Στα… μαλακά για σεξουαλική κακοποίηση 11χρονης γιατί «ήταν πάνω από τα ρούχα»

Μεγάλη επιείκεια φαίνεται να επέδειξε το πρωτόδικο Δικαστήριο σε κατηγορούμενο για σεξουαλική κακοποίηση και άσεμνη επίθεση σε εντεκάχρονο κοριτσάκι με περιορισμένες διανοητικές δυνατότητες, επειδή οι αποτρόπαιες πράξεις του διαπράχθηκαν «πάνω από τα ρούχα», με το Ανώτατο να ανατρέπει την εξάμηνη φυλάκιση που του επιβλήθηκε, τονίζοντας πως λήφθηκαν περισσότερο υπόψη οι μετριαστικοί παράγοντες και όχι η σοβαρότητα των αδικημάτων.

Σύμφωνα με τα όσα καταγράφει η απόφαση, κατά τον επίδικο χρόνο ο κατηγορούμενος ήταν 46 ετών και ήταν γείτονας και φίλος με την οικογένεια της ανήλικης, η οποία διέμενε μόνο με τη μητέρα της.  

Περί τα μέσα Ιουλίου του 2017, αργά το βράδυ, μετά τα μεσάνυχτα, ο 46χρονος χτύπησε την πόρτα του σπιτιού της ανήλικης, την οποία άνοιξε η εντεκάχρονη, ενώ η μητέρα της κοιμόταν στον πάνω όροφο. Τότε, ο 46χρονος κάθισε τον καναπέ και την ρώτησε εάν ήθελε να τη φιλήσει στο στόμα, με την μικρή να αρνείται. Μετά από παραινέσεις του, η ανήλικη κάθισε κοντά του και ακολούθως ο 46χρονος κακοποίησε σεξουαλικά την ανήλικη.

Στη συνέχεια, η εντεκάχρονη έτρεξε προς την μητέρα της, την οποία ξύπνησε και της ανέφερε τι είχε συμβεί, η οποία με την σειρά της κατέβηκε κάτω και έδιωξε από το σπίτι της τον 46χρονο.

Με τέσσερα χρόνια καθυστέρηση, γεγονός το οποίο σχολιάζει αρνητικά το Ανώτατο, ο 46χρονος κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου αντιμέτωπος με δύο κατηγορίες, τις οποίες ωστόσο δεν παραδέχθηκε, με αποτέλεσμα να διεξαχθεί ακροαματική διαδικασία, κατά την οποία κλήθηκε να καταθέσει η εντεκάχρονη, αναβιώνοντας τον εφιάλτη.

Μετά την ακροαματική διαδικασία, ο κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος και το Δικαστήριο του επέβαλε ποινή φυλάκισης έξι ετών, αφού έλαβε υπόψη το λευκό ποινικό μητρώο του, τις προσωπικές του συνθήκες, το γεγονός ότι «ήταν μεμονωμένο περιστατικό, χωρίς προσχεδιασμό, για αδίκημα που ασκήθηκε χωρίς σφοδρότητα και παρατεταμένη πίεση, με περιορισμένη έκταση και ενόσω η ανήλικη και ο κατηγορούμενος έφεραν τα ρούχα τους». Επίσης, λήφθηκε υπόψη και η καθυστέρηση της εκδίκασης της υπόθεσης, «με καίρια ευθύνη της Κατηγορούσας Αρχής», όπως ανέφερε το Ανώτατο.    

Η επιβληθείσα ποινή κρίθηκε από την Νομική Υπηρεσία ως έκδηλα ανεπαρκή, εξού και προσέφυγε στο Ανώτατο, εκφράζοντας τη θέση πως αυτή δεν αντανακλά τη σοβαρότητα το αδικήματος, ούτε εκπληρώνει την ανάγκη για αποτροπή, αν’ αυτού, δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στους μετριαστικούς παράγοντες.

Το Ανώτατο, αφού άκουσε τις δύο πλευρές, συμφώνησε με τη θέση της Νομικής Υπηρεσίας ότι η ποινή είναι έκδηλα ανεπαρκής, τονίζοντας πως η σοβαρότητα του αδικήματος διαφαίνεται τόσο από την προβλεπόμενη από τον Νόμο ποινή, όσο και από την μεγάλη κοινωνική απαξία που χαρακτηρίζει αυτής της φύσεως τα αδικήματα, ιδιαίτερα όταν τα θύματα είναι ανήλικα άτομα. Όπως τόνισε, τέτοια αδικήματα έχουν δυστυχώς καταστεί δεσπόζοντα, με αποτέλεσμα να καθίσταται περαιτέρω ανάγκη η επιβολή αυστηρών ποινών για σκοπούς αποτροπής.

Μάλιστα το Ανώτατο υπέδειξε πως οι αποφάσεις που παρέπεμψε το πρωτόδικο Δικαστήριο για αιτιολόγηση της απόφαση του, αφορούν σε προγενέστερες εποχές, προτού καταστεί έκδηλα επιβεβλημένη η επιβολή ιδιαίτερα αποτρεπτικών πινών σε αυτής της φύσεως τα αδικήματα, όταν μάλιστα στρέφονται εναντίον παιδιών, λόγω της απαράδεκτα μεγάλης συχνότητας με την οποία διαπράττονται.

«Στην παρούσα υπόθεση λαμβάνουμε ιδιαίτερα υπόψη ότι επρόκειτο για ένα μικρό παιδί, 11 μόλις χρόνων, με περιορισμένες διανοητικές δυνατότητες και χωρίς την παρουσία του πατέρα. Σε ένα τέτοιο παιδί επιτέθηκε σεξουαλικά, μέσα στο ίδιο του το σπίτι, το οικογενειακό του άσυλο, στο οποίο εισήλθε μετά τα μεσάνυχτα. Χωρίς να σεβαστεί την φιλία που τον συνέδεε με την οικογένεια του παιδιού, δεν έλαβε υπόψη του ούτε την ηλικία του, ούτε τη διανοητική του κατάσταση, ούτε την ελλιπή προστασία που είχε. Αντίθετα επιχείρησε να εκμεταλλευτεί τους παράγοντες αυτούς. Πέρα τούτου, ναι μεν δεν προχώρησε περαιτέρω, αλλά από την άλλη είναι γεγονός ότι αυτός  δεν σταμάτησε όταν η μικρή τον απέτρεψε και όταν προσπαθούσε με τα χέρια της να τον σταματήσει. Σταμάτησε μόνο όταν η μικρή σηκώθηκε και ξύπνησε τη μητέρα της».

Επιπρόσθετα το Ανώτατο τόνισε πως ναι μεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό, εντούτοις δεν δικαιολογούσε μια τόσο επιεική μεταχείριση ο κατηγορούμενος, έστω και αν επρόκειτο για άσεμνη επίθεση «πάνω από τα ρούχα», παραπέμποντας μάλιστα σε απόφαση όπου κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης έξω ετών, αφού παρενόχλησε σεξουαλικά, έντεκα φορές, «πάνω από τα ρούχα», ανήλικο παιδί.

Επίσης, ήταν η θέση του Ανωτάτου πως έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερη σημασία στον επιβαρυντικό παράγοντα της μεγάλης διαφοράς ηλικίας μεταξύ του θύματος και του δράστη, στοιχείο που όχι μόνο προσδίδει σοβαρότητα, αλλά προκαλεί αποστροφή, όπως υπέδειξε, ενώ τόνισε το γεγονός ότι κλήθηκε να καταθέσει, λόγω της μη παραδοχής του κατηγορούμενου, η εντεκάχρονη.

«Ο ίδιος ο εφεσείων με το να υποβάλει το παιδί στη δοκιμασία της ακροαματικής διαδικασίας περιόρισε τα περιθώρια επιείκειας που θα μπορούσε να του είχε επιδειχθεί εάν εξέφραζε έμπρακτη μεταμέλεια και ζητούσε συγνώμη από το Δικαστήριο αλλά και από το ίδιο το παιδί. Τούτο βεβαίως, χωρίς να εκλαμβάνεται η μη παραδοχή ως επιβαρυντικός παράγοντας».

Το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε την προτώδικη απόφαση και επέβαλε στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης δύο χρόνων για το αδίκημα της σεξουαλικής κακοποίησης.