Ιούλιος 2021: Αναμένοντας τις κινήσεις των Οθωμανών

Στην πολύχρονη παρουσία του στην ηγεσία της Τουρκίας, Ο Ερντογάν έχει αποδείξει  ότι  προσαρμόζει την πρακτική υλοποίησης των στρατηγικών του στόχων και της επέκτασης της Τουρκίας ανάλογα με τις ανοχές της Διεθνών Οργανισμών, της Διεθνούς  Κοινότητας και των Μεγάλων Δυνάμεων στις όποιες προκλητικές του ενέργειες.

Η μοναδική  σταθερά, στην αλλόκοτη πολιτική του, είναι ο ρυθμός αύξησης των  στρατιωτικών εξοπλισμών των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων σε βάρος της από ετών παραπαίουσας Τουρκικής Οικονομίας, χωρίς κανένα δισταγμό. Ανάλογα με την στρατιωτική του ισχύ, στη συγκεκριμένη στιγμή, σαλαμοποιεί τις ενέργειες υλοποίησης των  στρατηγικών του στόχων, μέχρι του σημείου όμως  που να μην προκαλεί την ουσιαστική και δυναμική αντίδραση των Μεγάλων Δυνάμεων. Όμως παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει 18 χρόνια από την ανάληψη της εξουσίας, ο Ερντογάν δεν κατάφερε να υλοποιήσει τους στρατηγικούς του στόχους τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Συρία-Ιράκ και γνωρίζει ότι ο θρόνος του τρίζει μετά από τόσα χρόνια.  Συνεπώς για την διατήρηση του κύρους και της επεκτατικής του πολιτικής που θα του εξασφάλιζε και την σταθερότητα στην εξουσία, κατευθύνθηκε προς την Κυπριακή Δημοκρατία, όπου τα πράγματα είναι πιο εύκολα για αυτόν! Σε αυτό το παιχνίδι επέκτασης έχει εντάξει το Κυπριακό και την Αμμόχωστο με σημαίες του τα δύο κράτη και την αλλαγή του STATUS QUO στην Αμμόχωστο με την εξαγγελία για τον σταδιακό εποικισμό της. Ο ρυθμός υλοποίησης των στόχων του είναι πλήρως αλληλένδετος με την αύξηση της στρατιωτικής ισχύος της Τουρκίας που εκτιμά ότι θα κορυφωθεί το 2023 με την επιχειρησιακή αξιοποίηση του αεροπλανοφόρου  ANATOLOU  αλλά και τον στόχο για αναθεώρηση των διεθνών συνθηκών που διέπουν την Ανατολική Μεσόγειο και κυρίως την συνθήκη της Λωζάννης που περιορίζει την Τουρκία στα σημερινά της σύνορα.  Γνωρίζει όμως  πάρα πολύ καλά ότι η παγκόσμια τάξη στηρίζεται σε διεθνείς συμφωνίες τις οποίες ρυθμίζει η ισχύς των Μεγάλων Δυνάμεων. Ως εκ τούτου - λόγω γεωγραφικής θέσης της Κύπρου - χωρίς την υπογραφή συμφωνίας για το Κυπριακό μεταξύ των εμπλεκομένων  και αποδοχή της  από την διεθνή  κοινότητα, δεν μπορεί να περηφανεύεται για νίκη ούτε μπορεί να αξιοποιήσει τα κατεχόμενα εδάφη στον βαθμό που θα ήθελε. Γνωρίζει ότι η οποιαδήποτε συμφωνία απαιτεί αμοιβαία υπογραφή μέσω συνομιλιών  και για αυτό  προσπαθεί να συγκεντρώσει πριν την διαπραγμάτευση - που θα έρθει ούτως ή άλλως κάποια στιγμή - τα δυνατά  χαρτιά του προκειμένου την κατάλληλη στιγμή , να μας πιέσει και να κερδίσει την συνομοσπονδία και την πλήρη πολιτική ισότητα.

ΤΟΥΡΚΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ μέχρι το 2023

Ο Ερντογάν μέσα στο πλαίσιο της επεκτατικής του πολιτικής έθεσε, από το 2010 μέχρι το 2023 οπότε θα γιορταστούν τα 100 χρόνια Τουρκικής Δημοκρατίας ,συγκεκριμένους στόχους για την εδαφική επέκταση ή/και επιρροή  της νέας μεγάλης Τουρκίας  προς τρεις κατευθύνσεις:

Για την υλοποίηση των στόχων της η Τουρκία στην Συρία  και το ΙΡΑΚ , ενίσχυσε και ενισχύει όλες τις ισλαμικές ομάδες με τελική επιδίωξη να αποξενώσουν από την Συρία έδαφος γειτονικό στην Τουρκία , να διασπάσουν τους Κούρδους και στον κατάλληλο χρόνο μέσα από εικονικά «δημοψηφίσματα», να ενωθούν με την Τουρκία ως προπομπό τη  Νέας Οθωμανικής Τουρκίας. Όμως  ήδη στη Συρία έχει αποτύχει παταγωδώς η προσπάθεια της για να εξαφανίσει τους Κούρδους και να εδραιώσει την κυριαρχία των Τουρκμένων της Συρίας, γιατί οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν επιτρέπουν την επέκταση της Τουρκίας πέραν των ορίων που  επηρεάζουν δυσμενώς τα  συμφέροντα τους .

Στην Ελλάδα - Aιγαίο, ενισχύοντας το Ναυτικό και την αεροπορία της, η Τουρκία διεκδικεί  το μισό Αιγαίο και την Θράκη. Χαρακτηριστικός είναι και ο χάρτης της «ΓΑΛΑΖΙΑΣ ΠΑ ΤΡΙΔΑΣ»  με το μισό Αιγαίο και τα 2/3 της  Κυπριακής ΑΟΖ να χαρακτηρίζονται ως Τουρκικά !  Όμως μπορεί η Τουρκία στο Αιγαίο να δίνει παραστάσεις προκλητικότητας αλλά δεν διανοείται να πράξει αυτά που κάνει στην Κύπρο και να ξεπεράσει τα όρια και την κόκκινη γραμμή. Το Αιγαίο  αποτελεί απόρθητο κάστρο της Ελλάδας η οποία δεν θα έχει άλλη επιλογή από την δυναμική αντιπαράθεση. Η ενίσχυση δε των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που άρχισε να υλοποιείται κυρίως στην Αεροπορία και το Ναυτικό, ανατρέπει πλήρως τα σχέδια του Ερντογάν.

Στην Ανατολική Μεσόγειο ο Ερντογάν δεν έχει πλέον σταθερές συμμαχίες αλλά μόνο πρόσκαιρες. Η τουρκική λίρα και η δημοτικότητα του κατρακυλά,  η παραμονή του στην εξουσία κινδυνεύει, οπότε πρέπει να βρει σίγουρο πεδίο επιτυχίας. Γνωρίζει ότι στις δύο από τις τρεις κατευθύνσεις δηλαδή στη  Συρία  και στο Αιγαίο έχουν κορεστεί οι δυνατότητες προκλητικών ενεργειών του.  Για το λόγο αυτό επικεντρώθηκε πλεόν καθαρά στην κατεύθυνση της Κύπρου, μέσω Αμμοχώστου και ΑΟΖ,  προκειμένου να εξισορροπήσει όλες τις αποτυχίες και αδυναμίες στα άλλα μέτωπα και στην εσωτερική οικονομία.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ;

Η Τουρκία πιστεύει ότι πλέον έχουμε χάσει τα διαπραγματευτικά μας ατού, κυριότερο των οποίων ήταν το πρόγραμμα γεωτρήσεων/εξορύξεων. Προηγούμασταν σχεδόν μια δεκαετία και μέχρι σήμερα δεν καταφέραμε να αξιοποιήσουμε ούτε ένα οικόπεδο ώστε να μετατρέψουμε το πρόγραμμα εξορύξεων σε ζωτικό συμφέρον των ισχυρών χωρών προέλευσης των πετρελαϊκών  εταιρειών TOTAL-EXXON-NOBLE/DELEK-ENI ! Στο διεθνές σύστημα  μόνο τα συμφέροντα δημιουργούν φιλίες και υποχρεώσεις και δεν υπάρχει χώρα ή οργανισμός που θα μπει σε δυναμική αντιπαράθεση προς όφελος οποιασδήποτε άλλης χώρας έαν δεν θίγονται τα ζωτικά  συμφέροντα τους.

Στη διαμάχη μας με την Τουρκία δεν ισχύει η αρχή «διαπραγμάτευση με σκοπό το αμοιβαίο όφελος». Η Τουρκία τα θέλει όλα όταν μας βρίσκει αδύνατους. Αν μπορεί να μας εξαφανίσει θα το κάνει χωρίς κανένα δισταγμό.

Ως εκ τούτου  το πρόγραμμα γεωτρήσεων/εξορύξεων θα πρέπει να παραμείνει ο στρατηγικός στόχος της Κυπριακής Δημοκρατίας και  να συνεχιστεί απρόσκοπτα ότι και εάν κάνει η Τουρκία. Η εξασφάλιση υλοποίησης του στόχου αυτού επιβάλλει την ετοιμότητα εκχώρησης των δικαιωμάτων μας με διακρατικές συμφωνίες  σε ενδιαφερόμενες μεγάλες χώρες και εν συνεχεία σε εταιρείες με βάση το διεθνές ναυτικό και εμπορικό δίκαιο.  Προφανώς στις συμφωνίες θα συμπεριλαμβάνονται και οι  Τ/Κ για τους οποίους με τον σχετικό νόμο διανομής των κερδών έχει ρυθμιστεί η συμμετοχή τους. Σε αντίθετη περίπτωση ακόμα και εάν  παγώσουν οι Τούρκοι το πρόγραμμα παράνομων γεωτρήσεων στην ΑΟΖ μας, αυτοί θα  είναι οι κερδισμένοι γιατί τότε  η ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας  θα  μετατραπεί σε γκρίζα ζώνη για όσο διάστημα θα θελήσει η Τουρκία. Παράλληλα απαιτείται η κοινή απόφαση και εξαγγελία ετοιμότητας κήρυξης ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας -Κυπριακής Δημοκρατίας και κατάθεση της συμφωνίας στον ΟΗΕ ώστε να αποτελέσει ισοδύναμο τετελεσμένο σε νέες προκλητικές ενέργειες του Ερντογάν στην Αμμόχωστο ή στην ΑΟΖ.

Όσον αφορά στο θέμα της Αμμοχώστου προφανώς τα πράγματα δεν είναι εύκολα! Η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία ενεργεί πολιτικά  προς την Ε.Ε  και το Συμβούλιο Ασφαλείας από το οποίο απέσπασε  μια έντονη καταδικαστική απόφαση. Πέραν όμως από τις πολιτικές ενέργειες θα πρέπει να εξεταστεί και η δυνατότητα  ποινικών διώξεων  και έκδοση διεθνών ενταλμάτων σύλληψης κατά παντός υπευθύνου σε ατομικό επίπεδο που θα εμπλακεί στην παράνομη ανοικοδόμηση της περίκλειστης περιοχής Αμμοχώστου. Η πρακτική αυτή είχε ουσιαστικό αποτέλεσμα και ανέτρεψε τις επιδιώξεις των Τούρκων στην περίπτωση της ΑΟΖ, όταν με ενέργειες της Γενικής Εισαγγελίας καταγγέλθηκαν διεθνώς και ποινικά όλα τα πλοία και άτομα (Τούρκοι και άλλοι ξένοι υπήκοοι) που εκτέλεσαν παράνομες έρευνες/γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Είναι προφανές ότι οι μάχες θα  δοθούν κυρίως στο πολιτικό-διπλωματικό πεδίο με την συνδρομή και τον απόλυτο συντονισμό με τα εμπλεκόμενα  υπουργεία και υπηρεσίες  που αποτελούν τους πυλώνες σταθερότητας του κράτους. Τα Υπουργεία Εξωτερικών –  Άμυνας -  Οικονομικών και  Ενέργειας έχουν βαρύ  φορτίο αλλά πάντα υπάρχει διέξοδος  για τις  βέλτιστες  επιλογές . Αυτές καλούνται να βρίσκουν  και να εισηγούνται  τις  κατάλληλες ενέργειες ώστε ο ΠτΔ να παίρνει τις σωστές αποφάσεις σε αυτή την πολύ κρίσιμη περίοδο που ο Ερντογάν είναι στριμωγμένος από παντού. Χρειάζεται υπομονή , επιμονή και αποφυγή σπασμωδικών κινήσεων που θα δώσουν έστω και φαινομενική νίκη στον Ερντογάν που βιάζεται γιατί έχουν στερέψει οι πηγές ικανοποίησης της άκρατης φιλοδοξίας  του. Προφανώς δεν έχει  ανάγκη το τμήμα των στρεμμάτων  της Αμμοχώστου αλλά μια συμβολική νίκη που θα εξαναγκάσει και  ρυμουλκήσει στον δρόμο της πλήρους υποταγής και σε διαπραγματεύσεις παράδοσης μας, θυσιάζοντας όλα τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, και το  απαράβατο Πρωτόκολλο ένταξης όλης της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε.

Όσον αφορά στην ασφάλεια και άμυνα μας, επιτέλους έστω και την υστάτη ας δοθεί η πρέπουσα σημασία από την πολιτική ηγεσία!  Η αμυντική ικανότητα  περιορίζεται στην αυτοάμυνα και για αυτό  καθίσταται αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε η   ανάπτυξη των αμυντικών μας δυνατοτήτων στο μέγιστο δυνατό βαθμό, με  έξυπνα όπλα και μεθόδους καταρχάς επιβίωσης των δυνάμεων της Ε.Φ από την νέα απειλή των DRONES και εν συνεχεία  την αποτελεσματική άμυνα στο επιχειρησιακό περιβάλλον της Κύπρου. Μόνο έτσι θα  έχουμε το ηθικό δικαίωμα να ζητήσουμε επιτακτικά από την Ελλάδα την επαναφορά στην ενεργό δράση του δόγματος Θράκη – Αιγαίο - Κύπρος ως  ενιαίο μέτωπο και ως μοναδική διέξοδο επιβίωσης έναντι της τουρκικής στρατιωτικής απειλής που εκτιμάται ότι  θα κορυφωθεί το 2023 εάν υπάρχει ακόμα Ερντογάν...

του Κωνσταντίνου Φυτιρή

Υποναύαρχος ε.α