εργοδοτήθηκε, ότι η χρηματική ποινή δεν θα ήταν κατάλληλη. Κατάλληλη ποινή είναι ποινή στερητική της ελευθερίας».

Εντούτοις, το Ανώτατο διαφοροποίησε τη θέση του από το πρωτόδικο Δικαστήριο, καθώς έκρινε, με βάση το μαρτυρικό υλικό, πως ουδόλως αυτό καταδεικνύει συσχετισμό της εργασίας που η κατηγορούμενη ανέθεσε στον αλλοδαπό και του τραγικού συμβάντος. Μάλιστα, τονίζει πως είχε διευκρινιστεί από την εκπρόσωπο της Κατηγορούσας Αρχής ότι η αναφορά στο θάνατο του αλλοδαπού δεν ήταν επίδικο γεγονός, αλλά αναφέρθηκε επειδή ήταν κατά τη διερεύνηση του θανατηφόρου συμβάντος που προέκυψε.

Ως εκ τούτο, το Ανώτατο συμφώνησε με τον δικηγόρο της εφεσείουσας κ. Σταύρου, ότι η κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ότι ο θάνατος του αλλοδαπού έλαβε χώρα στο πλαίσιο της εργοδότησης, ήταν αυθαίρετη, υποδεικνύοντας συνεπώς, πως «η υπόθεση, απογυμνωμένη από τον επιβαρυντικό παράγοντα του θανάτου του αλλοδαπού, καθιστούσε την επιλογή της φυλάκισης λανθασμένη».

Παράλληλα, το Ανώτατο έλαβε υπόψη το γεγονός ότι επρόκειτο για εργοδότηση μιας μόνο μέρας και άρα μεμονωμένο περιστατικό, ενώ τόνισε πως ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου υπήρχαν σειρά μετριαστικών παραγόντων, όπως η άμεση παραδοχή της κατηγορούμενης, η οποία συνιστούσε και ένδειξη έμπρακτης μεταμέλειας της για το αδίκημα που διέπραξε και το γεγονός ότι επρόκειτο για άτομο ηλικίας 70 ετών με λευκό ποινικό μητρώο.

«Είναι η κατάληξη μας ότι στις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, η φυλάκιση δεν ήταν αναπόφευκτη και, επομένως, ως ζήτημα αρχής εσφαλμένα επιβλήθηκε. Η εσφαλμένη επιλογή, οδήγησε στην επιβολή ποινής έκδηλα υπερβολικής. Η επιβολή προστίμου στην Εφεσείουσα θα ήταν κατάλληλη και αρμόζουσα, υπό τις περιστάσεις, ποινή.  Ωστόσο δεν θα επιβάλουμε οποιανδήποτε τέτοια ποινή, λαμβανομένης υπόψη της αγωνίας της Εφεσείουσας και της μέχρι σήμερα ταλαιπωρίας της», κατέληξε το Ανώτατο, ακυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση.