Παιδί ήταν μία ώρα στο προαύλιο σχολείου αλλά κανείς δεν νοιάστηκε...

Πριν από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, ο Παύλος Σιδηρόπουλος είχε τραγουδήσει το «Κάποτε θα ρθουν», με τους στίχους του άσματος να γίνονται τραγούδι στα χείλη εκατομμυρίων ανθρώπων στο πανελλήνιο, με το πέρασμα των χρόνων. «Έχε το νου σου στο παιδί», έλεγε το 1979 ο αείμνηστος τραγουδιστής και αυτοί οι στίχοι είναι πιο επίκαιροι από ποτέ, σήμερα που καθημερινά έρχονται στο φως ιστορίες παιδιών που βιώνουν το bullying και την κακοποίηση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Τα μέτρα του ΥΠΑΝ για τη βία στα σχολεία-Μπαίνουν φρουροί σε Γυμνάσια

Σε μια εποχή που τα παιδιά μεγαλώνουν με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που μεγάλωσαν οι γονείς τους ή ακόμη καλύτερα οι παππούδες τους, πρέπει να έχουμε το νου μας στο παιδί, για να… υπάρξει ελπίδα. Δυστυχώς όμως, κάποιοι αποδεικνύουν ότι όχι μόνο δεν έχουν το νου τους στα παιδιά, αλλά τους είναι παντελώς αδιάφορα. Είτε αυτοί ονομάζονται γονείς, είτε εκπαιδευτικοί, είτε οτιδήποτε άλλο.

Πριν από λίγες μέρες, μια νεαρή κοπέλα περνούσε από ένα δημοτικό της πρωτεύουσας για να πάει σε μια δουλειά που βρισκόταν πλησίον του σχολείου. Την ώρα που περπατούσε στο πεζοδρόμιο, είδε ένα παιδάκι οκτώ ή εννέα χρονών να παίζει μόνο του στην αυλή. Έσκαβε λακκούβες γύρω από ένα δέντρο, αλλά ήταν ολομόναχο. Κανείς άλλος δεν βρισκόταν τριγύρω. Ούτε εκπαιδευτικός, ούτε κάποιο άλλο παιδί. Αμέσως έκανε τον συνειρμό ότι δεν ήταν ώρα διαλείμματος, αλλά δεν έδωσε πολλή σημασία στο γεγονός.

Προσπέρασε το παιδί, πήγε στη δουλειά της κι έκατσε εκεί περίπου μία ώρα. Από το χώρο που βρισκόταν είχε οπτική επαφή με το σχολείο και το χώρο που βρισκόταν ο μαθητής, ο οποίος συνέχισε να παίζει γύρω από το δέντρο. Την ώρα που έφευγε από τη δουλειά, αποφάσισε να πάει να μιλήσει στο παιδί, ωστόσο κάποιοι που την είδαν προσπάθησαν να την αποτρέψουν, λέγοντας της ότι μπορεί να την θεωρήσουν ύποπτή ότι προσπαθεί να παρενοχλήσει τον μαθητή.

Εκείνη όμως δεν άλλαξε γνώμη και πλησίασε τα κάγκελα του σχολείου. Τον ρώτησε πως τον λένε και το παιδάκι απάντησε Ντάνιελ (το όνομα είναι τυχαίο για σκοπούς ρεπορτάζ). Τότε η κοπέλα τον ρώτησε γιατί παίζει μόνο του στο δέντρο και το παιδάκι της είπε πως, «δεν θέλω να πάω στην τάξη» κι εκείνη διερωτήθηκε γιατί, παίρνοντας την απάντηση ότι «δεν μου αρέσει το σχολείο».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Όχι από Βουλή στην αναπομπή του Προέδρου για εκπαιδευτικούς αορίστου χρόνου

Η κοπέλα φανερά ταραγμένη από τις απαντήσεις του, προσπάθησε να του εξηγήσει ότι δεν χρειάζεται να του αρέσει το σχολείο, ότι μπορεί να πάει απλά στην τάξη του με τα υπόλοιπα παιδάκια, μα ο Ντάνιελ αρνήθηκε και πάλι. Έβρισκε πιο ενδιαφέρον να κάθεται και να παίζει μόνος του, σκάβοντας γύρω από το δέντρο.

Εκείνη τη στιγμή περνούσε κάποιος περίοικος λέγοντας στην κοπέλα ότι το παιδί καθόταν μόνο του σε εκείνο το δέντρο από το πρωί. Το άκουσμα της αναφοράς του περίοικου, έκανε την κοπέλα να θυμώσει για την αντιμετώπιση που φαίνεται να δεχόταν ο Ντάνιελ. Την ώρα που γύρισε ξανά προς το μέρος του για να του μιλήσει, είδε να εξέρχεται από το κτίριο μια γυναίκα, προφανώς δασκάλα.

Αμέσως, η κοπέλα τη ρώτησε γιατί το παιδί είναι μόνο του στο προαύλιο για να λάβει την απάντηση «τον έψαχνα, γι’ αυτό ήρθα». Η απάντηση δεν την έπεισε, αλλά δεν ήθελε να δώσει συνέχεια. Αφού είδε τον Ντάνιελ να επιστρέφει στην τάξη του, συνέχισε το δρόμο της, γνωρίζοντας όμως ότι η απάντηση της δασκάλας δεν ήταν ειλικρινής, αφού επί μία ώρα έβλεπε το αγοράκι να κάθεται στο δέντρο, ενώ στο μυαλό της τριγύριζε συνεχώς κι η αναφορά του περίοικου που τον είδε να κάθεται στο συγκεκριμένο σημείο από το πρωί εκείνης της ημέρας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Νόμοι μόνο στα χαρτιά για ανήλικους παραβάτες-231 μαθητές με ποινικό μητρώο

Το σχολείο που φοιτά ο Ντάνιελ δεν έχει πολλή σημασία, αλλά σημασία έχει το γεγονός ότι ένα παιδί βρισκόταν εκτεθειμένο για τουλάχιστον μία ώρα στο προαύλιο του σχολείου του, χωρίς κανείς να το αναζητήσει. Στη σκέψη πως αυτό το παιδί μπορεί να προσεγγιζόταν από κάποιον επιτήδειο ή κάποιον που θα ήθελε να το βλάψει, μόνο τρόμο προκαλεί κι ας μην γνωρίζουμε προσωπικά ούτε τον Ντάνιελ, ούτε την οικογένεια του. Είναι ένα παιδί και θα μπορούσε να είναι γιος οποιουδήποτε από εμάς.

Τρόμο όμως, προκαλεί και το τι βιώνει αυτό το παιδί στο σχολείο, για να μην θέλει να πάει στην τάξη του, αλλά και τι είναι αυτό που τον οδήγησε στην απόφαση να μείνει στο προαύλιο, παίζοντας κάτω από το δέντρο. Το γεγονός ότι η απουσία του πέρασε απαρατήρητη για μία και πλέον ώρα, θα πρέπει να θορυβήσει τους παιδαγωγούς που υπηρετούν στο εν λόγω σχολείο, ώστε να αποτρέψουν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον, αφού οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν είναι πάρα πολλοί.

Αν λοιπόν κάποιος άγνωστος προσέγγιζε το παιδί για να το αρπάξει τι θα συνέβαινε; Ή αν το παιδί έφευγε από το σχολείο κι εξαφανιζόταν ποιος θα είχε την ευθύνη; Το νου μας λοιπόν στο παιδί, για να κρατηθεί ζωντανή η ελπίδα...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Φωνάζουν οι γονείς για τα περιστατικά βίας στα σχολεία-Ζητούν λήψη αυστηρών μέτρων