Ο μεγάλος βραχνάς και τα τρία υπό προϋποθέσεις σωσίβια του Αβέρωφ

Μια μια άρχισαν να μπαίνουν οι ψηφίδες που θα συνθέσουν το παζλ των Προεδρικών Εκλογών του 2023. Αναμφίβολα τα μεγαλύτερα κομμάτια του παζλ ανήκουν στα μεγαλύτερα κόμματα, οι επιλογές των οποίων, εν πολλοίς, θα καθορίσουν και το πεδίο που θα δοθεί η τελική μάχη των εκλογών. Η απάντηση στο ερώτημα για το τι θα πράξουν ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό την εικόνα που μάλλον μέχρι τον Μάρτιο θα έχει ολοκληρωθεί και που αφορά τα όπλα με τα οποία θα δοθεί η μάχη της προεκλογικής περιόδου.  

Στην ακόμα ρευστή και υπό διαμόρφωση εικόνα, υπάρχουν καταγεγραμμένα μια σειρά από δεδομένα. Σε ότι αφορά τον ΔΗΣΥ, είναι ξεκάθαρο πως το κόμμα θα πορευθεί με δικό του υποψήφιο και ανεξαρτήτως, εάν θα είναι υποψήφιος ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Χριστοδουλίδης, θα δοθεί η μάχη με τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Στο ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ, τα πράγματα είναι πολύ πιο ρευστά, αφού και τα δύο κόμματα βρίσκονται ενώπιον κρίσιμων διλημμάτων.

Ξεκινώντας από τον Δημοκρατικό Συναγερμό, θεωρητικά το σκηνικό είναι ξεκάθαρο, ωστόσο θα ξεκαθαρίσει πλήρως μέχρι τις 10 Ιανουαρίου, όταν θα κατατεθούν κι επίσημα οι υποψηφιότητες. Ήδη ο πρόεδρος του κόμματος έχει καταθέσει δημόσια την υποψηφιότητα του και η μοναδική εκκρεμότητα, που θα λυθεί στις δέκα Ιανουαρίου, είναι να διαφανεί, αν ο Αβέρωφ Νεοφύτου θα είναι ο μοναδικός υποψήφιος, ή αν θα υπάρξει και κάποια έκπληξη, από άλλο μέλος ή στέλεχος του κόμματος.

Διότι περί έκπληξης θα πρόκειται εάν ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης, αποφασίσει τελικά να δώσει την εσωκομματική μάχη με τον Αβέρωφ Νεοφύτου και καταθέσει την υποψηφιότητα του δια μέσου των διαδικασιών της Πινδάρου. Κι αυτό γιατί, οι πληροφορίες φέρουν τον υπουργό Εξωτερικών να έχει λάβει ήδη τις αποφάσεις του και παρά το γεγονός ότι εξετάζει συγκεκριμένα σενάρια, αυτό της κατάθεσης υποψηφιότητας μέχρι τις 10 Ιανουαρίου δια μέσω των διαδικασιών του Δημοκρατικού Συναγερμού, δεν βρίσκεται μέσα στις επιλογές του.

Συνεπώς, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως από τις 10 του μήνα, ο Δημοκρατικός Συναγερμός, υπό την επιφύλαξη της έγκρισης της υποψηφιότητας του Αβέρωφ Νεοφύτου από το Ανώτατο Συμβούλιο τον Μάρτιο, θα έχει υποψήφιο, ο οποίος θα αρχίσει κι επίσημα την προεκλογική του εκστρατεία, καταρτίζοντας ένα πρόγραμμα το οποίο θα παρουσιάσει απευθείας τους πολίτες μέσα από τις συναντήσεις και τις συζητήσεις που συνεχίζει να διοργανώνει σε ολόκληρη την Κύπρο.

Με μια πιθανή υποψηφιότητα Χριστοδουλίδη να αποτελεί μεγάλο βραχνά για τον ίδιο, πλέον η προσπάθεια του προέδρου του ΔΗΣΥ θα επικεντρωθεί στις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν εν δυνάμει υποστηρικτές της υποψηφιότητάς του από τον πρώτο γύρο των εκλογών. Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις, είναι το Δημοκρατικό Κόμμα, η ΕΔΕΚ και η ΔΗΠΑ-Συνεργασία Δημοκρατικών Δυνάμεων, με τα δεδομένα ωστόσο για κάθε ένα εξ αυτών των κομμάτων να είναι διαφορετικά.

Ευχή και κατάρα αποτελεί για το Δημοκρατικό Κόμμα η ευελιξία με την οποία μπορεί να κινηθεί σε όλο το πολιτικό τόξο και να επιδιώξει συνεργασίες, είτε με την αριστερά, είτε με τη δεξιά, είτε και με τα υπόλοιπα κόμματα του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου. Κι αυτό διότι, ήδη οι ισχυρές τάσεις εντός του κόμματος άρχισαν να δομούνται με τον κίνδυνο αυτές οι διαφωνίες να καταλήξουν σε νέες ρήξεις, πράγμα που επαναλήφθηκε ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν. Η πιο ασφαλής επιλογή για τον ίδιο τον Νικόλα Παπαδόπουλο, δεν θα ήταν άλλη από την αυτόνομη κάθοδο με κομματικό υποψήφιο, ο οποίος θα εκφράζει ανόθευτες τις διαχρονικές θέσεις του κόμματος, είτε στο Κυπριακό, είτε στην οικονομία, είτε για τα θέματα της διαφθοράς. Από την άλλη, επίσης το παρελθόν, έχει αποδείξει πως μια τέτοια επιλογή δεν θα έχει τύχει και θα περιοριστεί σε άλλη μια αξιοσημείωτη παρουσία την προεκλογική, που στην καλύτερη θα συνοδευθεί με μια καιροσκοπική συνεργασία με έναν εκ των δύο υποψηφίων που θα προκριθούν στον δεύτερο γύρω, που αργά η γρήγορα, επειδή δεν θα στηρίζεται σε ισχυρά θεμέλια θα διακοπεί.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχει καταγεγραμμένη η δήλωση του Νικόλα Παπαδόπουλου πως το ΔΗΚΟ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το 2023 θα βρίσκεται στην Κυβέρνηση. Κάτι που παραπέμπει σε συνεργασίες, είτε με το ΑΚΕΛ είτε με το ΔΗΚΟ. Είναι γεγονός πως και τα δύο κόμματα, όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, εντείνουν την προσπάθεια τους για να εξασφαλίσουν το «ναι» του ΔΗΚΟ που θα επιτρέψει τη δόμηση μιας προεκλογικής συνεργασίας.

Στο ΑΚΕΛ γνωρίζουν πολύ καλά πως μόνο μια συνεργασία με το ΔΗΚΟ θα μπορούσε να έχει τύχη και να κερδίσει τον δεξιό υποψήφιο. Αυτό απέδειξαν οι δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, όπου ο Σταύρος Μαλάς μπορεί να έφτασε μέχρι την πηγή, αλλά δεν ήπιε νερό. Συνεπώς και στο ΑΚΕΛ, εάν εννοούν αυτό που επαναλαμβάνουν τουλάχιστον τα τελευταία δύο χρόνια, ότι δηλαδή ο μεγάλος στόχος δεν είναι άλλος από την απομάκρυνση του Νίκου Αναστασιάδη από την Προεδρία, θα πρέπει να το αποδείξουν και στην πράξη, προσφέροντας στον Νικόλα Παπαδόπουλο, όλα όσα ζητά. Σε αυτό το πλαίσιο τις τελευταίες ημέρες, στελέχη της Εζεκία Παπαϊωάννου πρόταξαν την επιλογή να στηρίξουν ακόμα και τον ίδιο τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ, ως υποψήφιο Πρόεδρο, σε μια προσπάθεια να απομακρυνθεί από το Προεδρικό ο Συναγερμός, σημειώνοντας παράλληλα πως θα είναι μια μοναδική ευκαιρία, από τη στιγμή που υπάρχει η πρόθεση του Νίκου Χριστοδουλίδη να κατέλθει ως ανεξάρτητος.

Στην αντίπερα όχθη, στο ΔΗΚΟ δεν αποκλείουν και το ενδεχόμενο να στηριχθεί μια υποψηφιότητα Αβέρωφ Νεοφύτου. Εξάλλου παρά την ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ τα τελευταία δύο χρόνια, είναι γνωστό πως στο παρελθόν Νικόλας Παπαδόπουλος και Αβέρωφ Νεοφύτου συνεργάστηκαν αρμονικά, τουλάχιστον για τα θέματα οικονομίας. Και αυτή η τάση έχει καταγραφεί εντός ΔΗΚΟ, την ίδια ώρα που κάποια άλλα στελέχη ευνοούν είτε την αυτόνομη κάθοδο, είτε την υποστήριξη μιας τρίτης υποψηφιότητάς, με αυτήν του Γιώργου Κολοκασίδη να φαντάζει ιδανική, αφού περιστρέφεται γύρω από δύο βασικούς άξονες, που τόσο ο ίδιος ο Νικόλας Παπαδόπουλος όσο και τα μέλη του κόμματος, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα: Του Κυπριακού με την απόρριψη της ΔΔΟ και της καταπολέμησης της διαφθοράς.

Συμπερασματικά εντός ΔΗΚΟ, υπάρχουν τρεις βασικές τάσεις, μια αριστερόστροφη, μια δεξιόστροφή και μια κεντρώα. Τάσεις δηλαδή που διαχρονικά συνυπήρχαν εντός του κόμματος, το οποίο καλείται για άλλη μια φορά έχοντας σε μεγάλο βαθμό τον ρόλο του ρυθμιστή, να επιλέξει το μονοπάτι που θα ακολουθήσει. ΔΗΚΟϊκά στελέχη σημείωναν τις τελευταίες ημέρες πως τα πράγματα παραμένουν ρευστά και μια πιο ξεκάθαρη εικόνα θα υπάρχει στα τέλη Ιανουαρίου, όταν θα έχουν ολοκληρωθεί και οι εργασίες του Παγκύπριου Πολιτικο-ιδεολογικού και Καταστατικού Συνεδρίου του κόμματος που είναι προγραμματισμένο για το διήμερο 22 και 23 Ιανουαρίου.

Η ΕΔΕΚ του Μαρίνου Σιζόπουλου είναι μια από εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να στηρίξουν τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ, ωστόσο αυτό προϋποθέτει πως δεν θα υπάρξουν μεταβολές ή αλλαγές προσώπων στην ηγεσία του κόμματος, η οποία τελεί υπό εξέταση στις δικαστικές διαδικασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη σε σχέση με το ζήτημα του μητρώου μελών και την αναβολή του Εκλογικού Συνεδρίου. Συνεπώς, ακόμα και αν υπάρξει μια συμφωνία με την ΕΔΕΚ, τα πράγματα δεν θα είναι και πολύ εύκολα για τον Μαρίνο Σιζόπουλο για να πείσει το σύνολο των στελεχών αλλά ακόμα και τη βάση του κόμματός του για να στηρίξουν μια υποψηφιότητα Νεοφύτου. Οι αποφάσεις στην ΕΔΕΚ σε σχέση με τις Προεδρικές, δεν αναμένονται σύντομα, λόγω και της ρευστής κατάστασης που επικρατεί στο κόμμα. Αυτό που θα προσπαθήσει να αποφύγει ο Μαρίνος Σιζόπουλος, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, είναι να προκαλέσει νέο μέτωπο στον εμφύλιο με αφορμή τις Προεδρικές. Ως εκ τούτου, αναλόγως και τις πορείας που θα λάβουν οι δικαστικές διαδικασίες, οι όποιες αποφάσεις θα πρέπει να αναμένονται προς το τέλος του πρώτου τριμήνου του 2022, με τον κίνδυνο πάντα, υψηλόβαθμα και ιστορικά στελέχη του κόμματος, να κάνουν διαφορετικές επιλογές από τις υποδείξεις της ηγεσίας.

Εξίσου δύσκολα φαντάζουν σήμερα τα δεδομένα και σε ό,τι αφορά τη ΔΗΠΑ-Συνεργασία. Κι αυτό διότι οι πρόσφατες εξελίξεις, σε σχέση με την τροπολογία των ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ-Οικολόγων για τις τέσσερις συνεργάτιδες του Προέδρου της Δημοκρατίας, που ψήφισαν οι βουλευτές του κόμματος και έφερε τη δυσφορία του Νίκου Αναστασιάδη, μεγάλωσαν τις αποστάσεις και ανάμεσα σε Αβέρωφ-Καρογιάν. Μπορεί ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, εντέχνως να απέφυγε να εμπλακεί στο θέμα που προέκυψε, ωστόσο η όλη ιστορία, έτσι όπως εξελίχθηκε, πύκνωσε τις φωνές εντός του κόμματος του Μάριου Καρογιάν, που τον προτρέπουν να κοιτάξει προς άλλες κατευθύνσεις ενόψει των Προεδρικών, υποδεικνύοντας πως η θετική στάση με την οποία το κόμμα του διαχειρίστηκε μια σειρά από ζητήματα που ευνοούσαν την Κυβέρνηση, παρεξηγήθηκε από κάποιους που θεωρούν τη ΔΗΠΑ-Συνεργασία δεδομένη σε ότι προστάζει το Προεδρικό.

Αναμφίβολα ο ίδιος ο Αβέρωφ Νεοφύτου, τον οποίο επηρεάζει η διαμορφωθείσα κατάσταση θα επιχειρήσει το επόμενο διάστημα να ενισχύσει τις γέφυρες επικοινωνίας με τον Μάριο Καρογιάν, ο οποίος όμως δεν βιάζεται να ανοίξει τα χαρτιά του, αφού γνωρίζει αφενός πως, όσο περνά ο καιρός τόσο θα βελτιώνεται και η διαπραγματευτική του θέση και αφετέρου, πως η καλύτερη δυνατή απόφαση θα ληφθεί όταν η ΔΗΠΑ-Συνεργασία θα έχει μπροστά της την πλήρη εικόνα των υποψηφίων και των συνεργασιών της προεκλογικής αρένας.