O εθελοντισμός ως οικογενειακή υπόθεση

Μελετώντας το Εγχειρίδιο με τίτλο “Καλλιέργεια Εθελοντισμού και Ενεργού Πολίτη στα Σχολεία” του Γραφείου Επιτρόπου Εθελοντισμού και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, δημιουργείται η έντονη πεποίθηση ότι ο εθελοντισμός πρέπει να γίνει και ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ!

Εθελοντισμός δεν σημαίνει μόνο να δωρίζουμε αντικείμενα που δεν μας χρειάζονται πια, να αγοράζουμε φιλανθρωπικούς λαχνούς ή απλά να προσφέρουμε φαγητό και είδη πρώτης ανάγκης για άπορες οικογένειες στις γιορτές 1-2 φορές το χρόνο. Σημαίνει να βάζουμε τον εαυτό μας συνεχώς στη διάθεση των συνανθρώπων μας. Να συμμετέχουμε, ενεργά και υπεύθυνα, στα μικρά και στα μεγάλα, είτε σε οργανωμένα σύνολα είτε ακόμα και μικρές πρωτοβουλίες. Και όχι απλά να βοηθάμε στιγμιαία, αλλά να στοχεύουμε για μακροχρόνια αλλαγή και βελτίωση μέσω ενεργής και συνεχούς συμμετοχής.

Οι νέοι χρειάζεται να γαλουχηθούν μέσω εμπειριών και όχι θεωρίας. Και αρχίζουμε από το πλην, γιατί τα παιδιά μεγαλώνουν συνήθως ως δικαιούχοι προνομίων παρά ως πιθανοί εθελοντές ή πηγές ιδεών εθελοντισμού. Πόσο συχνά ανάμεσα στα απογευματινά ιδιαίτερα των νέων αφήνουμε χρόνο για να αφιερώσουν χρόνο και τα ταλέντα τους σε εθελοντικές ενέργειες; Ενθαρρύνουμε τους νέους να βρουν σκοπούς για τους οποίους έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ικανότητες ή πάθος? Πόσο συχνά ασχολείστε με τον εθελοντισμό ως οικογένεια; Έχετε πάει ποτέ οικογενειακές διακοπές με σκοπό τον εθελοντισμό;

Δεν είναι και τόσο δύσκολο…δεν χρειάζεται ιδιαίτερες ικανότητες. Απλά χρειάζεται σχεδιασμό για να επιλέξει η οικογένεια μια δράση για την οποία θα έχουν όλοι ενδιαφέρον και πάθος. Είτε αυτή αφορά το περιβάλλον, είτε την υγεία ευάλωτων ομάδων (σωματική ή ψυχολογική), είτε την καταπολέμηση των διακρίσεων ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων (μεταναστών, άστεγων), κτλ. Υπάρχουν εκατοντάδες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που προσφέρουν ευκαιρίες εθελοντισμού για νέους και ενήλικες. Μια δράση προσφοράς μπορεί να κάνει μια οικογένεια να σκέφτεται πιο θετικά και να δίνει προτεραιότητα σε αυτά που είναι σημαντικά. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν μέσα στην οικογένεια υπάρχουν έφηβοι! Εκτός από το να συνδεθούν τα μέλη της οικογένειας πνευματικά και γιατί όχι, να γνωριστούν καλύτερα, αναπτύσσεται αλληλοσεβασμός και αλληλοεκτίμηση – δημιουργείται κοινός σκοπός και όραμα και αυξάνεται το επίπεδο ενέργειας και ευτυχίας! Κάντε ένα google search με θέμα Family Volunteer Vacations – και θα εκπλαγείτε!

Αφήστε τα παιδιά να ετοιμάσουν μαζί σας γεύματα για άλλους και να τα σερβίρουν, να ετοιμάσουν μαζί σας πακέτα για να σταλούν σε χώρες που έχουν ανάγκη, να περνούν χρόνο τακτικά με ηλικιωμένους, αφήστε τα να πιστέψουν ότι και η προσφορά του ενός κάνει τη διαφορά. Δώστε τους την ευκαιρία να οργανώσουν τη δική του εθελοντική πρωτοβουλία. Τα παιδιά πρέπει να βιώσουν ενεργά τον εθελοντισμό, να δυσκολευτούν, να απογοητευτούν, αλλά και να νοιώσουν τη χαρά της προσφοράς. Μόνο έτσι θα νιώσουν το πάθος της αλλαγής. Μόνο έτσι θα αποκτήσουν πραγματικές δεξιότητες, αλτρουιστικό τρόπο σκέψης, ενσυναίσθηση, σεβασμό για τους άλλους, καινοτόμους τρόπους σκέψεις και ηθικές αξίες και πεποιθήσεις.

Ο καλύτερος τρόπος να βρει μια οικογένεια την ταυτότητά της είναι μέσω της προσφοράς τους προς το συνάνθρωπο τους. Και ας μην ξεχνάμε ότι ένα από τα σπουδαιότερα πράγματα που μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά μας είναι να προσφέρουν χρόνο και θετικότητά σε άλλους. Ενα χαμόγελο, μια ζεστή ματιά, ένα άγγιγμα συμπαράστασης.

*Ελένη

Μητέρα, Καλλιτέχνης, Εθελοντής