Οι πληγές που έξυσαν οι εκλογές και οι εκφάνσεις του βαρωσιώτικου «εμφυλίου»

Ένα από τα ζητήματα που αναδείχθηκαν στο τρίτο ημίχρονο των Εκλογών της Κυριακής, ήταν το θέμα που προέκυψε, κυρίως μέσα από αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και την παρέμβαση του ίδιου του Δημάρχου Παραλιμνίου, Θεόδωρου Πυρίλλη, ο οποίος τα έβαλε με τους Αμμοχωστιανούς που ζουν στις Επαρχίες Λεμεσού, Λευκωσίας και Λάρνακας, χρεώνοντας τους την αποτυχία εκλογής στο τριπρόσωπο του Μητροπολίτη Κωνσταντίας Βασίλειου. 

Η συγκεκριμένη ανάρτηση, όπως και οι τόσες άλλες που κυριολεκτικά κατέκλυσαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από επιφανείς και μη επιφανείς κατοίκους της ελεύθερης περιοχής Αμμοχώστου, δεν προκάλεσαν έκπληξη σε όσους γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις που συνέβησαν στο παρασκήνιο του προεκλογικού το τελευταίο διάστημα. 

Άλλωστε μερικές από τις πτυχές του υπόγειου πολέμου που λάμβανε χώρα, ακούμπησε και ο REPORTER σε ανύποπτο χρόνο, όπως για παράδειγμα τα μηνύματα στα κινητά των Βαρωσιωτών των υπόλοιπων Επαρχιών, από βουλευτές και πολιτευτές της Επαρχίας Αμμοχώστου υπέρ του Βασίλειου, τα οποία όμως δεν είδαν με καλό μάτι αρκετοί Αμμοχωστιανοί που είχαν ταχθεί ανοικτά υπέρ άλλων υποψηφιοτήτων. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Εν Χριστώ αδελφοί στα σχοινιά ως την Κυριακή-Το παρασκήνιο των Αρχιεπισκοπικών

Σε αυτό το πλαίσιο είχε βγει στη δημοσιότητα και η ανακοίνωση της Ομάδας Στήριξης της υποψηφιότητας Αθανάσιου, η οποία ενημέρωνε πως 225 Βαρωσιώτες στηρίζουν τον Μητροπολίτη Λεμεσού. Της συγκεκριμένης ανακοίνωσης προηγήθηκε και ακολούθησε έντονο παρασκήνιο που προκάλεσε εντάσεις. 

Συνεπώς η έντονη αντίδραση του Θεόδωρου Πυρίλλη, αλλά και γενικότερα η προσπάθεια να χρεωθεί η αποτυχία του Κωνσταντίας Βασίλειου στην ‘προδοσία’ των Αμμοχωστιανών, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αλλά απότοκο τον υψηλών τόνων της προεκλογικής περιόδου των τελευταίων ημερών. 

Πάντως εάν κανείς επιχειρήσει να απωδικοποιήσει  ψύχραιμα τη ψήφο  των Αμμοχωστιανών, στη βάση και των αποτελεσμάτων ανά επαρχία που έδωσε στη δημοσιότητα ο έφορος Εκλογών θα καταλήξει και σε μια σειρά συμπερασμάτων. 

Πρώτον, είναι αξιοσημείωτη και πολύ εντυπωσιακή η συσπείρωση των ψηφοφόρων της εκλογικής περιφέρειας της Ελεύθερης Αμμοχώστου, υπέρ της υποψηφιότητας του Μητροπολίτη Κωνσταντίας Βασίλειου. Ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας κατάφερε να λάβει το 76,34% των ψήφων της Ιεράς Μητρόπολης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου, που είναι το ψηλότερο που καταγράφηκε στις Εκλογές της Κυριακής. Μεγαλύτερο δηλαδή κι από το ποσοστό που έλαβε ο Μητροπολίτης Λεμεσού στην Επαρχία του που ήταν 71,09%.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Αποδέχθηκε τον αποκλεισμό του ο Κωνσταντίας-«Ο καθένας θα πάρει τις αποφάσεις του»

Πράγματι, τις τελευταίες εβδομάδες στην ελεύθερη Αμμόχωστο υπήρξε μια τεράστια κινητοποίηση, άνευ προηγουμένου, αφού οι τοπικές κοινωνίες της περιοχής ενώθηκαν με ένα κοινό σκοπό, να περάσουν στον τριπρόσωπο τον Μητροπολίτη τους. Σε αυτό συνέβαλαν και οι πολιτικοί φορείς, με τις τοπικές των κομμάτων και τους βουλευτές να ρίχνουν αρκετές ώρες εργασίες. 

Την ώρα μάλιστα που οι διαφωνίες για θέματα που άπτονται της Μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πριν από λίγες εβδομάδες επιβεβαίωναν την τοπικιστική προσέγγιση των πραγμάτων από τους τοπικούς άρχοντες, για το θέμα της εκλογής του Μητροπολίτη Βασίλειου, αυτά παραμερίστηκαν και υπήρξε μαζική συσπείρωση. 

Το δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει και που ουσιαστικά επιβεβαιώνει αυτό που έγραφε χθες στο facebook ο Θεόδωρος Πυρίλλης, είναι πως όντως οι Αμμοχωστιανοί των άλλων Επαρχιών, δεν έδωσαν την ανάλογη στήριξη στον Μητροπολίτη της ημικατεχόμενης περιφέρειάς τους. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ανοίγει βεντέτα ο Πυρίλλης-Επιτίθεται στους Αμμοχωστιανούς άλλων Επαρχιών

Κι αυτό ενδεχομένως έχει να κάνει, αφενός με το ότι ο ίδιος ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας δεν κατάφερε όλα τα χρόνια που διακονεί από το Παραλίμνι να μπει στα σπίτια, να εμπνεύσει και να κάνει τους Αμμοχωστιανούς να αισθανθούν πως αυτός εκπροσωπεί τον προσφυγικό κόσμο και αφετέρου η ίδια η Μητρόπολη Κωνσταντίας και Αμμοχώστου ως οργανισμός, δεν φρόντισε να αναλάβει εκείνες τις πρωτοβουλίες που θα την καθιστούσαν ως τον κυρίαρχο φορέα που εκπροσωπεί τους πρόσφυγες που έχουν ακόμα μέσα τους άσβεστη τη φλόγα της επιστροφής. 

Επιπλέον το γεγονός ότι κακά τα ψέματα η καθημερινή επαφή των Αμμοχωστιανών με τις ενορίες τους στους προσφυγικούς συνοικισμούς και στις υπόλοιπες εκκλησίες της Λευκωσίας, Λεμεσού και της Λάρνακας και το γεγονός ότι εκεί η όποια αλληλεπίδραση ήταν με τον οικείο Μητροπολίτη, τους οδήγησε σε άλλες επιλογές. Άλλωστε για παράδειγμα ο Λεμεσού Αθανάσιος, ο οποίος άντλησε σημαντικούς αριθμούς ψηφοφόρων από τη δεξαμενή των Αμμοχωστιανών, έλαβε πολύ υψηλά ποσοστά και σε άλλες Επαρχίες. 

Συνεπώς δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως προδοσία των Αμμοχωστιανών η υπερψήφιση της δική του υποψηφιότητας, τη στιγμή που ανάλογα έπραξαν και οι Λευκωσιάτες και οι Παφίτες και οι Λαρνακείς ψηφοφόροι. 

Το θέμα, λοιπόν, φαίνεται πως είναι πολύ πιο βαθύ και άπτεται μιας σειράς ζητημάτων, όχι θρησκευτικών, αλλά κυρίως πολιτικών και οικονομικών που οι Αμμοχωστιανοί της ελεύθερης περιοχής Αμμοχώστου, δηλώνουν ενοχλημένοι για τη στάση των Αμμοχωστιανών που ζουν στις άλλες Επαρχίες. Κι αυτό ξεκινά από το γεγονός ότι ο Δήμος Αμμοχώστου και γενικά οι φορείς της κατεχόμενης πόλης, με κάθε τρόπο επιθυμούν να  διατηρήσουν τον έλεγχο, αυτού που θα ονομάζαμε brandname της Αμμοχώστου, εμποδίζοντας από τον Δήμο Παραλιμνίου, ή τη Δερύνεια ή την Αγία Νάπα να το χρησιμοποιούν. 

Και βέβαια το ζήτημα δεν παραμένει εκεί αλλά κατά καιρούς παρουσιάζεται σε διάφορες εκφάνσεις. Είτε αυτό έχει να κάνει με τον τόπο κατοικίας των υποψήφιων βουλευτών της Επαρχίας Αμμοχώστου, είτε την εκπροσώπηση σε ξένους οργανισμούς, εκθέσεις ή Συνέδρια, τη χρηματοδότηση και άλλα πολλά μικρά και μεγάλα. Με πιο πρόσφατο επεισόδιο βέβαια την επίθεση του Δημάρχου Παραλιμνίου αλλά και άλλων τοπικών παραγόντων κατά των Αμμοχωστιανών της Λεμεσού, της Λευκωσίας και της Λάρνακας. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Οι συμμαχίες στην Ιερά Σύνοδο και το φαβορί για τον Αρχιεπισκοπικό θρόνο