Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί...

Σε πλήρη εγρήγορση βρίσκονται Κυβέρνηση και Βουλή σε μια προσπάθεια να κλειδώσουν μια σειρά από Μεταρρυθμίσεις, για την καταπολέμηση της Διαφθοράς. Πρόσφατα η Βουλή ενέκρινε το Νομοσχέδιο για την προστασία των πληροφοριοδοτών δημοσίου συμφέροντος, ενώ το επόμενο διάστημα θα προωθηθεί στην Ολομέλεια ένα πακέτο Νομοσχεδίων που αφορά την πάταξη της διαφθοράς, μεταξύ των οποίων είναι και η ίδρυση της Αρχής κατά της Διαφθοράς.  

Οι πολίτες παρακολουθούν το τελευταίο διάστημα τις δηλώσεις των πολιτικών, σε σχέση με την προσπάθεια για να δοθούν στην πολιτεία εκείνα τα εργαλεία που θα πατάξει ένα φαινόμενο, που αναμφίβολα πλήγωσε και πληγώνει την κυπριακή κοινωνία. Διερωτώνται ωστόσο αν είναι εφικτό, τα κόμματα, τα οποία αναμφίβολα υπήρξαν φορείς διαφθοράς, σε διαφορετικές περιπτώσεις και κατά διαστήματα, μπορούν να δώσουν και τις λύσεις για την πάταξή της.

Η διαφθορά στην Κύπρο είναι ένα φαινόμενο βαθιά ριζωμένο στη νοοτροπία που από ιδρύσεως του κράτους το 1960 άκμασε και γνώρισε λαμπρές μέρες. Ρίζωσε για τα καλά στην καθημερινότητα μας κι από ένα σημείο και μετά αποτέλεσε μέρος της καθημερινότητας του κάθε πολίτη. Μικρές και μεγάλες πράξεις διαφθοράς ήταν μια κανονικότητα για την Κύπρο. Το χειρότερο από όλα είναι το γεγονός πως τα μεγάλα σκάνδαλα, ήταν με τις ευλογίες και την εμπλοκή πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων που προέρχονταν από τον κομματικό σωλήνα. Το ακόμα χειρότερο είναι πως παρά τις κόντρες και τις αντιπαραθέσεις για το θεαθήναι, τα κόμματα ήταν συνένοχοι στο τεράστιο πάρτι που στήθηκε σε βάρος των πολιτών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Infographic: Διαφθορά, μέσο και ομερτά-Τα στοιχεία που απογυμνώνουν τους θεσμούς

Ακόμα κι από εκεί που η διαφθορά ήταν «μονομετοχική», οι υπόλοιποι συγκάλυπταν υπό το φόβο να μην βγουν προς τα έξω και τα δικά τους άπλυτα. Η αλυσίδα αυτή σε κάποια στιγμή έσπασε και πλέον το σύστημα δείχνει αποφασισμένο να παρέχει στις Αρχές εκείνα τα εργαλεία που θα βοηθήσει στην πάταξη αυτών των φαινομένων.

Τι συμβαίνει σήμερα όμως σε επίπεδο ευθυνών για τη διαφθορά, που κόστισε όχι μόνο εκατομμύρια ευρώ στα κρατικά ταμεία, αλλά και απώλεια του κύρους και της αξιοπρέπειας της χώρας στο εξωτερικό. Από τη μια η αντιπολίτευση χτυπά την Κυβέρνηση την οποία κατηγορεί ως την πιο διεφθαρμένη που υπήρξε ποτέ. Από την άλλη η Κυβέρνηση απαντά με τα σκάνδαλα που είχαν την σφραγίδα της αντιπολίτευσης. Από τη μια η βιομηχανία διαβατηρίων, από την άλλη η Δρομολαξιά. Από τη μια ο Ρίκκος κι από την άλλη τα δόντια του Παπασάββα. Από τα δεξιά το Μαρί κι από τα αριστερά το κούρεμα.

Και σαν αυτά τόσα άλλα. Όμως κάποιος που θα προσέξει προσεκτικά τις αναφορές που γίνονται, θα δει κάποιες λεπτομέρειες που έχουν τη σημασία τους. Για παράδειγμα όσο κι αν φωνάζει το ΑΚΕΛ για το ΚΕΠ, οι αναφορές στις αποκαλύψεις για τον Al Jazeera είναι ελάχιστες. Γιατί; Διότι στο βίντεο παρουσιάζεται ο πρώην βουλευτής και ένας εκ των βασικών οικονομικών αιμοδοτών του κόμματος. Από την άλλη κι ενώ το ΚΕΠ, αποτελεί μια βαθιά πληγή για την Κυβέρνηση, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να δηλώνει πως αποτελεί το μεγαλύτερο του λάθος, το γεγονός ότι δεν επόπτευσε καλύτερα το πρόγραμμα, η Κυβέρνηση ουκ ολίγες φορές αναφέρεται στο βίντεο του Al Jazeera και την παρουσία του πρώην βουλευτή. Ανάλογη ήταν και η στάση των δύο κομμάτων κι σε περιπτώσεις όπως αυτή της Focus ή άλλων υπερκομματικών σκανδάλων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Στην ίδια μοίρα με την Μποτσουάνα η Κύπρος-Μαύρο πρόβατο στους δείκτες διαφθοράς

Από την εξίσωση βέβαια δεν θα πρέπει να βγαίνουν και τα μικρότερα κόμματα του κέντρου, που παραδοσιακά υπήρξαν φορείς σκανδάλων. Εξάλλου στελέχη και μάλιστα υψηλόβαθμα κι από το ΔΗΚΟ και από την ΕΔΕΚ, καταδικάστηκαν για σκάνδαλα που είδαν το φως. Συνεπώς το ποιος είναι ο πιο διεφθαρμένος, δεν είναι μια συζήτηση που μπορεί να γίνει στη βάση μιας και μόνο μονάδας μέτρησης. Εξάλλου ο θυμόσοφος λαός λέει πως, «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί».

Το σημερινό διακύβευμα είναι πιο απλό από αυτό που παρουσιάζεται από τους εκπροσώπους των κομμάτων. Μπορεί η Κυβέρνηση και τα κόμματα να έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες για θεσμοθέτηση της πάταξης της διαφθοράς, ωστόσο το ζήτημα είναι αν τα ίδια, έχουν τραβήξει κόκκινη γραμμή και έχουν αποφασίσει πως δεν πάει άλλο και πως ήρθε η ώρα να μπει ένα τέλος στις τραγικές συμπεριφορές που παραδοσιακά παρουσίαζαν.

Αφενός τα ίδια τα κόμματα πρέπει να κοιτάξουν πρώτα προς τα μέσα, να αποβάλουν εκείνα τα στοιχεία που τα μετατρέπουν σε φορείς διαφθοράς, να αποκόψουν τους δεσμούς με συμφέροντα που μπορεί να τους αποφέρουν οικονομικά οφέλη, αλλά τα κρατούν υπό καθεστώς ομηρίας και αφού κάνουν τον απολογισμό τους, να κοιτάξουν στα μάτια τους πολίτες με ειλικρίνεια παραδεχόμενα τις κακές συμπεριφορές του παρελθόντος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η άλυτη εξίσωση, η γυναίκα του Καίσαρα και το... 2+2=8

Σε αυτό το σημείο χρειάζεται μια υποσημείωση. Ένα άλλο από τα χαρακτηριστικά της κυπριακής νοοτροπίας είναι μαζί με τα ξερά να καίγονται και τα χλωρά. Δηλαδή να επικρατεί η τάση του τσουβαλιάσματος όλων στο ίδιο σακί. Δηλαδή αν υπάρχει σε ένα κόμμα ένας διεφθαρμένος, τότε σημαίνει πως όλοι όσοι ανήκουν στο κόμμα είναι το ίδιο. Ο μηδενισμός εξάλλου, ποτέ δεν βοήθησε κανένα να πάει μπροστά. Μόνο αναγνωρίζοντας στη συνεισφορά όλων ανεξαιρέτως, αλλά την ίδια ώρα υποδεικνύοντας τα λάθη, τις παραλήψεις και τις εκτός πλαισίου συμπεριφορές, μπορεί κάποιος να βελτιωθεί και να προσφέρει για αυτό που υποτίθεται έχει ταχθεί απέναντι στην κοινωνία.

Με αυτά τα δεδομένα όλοι θα πρέπει να κάνουν ένα βήμα πίσω, να χαμηλώσουν τους τόνους, να αφήσουν τις δηλώσεις και τα παχιά λόγια για πιο μετά και να ενσκήψουν στην πάταξη της διαφθοράς χωρίς εκπτώσεις και παραθυράκια που θα επιστρέψουν στις κακές συμπεριφορές του παρελθόντος να επιστρέψουν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Καθυστερεί η έκθεση Ελεγκτή για διαβατήρια-Απώλειες εκατομμυρίων για το κράτος
• Λαϊκή, Focus, Τράπεζα Κύπρου, Συνεργατισμός… Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
• Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα-Το κεφάλαιο πάταξη της διαφθοράς
• Η περίοδος χάριτος, τα... ναρκοπέδια και η ετυμηγορία για Σαββίδη-Αγγελίδη