Ο 93χρονος ψάλτης που στέκεται στο ίδιο στασίδι για 70 χρόνια και ψάλλει...

Εβδομήντα ολόκληρα χρόνια στέκεται ανελλιπώς σε κάθε λειτουργία ψάλλοντας και υμνώντας τον Θεό από το ίδιο στασίδι, στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στον Άγιο Δομέτιο. Η χαρακτηριστική φωνή του κ. Κωστάκη Σαββίδη, είναι σήμα κατατεθέν για τους πιστούς της εκκλησίας, αφού εδώ και δεκαετίες με τις ψαλμωδίες του, δίνει ένα διαφορετικό χρώμα στις εκκλησιαστικές λειτουργίες. Ο 93χρονος, είναι από τους μακροβιότερους ψάλτες του νησιού μας, ενώ αρκετές είναι οι φορές που τιμήθηκε για την προσφορά και το έργο που επιτελεί στα τόσα χρόνια, από το ψαλτήρι του...

Ο κ. Σαββίδης, κατάγεται από την Αγία Βαρβάρα της επαρχίας Λευκωσίας και πλέον διαμένει στον Άγιο Δομέτιο. Μιλώντας στον REPORTER, o 93χρονος ψάλτης γυρίζει τα χρόνια πίσω και θυμάται τα πρώτα του βήματα...

«Γεννήθηκα στις 13 Αυγούστου το 1928. Η ζωή μου μες την εκκλησία άρχισε από τα δώδεκα μου χρόνια. Ήμουν τρίτη τάξη του Δημοτικού και είπαν του πατέρα μου να προσπαθήσει να με μάθει βυζαντινή μουσική γιατί είχα πολύ καλή φωνή. Ο πατέρας μου είπε του δάσκαλου μου, ότι στην περιοχή μας δεν έχουμε καθηγητές βυζαντινής μουσικής και στη Λευκωσία δεν ήταν δυνατό να πάμε, γιατί τότε η Λευκωσία δεχόταν βομβαρδισμούς από τους Ιταλούς. Θυμάμαι, πήγαινα στους εσπερινούς της Αθηένου και παρακολουθούσα τον δάσκαλό μου πως εκτελούσε τους ύμνους και μετά μετοίκησα στην  Αθηένου για τρεις-τέσσερις μήνες. Όταν τελείωσα τα μαθήματα στην Αθηένου, ήρθα στη Λευκωσία. Εργαζόμουν ως πελεκάνος, διότι δεν είχα τη μόρφωση και δεν είχαμε λεφτά τότε. Εκεί που εργαζόμουν έψαλλα κιόλας για το μεράκι μου. Άκουσε με ένας εκεί, και τυχαίος, ήταν ο καντηλανάφτης της Χρυσαλινιώτισσας. Ρώτησε ένα χωριανό μου, 'μα ο Κώστας ψάλλει; Επειδή θέλουμε ψάλτη στην ενορία μας, τη Χρυσαλινιώτισσα'. Μου είπαν να πάω την Κυριακή να δοκιμαστώ και έτσι και πήγα και με έβαλαν αριστερά ψάλτη και διορίστηκα αμέσως με πέντε λίρες τον μήνα».

«Η Αθηένου από την Αγία Βαρβάρα, εντωμεταξύ, απέχει 25 χιλιόμετρα. Αγόρασε μου ο πατέρας μου ένα ποδήλατο τρεισήμισι λίρες και ξεκινούσα Σάββατο μεσημέρι και πήγαινα και μάθαινα και βυζαντινή μουσική. Ο πρώτος μου δάσκαλος στο δημοτικό σχολείο εντωμεταξύ, ήταν και ψάλτης, επειδή η Αγία Βαρβάρα παράλληλα, φημίζεται για τους καλοφωνάριδες που είχε, γι’ αυτό και είχε πολλούς ιερείς σ’ ολόκληρη την Κύπρο. Έτσι και ο πρώτος μου διορισμός ήταν στην Παναγία της Χρυσαλινιώτισσας το 1948, ως αριστερός ψάλτης. Έκανα τρία χρόνια εκεί και ήμουν πολύ ευχαριστημένος. Ύστερα άνοιξε η θέση στον Άγιο Δομέτιο, διορίστηκα πρώτα ένα χρόνο ως αριστερός το 51’ και το 52’ πέρασα δεξιός και από τότε  εξυπηρετώ την εκκλησία για εβδομήντα ολόκληρα χρόνια στον ίδιο ναό, στον Άγιο Γεώργιο του Αγίου Δομετίου. Αυτή είναι η ζωή μου...».

Ως ξένος ένιωθε στα πρώτα του βήματα ως ψάλτης ο κ. Σαββίδης, αφού τα χρόνια τότε ήταν αρκετά δύσκολα γενικότερα... «Όταν διορίστηκα στον Άγιο Δομέτιο, ήμουν ένα παιδάκι 22-23 χρονών. Ήμουν σαν ξένος… Μου έδωσαν ένα δωματιάκι για να μένω εκεί και μπάνιο έκανα κάτω στα λουτρά της Λευκωσίας θυμάμαι… Το 54-55 αρραβωνιάστηκα και έφυγα από εκείνο το δωμάτιο. Σήμερα, έχω τρία παιδία, 6 εγγόνια και 2 δισέγγονα. Μου είπαν επίσης να με κάνουν Διάκο επειδή έψαλλα ωραία, αλλά δεν δέχτηκα γιατί έπρεπε να ήμουν άγαμος».

«Άμαν πηγαίνω στην εκκλησία νιώθω άλλος άνθρωπος. Ψάλλω με τόσο κέφι και προσπαθώ να καταλαβαίνω εκείνα που λέω και εκεί που υπάρχει το λυπηρό προσπαθώ  να κάνω λυπητερή τη φωνή μου και εκεί που είναι χαρμόσυνο να είναι χαρμόσυνη η φωνή μου. Ο κόσμος το ξέρει και γι’ αυτό με αγαπά. Μόνο όταν ήμουν βραχνός δεν μπορούσα να πηγαίνω στην εκκλησία. Από θέματα υγείας μέχρι σήμερα δεν μου έτυχε τίποτα».

«Εργάστηκα με 33 διαφορετικούς ιερείς και διακόνους όλα αυτά τα χρόνια. Άλλοι γέρασαν και έφυγαν, άλλοι άλλαξαν εκκλησία, ο Κωστάκης όμως είναι εκεί. Ψάλλω διότι με ευχαριστεί, δεν το κάνω για τα λεφτά. Τα λεφτά ποτέ δεν τα λογάριασα… Ως Κωστάκης Σαββίδης δεν έχω πρόβλημα να συνεχίσω. Είπα του Αρχιεπίσκοπου ότι σκέφτομαι να σταματήσω σε κάποια φάση. Και μου είπε τι φωνή σου έχεις την; Λέω του ναι… Τότε δεν θα σταματήσεις μου λέει. Αν σταματήσεις θα μαραθείς μου είπε… Είναι το μεράκι σου».

Παράλληλα, την εκτίμηση όλων των ανθρώπων της εκκλησίας φέρει ο κ. Κωστάκης Σαββίδης, με την επιστολή του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, Χρυσόστομου το 2017, να είναι και η πιο τρανή απόδειξη για το έργο που επιτελεί ο 93χρονος ψάλτης. 

«Ως Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου, αισθάνομαι την εσωτερική παρώθηση να σου εκφράσω με την παρούσα επιστολή μου, τα θερμά μου συγχαρητήρια για την όλη εκκλησιαστική και φιλανθρωπική σου δράση. Από μικρός είχες τη μεγάλη ευλογία αλλά και την τιμή να μυηθείς στην υπέροχη βυζαντινή μας υμνολογία και να κοσμήσεις το στασίδι υμνώντας τον Θεό σ' όλη σου τη ζωή», έγραψε μεταξύ άλλων ο Αρχιεπίσκοπος για να προσθέσει στη συνέχεια ότι, «μας συγκινεί ακόμη πάρα πολύ η όλη κοινωνική και φιλανθρωπική σου δράση. Τρανό παράδειγμα η μεγάλη προσφορά ρουχισμού από το κατάστημά σου προς τους αδελφούς μας της Κένυας».

Όπως μας είπε ο κ. Σαββίδης, «με τίμησαν δυο Δημάρχοι δυο φορές, με τίμησε ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος και με τίμησε και ο Αρχιεπίσκοπος Κυρηνείας Μακάριος το 1947’. Θυμάμαι είπα την ψαλμωδία και μου φώναξε έλα παιδί μου κοντά μου, να ‘χεις την ευχή μου, με συγκίνησες, τον είπες τόσο ωραία τον Γερόδημο, που δεν βρίσκω λόγια να σου πω. Για μένα ήταν μεγάλη υπόθεση αυτά…».