Οι εικόνες με τους βομβαρδισμούς γυρίζουν τον χρόνο πίσω στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και οι φωτογραφίες των βομβαρδισμών φέρνουν στο μυαλό εικόνες από άλλη εποχή και ειδικά από την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στο Διαδίκτυο πολλοί κάνουν παραλληλισμούς και φάρνουν στη δημοσιότητα στιγμιότυπα που δείχνουν πώς ήταν οι δρόμοι της Ουκρανίας όταν οι δυνάμεις του Χίτλερ προσπαθούσαν να εισβάλλουν στη Σοβιετική Ένωση.

Οι εικόνες που τραβήχτηκαν πριν από περίπου 80 χρόνια ομοιάζουν με τις σημερινές όπου οι ρωσικές δυνάμεις προσπαθούν να καταλάβουν τη χώρα της ανατολικής Ευρώπης. Σε αυτές καταγράφονται βομβαρδισμένα κτίρια, οδοφράγματα καθώς και κατεστραμμένα άρματα μάχης. 

Μία από αυτές είχε τραβηχτεί το 1944 στην Οδησσό και δείχνει τις ρωσικές δυνάμεις να προελαύνουν σε δρόμο της πόλης αμέσως μετά τη φυγή των χιτλερικών στρατευμάτων μετά  την αποτυχία τους για εισβολή στην τότε Σοβιετική Ένωση. Ο ίδιος δρόμος μετά από 78 χρόνια είναι αποκλεισμένος από σακιά με άμμο και οδοφράγματα που έχουν στήσει οι ουκρανικές δυνάμεις με σκοπό να εμποδιστεί η ρωσική εισβολή

Οδησσός 1944

Οδησσός 2022

Μια άλλη φωτογραφία, που τραβήχτηκε στο Κίεβο το 1942, δείχνει το έμβλημα της ναζιστικής Γερμανίας να κρέμεται από το κτίριο του Πανεπιστημίου του Κιέβου, το οποίο εξακολουθεί να στέκεται όρθιο εν μέσω των βομβαρδισμών.

Στις 22 Φεβρουαρίου στο ίδιο σημείο τραβήχτηκε μία φωτογραφία στην οποία απεικονίζονται εκατοντάδες άνθρωποι να διαδηλώνουν κατά της συγκέντρωσης ρωσικών δυνάμεων στα σύνορα Ουκρανίας - Ρωσίας. 

Κίεβο 1942

Κίεβο 2022

Την ίδια ώρα κάποιες άλλες εικόνες δείχνουν τους κατεστραμμένους δρόμους του Χαρκόβου το 1943 και το 2022. Η πρώτη είναι  τραβηγμένη μετά τις καταστροφές που υπέστη η πόλη κατά την  υποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων. Η δεύτερη τραβήχτηκε προχθές Τρίτη μετά τις νέες ρωσικές επιθέσεις.

Χάρκοβο 1943

Χάρκοβο 2022

Μετά τη Ρωσική Επανάσταση του Φεβρουαρίου το 1917, που οδήγησε στο τέλος της μοναρχίας, η Ουκρανία αναγνωρίστηκε ως αυτόνομη και είχε γίνει γνωστή ως Λαϊκή Δημοκρατία της Ουκρανίας. Ωστόσο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα στους Μπολσεβίκους που είχαν για επικεφαλής τον Βλαντιμίρ Λένιν και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Ουκρανίας. 

Έπειτα από την επικράτηση των Μπολσεβίκων το 1921 η Ουκρανία έγινε ένα από τα κράτη που οδήγησαν στη σύσταση της Σοβιετικής Ένωσης. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα από το 1941 έως και το 1944 η σημερινή Ουκρανία βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή. 

Τον Ιούνιο του 1941 ο Χίτλερ ξεκίνησε την επιχειρήση «Μπαρμπαρόσα» - κωδική ονομασία για την εισβολή στη Σοβιετική Ένωση. Όμως η συγκεκριμένη κίνηση αψηφούσε το Γερμανοσοβιετικό σύμφωνο της μη επίθεσης που είχε υπογραφεί ανάμεσα στις δύο χώρες το 1939 και  έμεινε στην ιστορία ως «σύμφωνο Ρίμπεντροφ - Μολότοφ». Μέχρι τον Νοέμβριο του 1941 οι χιτλερικές δυνάμεις είχαν σαρώσει από άκρη σε άκρη τα ουκρανικά εδάφη και τα είχαν καταλάβει. 

Την ίδια περίοδο ορισμένοι Ουκρανοί καλωσόρισαν τους Γερμανούς πιστεύοντας ότι η παρουσία τους εκεί ήταν μία ευκαιρία για απελευθέρωση από τη Σοβιετική Ένωση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου (1941-1944) περίπου 2,2 εκατ. Ουκρανοί αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν στη Γερμανία και ενεργαστούν ως εργάτες. Το ίδιο διάστημα περίπου 1,5 εκατ. Εβραίοι δολοφονήθηκαν από τους Ναζί. 

Μάλιστα ορισμένοι αντισημίτες βοήθησαν τις παραστρατιωτικές οργανώσεις που βρίσκονταν υπό τον έλεγχο των Ες-Ες σε περιοχές που είχαν καταληφθεί από τον γερμανικό στρατό. (Οι συγκεκριμένες ομάδες στάλθηκαν για να σκοτώσουν  Εβραίους, Ρομά και κομμουνιστές). Κάποιοι άλλοι Ουκρανοί υπηρέτησαν ως φρουροί των στρατοπέδων συγκέντρωσης 

Η αιματοβαμμένη χαράδρα του Κιέβου

Τις δύο πρώτες μέρες της γερμανικής κατοχής - Σεπτέμβριος 1941 - περισσότεροι από 33.000 Εβραίοι οδηγήθηκαν στη χαράδρα Babyn Yar και εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς και από τοπικές ομάδες που υποστηρίζονταν από τους Ναζί.  Παρόλα αυτά όπως και σε άλλες χώρες όπου υπήρχε γερμανική κατοχή έτσι και στην Ουκρανία υπήρξαν ομάδες αντίστασης που πολέμησαν εναντίον των Ναζί. 

Η μεγαλύτερη καταστροφή των ουκρανικών πόλεων κατά κύριο λόγο συντελέσθηκε μετά τη νίκη των Σοβιετικών στη μάχη του Στάλινγκραντ.  Τα ρωσικά στρατεύματα μετά τη μάχη ώθησαν τους Γερμανούς προς τα δυτικά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια της υποχώρησής τους να καταστρέφουν τα πάντα στο διάβα τους. 

Όταν τα σοβιετικά στρατεύματα εισήλθαν ξανά στο Κίεβο τον Νοέμβριο του 1943, η πόλη υπέστη σοβαρές ζημιές ενώ πολλά κτίρια είχαν καεί και άλλα είχαν μετατραπεί σε ερείπια.

Την άνοιξη του 1944, ο Κόκκινος Στρατός είχε διεισδύσει στη Γαλικία, η οποία αποτελούσε τμήματα της δυτικής Ουκρανίας. Μέχρι και το τέλος του Οκτωβρίου του 1944 η Ουκρανία είχε περάσει και πάλι υπό τον έλεγχο των Σοβιετικών.

Κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο έχασαν τη ζωή τους 5 έως 7 εκατ. Ουκρανοί. Παράλληλα καταστράφηκαν 700 πόλεις και κωμοπόλεις καθώς και 28.000 χωριά. Το αποτέλεσμα ήταν περίπου 10 εκατ. άνθρωποι να μείνουν άστεγοι. Ακόμη ο γεωργικός εξοπλισμός και η βιομηχανία είχαν επηρεαστεί κατά 80% ενώ σοβαρές ζημιές είχε υποστεί και το δίκτυο συγκοινωνιών. 

Οι φόβοι για μια νέα καταστροφή του Κιέβου αυξήθηκαν την Πέμπτη καθώς τα ρωσικά τεθωρακισμένα έφτασαν σε απόσταση λίγων μιλίων από τα περίχωρα της ουκρανικής πρωτεύουσας. 

Υπενθυμίζεται πως τα ρωσικά στρατεύματα την Τετάρτη εξαπέλυσαν δύο επιθέσεις κατά του Κιέβου. Η πρώτη μέσω του πολιορκημένου Ιρπίν και η δεύτερη μέσω του Μπρόβαρι. Όμως υποχώρησαν καθώς δέχθηκαν επιθέσεις από τα ουκρανικά στρατεύματα. Σύμφωνα, μάλιστα, με το ουκρανικό υπουργείο Άμυνας κατά τη διάρκεια της επίθεσης στο προάστιο του Κιέβου φέρεται να σκοτώθηκε ο συνταγματάρχης Αντρέι Ζαχάροφ ο οποίος ήταν ο αρχηγός μίας ρωσικής φάλαγγας. 

 Πηγή: protothema.gr