Βλέποντας το τρένο της κρίσης από τη σκοπιά Αβέρωφ-Χριστοδουλίδη και Αναστασιάδη

Το βαγόνι της κρίσης στον Δημοκρατικό Συναγερμό, ανέβηκε στις ράγες και είναι έτοιμο για αναχώρηση. Κάπως έτσι περιγράφουν μέλη και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, την κατάσταση, ενόψει και της καταληκτικής ημερομηνίας κατάθεσης υποψηφιοτήτων, την ερχόμενη Δευτέρα, όπου εκτός απροόπτου, ο Αβέρωφ Νεοφύτου, θα είναι ο μόνος που θα καταθέσει την υποψηφιότητα του.  

Εντός του κόμματος επικρατεί αναβρασμός, με τα στελέχη να διαβλέπουν μια άνευ προηγουμένου κρίση, που εάν δεν γίνουν τα πάντα για να αποφευχθεί, αναμένεται πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα κοστίσει στο κόμμα, όχι μόνο ανήμερα των Προεδρικών, αλλά και στον μακρύ προεκλογικό μαραθώνιο που θα προηγηθεί. Κι αν πολλοί σπεύδουν να συνδέσουν τη σημερινή κατάσταση, έτσι όπως διαμορφώνεται, με την κρίση του 2003, παραλείπουν ένα εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο.

Οι αποφάσεις που οδήγησαν στις δύο συναγερμικές υποψηφιότητες Κληρίδη και Μαρκίδη λήφθηκαν μόλις το πρώτο δεκαήμερο του Ιανουαρίου του 2003, δηλαδή ούτε καν δύο μήνες πριν από τις Προεδρικές. Μάλιστα ο Γλαύκος Κληρίδης, ο οποίος ζητούσε απλά παράταση της παραμονής του στην προεδρία για μερικούς μήνες, δεν διεξήγαγε καν προεκλογική εκστρατεία. Σήμερα, ακριβώς 19 χρόνια μετά, οι πρωταγωνιστές, ακονίζουν τα μαχαίρα τους 13 μήνες πριν τις εκλογές, έχοντας μπροστά τους ένα μακρύ προεκλογικό ανήφορο, ο οποίος αναπόφευκτα θα προκαλέσει και φίλια πυρά, διχάζοντας τους ψηφοφόρους του κόμματος.

Για το θέμα Χριστοδουλίδη, τα στελέχη του ΔΗΣΥ πλέον αποφεύγουν να τοποθετηθούν δημόσια. Μετά από τα όσα λέχθηκαν στο διευρυμένο Πολιτικό Γραφείο, πλέον οι διαβουλεύσεις διεξάγονται παρασκηνιακά προς δύο κατευθύνσεις. Αφενός να πειστεί ο Νίκος Χριστοδουλίδης, εάν επιθυμεί να είναι υποψήφιος να το πράξει μέσω της κομματικής οδού, αφετέρου να του ασκηθεί πίεση, έτσι ώστε να κατανοήσει πως ο δρόμος προς τον Λόφο του Προεδρικού, δεν θα είναι ρόδινος με μεταξωτές κορδέλες, αλλά κακοτράχαλος, αφού απέναντι του θα έχει τον ισχυρό κομματικό μηχανισμό της Πινδάρου, χώρια από τα αντιπολιτευτικά πυρά, που θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ζήτησε αλλά δεν πήρε απαντήσεις από ΥΠΕΞ ο ΠτΔ-Εντείνει την πίεση η Πινδάρου

Από τη σκοπιά του Αβέρωφ

Η ηγεσία του Δημοκρατικού Συναγερμού, εξ αρχής διέγνωσε τη σοβαρή διάσταση που λάμβανε το ζήτημα Χριστοδουλίδη. Αφενός τα εντυπωσιακά ποσοστά αποδοχής που καταγράφει ανάμεσα στους πολίτες, σχεδόν ολόκληρου του κομματικού τόξου, αλλά και τους νέους ο υπουργός Εξωτερικών και αφετέρου η εκ διαμέτρου αντίθετη εικόνα που παρουσιάζει ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ήταν δύο από τους βασικούς παράγοντες που τροχοδρόμησαν από πολύ νωρίς τις εξελίξεις.

Εξάλλου, η επιλογή να επισπευσθούν οι διαδικασίες και που όπως διαφαίνεται από τις 10 Ιανουαρίου, το κόμμα να έχει υποψήφιο για την Προεδρία, με μοναδική εκκρεμότητα την επικύρωση της απόφασης από το Ανώτατο Συμβούλιο, ήταν συνειδητή. Κι αυτό διότι με αυτόν τον τρόπο ασκείται πίεση στον Νίκο Χριστοδουλίδη, ξεκινά η φθορά μιας εν δυνάμει υποψηφιότητας του, ενώ την ίδια ώρα ο Αβέρωφ Νεοφύτου και ο κομματικός μηχανισμός, εργάζονται για να ανατρέψουν τα αρνητικά δεδομένα, σε σχέση με το πρόσωπο του Αβέρωφ Νεοφύτου.

Σε αυτό το πλαίσιο μετά τις αποφάσεις που λήφθηκαν στο διευρυμένο Πολιτικό Γραφείο, η Πινδάρου χαμήλωσε τους τόνους, τουλάχιστον δημόσια και επιχείρησε να περάσει το μήνυμα, πως ο μόνος δρόμος που νομιμοποιείται να επιλέξει ο Νίκος Χριστοδουλίδης, εάν επιθυμεί να διεκδικήσει την Προεδρία, είναι αυτός της διεκδίκησης του χρίσματος από τα μέλη του κόμματος του. Αυτό είναι και το μήνυμα που στέλνει με κάθε ευκαιρία ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ενόψει της διαδικασίας κατάθεσης υποψηφιοτήτων τη Δευτέρα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Πήρε θέση στην πρώτη σειρά και περιμένει τους... Νίκους ο Αβέρωφ

Από τη σκοπιά Χριστοδουλίδη

Από την άλλη πλευρά ο υπουργός Εξωτερικών, μετά από μια επιτυχημένη παρουσία, από όποια θέση ανέλαβε στις δύο Κυβερνήσεις και έχοντας καταγεγραμμένα σημαντικά ποσοστά αποδοχής από την κοινωνία των πολιτών, θεωρεί πως είναι η κατάλληλη στιγμή για να κάνει το μεγάλο βήμα και να διεκδικήσει την προεδρία της Δημοκρατίας. Η συγκυρία που φέρνει και τον Αβέρωφ Νεοφύτου, να επιθυμεί τη διαδοχή Αναστασιάδη, ίσως να μην είναι και η ιδανική, ωστόσο, για τον ίδιο σε καμία περίπτωση, αυτό το γεγονός δεν αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα.

Ωστόσο ο Νίκος Χριστοδουλίδης γνωρίζει πως μια δική του υποψηφιότητα απέναντι στον Αβέρωφ Νεοφύτου, στο Ανώτατο Συμβούλιο, δεν θα είχε καμία τύχη. Όσο κι αν τα στελέχη του ΔΗΣΥ, επαναλάμβαναν συνεχώς το τελευταίο διάστημα πως το Ανώτατο είναι ένα πολύ μεγάλο σώμα που δεν μπορεί να το ελέγξει ένας άνθρωπος, όλοι γνωρίζουν πως ο εκάστοτε πρόεδρος του κόμματος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχει τους μηχανισμούς να περάσει αυτό που επιθυμεί.

Επιπλέον ο υπουργός Εξωτερικών, εξ αρχής παρουσίασε μια θέση αρχής, η οποία ωστόσο με βάση το αποτέλεσμα του Πολιτικού Γραφείου είχε μηδενική απήχηση στα μέλη του –με ότι κι αν σημαίνει αυτό- ότι είναι πολύ νωρίς για να εμπλακεί το κόμμα σε διαδικασίες για τις Προεδρικές, από τη στιγμή που η παρούσα Κυβέρνηση έχει μπροστά της ακόμα δεκατέσσερις μήνες. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, παραμένει σταθερός σε αυτή τη θέση και πλέον, οι όποιες του ενέργειες θα πρέπει να αναμένονται, όχι πριν τα τέλη Φεβρουαρίου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Έτσι θα γίνει η διαδικασία υποβολής υποψηφιοτήτων για τις Προεδρικές στον ΔΗΣΥ

Από τη σκοπιά του Αναστασιάδη

Στη μέση των δύο στρατοπέδων βρίσκεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στον οποίο, ασκούνται πιέσεις ένθεν και ένθεν. Ο ίδιος παίζοντας το χαρτί του πρώην ηγέτη της παράταξης, επιχείρησε να κατευνάσει τους τόνους και να δημιουργήσει μια γέφυρα συνεννόησης μεταξύ Αβέρωφ και Χριστοδουλίδη, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Έτσι κι αλλιώς η συνέχεια της παράταξης, μακριά από διασπαστικές και διχαστικές τάσεις, αποτελεί κατά κάποιον τρόπο ευθύνη και του ιδίου.

Ο Νίκος Αναστασιάδης, θα επιθυμούσε το επόμενο διάστημα να επικεντρωθεί σε ανοικτά ζητήματα που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν θετικά για τον ίδιο και την υστεροφημία του. Μια σειρά από Μεταρρυθμίσεις που εκκρεμούν, η ορθολογιστική διαχείριση της πανδημίας, αλλά και η διασφάλιση μιας υγειούς οικονομίας που θα ανοίγει τους ορίζοντες της ανάπτυξης, συνθέτουν το τρίπτυχο που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα ήθελε να αφήσει ως κληρονομία στον επόμενο Πρόεδρο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Οι ρωγμές Προεδρικού-Πινδάρου, η ορφανή έδρα στις Βρυξέλλες και το αδιέξοδο

Ωστόσο γνωρίζει πως ο κίνδυνος στο τέλος η μακρά προεκλογική, αναλόγως και των διαστάσεων πόλωσης που θα υπάρξει, θέτουν σε κίνδυνο τους στόχους του από όλες τις απόψεις. Ο Νίκος Αναστασιάδης, έχει ενώπιον του σημαντικά διλήμματα. Η ασφαλής επιλογή δεν είναι άλλη από την αποκήρυξη αργά ή γρήγορα του Νίκου Χριστοδουλίδη, και η πρόσδεσή του στο άρμα του Αβέρωφ Νεοφύτου, που θα του διασφαλίσει μια σταθερή πορεία στην εναπομείνασα θητεία του, ή τήρηση ίσως αποστάσεων, που με βάση τα σημερινά δεδομένα, φαντάζει ως απομακρυσμένο σενάριο.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μετά και από το ξεκαθάρισμα της ερχόμενης Δευτέρας, αναμένεται πως μέχρι το τέλος του μήνα η πίεση προς τον Νίκο Χριστοδουλίδη θα ενταθεί και δεν θα πρέπει να αποκλείονται κινήσεις από τον Νίκο Αναστασιάδη που θα εμπεριέχουν το προσωπικό στίγμα των προθέσεών στη μάχη της διαδοχής του. Ο ίδιος πάντως κληθείς ανήμερα των Φώτων να σχολιάσει τις εξελίξεις και μια πιθανή υποψηφιότητα Χριστοδουλίδη, διαβεβαίωσε πως από τις διαβουλεύσεις που έχει, «ουδείς των όσων τα ονόματα αναφέρονται δεν έχει ολιγότερη αγάπη προς την παράταξη, δεν έχει ολιγότερη αγάπη προς την Κύπρο και συνεπώς είμαι βέβαιος ότι στο τέλος οι όποιες φαινομενικά διαφοροποιήσεις υπάρχουν θα ξεπεραστούν».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ο μεγάλος βραχνάς και τα τρία υπό προϋποθέσεις σωσίβια του Αβέρωφ