Το «έγκλημα» του Μάτσα και η αλλεργία στην... αλήθεια

Δεν μπορεί να μην βλέπουν την ειρωνεία. Δεν είναι δυνατόν. Ο Γενικός Εισαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν εμπιστεύεται τον ποινικό ανακριτή Σάββα Μάτσα να συνεχίσει να συμμετέχει στις έρευνες για τον θάνατο του Θανάση, επειδή αποκάλυψε την αλήθεια. Κι αυτό είναι κάτι που τον εκνεύρισε κι εκείνον και τον Βοηθό του. 

Του θύμωσαν του κ. Μάτσα αλλά αυτός συνέχιζε να κάνει δηλώσεις και λέει την αλήθεια. Συνέχιζε να μοιράζεται με τη κοινή γνώμη μια μέγιστη αποτυχία του συστήματος, το οποίο για 17 χρόνια επέτρεπε σε δολοφόνους να κυκλοφορούν ανάμεσα μας ανενόχλητοι και περιφρονούσε τις καταγγελίες της οικογένειας, βγάζοντας τους ουσιαστικά ψεύτες. Θέση που, επί της ουσίας, και η δική του Υπηρεσία υποστήριξε ενώπιον Δικαστηρίου όλες τις φορές που βρέθηκε απέναντι τους.  

Το είπε μόνος του ο κ. Σαββίδης, σε μία αχρείαστη παρέμβαση, κατά την οποία είχε την επιλογή να αναφέρει απλώς ότι θα αξιοποιηθεί μόνο ένας εκ των ποινικών ανακριτών χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις. Δεν ήταν αυτή, όμως, η επιλογή του. Μας είπε πως υπέδειξαν επανειλημμένως στον κ. Μάτσα ότι «δεσμεύεται από την υποχρέωση τήρησης πλήρους εμπιστευτικότητας σε σχέση με το περιεχόμενο της έκθεσης» αλλά συστηματικά παραβίαζε την υποχρέωση αυτή και γι’ αυτό δεν τον προτείνουν. Το «έγκλημα» του κ. Μάτσα είναι πως είπε σε όλους -χωρίς καν να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες ή να αναφερθεί σε ονόματα- πως αυτό το κράτος και οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες τα έκαναν μαντάρα. Πως χειρίστηκαν μια δολοφονία ως «κλοπή ποδηλάτου» και έκαναν τη μία αστοχία μετά την άλλη, με αποτέλεσμα να ψάχνουμε για δολοφόνους 17 χρόνια μετά, χωρίς να έχει συλλεχθεί στην ώρα του σημαντικό μαρτυρικό υλικό. Και αντί αυτά τα γεγονότα να θεωρούνται προβληματικά, θεωρήθηκε προβληματικό ότι τα είπε.

Την ίδια στιγμή, ο ίδιος Γενικός Εισαγγελέας εμπιστεύεται πλήρως τις έρευνες της Αστυνομίας, που επί 17 χρόνια συγκάλυπτε με τους χειρισμούς της τους δολοφόνους και έκρυβε την αλήθεια. Την Αστυνομία που «έφκαλλε πελλή» την κ. Ανδριάνα, την Αστυνομία που ούτε στοιχειωδώς δεν έκανε τη δουλειά της. Που επί 17 χρόνια δεν ενδιαφέρθηκε (στο καλό σενάριο) ή δεν ήθελε (στο κακό) να διορθώσει τα λάθη της και να κάνει σωστά τη δουλειά της. Αυτή δεν εκνευρίζει τη Νομική Υπηρεσία και μάλιστα δεν θα ξεκινήσει, προς το παρόν, έρευνες εναντίον αστυνομικών. Το σημαντικό, φαίνεται, είναι που «γλίτωσαν» οι έρευνες από ανθρώπους όπως τον Μάτσα, που τόλμησε να βγει δημόσια και να πει την αλήθεια.  

Το λογικό θα ήταν να ακούσουμε ακριβώς το ανάποδο. Ότι η Νομική Υπηρεσία του κράτους μας επικροτεί την αποκάλυψη της αλήθειας και προβληματίζεται όταν οι θεσμοί λειτουργούν με τρόπο τέτοιο ώστε να την κουκουλώνουν. Το λογικό θα ήταν ο Γενικός Εισαγγελέας να χαίρεται όταν γίνονται έρευνες με αποτελέσματα και ανοίγει ο δρόμος για να οδηγηθούν υποθέσεις στη Δικαιοσύνη. Όχι να αγχώνεται για το τι γνωρίζει η κοινή γνώμη.

Έτσι κι αλλιώς, στην υπόθεση του Θανάση, η κοινή γνώμη έφθασε πολύ πριν τις Αρχές στο συμπέρασμα πως επρόκειτο για δολοφονία. Γιατί, σε αντίθεση με τους θεσμούς αυτού του κράτους, δεν αμφισβητούσε την οικογένειά του. Δεν έκλεινε τ’ αυτιά της στον σπαραγμό της μάνας, δεν αδιαφορούσε που δεν υπήρχε συνοχή σ’ αυτή την ιστορία. Ο απλός κόσμος δεν είχε ανάγκη να ακούσει τις δηλώσεις του κ. Μάτσα για να διαμορφώσει άποψη. Του αρκούσε η κοινή λογική, η οποία συχνά λείπει από τους θεσμούς. Γι’ αυτό και τώρα τους κατακρίνει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:

Δειτε Επισης

Η παρουσία του Προέδρου στην Πινδάρου, η απουσία Αβέρωφ και η σημειολογία
Ο… πασιαμάς του Αμερικανού Προέδρου: «I’m Joe Biden»
Η έλλειψη στις κόλλες και η έκρηξη της Χριστίνας Γιαννάκη
Η… κολλητική στεναχώρια, ο κατεχόμενος ΔΗΣΥ και τα ρεζιλίκια στη ψευδοβουλή
Περίεργες συγκυρίες... Μετά τον σάλο «κουρεύτηκε» ο κατάλογος καλεσμένων του Κομμωτή
Κάτι πετούσε αλλά ακόμα δεν ξέρουν τι...
Τουλάχιστον ατυχής η διαμαρτυρία δεσμοφυλάκων εν μέσω τιμών για τους ήρωες της πατρίδας...
Δεν τον έφτανε η Αστυνομία, ήθελε τον έλεγχο και των Φυλακών και τελικά ιδού τα αποτελέσματα...
«Ήταν ένα κλασικό, κυπριακό, οικογενειακό τραπέζι, με σούβλες, μπίρες και όλοι μια παρέα...»
Η διαχρονική υποτίμηση των εγκλημάτων κατά των γυναικών από την Αστυνομία