Αν θες συγκάλυψη σκανδάλου διέταξε έρευνα... Πορίσματα που χάθηκαν στην σκόνη

«Αν θες να συγκαλύψεις ένα σκάνδαλο διέταξε μια έρευνα» ή «ένα σκάνδαλο ξεπερνιέται με ένα άλλο». Ο κάθε ένας μπορεί να επιλέξει αυτό που θεωρεί ότι κουμπώνει καλύτερα στα όσα συμβαίνουν εδώ και καιρό στην Κύπρο. 

Των όσων ακολούθησαν των καταγγελιών της Άννας Αριστοτέλους, σε βάρος του τέως Διοικητή της ΥΚΑΝ, ο ανεξάρτητος ανακριτής εντόπισε ποινικά αδικήματα που έχουν να κάνουν με την κατάχρηση εξουσίας, αλλά και εναντίον άλλων δύο προσώπων, έχουν προβληματίσει την κοινή γνώμη. Και αυτό διότι, το μείζων ζήτημα που λειτουργεί παραδειγματικά για ολόκληρη την κοινωνία και είναι και το ηθικό δίδαγμα της συγκεκριμένης υπόθεσης, είναι πως αυτός που θα τολμήσει να καταγγείλει μια υπόθεση διαφθοράς εναντίον κάποιου κρατικού αξιωματούχου, θα πρέπει να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τις συνέπειες και την πολεμική ενός ολόκληρου συστήματος, αφού ο χρόνος που αναδείχθηκαν συγκεκριμένα ζητήματα και οι χειρισμοί που έγιναν, προκαλούν τεράστια ερωτήματα.  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Το δημόσιο συμφέρον, το ακαταλόγιστο των αξιωματούχων και τα λάθος μηνύματα

Αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Έγινε και στην περίπτωση του Κώστα Κληρίδη με τον Ρίκκο Ερωτοκρίτου, όταν ο πρώτος κατήγγειλε μια υπόθεση διαφθοράς του δεύτερου και σε σύντομο χρονικό διάστημα βρέθηκε σε θέση κατηγορούμενου. Τώρα η Άννα Αριστοτέλους κατήγγειλε τον τέως διοικητή της ΥΚΑΝ και βρέθηκε σε θέση κατηγορούμενου. 

Εφαρμογή στην Κύπρο όμως βρίσκει και το πρώτο ρητό για τη συγκάλυψη σκανδάλων μέσω έρευνας. Δεν είναι λίγες, άλλωστε, οι υποθέσεις που έρευνες διατάσσονται σωρηδόν σε μια προσπάθεια να ατονήσει το μένος της κοινής γνώμης για υποθέσεις σκανδάλων και στην πορεία, λόγω και της χρονικής απόστασης, αλλά και επειδή τα πορίσματα που εκδίδονται δεν δημοσιοποιούνται, ή δημοσιοποιούνται επιλεκτικά, δεν σπάει ρουθούνι και στο τέλος περνάνε χωρίς οι συνέπειες να αγγίξουν τους πρωταγωνιστές του. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Από την καταγγελία για Κατσουνωτό στην πλήρη ισοπέδωση του έργου των Φυλακών

Τέτοιες περιπτώσεις στην κυπριακή νομική ιστορία είναι πάμπολλες και μπορούν να φτάσουν πολλές δεκαετίες πίσω. Από το πρώτο σκάνδαλο του Συνεργατισμού, όπου είχε διαπιστωθεί πως μια μικρή ομάδα ανθρώπων άλωνε τις αποταμιεύσεις του λαού, μέχρι το σκάνδαλο της ΞΕΚΤΕ για να βολευτούν οι ημέτεροι της τότε Κυβέρνησης, που αφενός δεν πληρούσε τα κριτήρια για να κατασκευάσει ένα τόσο μεγαλεπήβολο και σύνθετο έργο και αφετέρου κόστισε στον κυπριακό λαό δέκα εκατομμύρια λίρες επιπλέον. 

Για αυτά τα σκάνδαλα δεν πλήρωσε κανένας. Ούτε βέβαια για τα επόμενα. Έρευνες για το χρηματιστήριο διατάχθηκαν, κανένας όμως δεν πλήρωσε για τη χειραγώγηση των πολιτών που είδαν τα λεφτά τους να κάνουν φτερά. Ούτε για τη FOCUS, ούτε για τα δόντια του Παπασάββα, ούτε για την υπόθεση διαφθοράς με την παράνομη συναρμολόγηση πολυτελών οχημάτων με κλεμμένα εξαρτήματα από το εξωτερικό στην Αστυνομία επί καιρού Κόσιη, ο οποίος τότε υπέβαλε και παραίτηση και όχι μόνο αυτός. Όλα τα σκάνδαλα προκάλεσαν σκάνδαλο, όλα μονοπώλησαν το ενδιαφέρον των πολιτών, για όλα διατάχθηκαν έρευνες και για όλα υπήρξε ατιμωρησία. 

Και για να έρθουμε στο σήμερα. Οι έρευνες διατάσσονται με το τσουβάλι. Έρευνα για τον θάνατο του 14χρονου Στυλιανού, που η αδράνεια του συστήματος τον οδήγησε στον θάνατο, έρευνα για τον κατά συρροή δολοφόνο Νίκο Μεταξά γιατί τελικά τα θύματα του δεν έφυγαν για τις χώρες τους, έρευνα για τον εθνοφρουρό Θανάση Νικολάου που τελικά δεν αυτοκτόνησε αλλά συγκαλύφθηκε η δολοφονία, έρευνα για το σφαγείο Cypra, έρευνα για το μαύρο κατασκοπευτικό βαν που τελικά έκλεισε, έρευνα για τα διαβατήρια που συνεχίζουν να διερευνάται και η πρώτη υπόθεση ενώπιον Δικαστηρίου κατάρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Οι έρευνες πάνε κι έρχονται, οι εμπλεκόμενοι όμως παραμένουν ανεπηρέαστοι, με εξαιρέσεις σκάνδαλα όπως του ΧΥΤΑ-ΧΥΤΗ, της Δρομολαξιάς και του Ρίκκου Ερωτοκρίτου, επί της προηγούμενης Εισαγγελίας, όπου είχαν ως κοινό παρονομαστή το πολιτικό ποιόν των πρωταγωνιστών τους. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Σκάνδαλα και κρίσεις θεσμών 61 ετών… Ιός χωρίς εμβόλιο…

Τι να περιμένει κανείς σήμερα από τις κυπριακές Αρχές, όταν ακούει τα γνωστά κλισέ για πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης ή πως το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο και άλλα τέτοια που έχουν χάσει και το νόημα τους; Βλέποντας ακόμα και την υπόθεση της Διευθύντριας των Φυλακών, που αποτέλεσε με το έργο της προεκλογικό σύνθημα στα χείλη των κυβερνώντων, διερωτάται ο μέσος πολίτης, τι θα πάθει αυτός εάν καταγγείλει όλα τα κακά και ανάποδα που καθημερινά συμβαίνουν στην Κύπρο. Και αυτό διότι, μετά την καταγγελία της, μπήκε από εμπλεκόμενους θεσμούς στην υπόθεση στον μάτι του κυκλώνα, εντελώς συμπωματικά μετά τις καταγγελίες της, αφού κάποιοι θυμήθηκαν το θέμα με τα κινητά και τα ναρκωτικά στις Φυλακές. Ένα θέμα, που αν ανατρέξει κανείς πίσω, θα διαπιστώσει πως είναι διαχρονικό, και επί προηγούμενων διευθύνσεων άνθιζε, ενώ δεν μπορεί να παταχθεί πλήρως με φυσικούς ελέγχους, εκτός και αν επιστρατευτεί η τεχνολογία και ο αναγκαίος εξοπλισμός, αφού ως γνωστόν, υπάρχουν κρυψώνες και εντός σώματος που δεν μπορούν να ελεγχθούν, κάτι που απασχολεί όλες τις φυλακές του κόσμου.

Ο χρόνος που αποφασίσαμε να μας απασχολήσει αυτό το θέμα για τις Φυλακές, ανεξαρτήτως αν τα ναρκωτικά εισβάλλουν όλο και περισσότερο στα σχολεία, στα στρατόπεδα και σε ολόκληρη την κοινωνία, αν μη τι άλλο, προκαλεί ερωτήματα. Εξάλλου, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε την δήλωση του υποδιοικητή της ΥΚΑΝ ενώπιον της Βουλής, τον Ιούνιο του 2022, όπου ανέφερε ότι σε «χώρους όπου συχνάζουν οι νέοι, όπως τα σχολεία, οι αθλητικοί χώροι, τα πάρκα και εκεί που ψυχαγωγούνται, παρατηρείται αύξηση της χρήσης ή διακίνησης των ναρκωτικών», ενώ είπε πως τα ναρκωτικά που εντοπίζονται «είναι ψίχουλα και αυτό βγαίνει ως συμπέρασμα από την εξάπλωση τους» στην ελεύθερη κοινωνία.

Είναι ενδεικτικό πως για μια σειρά υποθέσεων το τελευταίο διάστημα υπήρξαν έρευνες, είτε από ανεξάρτητους ποινικούς ανακριτές, είτε από ερευνητικές επιτροπές. Για όλα υπήρχαν πορίσματα στα οποία καταγράφονταν γεγονότα, προτείνονταν ποινικές ή πειθαρχικές διώξεις, είτε δεν κατέληξαν σε εισηγήσεις για διώξεις.  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Αποκαλύψεις Αριστοτέλους-«Γνώριζε πολύ πιο πριν για Κατσουνωτό η Εισαγγελία αλλά δεν παρενέβη»

Το παράξενο όμως στην περίπτωση της Άννας Αριστοτέλους, είναι πως είδαμε για πρώτη φορά να ενεργοποιούνται τα αντανακλαστικά της Νομικής Υπηρεσίας και να αποστέλλεται ένα πόρισμα στην ίδια την υπουργό, αυτούσιο. Ένα πόρισμα, που ενώ παραδόθηκε σε μεταγενέστερο στάδιο από αυτό του κατασκοπευτικού βαν, αυτό του Αιμιλιανίδη και άλλων, μελετήθηκε μέσα σε 21 ημέρες και εκδόθηκε μάλιστα ανακοίνωση, στην οποία μάλιστα έγινε επίκληση ακόμα και για υποθέσεις που όχι μόνο δεν οδηγήθηκαν ενώπιον Δικαστηρίου, δεν υπήρξαν καν συλλήψεις, εντούτοις εκδόθηκε ετυμηγορία από τον θεσμό κλειδί στην απονομή της Δικαιοσύνης, καταλογίζοντας τα εγκλήματα στις Φυλακές. Δηλαδή, από τον Γενικό Εισαγγελέα, ο οποίος λίγο καιρό νωρίτερα είχε δηλώσει ενώπιον της Βουλής πως, «δεν μπορεί να κάνουμε ποινικές έρευνες υπό το φως των δημοσιογράφων και των καναλιών». Και επειδή τα παράξενα δεν μένουν μέχρι σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να σημειωθεί πως και η υπουργός Δικαιοσύνης, από τις 15 Σεπτεμβρίου οπότε παραδόθηκε το πόρισμα Αιμιλιανίδη, δεν είδε, δεν ρώτησε και δεν ξέρει για τις διώξεις που εισηγείται, μέσα σε μόλις πέντε ημέρες, οι τρεις εργάσιμες, μελέτησε το πόρισμα, διαβουλεύτηκε όπως είπε με τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα και απέστειλε και εισηγήσεις για μέτρα στον Πρόεδρο. 

Και κάπως έτσι, αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής, ακόμα και ο πιο καλόπιστος παρατηρητής, πως κάτι δεν κολλά στο παζλ των γεγονότων μετά τις καταγγελίες της Αριστοτέλους, η οποία στο μεταξύ, αποκάλυψε πως εν τέλει ο Γενικός και Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας ήταν ενήμεροι πολύ πριν την καταγγελία της, ωστόσο δεν επέδειξαν τα ίδια αντανακλαστικά για το σκάνδαλο, δεν παρενέβησαν αυτεπάγγελτα όπως στη δεύτερη έρευνα και δεν την πίεσαν να δράσει άμεσα, αντιθέτως, κάποιοι, που δεν κατονομάστηκαν, την προέτρεψαν να το σκεφτεί καλά. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Από την καταγγελία για Κατσουνωτό στην πλήρη ισοπέδωση του έργου των Φυλακών

Επίσης, ούτε στην υπόθεση του εθνοφρουρού Θανάση Νικολάου, που τελικά δεν αυτοκτόνησε και ο ίδιος ο επικεφαλής των ανεξάρτητων ποινικών ανακριτών δήλωσε δημόσια για εγκληματικές παραλείψεις, λάθη και συγκάλυψη, δεν κούνησε το δάκτυλό της η Νομική Υπηρεσία (σ.σ. το έπραξαν εκ των υστέρων μόνο όταν υπήρξε πίεση από τα μέσα και την οικογένεια). Ούτε για την υπόθεση του μαύρου βαν υπήρξε αντίδραση, αντιθέτως το πόρισμα παραμένει μέχρι σήμερα... άβατο, παρά τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας πως ο ανεξάρτητος ανακριτής εντόπισε ποινικά αδικήματα.  

Το ίδιο ισχύει και για μια σειρά άλλων υποθέσεων. Ούτε για την υπόθεση της διαμαρτυρίας των «Ως Δαμέ» και την χρήση του Αίαντα υπήρξαν ανακοινώσεις. Ούτε για την υπόθεση της 19χρονης Βρετανίδας που το Ανώτατο άδειασε πλήρως τους χειρισμούς των Αρχών και η Νομική Υπηρεσία είχε αναφέρει πως θα μελετηθεί και θα τοποθετηθεί. Ούτε για την υπόθεση του πρώην Επιτρόπου Εθελοντισμού υπήρξε ανακοίνωση σε σχέση με τις επικρίσεις για ολιγωρία στη διερεύνηση, η οποία διήρκησε ένα χρόνο, ώστε να τοποθετηθεί γιατί δεν υπήρξε κατηγορία σε σχέση με τα χρήματα που λάμβανε. Ούτε για άλλες τόσες υποθέσεις που η κοινή γνώμη ανέμενε απαντήσεις υπήρξε τοποθέτηση... 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

• Δεν ήξερε, δεν ρώτησε (δύο μήνες+ μετά) η Δράκου;
• Νομική Υπηρεσία για πόρισμα Κατσουνωτού: Μελετάται, τίποτα ανακοινώσιμο
• Αιμιλιανίδης: Η Νομική Υπηρεσία έχει όλα τα έγγραφα, δικό της θέμα τι θα πράξει