Μια κοινωνία με πολλούς «Μπάμπηδες»

Η Καρολάιν δολοφονήθηκε από τον «τέλειο», τον «ατσαλάκωτο», τον «επιτυχημένο», Έλληνα σύζυγό της. Από τον «πρίγκιπά» της. Από αυτόν που ήθελε να την κάνει δική του από όταν εκείνη ήταν παιδί. Είναι τόσα αυτά που προκαλούν οργή στην δολοφονία των Γλυκών Νερών που δεν ξέρεις τι σε συγκλονίζει περισσότερο... Και σε κάνει να σκέφτεσαι πόσοι είναι τελικά οι «Μπάμπηδες» που «θρέφει» η κοινωνία μας.

Τη σκότωσε ο σύζυγός της, λοιπόν. Την Καρολάιν. Ή καλύτερα ΚΑΙ την Καρολάιν. Και δεν ξέρεις, αλήθεια, τι είναι αυτό που σου προκαλεί μεγαλύτερη οργή σε όλη αυτή την ιστορία που επί 37 ημέρες κρατούσε το μεγαλύτερο σοκ για το τέλος. Σοκ για κάποιους, όχι για όλους ότι αυτός που πήρε τη ζωή της 20χρονης κοπέλας ήταν ο άντρας της, αυτός που η ίδια είχε πιστέψει κάποτε ότι μπορούσε να της χαρίσει τη ζωή που ονειρευόταν.

Ήταν ένα κορίτσι 14 χρόνων και αυτός ήταν 27. Να κάτι που πολλοί παρέβλεψαν όλο αυτό το διάστημα που προέβαλαν τον «τραγικό σύζυγο που πρέπει να σταθεί στα πόδια του για να μεγαλώσει το παιδί του έρωτά τους».

Πόσα ρεπορτάζ διαβάσαμε και ακούσαμε για την υπέροχη ζωή που ζούσε το ζευγάρι; Για τον ονειρικό γάμο τους, για τις όμορφες διακοπές τους, για τον καρπό του έρωτά τους; Πως υπήρχε μια τέλεια σχέση, έφτιαξαν ρομάντσο για να πουλήσουν.

Και πόσα ρεπορτάζ διαβάζουμε τις τελευταίες ώρες για την Καρολάιν που... απείλησε (ναι, αυτό είναι το ρήμα που χρησιμοποιείται) τον σύζυγό της ότι θα πάρει το παιδί και θα φύγει από το σπίτι, ότι θέλει διαζύγιο. Τον απείλησε; Η γυναίκα; Από την «όμορφη και γλυκιά» Καρολάιν περάσαμε στη γυναίκα που απειλούσε με εγκατάλειψη και διαζύγιο τον σύζυγό τηςς Και αυτός; Την σκότωσε... Eπειδή την αγαπούσε και δεν ήθελε να την χάσει. Η αγάπη και το πάθος δεν σκοτώνουν. Ποτέ η πραγματική αγάπη δεν περιλαμβάνει βία, και τίποτα δεν δικαιολογεί καμία κακοποιητική συμπεριφορά.

Την σκότωσε και έπλασε μια ιστορία που «έθρεψε» την κοινή γνώμη επί 37 ημέρες. Και ναι φρόντισαν και τα ΜΜΕ γι' αυτό. Είπε ο σύζυγος ότι μπήκαν αλλοδαποί ληστές στο σπίτι. Γνώριζε ότι η σάπια κοινωνία και μόνο στο άκουσμα ότι δεν ήταν Έλληνες οι δολοφόνοι θα στεκόταν στο πλευρό του συμπονετικά. Ήξερε πως θα γαργαλούσε τα ρατσιστικά ξενοφοβικά ένστικτα.

Και να ξανά τα ρεπορτάζ για τους αδίστακτους αλλοδαπούς, τους σκληρούς που είναι έξω από τη φυλακή και αλωνίζουν. Και τελικά ο δράστης μπορεί να είναι Έλληνας, ωραίος και σύζυγος. Ένας ωραίος, ευκατάστατος τύπος. Δεν ήταν ξένοι βάρβαροι, δεν ήταν ληστές που ήθελαν τα λεφτά της.

Η Καρολάιν, ο Ζακ Κωστόπουλος, ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, η Ελένη Τοπαλούδη σκοτώνονται από ηθικούς-υποδειγματικούς κυρ Παντεληδες...

«Συνήθως τέτοιες προσωπικότητες έχουν περίεργη συμπεριφορά. Αντιμετωπίζουν το σκυλί ως κομμάτι της συζύγου. Έχουν ιδιοκτησιακή αντίληψη, σχεδόν μαφιόζικη. 'Κανείς δεν εγκαταλείπει την αγέλη ζωντανός'.

Ήταν μια προσπάθεια του δράστη να σκοτώσει κι εκείνο το κομμάτι της συζύγου. Το βρέφος είναι προέκταση του εαυτού του. Το χρησιμοποιεί σαν συνένοχο στην πράξη του. Δεν συζητάμε για ψυχικές διαταραχές. Αυτά περιγράφουν τον δομικό χαρακτήρα. Δεν είναι όμως ψυχωσικό επεισόδιο. Δεν λέμε ότι δεν έχει καταλογισμό. Τουναντίον. Θεωρώ ότι υπήρχε και παρελθόν βίας. Οι άνθρωποι αυτοί είναι κακοποιητικοί μέσα στις σχέσεις τους.

Πάντα στις ναρκισσιστικές διαταραχές ενδιαφέρει η υστεροφημία. Θέλει να εκλογικεύσει τις πράξεις του. Δεν συλλογίστηκε ότι δεν υπάρχει το τέλειο έγκλημα. Σε μια ναρκισσιστική προσωπικότητα υπάρχει πάντα η αναζήτηση του θαυμασμού. Είναι τροφή ο θαυμασμός» άκουσα να λέει ο κύριος Δημήτρης Παπαδημητριάδης, ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής καλούμενος να εξηγήσει την συμπεριφορά του συζύγου. Κοιτάξτε δίπλα σας και σκεφτείτε πόσους τέτοιους ανθρώπους αναγνωρίζετε.

Δεν είχε νεύρα, δεν ήταν θολούρα, δεν ήταν η κακιά ώρα. Δεν βγήκε εκτός εαυτού, αυτός ήταν ο εαυτός του.

Η σωτηρία, αν υπήρχε,  θα ήταν ένα κράτος το οποίο θα μπορεί να φροντίζει όλες εκείνες τις γυναίκες που θέλουν να «αποδράσουν» και μια κοινωνία που θα τις στηρίζει αντί να ηθικολογεί. Θυμηθείτε τι συνέβη πριν από λίγο καιρό στη Μακρινίτσα. Η Κωνσταντίνα είχε ζητήσει από τον κακοποιητή σύζυγός της να χωρίσουν και είχε κάνει ασφαλιστικά μέτρα. Τη σκότωσε. Και αυτή και τον αδερφό της.

Το γεγονός ότι οι δράστες είναι στη συντριπτική πλειοψηφία είναι άνδρες και τα θύματα γυναίκες δείχνει πως το ζήτημα είναι κοινωνικό. Και η κοινωνία είναι γεμάτη «Μπάμπηδες», δυστυχώς.

Πηγή: SDNA, Γράφει η Βάσω Πρεβεζιάνου