Οι συγκυρίες βάρυναν στη ζυγαριά της Δικαιοσύνης...

Από όπου και αν το δεις, οι επαναλαμβανόμενες συγκυρίες γύρω από κάποια ζητήματα, έχουν πλήξει ανεπανόρθωτα της αμεροληψία κορυφαίων θεσμών, σε μια περίοδο που όλοι μοιράζουν υποσχέσεις και εμφανίζονται ως υπέρμαχοι της πάταξης της διαφθοράς, ωστόσο την ώρα της κρίσης εμφανίζονται όχι μόνο διστακτικοί στην λήψη αποφάσεων, αντιθέτως οι χειρισμοί τους πληθαίνουν τις σκιές και δίνουν κάθε δικαίωμα στους πολίτες για παραφιλολογία, την ώρα που το μόνο που ζητούν ή περιμένουν να δουν, είναι την απονομή δικαιοσύνης, με ίσο τρόπο. 

Αντί αυτού, διαβάζουν στην εφημερίδα για μεροκαματιάρηδες που βρίσκονται στη Φυλακή για εντάλματα και χρέη, ενώ την ίδια ώρα, βλέπουν τις έρευνες γύρω από τα διαβατήρια και σε βάρος όσων θησαύρισαν εκμεταλλευόμενοι το πρόγραμμα που σχεδιάστηκε για να βοηθήσει την κυπριακή οικονομία, να πηγαίνουν πιο αργά και από την χελώνα.

Βλέπουν ένα κρατικό αξιωματούχο να οδηγείται στο εδώλιο μετά από ένα χρόνο ερευνών, παρά το οφθαλμοφανές πτυχίο του, χωρίς όμως να διώκεται για τα χρήματα που αποκόμισε από τα κρατικά ταμία με δόλιο τρόπο, επειδή «ο άνθρωπος τα δούλεψε», την ώρα που στη Φυλακή σέρνονται άτομα ακόμα και για 100 ευρώ που αφορά ανεξόφλητο ένταλμα.

Βλέπουν μια αξιωματούχο να καταγγέλλει σκάνδαλο διαφθοράς με την εμπλοκή στελέχους της Αστυνομίας, παρά τις «συμβουλές» για δεύτερες σκέψεις, αλλά αυτός επιστρέφει στα καθήκοντα του, ανεξαρτήτως εάν ο ανεξάρτητος ανακριτής εισηγείται τη δίωξη του, την ώρα που αστυνομικοί παραμένουν σε διαθεσιμότητα μέχρι την ολοκλήρωση των υποθέσεων τους. Βλέπουν να διατάζεται η μια έρευνα μετά την άλλη σε βάρος αυτών που κατήγγειλαν διαφθορά, αλλά εν τέλει η μια υπόθεση να κλείνει, πριν καν την ολοκλήρωση της. Βλέπουν την διστακτική υπουργό που δεν λαμβάνει αποφάσεις και βλέπουν τον Αρχηγό Αστυνομίας να εκφράζει άγνοια αλλά να μην επιθυμεί να ενημερωθεί άμεσα ώστε να λάβει μέτρα, ώστε να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα.

Βλέπουν μια δολοφονία να αποκαλύπτεται δεκαεπτά χρόνια μετά, με τους ανακριτές να δείχνουν πως τελικά η χαροκαμένη μάνα που φώναζε όλα αυτά τα χρόνια «δεν είναι πελλή», αντιθέτως. Είχε δίκαιο, το παιδί της δεν αυτοκτόνησε και το έγκλημα συγκαλύφθηκε και διερευνήθηκε λες και επρόκειτο για κλοπή ποδηλάτου, όπως είπε ο εκ των ανακριτών. Και επειδή το είπε, και μαζί με αυτό ανέφερε και αποκάλυψε πολλά, δείχνοντας το μέγεθος της συγκάλυψης, ο ανακριτής καρατομήθηκε επειδή τόλμησε να μιλήσει, λέγοντας στην ουσία την αλήθεια. Μια αλήθεια που θεωρήθηκε πως επρόκειτο για μαρτυρικό υλικό, ανεξαρτήτως εάν σε άλλες υποθέσεις διέρρευσαν ουκ ολίγα πράγματα, ακόμα και προαναγγελίες ερευνών και συλλήψεων. Ωστόσο, μπορεί να ισχύει και αυτό που λένε αρκετοί πως το πρόβλημα είναι γιατί τα διαρρέουν άλλοι, με διαφορετικό τρόπο, ενώ αν τα διαρρέαμε εμείς, θα τα λέγαμε όπως «καλύτερα»…

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα τεκταινόμενα των τελευταίων μηνών, αν και στο μεσοδιάστημα είδαμε και την απόφαση για τις διώξεις των πρωταγωνιστών του ντοκιμαντέρ του Al Jazeera, με την διαρροή να επιχειρείτο να μοιάσει ως βούτυρο στο ψωμί του πεινασμένου πολίτη.  

Βλέποντας κάποιος τα εκατοντάδες σχόλια των πολιτών κάτω από συγκεκριμένες αναρτήσεις, δεν θα αργήσει να καταλάβει την άποψη που έχει διαμορφώσει η κοινή γνώμη γύρω από την απονομή δικαιοσύνης, ποια είναι η άποψη του στα περί πάταξης της διαφθοράς και τι ακολουθεί σε όποιο μιλήσει, όπως στην περίπτωση του κ. Μάτσα για την υπόθεση του Θανάση. Και σίγουρα τα σχόλια δεν είναι καθόλου κολακευτικά και θα έπρεπε αν μη τι άλλο να προβληματίσουν. Όχι γιατί στοχοποιούνται συγκεκριμένα άτομα, αλλά γιατί γκρεμίζεται σαν χάρτινος πύργος το κύρος θεσμών, που οι πολίτες θα έπρεπε να εμπιστεύονται. Αλλά για να γίνει αυτό, όπως πολλές φορές είπαν αξιωματούχοι και πολιτικοί, «η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια». Πολυπαιγμένη και κλισέ φράση, πίσω από την οποία όμως κρύβονται όλες οι απαντήσεις ως προς το γιατί οι πολίτες έχουν γυρίσει την πλάτη στους θεσμούς…

Υ.Γ «Μεταξύ της δικαιοσύνης και της απονομής δικαιοσύνης υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που τις χωρίζει»