«Μου έμειναν τα διαβατήρια και ένα κομπιούτερ… Με οκτώ μωρά είναι πολύ δύσκολο»

Ήταν ανάμεσα στα σπίτια που έγιναν στάχτη και αποκαΐδια από τις φονικές πυρκαγιές που ξέσπασαν στην ορεινή Λεμεσό... Ήταν από τα σπίτια που κάηκαν στον Αρακαπά και μόνο η εικόνα τους προκαλούσε θλίψη... Στάχτες, μαύροι τοίχοι, καμένο αυτοκίνητο, σπασμένα τζάμια και όλα εκείνα που άφησε πίσω της μια πολύτεκνη οικογένεια, να είναι ακόμη εκεί... Άλλα μισοκαμένα και άλλα να είναι σκονισμένα από τις πύρινες γλώσσες που τύλιξαν το σπίτι...

Είναι από τις ιστορίες που συγκλόνισαν το παγκύπριο και έκαναν την κυπριακή κοινωνία να δείξει για ακόμη μια φορά το ανθρώπινό της πρόσωπο και την αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπό της. Η βοήθεια και η αμέριστη στήριξη που έλαβε η οικογένεια τεράστια... Άγνωστοι και γνωστοί της οικογένειας, έσπευδαν στο σημείο από την πρώτη μέρα, για να χαρίσουν κάθε λογής είδη πρώτης ανάγκης, υλικά αγαθά, ώστε η οικογένεια να βρει ξανά τα πόδια της και να συνεχίσει τη ζωή της... 

Σήμερα, δυο μήνες αργότερα από τις φονικές πυρκαγιές, η οικογένεια του Αλεξέι Τιχόνοφ και τα οκτώ του παιδιά, συνεχίζουν κανονικά τη ζωή τους, μακριά ωστόσο από το χωριό που μεγάλωσαν, τον Αρακαπά. Η οικογένεια ρωσικής καταγωγής, βρίσκεται στην Κύπρο τα τελευταία περίπου δέκα χρόνια και μαζί με τα πέντε αγόρια και τα τέσσερα κορίτσια της, προσπαθούσαν να μεγαλώσουν, στο ορεινό χωριό της Λεμεσού... Μα οι πύρινες γλώσσες που έπληξαν το σπίτι τους, τους ανάγκασαν να ξανά αρχίσουν και να ξανακτίσουν τη ζωή τους από το μηδέν...

Μιλώντας στον REPORTER o πατέρας των οκτώ παιδιών, Αλεξέι Τιχόνοφ, γύρισε τον χρόνο πίσω και έφερε στη μνήμη του τις δραματικές στιγμές που οι φλόγες έκαναν στάχτη το σπίτι τους. «Όταν το σπίτι μου κάηκε, δεν ήξερα τι να κάνω… Οι πρώτες δυο μέρες ήταν σοκ… Δεν είχα σπίτι, δεν είχα ρούχα, δεν είχα τίποτα… Μόνο διαβατήρια και το κομπιούτερ μου… Λίγο μετά όμως βρήκαμε τα πόδια μας… Πολλής κόσμος ήρθε για να βοηθήσει, πάρα πολλής… Μας έφερναν ρούχα, παπούτσια, τρόφιμα… Δεν ξέρω πως να τους ευχαριστήσω όλους αυτούς σήμερα... Μόνο ένα τεράστιο ευχαριστώ μπορώ να πω… Είναι πολύ καλός ο κόσμος και βοηθά γι’ αυτό και τον ευχαριστούμε αυτόν αλλά και τον Θεό…».

Με τη βοήθεια του κοινοτάρχη Αρακαπά, Βάσου Βασιλείου, του κράτους και της Μητρόπολης, η πολύτεκνη οικογένεια του Αλεξέι Τιχόνοφ, μετακόμισε στο διπλανό χωριό, Λουβαρά, όπου και μένει εκεί μέχρι σήμερα. 

«Μετά από δυο μήνες, μένουμε στο διπλανό χωριό, στον Λουβαρά. Μένουμε στο σπίτι, με τη βοήθεια της Μητρόπολης Λεμεσού. Πήραμε τεράστια βοήθεια από Μητρόπολη, από Κοινοτάρχη, από κόσμο. Τώρα δεν χρειαζόμαστε άλλη βοήθεια, είμαστε πολύ εντάξει με την οικογένεια μου, τα καταφέρνουμε... Δόξα σοι ο Θεός. Το σπίτι που μένουμε τώρα είναι καλό, αλλά δεν ξέρω τον χειμώνα πως θα είναι, ίσως να κάνει λίγο κρύο. Σίγουρα όμως στην παρούσα φάση είμαστε πολύ καλύτερα».

Όπως μας είπε ο Αλεξέι Τιχόνοφ, έχει οκτώ παιδιά, εκ των οποίων τα τέσσερα πάνε γυμνάσιο και λύκειο και τα άλλα τέσσερα προδημοτική και δημοτικό. Το μικρότερο είναι ηλικίας τριών ετών, ενώ το μεγαλύτερο ηλικίας 16,5 ετών. Μάλιστα το σπίτι που διέμενε στον Αρακαπά η δεκαμελής οικογένεια, δεν ήταν δικό της, αλλά το ενοικίαζε. 

«Το σπίτι εδώ που μεγαλώσαμε στον Αρακαπά και στο τέλος κάηκε το ενοικίαζα. Θυμάμαι, όταν άρχισε η πυρκαγιά τα παιδιά και η γυναίκα μου έφυγαν. Και 'γω λίγο αργότερα πήρα μόνο τα διαβατήρια και τα χαρτιά μας και έφυγα. Δεν φοβηθήκαμε όμως γιατί οι φωτιές δεν είχαν πλησιάσει ακόμη… Όλοι φύγαμε πριν καεί το σπίτι μας εντελώς… Κάηκε και το αυτόκινητό μας επίσης και περιμένω από την κυβέρνηση βοήθεια για να έχω άλλο…». 

Αναντίρρητα, το να έχει ένας πατέρας και μια μητέρα οκτώ παιδιά μέσα στο σπίτι, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα... Όπως μας εκμυστηρεύτηκε ο Αλεξέι Τιχόνοφ, «είναι λίγο δύσκολο με οκτώ μωρά να μεγαλώνεις…». Ως εκ τούτου, ο κ. Αλεξέι δεν παύει να είναι αισιόδοξος για το μέλλον, ενώ την ίδια ώρα μας εξέφρασε την επιθυμία των παιδιών του ότι θέλουν να επιστρέψουν στον Αρακαπά, καθώς είναι και το χωριό που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν...

«Είναι πολύ ωραίο χωριό ο Αρακαπάς και μάλιστα πολύ ωραίος και ο κόσμος που μένει εδώ. Τα μωρά μου θέλουν πάρα πολύ να έρθουν ξανά εδώ. Τα τέσσερα παιδιά μου γεννήθηκαν εδώ και έχουν φίλους εδώ γι’ αυτό θέλουν να βρίσκονται εδώ. Όταν μένεις δέκα χρόνια στον ίδιο τόπο σου αρέσει και θέλεις να μείνεις εκεί που μεγάλωσες…». 

Δείτε παρακάτω το φωτορεπορτάζ του REPORTER από το σπίτι που κάηκε από τις φονικές πυρκαγιές στις 4 Ιουλίου...