«Δεν γίνεται να ντύνουμε τον άλλο Ρόμποκοπ για μια πίτα σουβλάκια…»

Μοχλό πίεσης στους εργοδότες βάζει η νέα τροποποιητική Νομοθεσία που αφορά τους μοτοσικλετιστές, καθώς καλούνται πλέον να αναπροσαρμόσουν τις ανάγκες τους και να πληρούν τα κριτήρια οι υπάλληλοί τους που βρίσκονται με τις μοτοσικλέτες στους δρόμους, για να διεκπεραιώσουν την εργασία που τους ανατίθεται. Μετά από πρόταση του Υπουργείου Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων, έγινε τροποποίηση του περί Άδειας Οδήγησης Νόμου, κάτι που εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και πλέον απομένει η υποβολή του στη Βουλή των Αντιπροσώπων για να ανάψει το πράσινο φως και να υπάρξει ψήφισή του σε Νόμο. Απώτερος στόχος του αρμόδιου Υπουργείου, είναι να αποτρέψει τα τροχαία ατυχήματα και τις τροχαίες παραβάσεις. 

Συγκεκριμένα, στον περί Τροποποιητικό Νόμο του 2022, προβλέπονται τέσσερις παράμετροι, για τους οποίους οι εργοδότες, εάν δεν τηρήσουν, τότε θα υπόκεινται και στις ανάλογες ποινές. Σημαντική παράμετρος, είναι ότι οι οδηγοί μοτοποδηλάτων και μοτοσικλέτας κατά τη διάρκεια της εργασίας τους πρέπει, πέραν του προστατευτικού κράνους, να φέρουν την κατάλληλη προστατευτική ενδυμασία που πρέπει να φέρει ένας μοτοσικλετιστής.

Ουσιαστικά, πέραν του προστατευτικού κράνους, οφείλουν να φέρουν, σακάκι ή γιλέκο με φωσφορούχες λωρίδες, παντελόνι και μπότες ή παπούτσια, προστατευτικές επιγονατίδες και επι-αγγονίδες, γάντια και προστατευτικά πλάτης και γοφών, και αερόσακκο, ειδικό για χρήση οχημάτων κατηγοριών ΑΜ, Α1, Α2 και Α.

Τι αλλάζει και οι βαριές καμπάνες στους εργοδότες

Σύμφωνα με τον τροποποιητικό Νόμο του 2022 περί άδειας οδήγησης, αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι, απαγορεύεται η πρόσληψη, εργοδότηση ή ανάθεση σε οποιοδήποτε πρόσωπο, ή η ανάληψη εργασίας από οποιοδήποτε πρόσωπο με δική του πρωτοβουλία, έναντι οποιασδήποτε μορφής αμοιβής ή χωρίς αμοιβή, για να οδηγεί μηχανοκίνητο όχημα, εκτός αν το πρόσωπο αυτό κατέχει ισχύουσα άδεια οδήγησης. Νοείται ότι η μεταφορά προϊόντων, όπως φαγώσιμων, αλληλογραφίας, πακέτων, υλικών εξοπλισμού, μηχανημάτων ή οποιουδήποτε άλλου αντικειμένου για σκοπούς παράδοσης σε άλλο πρόσωπο, έναντι οποιασδήποτε μορφής αμοιβής, αποτελεί επαρκή απόδειξη ότι το πρόσωπο που οδηγεί, εργάζεται.

Όσο αφορά τις ποινές που προβλέπονται στους εργοδότες, στον τροποποιητικό Νόμο αναφέρεται ότι, πρόσωπο το οποίο προσλαμβάνει, εργοδοτεί, αναθέτει ή επιτρέπει υπάλληλος του να οδηγεί χωρίς άδεια οδήγησης υπόκειται σε ποινή φυλάκισης για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τα δυο έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις έξι χιλιάδες ευρώ ή και τις δυο ποινές.

Επίσης, πρόσωπο που δεν τηρεί υποχρέωση του που καθορίζεται από τον Νόμο ή που αρνείται ή παραλείπει να προβεί σε πράξη για την οποία οφείλει ή προβαίνει σε οποιαδήποτε παράβαση, απαγορευμένη πράξη ή παράληψη, για την οποία δεν προβλέπεται ειδικά ποινή, είναι ένοχο αδικήματος και σε περίπτωση καταδίκης, υπόκειται σε φυλάκιση για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τα 1,500 ευρώ , ή και τις δυο ποινές.

Αντίθετοι με τις τροποποιήσεις οι μοτοσικλετιστές

Τη δυσαρέσκειά τους με τα νέα μέτρα που αποφάσισε το Υπουργείο Μεταφορών, εκφράζουν από την πλευρά τους οι μοτοσικλετιστές, ειδικότερα όσο αφορά την υποχρεωτική χρήση αερόσακου για επαγγελματίες μοτοσικλετιστές. Με επιστολή την οποία απέστειλαν στον υπουργό Μεταφορών, Γιάννη Καρούσου, σημειώνουν τον προβληματισμό τους για το θέμα του αερόσακου, αφού όπως σημειώνουν, «ενεργοποιείται με αισθητήρα ή πρέπει να συνδέεται με ειδική πρόσδεση στην μοτοσικλέτα. Αυτό δυσκολεύει τον οδηγό όταν ανεβαίνει ή κατεβαίνει από την μοτοσικλέτα  όπως επίσης και εάν ξεχάσει ο οδηγός να αποσυνδέσει τον αερόσακο, μπορεί να ενεργοποιηθεί όταν προσπαθήσει να κατέβει. Επίσης οι αερόσακοι με κορδόνι ενεργοποιούνται ασχέτως από την ταχύτητα και την τροχιά που κινείται η μοτοσυκλέτα».

Αναφορικά με τα γιλέκα που πρέπει να φορούν οι μοτοσικλετιστές, από την πλευρά τους σημειώνουν ότι «αν και τα απλά γιλέκα-αερόσακοι χρησιμοποιούνται από τους μοτοσικλετιστές της αστυνομίας εδώ και περίπου μία δεκαετία, η ενσωμάτωση τους σε σακάκια είναι σχετικά πρόσφατη τεχνολογία και χρησιμοποιείται μόνο στους πιο απαιτητικούς αγώνες μοτοσικλέτας (Moto GP)».  

Μιλώντας στον REPORTER, o Πρόεδρος της Λέσχης Δικαιωμάτων Μοτοσικλετιστών, Μάριος Κωνσταντινίδης, εξήγησε ότι δεν υπάρχει καμία νομοθετική ρύθμιση που να καθορίζει τι καθιστά κάποιον επαγγελματία μοτοσικλετιστή ή όχι. «Εμείς διαφωνούμε κάθετα με τις νέες αποφάσεις, γιατί δεν αποδεικνύεται καταρχάς ότι είναι ασφαλής ο αερόσακος. Δεν καθορίζεται επίσης στη Νομοσχέδιο ποιοι είναι οι επαγγελματίες οδηγοί και ποιοι δεν είναι. Δηλαδή, οποιοσδήποτε θα έχει μια βαλίτσα πάνω του με ένα φάκελο, η Νομοθεσία αναφέρει ότι χρησιμοποιεί επαγγελματικά τη μοτοσικλέτα του. Ποιος καθορίζεται ως επαγγελματίας οδηγός; Είναι ο ταχυδρόμος, ο τροχονόμος ή ο ντελιβεράς; Εάν εγώ πιάσω τη μοτοσικλέτα μου μεγάλου κυβισμού και πάρω ένα φάκελο στο Δικαστήριο, θεωρούμε επαγγελματίας; Η απάντηση είναι ναι…». 

Συνοπτική θέση των μοτοσικλετιστών, είναι ότι ο εργοδότης οφείλει να παρέχει μόνο τον βασικό εξοπλισμό ασφάλειας στον υπάλληλο του και μέσω κατάλληλης εκπαίδευσης από εγκεκριμένες σχολές οδηγών να προωθείται η ασφαλής οδήγηση και η άριστη γνώση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας.

«Η απλή λύση για να επιλυθεί το πρόβλημα είναι η εκπαίδευση στον χώρο εργασίας και οι επιθεωρητές εργασίας να βλέπουν εάν έχει το κράνος του, την άδεια του και τα βασικά. Τώρα εάν ο εργοδότης, είναι σε θέση και επιθυμεί να αγοράσει περισσότερα πράγματα στον υπάλληλό του, τότε είναι αποδεκτό. Θα δημιουργηθούν προβλήματα ανεργίας με αυτή τη Νομοθεσία. Η περασμένη Νομοθεσία, έκανε τον μοτοσικλετιστή, να τραβήξει πίσω από την Αστυνομία, τώρα κάνει τον μοτοσικλετιστή να τραβήξει πίσω από το Υπουργείο.  Δεν γίνεται να ντύνουμε τον άλλο Ρόμποκοπ για μια πίτα σουβλάκια…».

Όσο αφορά την εισήγηση για τροποποίηση της νομοθεσίας για μαθητικές άδειες οδήγησης, η Λέσχη μοτοσικλετιστών προτείνει να υπάρχει περίοδος τριών χρόνων πριν την υποχρεωτική απόκτηση της Α1 και όχι μικρότερου χρονικού διαστήματος. «Θεωρούμε ότι εάν γίνεται από την αρχή εκπαίδευση με σωστό περιεχόμενο για τα μαθήματα απόκτησης άδειας οδήγησης μοτοσικλέτας τότε θα εξαλειφθούν σε μεγάλο βαθμό πολλά από τα θέματα οδικής ασφάλειας». 

Όπως επανέλαβε για πολλοστή φορά ο κ. Κωνσταντινίδης, «πάνω απ’ όλα, είναι η εκπαίδευση. Οι περισσότεροι που βρίσκονται δυστυχώς ως ντελιβεράδες, δεν έχουν εκπαίδευση. Είναι με μια άδεια μαθητική, χρησιμοποιούν το σύστημα και είναι σαν επαγγελματίες διανομείς. Δεν ήταν έτοιμο το Υπουργείο Μεταφορών με το Υπουργείο Εργασίας από προηγουμένως, να λύσουν το πρόβλημα. Επίσης, δεν γίνεται να φοράς ολόκληρη στολή χειμώνα και καλοκαίρι, όπως θέλει το Υπουργείο, με αερόσακους, κάτι που φέρει και κόστος φυσικά. Ακόμη και για την επιδότηση, εμείς λέμε, γιατί μόνο για τους αερόσακους να είναι; Ότι θέλει ο καθένας, και όπου έχει έλλειμμα ο καθένας, να δικαιούται να αγοράσει».