«Δεν γίνεται να περιμένουμε εάν θα τύχει μια τέτοια περίπτωση στην Κύπρο»

«Δεν γίνεται να καθίσουμε και να περιμένουμε εάν θα τύχει μια τέτοια περίπτωση στην Κύπρο. Δεν γίνεται να περιμένουμε και να αφήσουμε στην τύχη εάν μια μητέρα ή κάποια θεία να δει τα μηνύματα στο κινητό ενός παιδιού», ήταν κάποια από τα πρώτα λόγια της πρώην υπεύθυνης του Γραφείου Καταπολέμησης Εμπορίας Προσώπων, Ρίτας Θεοδώρου Σούπερμαν, η οποία χαρακτήρισε την αποτρόπαια υπόθεση βιασμών και εκπόρνευσης του δωδεκάχρονου κοριτσιού στην Ελλάδα, ως μια σοβαρή υπόθεση που θα πρέπει να ταρακουνήσει τις αρμόδιες αρχές της Κύπρου, ώστε να βρίσκονται σε συνεχή εγρήγορση.

Μπορεί η χρήση του διαδικτύου, για τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις να μην ήταν τόσο διαδεδομένη παλαιότερα, ωστόσο φαίνεται πως κατά την διάρκεια της πανδημίας δόθηκε ώθηση για αυτά τα εγκλήματα και βλέπουμε πως αναπτύσσονται περισσότερο. Μάλιστα, στην  Ευρώπη είναι διαδομένο φαινόμενο και οι αστυνομικές αρχές, συχνά, ενημερώνονται.

Η υπόθεση του δωδεκάχρονου θύματος φέρνει στην επιφάνεια διάφορα ερωτήματα για το πώς γίνεται η διερεύνηση των περιστατικών, την τήρηση της νομοθεσίας, την εμπλοκή των κοινωνικών υπηρεσιών αλλά και την επιβολή ποινών στους εγκληματίες. Όπως είπε μιλώντας στον REPORTER, η κα Σούπερμαν, «το ενδεικτικό που μας δίνει η υπόθεση της Ελλάδας, είναι το γεγονός πως κάνουν λόγο για 213 επίδοξους πελάτες. Διερωτηθείτε  πόσοι χιλιάδες άλλοι επίδοξοι πελάτες υπάρχουν για εκατοντάδες άλλα παιδιά. Αυτό και μόνο, θα έπρεπε ήδη να μας κτυπήσει το καμπανάκι κινδύνου, να μας ανησυχήσει σαν πολιτεία και να τεθούμε σε εγρήγορση. Είναι κάτι που δυστυχώς, δεν βλέπω να γίνεται».

Την ίδια ώρα, η κα Σούπερμαν, θεωρεί πως θα έπρεπε να μεταφερθούν στο Τμήμα Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, άτομα εξιδεικευμένα στο διαδίκτυο με σκοπό να αποτραπούν όσον το δυνατό περισσότερο τέτοια περιστατικά, λόγω και της εξέλιξης της κοινωνίας. «Οι γονείς δεν έχουν χρόνο για τα παιδιά τους. Από την άλλη, τα παιδιά τους περνούν τον μεγαλύτερο χρόνο της ημέρας τους στο διαδίκτυο και οι γονείς δεν μπορούν τα ελέγξουν. Το γεγονός αυτό δίνει πρόσφορο έδαφος στους διακινητές, να στρατολογήσουν, να προσελκύσουν και να έρθουν σε επαφή ευκολότερα με ανήλικα παιδιά», εξήγησε.

Παράλληλα, προβληματισμό προκαλεί και το γεγονός πως χιλιάδες άτομα που βρίσκονται στο διαδίκτυο, βλέπουν και πληρώνουν για να παρακολουθήσουν τις εικόνες κακοποίησης ενός παιδιού-χωρίς να προχωρήσουν σε σεξουαλική πράξη, ωστόσο και οι ίδιοι εγκληματούν γιατί χρηματοδοτούν το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα. «Αυτά πρέπει να μας προβληματίσουν», είπε η κα Σούπερμαν και σημείωσε πως, «είναι υποχρέωσή μας να καταπολεμήσουμε αυτό το φαινόμενο. Το ότι δεν υπήρξαν περιπτώσεις στην Κύπρο, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Το να πωλείται ένα παιδί στο διαδίκτυο είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Πιθανόν να γίνεται με θύματα δικά μας παιδιά ή πιθανόν δικοί μας πολίτες να παρακολουθούν σεξουαλικές κακοποιήσεις παιδιών σε άλλες χώρες.  Αυτό που πρέπει να διερωτόμαστε είναι το εάν υπάρχουν οι ικανότητες να εντοπίσουμε πρώτα αυτά τα παιδιά και δεύτερο να εντοπίσουμε τους δράστες.  Δεν γίνεται να έχουμε πέντε αστυνομικούς σε ένα Τμήμα και δέκα σε άλλο και να περιμένουμε πότε θα υπάρξει υπόθεση στην Κύπρο».

Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που προκύπτει με αφορμή την υπόθεση του δωδεκάχρονου κοριτσιού, είναι η απουσία του Κοινωνικού Κράτους, αφού η ανήλικη μεγάλωσε σε μια οικογένεια, η οποία αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα, απουσίαζε ώρες από το σχολείο, απουσίαζε ώρες από το σπίτι της. «Την αναζήτησε κανείς;  Που ήταν το Κοινωνικό Κράτος;», διερωτήθηκε η κα Σούπερμαν.

Από την άλλη βέβαια, πέραν του Κοινωνικού Κράτους, υπάρχει και η πρόληψη και η τιμωρία των ενόχων των εγκληματιών που εκμεταλλεύονται ευάλωτα παιδιά. Η εμπειρία έδειξε, όπως είπε η κα Σούπερμαν, πως πολλές υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας στην Κύπρο ενώ λαμβάνουν αυστηρές ποινές από το επαρχιακό Δικαστήριο, γίνεται προσφυγή και οι κατηγορούμενοι την γλιτώνουν. Όλα αυτά, όπως είπε η πρώην υπεύθυνη του Τμήματος Εμπορίας Προσώπων, είναι η εικόνα της κοινωνίας στην οποία ζούμε και δηλώνει βέβαιη πως αυτά τα φαινόμενα συμβαίνουν και στην Κύπρο. «Είναι χιλιάδες τα παιδιά που βρίσκονται στο διαδίκτυο. Είμαστε μια γειτονιά και είμαι σίγουρη ότι γίνεται και στην Κύπρο απλά δεν το βλέπουμε γιατί πρόκειται για ένα πολύ καλά συγκαλυμμένο έγκλημα λόγω της δυνατότητας που  του δίνεται από το διαδίκτυο. Υπάρχουν φωτογραφίες, βιντεογραφημένο υλικό κακοποίησης παιδιών που παρακολουθούντες σε όλες τις χώρες του κόσμου. Πληρώνουν για να βλέπουν τα παιδιά να κακοποιούνται και είναι αδιανόητο. Πρόκειται για διαστροφή. Δεν μπορώ να σκεφτώ τι είδους άνθρωπος είναι αυτός που θέλει να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του ορμές σε ένα παιδί και να το εκμεταλλεύονται», ανέφερε η κα Σούπερμαν.

Μπορεί στην Κύπρο να μην είχαμε περιπτώσεις παιδιών που κακοποιήθηκαν στην ηλικία των δώδεκα τους χρόνια, αλλά υπήρξαν περιπτώσεις ανήλικων κοριτσιών που κακοποιήθηκαν στα δεκαέξι έτη τους. Ωστόσο, προκύπτει ένα μεγάλο ζήτημα τόσο με την εργοδότηση γυναικών από την Ουκρανία που έφτασαν στην Κύπρο λόγω πολέμου, αλλά και τις συχνές εξαφανίσει ανήλικων κοριτσιών από τα Κέντρα Υποδοχής Προσφύγων. «Οι μπυραρίες στην Κύπρο έχουν γεμίσει σήμερα με κοπέλες πρόσφυγες από την Ουκρανία, έγιναν έλεγχοι εάν ανάμεσά τους υπάρχουν ανήλικες; Καθημερινά έχουμε εξαφανίσεις κοριτσιών από το Πουρνάρα, που είναι αυτά τα παιδιά; Μάθαμε εάν τα εκμεταλλεύεται κάποιος;», διερωτήθηκε η κα Σούπερμαν.

Όλα τα πιο πάνω, με αφορμή την υπόθεση του δωδεκάχρονου κοριτσιού στην Ελλάδα, φέρνουν στην επιφάνεια σοβαρά κενά και ελλείψεις, οι οποίες θα πρέπει να βρουν λύσεις, για να μην τρέχουμε ξανά, ως πολιτεία και κοινωνία, πίσω από τα γεγονότα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Νιώθουν ότι βρίσκονται στον απυρόβλητο, κανένα ίχνος τύψεων για το έγκλημα»